|
Waarom zijn er zoveel vragen,
Waarom is er zoveel pijn?
Waarom zijn er zoveel dingen
Die niet te begrijpen zijn?
Ik kon helaas geen afscheid nemen,ik kon helaas niet bij je zijn ,
Maar ik denk aan jou en ik voel de pijn,
Pijn die een levenlang zal duren, het kon ook anders zijn
Waarom al dat vechten,Waarom al die pijn?
Je wilde hier niet weg, je wilde bij ons zijn..
De strijd was oneerlijk, en geheel niet terecht.
Je wilde nog graag verder, maar verloor dit gevect.
Een mengeling van pijn en tranen.slec hts af en toe een sprankje hoop.
Gedreven door een sterke wilskracht..
Je gedachten zal immer blijven,te vroeg ben je van ons heengegaan,
We houden van je en zijn je dankbaar voor alles wat je hebt gedaan.
s Middags reed hij weg bruisend vol leven,
s nachts bleef hij weg,geruisloos de dood ingedreven
op een splitsing op de weg, op een splitsing in het leven.
Nooit zie ik meer je tedere blik,nooit hoor ik meer je lach
Nooit hoor ik meer je motor,nooit meer na die rampzalige dag!
Nooit meer een knipoog uit de verte, nooit geen arm meer om me heen,
Door dat rampzalig ongeluk staan wij nu alleen
Waarom moest jij het nu zijn?
En wie moet ons genezen van deze ondraaglijke pijn?
God nam zijn leven,veel te kort is hij bij ons gebleven,
Het gemis zal altijd blijven,
Maar wij weten dat jij in de hemel een mooi plaatsje zal krijgen.
Veel liefs u zoetje
26-01-2007 om 13:26
geschreven door ilvy
|
