Ik ben Caers Els, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sotelsje.
Ik ben een vrouw en woon in Geel (België) en mijn beroep is winkelbediende bij een bakker en Student Verpleegkunde.
Ik ben geboren op 09/02/1985 en ben nu dus 40 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: met mijn vrienden genieten en amuseren, genieten van het beetje vrije tijd, lezen en een hele boel leren.
lees en leer me kennen
De weg is lang en zwaar MAAR Els wordt een geweldige verpleegster
Een kijkje in het leven van een hard werkende student
10-09-2010
de 1ste volle schoolweek zit erop
Piepeloe allemaal,
Inderdaad, de 1ste volle week zit erop, en wat voor een. Het hormoonstelsel is helemaal gezien dus dat betekent dat ik het helemaal moet leren. Begonnen aan wondzorg wat ook een hele boterham zal zijn. Nieuwe leerstof betekent bij mij ook altijd nieuwe angsten. Ga ik dit wel volledig snappen en begrijpen zodat ik juist of ongeveer juist kan antwoorden op leerkrachten hun vragen en vooral de examen vragen. Ik ben een bang vogeltje. Niet zo zelfzeker als ik soms uitstraal. De angst neemt zich al in zijn greep in de klas. ik kan niet antwoorden op de vraag van een leerkracht terwijl gert het uit zijn mouw schud gelijk het niks is. Dan begint die malle molen in mijn hoofd te draaien en dan kan ik niet meer terug dan is het vertrokken met piekeren. Zit ik enkel in deze module omdat ik de 1ste heb overgedaan? Waarom begrijp ik alles niet direct in de klas? Zal ik alles wel geleerd en begrepen krijgen deze module? Het wordt nog zwaarder deze module, ben ik daar wel tegen opgewassen? Sta ik sterk genoeg in mijn schoenen om dit alleen tot een goed einde te brengen? enz....... Ik wil leren om het nog beter te begrijpen en schema's maken, maar ik kan geen schema's maken, met alle goede wil van de wereld niet. Als het me dan al lukt staat er veel te veel op en is het geen schema meer is, maar meestal weet ik echt niet hoe ik eraan moet beginnen. Ik heb nooit van zijn leven geleerd om te leren leren. En dat is Mijn zwakste punt van allemaal. Ik kan de essentie niet uit de tekst halen, ik ben altijd bang om iets te vergeten. Ik vind alles te belangrijk om het te vergeten. Dus ik ben een geweldige goede student. IK WIL kunnen schema's maken maar het lukt me niet en dat is zo'n grote frustratie, want iedereen maakt samenvattingen en schema's en ik schrijf heldere boeken en dat kan ik niet volhouden. Het wordt uiteindelijk mijn grootste frustratie Gelukkig kan ik mijn frustratie hier neer schrijven. Wie het leest weet ik niet, maar dat maakt ook niks uit. Ik hoef er niemand onnodig voor lastig te vallen en ik kan mijn hart even luchten. Degene die dit lezen willen dit lezen omdat ze willen weten hoe ik het maak en hoe het met de opleiding gaat. Ik ga nog eens een poging doen om mijn hormonen in een schema te doen passen!
Maar nu genoeg over school. Ik ga moeten stoppen want het word tijd om te gaan werken. Al had ik graag hier thuis het 1 en 't andere willen doen en een berg al willen leren. Maar er moet ook wel geld in het laatje komen.
)
