Buenos Aires is een grote, maar prachtige stad. Aanraders zijn: tango-show, MALBA museum, de steak in restaurant Desnivel. Wat we snel willen vergeten is de Mustard tric.
De Argentijnen zijn geen opdringerige mensen, als je ze iets vraagt zullen ze je helpen maar anders laten ze je gerust.
De Argentijnen in het noordwesten vallen vooral op door hun indiaan-afstamming - klein van gestalte en pikzwart haar, tov in BA met hun europese afstamming.
De natuur is onvergetelijk van de watervallen in Iguazu over de quebrada in Cafayate naar de uitgestrekte Altiplano richting Bolivie.
Jammer dat we Chili hebben moeten schrappen wegens te veel sneeuw op de pas, maar gisteren zijn we toch door een beetje woestijnland gereden.
Gisteren en vandaag een klein beetje ondervonden wat rallyrijden inhoudt te midden van de stofwolken op de niet geasfalteerde wegen van de RUTA 40.
Dit is de Zuid-Amerikaanse tegenhanger van de beruchte Route 66. Deze weg loopt namelijk van het noorden van Argentinie tot aan Tierra del Fuego in het zuiden.
Zo zijn wij gisteren in Cachi gestopt aan km 4499.
Het noordwesten van Argentinie is zeer indrukwekkend van natuurpracht. Om elke hoek komt er wel een nieuw gebergte met nieuwe vormen en kleuren. Onder een stralend blauwe hemel komen deze landschappen nog meer tot hun recht.
Ik, Nicole, ben blij dat ik momenteel niet in het veel te warme Belgie vertoef, maar hier bij temperaturen van -4 's morgens tot max +16 graden onder een stralende zon. We werden door het reisbureau op de hoogte gebracht dat we het Chili-gedeelte zullen moeten schrappen wegens te veel sneeuw en ijs op de grensovergang. Wel heel jammer want ik wou zou graag eens een woestijn zien/voelen/meemaken. We wachten nog af hoe we nu in Bolivie zullen geraken.
Brr gisteren nog 24 in de zon, vandaag geen zon en maar 10. Het was niet volgens plan dat we nu al aan de wollen trui zouden zitten. Ligt dit aan de nieuwe vorst? Morgen verlaten we het koloniale Salta en trekken met de huurauto naar de wijnstreek rond Cafayate. We sturen foto's mee v/d Iglesia San Francisco (waarop ook de paus) en v/d kabellift naar de Cerro San Bernardo (pure jeugdnostalgie).
Na een dagje autorijden beseffen we nog altijd niet of het in Argentinie nu voorrang van rechts of van links is. Gelukkig ligt de snelheid niet hoog. Het was een zeer kleurrijke dag in de quebrada met canyons, cactussen en rivieren zonder water. Karl May en Winnetou lagen op de loer.
Cafayate is de stad van de witte Torontes wijn en dat uit zich ook in de ijscreme op basis hiervan, die wij natuurlijk gaan proeven zijn: lekker.
Gisteren en vandaag een klein beetje ondervonden wat rallyrijden inhoudt te midden van de stofwolken op de niet geasfalteerde wegen van de RUTA 40. 
