2 weken terug, op de dinsdag, heb ik voor het eerst sinds een maand eens flink hard gelopen. Een afstand van boven de 5km aan een gemiddelde van meer dan 15 km/u. Ja... misschien niet zo verstandig, maja ik moest toch ooit eens testen of ik het nog kon he?! En ja, ik ben het dus gelukkig niet verleerd. Het ging zelfs zo goed dat ik de volgende dag mijn benen niet eens voelde en ZELFS mijn achillespees was nog in orde. De trainingen die hierop volgden verliepen erg rustig natuurlijk, omdat ik absoluut niet wilde forceren.

TOT afgelopen maandag. Het eigenlijke plan was om 6,5km af te leggen, op het gemak dan. De eerste 3,5km lukte dit heel aardig, totdat ik door omstandigheden (zal je net zien dat je dan op het verste punt zit ongeveer) een spurt van 3km naar mijn kot moest trekken. Mijn kuiten begonnen te branden, fietsers werden ingehaald, de ademhaling was maximaal. Het voelde precies aan als een wedstrijd en het ging rap. Hoe rap weet ik niet, want ik had toevallig die dag mijn runkeeper niet aanstaan. Maar hee, het ging zo rap dat ik deze keer wel mijn kuiten behoorlijk voelde de dag nadien. En ja, het kan ook niet anders, mijn achillespees voelde ook niet best aan. Positief puntje ; het was een goede training! Na 5 dagen mijn achillespees goed te verzorgen, d.w.z. ; 5x per dag ijs erop leggen, 3x per dag fricties geven, 3x per dag kuitspieren oprekken en 3x per dag oefeningen doen, durfde ik het afgelopen zaterdag weer aan om 6,5km te gaan lopen. Het ging best goed. Ik heb mijn achillespees niet gevoeld, maar dan zal je net zien : 200 meter voor het einde verzwik ik, natuurlijk mijn rechter, enkel. Tsja, dat kan er ook maar 1 overkomen natuurlijk! Tegelijkertijd dat ik mijn enkel verzwik, verrek ik ook nog een spier in mijn kuit. Ik volg de opleiding kinesitherapie en doe eigenlijk al voldoende ervaring op door enkel mijzelf te behandelen. Ik weet nu wel niet op dit positief of negatief is, maar ik zal het positieve er wel van inzien.

De enkel voelt nu nog wel wat pijnlijk aan, maar het valt nog goed mee eigenlijk. Laten we zeggen dat ik wat dit betreft wel meer gewend ben. De verrekte kuitspier is ook al aan de beterende hand. Al met al ga ik vanavond gewoon nog een rondje lopen en zie wel waar het schip strandt. 

De afgelopen 2 weken heb ik niet veel winst behaald in de afstand, maar in de snelheid zeker wel! Komende weken ga ik mij weer proberen te concentreren om zo snel mogelijk tot de 10km te geraken, hopelijk zonder blessures..