Dag 4. De beste dag tot nu toe. Het meeste afzien vandaag, was onze rugzak van terras naar terras sleuren. We nemen een taxi naar Arizkun en checken het hotel in waar we eigenlijk gisteren moesten zijn.Â
Hier in het zonneke gezeten, rakelen we de meest memorabele momenten op tot nu toe.Â
Ikzelf en Martine ons benen staan vol schrammen. Ik ben een "veertak" tegen gekomen die zich in mijn borstkas geplant heeft en mij met rugzak en al geveld heeft. Martine is een keer voorover gevallen met haar hoofd in een gedroogde paardendrol, met een buil als blijvende herinnering en Lut velde haarzelf met een soort van Vlaamse volkssport, zijnde rugzak op wandelstok smijten, waardoor deze trampolineert in haar eigen elleboog. Hoe doe je dat?
Rest ons vandaag nog wat rusten en pinten pakken. Bij leven en welzijn, tot binnenkort.
Dag 4. De beste dag tot nu toe. Het meeste afzien vandaag, was onze rugzak van terras naar terras sleuren. We nemen een taxi naar Arizkun en checken het hotel in waar we eigenlijk gisteren moesten zijn.Â
Hier in het zonneke gezeten, rakelen we de meest memorabele momenten op tot nu toe.Â
Ikzelf en Martine ons benen staan vol schrammen. Ik ben een "veertak" tegen gekomen die zich in mijn borstkas geplant heeft en mij met rugzak en al geveld heeft. Martine is een keer voorover gevallen met haar hoofd in een gedroogde paardendrol, met een buil als blijvende herinnering en Lut velde haarzelf met een soort van Vlaamse volkssport, zijnde rugzak op wandelstok smijten, waardoor deze trampolineert in haar eigen elleboog. Hoe doe je dat?
Rest ons vandaag nog wat rusten en pinten pakken. Bij leven en welzijn, tot binnenkort.
Dag 3. Gelukkig is het 's morgens, rond 6 uur, gestopt met regenen. We zetten ons onder het afdak van het hotel een tasje koffie en kramen de boel op. We vertrekken voor een tocht door de heuvels, op en neer, naar Arizkun.
Na ongeveer anderhalf uur klimmen, stoppen we voor het ontbijt. Nog steeds, gelukkig, blijven we droog. De eerste blaren beginnen zich te manifesteren.Â
's Middags stoppen we op een col om te lunchen en bij Martine zien we de eerste signalen van oververmoeidheid: ze heeft geen honger en wil niks eten. Ondanks alles blijft ze de beste klimgeit van ons drie.
Na de lunch volgt opnieuw een steile klim naar de Col de Bagacheta. Daar boven gekomen loopt het weer verkeerd. We volgden al geruime tijd de GR11 en moesten boven op de col een afslag nemen naar de HRP. Klein probleem, er staan geen wegwijzers. Na een tijdje stellen we vast dat we nog steeds de GR11 aan het volgen zijn. Om niet dezelfde fout te maken van de vorige dag, besluiten we de GR11 te volgen tot Elizondo. Hierdoor stappen we wel tot 19u i.p.v., zoals gepland, tot 17u. Conclusie: we zitten in het verkeerde dorp en dag 4, wat een korte wandeling moest worden van 5 uren, wordt er eentje van terug minstens 8 uren.Â
Gezien we de uitputting nabij zijn door het voor de tweede dag op rij verkeerd lopen, besluiten we de eerste rustdag in te lassen. Dag 4 wordt er eentje van uitslapen en een taxi naar Arizkun zodat we terug, misschien wel voorlopig, op het juiste pad zitten.
Dag 2. Vertrek om 6u15. Â Eerst een paar honderd meter tot aan de officiele start. Vol goede moed beginnen we er aan. We verlaten Hendaye en zodra we wat in het groen zitten, stoppen we voor ons ontbijt. Lut gaat voor muesli, en bij ons gaan de eerste twee zakjes er aan. In vergelijking met onze gids, zitten we voor op schema. Het gesprek vanaf dan gaat over het al dan niet beklimmen van Larrun. Uiteindelijk, beetje mijn schuld denk ik, beklimmen we deze bult van 900 meter. Deze klim blijkt achteraf enorm zwaar te zijn met een stijgingspercentage van 30%. Dan volgt een steile afdaling van ongeveer 1,5 uur naar de Col de Lizuniaga. Maar dan begint de miserie. Blijkbaar dalen we af in de verkeerde vallei en dan besluiten we de route op eigen houtje te corrigeren. Wrong choise met als gevolg: 2 uren ploeteren tussen de varens en allerlei soorten planten waar stekels opzitten! Na veel gevloek en afzien bereiken we ons doel en: hotel gesloten! Wel krijgen we iets te drinken, nooit gedacht dat ik Heineken (4) nog lekker ging vinden. Tentje opzetten, 't begint al licht te regenen, en slapen. De nacht belooft niet veel goeds: regen a volonte.
Dag 1. De eerste dag was vooral een dag van reizen. We vertrokken thuis om 7 uur, nog even de auto afzetten in de garage, zodat hij eindelijk ook terug open gaat als hij een tijdje in de zon gestaan heeft.Â
Om 7u18 nemen we een piekuurtrein, waar bijna niemand opzit, naar Brussel-Zuid. Daar aangekomen is het tijd voor een tasje koffie en een broodje americain, zonder americain, voor de democratische prijs van 3,50 EUR.
Dan de Thalys naar Parijs, de metro van Paris-Nord naar Montparnasse. Op de metro kan Lut  geen afscheid nemen van haar rugzak en besluit ze maar hem op haar rug te laten hangen. De metrorit duurt wel iets langer dan ze verwacht had...
In Montparnasse aangekomen is het ruischoots tijd voor de eerste grote pint, tenminste voor mij en Lut toch. Weer een lekker broodje aan een uiterst democratische prijs (???), en hop, de TGV op naar Hendaye. Daar aangekomen wandelen we een half uurtje, als opwarming, naar ons hotel. Een paella, enkele pinten en een fles rode wijn later is het tijd om ons bedje op te zoeken want we plannen morgen te vertrekken om 6u voor onze eerste etappe.
Eindelijk is het bijna zover. Donderdag vertrekken we en de voorbeidingen zijn zo goed als achter de rug. Het traject is uitgestippeld en al de benodigdheden zijn aangekocht.
Hieronder post ik enkele foto's van wat we zoal allemaal moeten meenemen. Tent, slaapmat, slaapzak, kookpotten, tas, bestek, gasvuur en -flessen, kledij, EHBO, reserveschoenen, poncho, touw, nooddeken, getten, camelbag, hoofdlamp, noodverlichting en een hele hoop "lekker" gevriesdroogd eten.
We hebben een 14-tal stapdagen voorzien om de toitale afstand van 293 km af te leggen. We vertrekken in Hendaye en wandelen dan tot de Refuge de Wallon. In bijlage kan je ons wandelschema terugvinden.
Ik hoop jullie toch een paar keer een update te kunnen bezorgen, maar ik vermoed dat er in de bergen niet zoveel internettoegang zal zijn.
