Heb eigenlijk niet echt veel te vertellen, de weken vliegen voorbij, geen seconde heb ik me al verveeld. De schrik om in een zwart gat te vallen na mijn ontslag was onterecht. De plannen blijven binnenlopen, Ik hebnog steeds heel wat op mijn lijstje staan. Mijn dagen zien er absolut niet allemaal hetzelfde uit. Morgen op gesprek voor een opleiding, al heb ik me ondertussen al bedacht en hoop ik dat ik nog kan wijzigen? Ah we zien wel ik denk niet dat het onmogelijke mensen zijn dus ik heb er goede hoop op. ah we gaan niet vooruit lopen op de zaken morgen brengt zekerheid.
Daarna duik ik nog even de stad in om wat kerstcadeautjes te zoeken. Al moeten we er dit jaar neit zoveel hebben! Nog even wat papieren in orde gaan maken en dan terug naar huis. Seppe en Ibe blijven bij meme en zullen hun ongetwijfeld ook niet vervelen.
Oh tijd vliegt he, het einde nadert. Het einde van het jaar welteverstaan. Dit jaar geen goede voornemens, wel hopen op..............
Ik beloofde terug te komen, maar ook dat lukte me niet.
Niet goed bezig. Zoveel te vertellen en toch weet ik niet waar te beginnen.
1.Naar de dennekes: We zijn naar de ardennen geweest op w-kend en hoewel ik er enorm had naar uitgekeken is het toch een beetje tegengevallen, de kinderen zijn dan ook zelden ziek, maar je raadt het al als je een w-kendje weg plant dan zijn ze het wel he! Moeilijke nachten als gevolg en dat weegt natuurlijk op mama he, want als ze ziek zijn dan moeten ze natuurlijk op mama plakken he en ja dan besef je wel dat een twin hebben toch niet altijd vanzelfsprekend is he. Daar is dan toch ook mijn beslissing om nog voor een derde te gaan grondig herzien. Ik mag er niet aan denken om zwanger te zijn of met een kleintje te zitten. net nu vragen ze zoveel aandacht en energie van mij. Dus de plannen om voor een derde te gaan zijn opgeborgen. Ik ben blij met mijn twee, ze zijn (meestal gezond), ik heb een jongen en een meisje, ik ben al uit de pampers, ze starten bijna weer een nieuw hoofdstukje " naar school". Kortom, tijd om weer een beetje meer me -time te hebben.
2. Mijn eerste maandje thuis zit erop, en eigenlijk is het voorbijgevlogen, ik heb nog niet eens de tijd gehad om me te vervelen, weet wonderwel goed hoe mijn tijd te verdrijven, mijn brief vd vdab is al toegekomen, om terug naar schooltje te gaan en ook dat lijkt me een leuk vooruitzicht, wel nog even goed bedenken, heb nu ingeschreven voor administratief bediende, maar eigenlijk zou ik toch liever voor de opleiding boekhouding gaan, wel 17/12 terug op gesprek en dan zal ik dat nog eens goed bespreken met de consulente.
3.Kerst-en Nieuwjaarsavond zijn voor het eerste jaar toch ook dagen waar ik mag naar uitkijken, Vorige jaren zijn we telkens thuisgebleven, alleen met ons gezinnetje en tuurlijk hebben we het gezellig gemaakt, maar ik ben nogal een sociaal beestje en op die avonden miste ik toch wel een beetje vrienden om ons heen. Dit jaar is het minder waar, Er komen vrienden naar ons op kerstavond, en op oudjaar gaan we daar doorbrengen. Het zal gezellig worden daar ben ik bijna zeker van!!! Dus dit jaar kijk ik er al naar uit.
4.Ibe en Seppe zijn ook ingeschreven in het klasje, we zijn al es een kijkje gaan nemen en ik denk dat ze het er heel erg naar hun zin zullen hebben, Bij de eerste kennismaking kreeg ik hen bijna niet meer mee naar huis. Dus we kunnen al een beetje geruster zijn. 5 Januari word hun eerste dagje en Papa heeft al zijn vrije dag ingepland, dit wil hij voor geen geld missen, hoop dat ze het er goed hebben.
5.Sint is hier voor het eerste jaar ook niet onopgemerkt voorbij gegaan. ze zijn lekker verwent!!!! Op naar volgend jaar, want ik denk dat het dan ook nog net iets heftiger zal worden.
Voilla, toch weer een beetje bijgeschreven. En ik beloof niks, maar hoop dat ik toch net iets meer kan komen schrijven.
Weeral veel te lang geleden, toen ik dit blogje starte was ik eigenlijk van plan om dagelijks eens in te loggen, een klein berichtje te plaatsen. Maar dat lukt me dus echt niet, en nu is het zelfs al meer dan een maand geleden!!!!
Wat we ondertussen al allemaal gedaan hebben al te veel om nog op te noemen/ ik probeer toch nog enkele dingen neer te schrijven toch leuk om hier later nog es op terug te blikken.
Ibe en Seppe zijn momenteel in een niet zo heel leuke periode, voor het minste wenen en zagen, niet zeggen waarom, heeeeel lastig dus. Ondanks de vele sint bezoekjes en al heel wat sint cadeauxtjes lijkt niets hen te boeien. teminste toch niet langer dan 10 minuten. Deze week zijn we ze gaan inschrijven in het schooltje ik hoop dat dit beterschap brengt want soms word ik wel horendul van die twee van mij.
Oei, de ijd uit het oog verloren, tis badjes tijd, ik probeer morgen terug te komen
