 |
|
|
| Bemin uw naaste als uzelf |
|
|
| 07-10-2011 |
 Mijn l(ucrat)iefste petekind... |
... ik heb ook eens mijn Nieuwjaarsbrief geschreven. Dat is een beetje vroeg, maar de winkels zijn al begonnen met hun kerstmiscampagnes, zodus... Enfin, hier vindt u mijn brief met de beste wensen. Bijgevoegd overschrijvingsformulier. Voor mijn pensioen. Te betalen van zodra ik op vervroegd pensioen of op brugpensioen ga, graag.
"We erven de wereld niet van onze ouders, we lenen ze van onze kinderen."
Citaat van Antoine de Saint Exupéry (geen idee in welke context), gebruikt door Jean-Marie Dedecker (in deze context).
De kinderen, dat is de generatie werkenden tot pakweg 50. De ouders, dat is de generatie werkenden van in de 50, die zo snel mogelijk op (brug)pensioen wil. De generatie werkenden van boven de 50, die wel wil werken, vermeld ik niet, maar krijgen wel een pluim, omdat zij de kinderen helpen betalen. De ouders lenen immers de pensioenen van de kinderen. Met dit probleem dat het Griekse leningen zijn: de ouders zullen nooit terugbetalen, en hoe meer ze lenen, hoe erger het wordt.
Ik vind het eigenlijk verbijsterend dat het begrip brugpensioen nog zo vaak de revue passeert. Het positieve hieraan is dat de werkgever nog betaalt aan de inactieve, en dus ook belastingen betaalt aan de overheid. Het perverse hieraan is dat het brugpensioen is uitgevonden om oudere werknemers te vervangen door jongere, maar dat geen hond - zelfs geen syndicale Sint-Bernard - zich dit nog herinnert, laat staan het brugpensioen hiervoor gebruikt. Het wordt enkel misbruikt om ontslagen zachter te maken, om zo te publieke opinie af te kopen.
Stop met dat brugpensioen toe te passen! Als er ontslagen moeten vallen, is dat heel spijtig, maar dan moet dat opgevangen worden door een overheid die jobs creëert, die werkzoekende 50-plussers terug interessant maakt voor werknemers, die bijscholingen blijft aanbieden en die werkzoekenden eindelijk eens op een goede manier begeleidt op zoek naar werk!
Let wel, ik pleit er hier niet voor om de bouwvakker 47 jaar lang met stenen te laten zeulen - om het klassieke voorbeeld te nemen. Zware arbeidsintensieve jobs verdienen inderdaad een sneller pensioen. Stresserende bureaujobs verdienen ook aandacht: minder uren en dus minder taken, bijvoorbeeld. Als twee vermoeide 60-jarigen halftijds gaan werken, is er ruimte voor één energieke jonge werknemer. Daarmee krijgen die twee 60-jarigen ook een nieuw elan, waardoor ze samen één energieke werknemer worden. Natuurlijk is dit een ideaalbeeld: het is best mogelijk dat de jonge wolf nog tammer is dan de oude leeuwen! Maar als het meevalt, los je hiermee het probleem op van de uitgebluste fin-de-carrière-collega, die oogluikend de toestemming krijgt om het rustiger aan te doen, tot grote ergernis van de jonge collega's...
En daarbij kunnen we het eenvoudigweg niet betalen. De kinderen zeggen tegen de ouders: we hebben de centen niet! Als de ouders dan tegen de kinderen zeggen dat ze genoeg bijgedragen hebben, komen de kinderen helaas tot de vaststelling dat de belastingen van de ouders al lang uitgegeven zijn om de grootouders te betalen.
Mijn voorstel is niet om de pensioenleeftijd op te trekken tot 68, 70 of 78. Want als we dan blijven vervroegd brugpensioenen vanaf 50, verergeren we het alleen maar. Ik zeg: laat iedereen nu eens ofwel 40 jaar werken, met een maximum tot 65 jaar. Mét begrip voor wie kapot gewerkt is, en dus zeker met begrip voor een lichtere verdeling van werkuren en taken voor de ouderen. Het moet wel nog werkbaar blijven voor de ouderen... Iemand die netjes afstudeerde op 23, mag daardoor met pensioen op 63 - dus niet op 68 of zo! (Mooie stimulans voor de studenten die nu gestimuleerd worden tot bissen en trissen, trouwens.) Wie op 18 de school verlaat, mag zelfs op 58 met pensioen! Iemand die veel studeerde, en afstudeerde op 28, werkt tot zijn 65. 28+40=68. Maar aangezien ik de limiet op 65 leg...
Dit vind ik een sociaal aanvaardbaar voorstel. We werken langer, maar niet langer dan 65, vaak integendeel. En de onbetaalbare cadeautjes waarvan de oudere generatie graag misbruik maakte, die delen we niet meer opnieuw uit.
In de grond ben ik socialist, maar we moeten wel de tering naar de nering zetten. Hopelijk hebben we op een dag een regering, en begrijpt die dat ook. En hopelijk horen de bevoegde ministers dan niet tot de ouders, laat staan dat ze zich vastklampen aan stemmen van de ouders...
07-10-2011, 16:02 geschreven door Hugo 
|
|
|
|
|
|
| About this |
Beste lezer
Dit is geen klassiek blog, waar iemand regelmatig iets post. Dit is geen elektronisch dagboek of zo. Ik heb dit blog gewoon aangemaakt om van tijd tot tijd eens een langere tekst te schrijven over mijn ideeën en visies.
Ik weiger namelijk de twitterstijl na te volgen, die zegt dat een visie of een opinie maar een beperkt aantal tekens mag tellen. Als je tegenwoordig twee scherpe zinnen afvuurt, krijg je applaus! Geef je twee sterke alinea's, dan beginnen de ogen al te rollen. Vanaf twee onderbouwde pagina's ligt iedereen in een diepe slaap! En dat terwijl sommige kwesties toch echt wel een onderbouwde uitleg nodig hebben...
Ge zoudt denken dat als de wereld ingewikkelder wordt, dat we dan langere teksten aanvaarden, om de ingewikkelde dingen eens klaar en helder uit te leggen. Gek genoeg is het omgekeerde waar. Maar daarvoor hebben we het postmodernisme zeker, om te beweren dat er geen echte waarheden zijn, die dus al zeker geen aanspraak kunnen maken op een uitgebreid woordje uitleg?
Enfin, dit is dus maar een medium om af en toe eens een langere tekst op het Internet te zetten. Dan kan ik de link posten op Facebook, vergezeld van een vurige one-liner!
Bij leven en welzijn
07-10-2011, 14:56 geschreven door Hugo
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
