Dag 4. De beste dag tot nu toe. Het meeste afzien vandaag, was onze rugzak van terras naar terras sleuren. We nemen een taxi naar Arizkun en checken het hotel in waar we eigenlijk gisteren moesten zijn.Â
Hier in het zonneke gezeten, rakelen we de meest memorabele momenten op tot nu toe.Â
Ikzelf en Martine ons benen staan vol schrammen. Ik ben een "veertak" tegen gekomen die zich in mijn borstkas geplant heeft en mij met rugzak en al geveld heeft. Martine is een keer voorover gevallen met haar hoofd in een gedroogde paardendrol, met een buil als blijvende herinnering en Lut velde haarzelf met een soort van Vlaamse volkssport, zijnde rugzak op wandelstok smijten, waardoor deze trampolineert in haar eigen elleboog. Hoe doe je dat?
Rest ons vandaag nog wat rusten en pinten pakken. Bij leven en welzijn, tot binnenkort.
Dag 3. Gelukkig is het 's morgens, rond 6 uur, gestopt met regenen. We zetten ons onder het afdak van het hotel een tasje koffie en kramen de boel op. We vertrekken voor een tocht door de heuvels, op en neer, naar Arizkun.
Na ongeveer anderhalf uur klimmen, stoppen we voor het ontbijt. Nog steeds, gelukkig, blijven we droog. De eerste blaren beginnen zich te manifesteren.Â
's Middags stoppen we op een col om te lunchen en bij Martine zien we de eerste signalen van oververmoeidheid: ze heeft geen honger en wil niks eten. Ondanks alles blijft ze de beste klimgeit van ons drie.
Na de lunch volgt opnieuw een steile klim naar de Col de Bagacheta. Daar boven gekomen loopt het weer verkeerd. We volgden al geruime tijd de GR11 en moesten boven op de col een afslag nemen naar de HRP. Klein probleem, er staan geen wegwijzers. Na een tijdje stellen we vast dat we nog steeds de GR11 aan het volgen zijn. Om niet dezelfde fout te maken van de vorige dag, besluiten we de GR11 te volgen tot Elizondo. Hierdoor stappen we wel tot 19u i.p.v., zoals gepland, tot 17u. Conclusie: we zitten in het verkeerde dorp en dag 4, wat een korte wandeling moest worden van 5 uren, wordt er eentje van terug minstens 8 uren.Â
Gezien we de uitputting nabij zijn door het voor de tweede dag op rij verkeerd lopen, besluiten we de eerste rustdag in te lassen. Dag 4 wordt er eentje van uitslapen en een taxi naar Arizkun zodat we terug, misschien wel voorlopig, op het juiste pad zitten.
Dag 2. Vertrek om 6u15. Â Eerst een paar honderd meter tot aan de officiele start. Vol goede moed beginnen we er aan. We verlaten Hendaye en zodra we wat in het groen zitten, stoppen we voor ons ontbijt. Lut gaat voor muesli, en bij ons gaan de eerste twee zakjes er aan. In vergelijking met onze gids, zitten we voor op schema. Het gesprek vanaf dan gaat over het al dan niet beklimmen van Larrun. Uiteindelijk, beetje mijn schuld denk ik, beklimmen we deze bult van 900 meter. Deze klim blijkt achteraf enorm zwaar te zijn met een stijgingspercentage van 30%. Dan volgt een steile afdaling van ongeveer 1,5 uur naar de Col de Lizuniaga. Maar dan begint de miserie. Blijkbaar dalen we af in de verkeerde vallei en dan besluiten we de route op eigen houtje te corrigeren. Wrong choise met als gevolg: 2 uren ploeteren tussen de varens en allerlei soorten planten waar stekels opzitten! Na veel gevloek en afzien bereiken we ons doel en: hotel gesloten! Wel krijgen we iets te drinken, nooit gedacht dat ik Heineken (4) nog lekker ging vinden. Tentje opzetten, 't begint al licht te regenen, en slapen. De nacht belooft niet veel goeds: regen a volonte.
Dag 1. De eerste dag was vooral een dag van reizen. We vertrokken thuis om 7 uur, nog even de auto afzetten in de garage, zodat hij eindelijk ook terug open gaat als hij een tijdje in de zon gestaan heeft.Â
Om 7u18 nemen we een piekuurtrein, waar bijna niemand opzit, naar Brussel-Zuid. Daar aangekomen is het tijd voor een tasje koffie en een broodje americain, zonder americain, voor de democratische prijs van 3,50 EUR.
Dan de Thalys naar Parijs, de metro van Paris-Nord naar Montparnasse. Op de metro kan Lut  geen afscheid nemen van haar rugzak en besluit ze maar hem op haar rug te laten hangen. De metrorit duurt wel iets langer dan ze verwacht had...
In Montparnasse aangekomen is het ruischoots tijd voor de eerste grote pint, tenminste voor mij en Lut toch. Weer een lekker broodje aan een uiterst democratische prijs (???), en hop, de TGV op naar Hendaye. Daar aangekomen wandelen we een half uurtje, als opwarming, naar ons hotel. Een paella, enkele pinten en een fles rode wijn later is het tijd om ons bedje op te zoeken want we plannen morgen te vertrekken om 6u voor onze eerste etappe.
Eindelijk is het bijna zover. Donderdag vertrekken we en de voorbeidingen zijn zo goed als achter de rug. Het traject is uitgestippeld en al de benodigdheden zijn aangekocht.
Hieronder post ik enkele foto's van wat we zoal allemaal moeten meenemen. Tent, slaapmat, slaapzak, kookpotten, tas, bestek, gasvuur en -flessen, kledij, EHBO, reserveschoenen, poncho, touw, nooddeken, getten, camelbag, hoofdlamp, noodverlichting en een hele hoop "lekker" gevriesdroogd eten.
We hebben een 14-tal stapdagen voorzien om de toitale afstand van 293 km af te leggen. We vertrekken in Hendaye en wandelen dan tot de Refuge de Wallon. In bijlage kan je ons wandelschema terugvinden.
Ik hoop jullie toch een paar keer een update te kunnen bezorgen, maar ik vermoed dat er in de bergen niet zoveel internettoegang zal zijn.
Het afgelopen weekend stond onze volgende training op het programma. De tocht ging over een afstand van 26 km van Kalthout naar Brecht. Deze keer werden we terug vergezeld door Lut en Gerrit.
Na het eerste uur hadden we al een afstand van 5,7 km afgelegd. Het beloofde een snelle etappe te worden. In Wuustwezel, ongeveer een 8-tal kilometer van de finish, werd er een pauze ingelast. Vermits de tocht er dan zo goed als opzat, kwamen er o.a. Orval, Karmeliet, Kasteelbier en Achel op de tafel. Martine nam geen risico en hield het bij een Ice Tea en aspergesoep.
Na dit werk van barmhartigheid, stopten we aan de rand van het Groot Schietveld om te lunchen. Herinneringen kwamen boven gezien ik hier een eeuwigheid geleden nog het vaderland gediend had.
Op het laatste stuk kwamen we een boerderij voorbij waar we buiten een dode zeug en twee biggen zagen liggen. Leek wel leuk voor een foto, maar toen de boer ons opmerkte, begon hij van zijn oren te maken. Wij dan maar verder... tot aan het splinternieuwe station Noorderkempen langs het TGV-traject naar Amsterdam.
Na onze tweedaagse was het even wachten op de nieuwe gids van de GR 5. Voorbije zaterdag was het eindelijk zover. Na ongeveer anderhalve maand van inactiviteit, planden we een tocht van Bergen op Zoom tot Kalmthout, goed voor een afstand van 31 km. Aantal deelnemers: 3, Glenn, Martine en Gerrit. De tocht verliep via de Wouwse Plantage, langs het golfterrein, door de Kalmthoutse Heide. Onderweg zijn we in de Kiekeshoeve een goed glas gaan drinken (Moeder Overste is een aanrader). Vanaf kilometer 25 werd het toch goed voelbaar dat we een tijdje niet meer gestapt hadden. Het was precies alsof we terug helemaal opnieuw moesten beginnen met onze trainingen. Aangezien het golfseizoen nu ook terug op volle toeren draait, wordt het serieus plannen voor onze volgende trainingen en kijken of er ergens in de kalender nog een gaatje is.
Het voorbije (lange) weekend stond de eerste serieuze test op het programma: de laatste twee etappes van het stuk GR 126 dat door ons land loopt. De eerste etappe liep van Houyet naar Vencimont, goed voor zo'n 35 km. We vertrokken 's morgen met de trein in Mechelen om 05h40 zodat we rond 08h00 konden starten met onze wandeling. De eerste dag werden we vergezeld door Lut, de zus van Martine. Omstreeks 17h00 kwamen we aan in ons hotel in Vencimont: Le Barbouillon (www.lebarbouillon.be), een aanrader voor wie van gastronomische weekends houdt. Diezelfde avond kwamen Gerrit en Ine ons vervoegen, met het nodige gefrons bij de uitbaters... Na een zeer lekker diner, vroeg onder de wol. Na het ontbijt, klaar voor het tweede gedeelte, van Vencimont vaar Membre-sur Semois, een tochtje van 28 km. Wederom een hele dag stappen in ietwat grijs weer, maar gelukkig zonder regen. Achteraf gezien hebben we op deze ganse tocht zeer weining regen gehad. Omstreeks 15h45 kwamen we aan in Membre en gingen we op zoek naar een taverne. We moesten op Jerry en Thalia wachten die ons kwamen halen. Eerst Ine en Lut naar hun auto gedaan en dan: huiswaarts! De eerste vraag die iedereen zich nu stelt: wat nu? Wat gaan we de volgende weken doen? Want er zitten nog wel een paar maanden tussen nu en 16/06/2011. Het volgende stuk waar we aan beginnen is een stuk van de GR 5: van Bergen-Op-Zoom tot Diekirch, goed voor een afstand van 427 km. Wel plannen we om in de lente enkele meerdaagse tochten te doen. We houden jullie op de hoogte.
Na een zeer korte nachtrust (een viertal uurtjes), zaterdagavond met ons tweetjes naar het verjaardagsfeest van Kate geweest, stonden we om 6h00 klaar om te vertrekken. We spoorden om 6h35 van Mechelen uit en kwamen aan de start van deze etappe in Anseremme toe om 8h55. Het gevoel zei dat het vandaag wel eens een lange 28 km zou kunnen worden. Nadat we het eerste stuk de vallei van de Maas gevolgd hadden, verlieten we deze via Falmignoul en Forfooz, om de vallei van de Lesse op te zoeken. Het resterende stuk, zo dachten we, zou een pak makkelijker zijn: gewoon de Lesse volgen tot in Houyet. Tot we er aan begonnen: de overstromingen van de voorbije maanden, hadden al het kreupelhout meegesleurd waardoor het hele pad één groot klauter- en klimparcours werd. We kwamen dan ook nog eens een plek tegen waar een windhoos alle bomen gewoon in twee geblazen had. (zie foto) Uiteindelijk deden we over de laatste 10 km even lang als over de eerste 18 km. Dit weekend staat er een serieuze test op het programma: een tweedaagse van Houyet tot de finish in Membre-sur-Semois, goed voor een totale afstand van 61 km.
Zaterdag 05/02/2011: training nummer 6. We gingen van Godinne naar Anseremme, één van de kortere stukken op onze trainingsroute, maar toch nog altijd goed voor zo'n 25 km. We waren opnieuw met zijn vieren: Glenn, Gerrit, Martine en Lut. Achteraf zou blijken, dankzij de vele hoogtemeters, één van de zwaarste stukken totnogtoe. We moesten 's morgens al vroeg uit de veren, want de trein vertrok in Mechelen al om 6h35. Om 8h28 kwamen we, in het gezelschap van een jongeman die niet meer wist van welke planeet hij was, aan in het station van Godinne. (hij zat op de trein met een ticket van de metro in Brussel) In Hevrailles werd er voor de eerste keer kort gepauzeerd en gingen Gerrit en Lut bij de lokale slager enkele huisgemaakte saucissen kopen. De route ging verder via Yvoir, met zijn verschillende deelgemeentes, langs Dinant (citadel) naar Anseremme. In Dinant stopten we in het lokale Leffe café voor onze eerste echte pauze. Het is in de buurt van de abdij goed te zien dat Interbrew de productie van "de Leffe" verhuisd heeft naar Jupille. Naast de abdij is er nu geen enkel café meer en staan verschillende panden leeg. Uiteindelijk kwamen we toe in Anseremme, tevens de stopplaats voor wie vanuit Houyet, de Lesse afvaart in een kayak . Deze keer vonden we in de buurt van het station dan toch een taverne die open was. Een goed glas (voor sommigen toch) en één van de saucissen!
Zondag 30/01/2011 vertrokken we met zijn drieën, Glenn, Gerrit en Martine, om 07h06 met de trein in Mechelen. In Brussel-Noord stapten we over op de trein naar Namen en in Namen, terug overstappen, de trein naar het luxueuze station van Flawinne. Omstreeks 09h00 begonnen we aan onze tocht van ongeveer 30 km.
Ons eerste probleem bij de start was de erg onduidelijke markering van de route. De brug die wij over de spoorweg en de Samber moesten nemen , was gedeeltelijk afgebroken. We staken dan maar ergens de sporen over, maar vergaten ook de Samber over te steken. Na een tijdje begon het te dagen. Hoewel er ongeveer in alle richtingen (???) GR markeringen aangebracht waren, waren we niet de correcte route aan het volgen. Voor de eerste keer, om ons terug op het juiste pad te brengen, zetten we de GPS op . Uiteindelijk kwamen we min of meer op hetzelfde punt terecht waar we verkeerd gelopen waren, maar hadden we wel al 3 km op onze teller staan.
In de buurt van Profondeville moesten we dwars door een bos. De lokale burgemeester had besloten het slecht onderhouden bos, wegens gevaar op vallende takken, af te sluiten voor het publiek . Als alternatief liep de GR, hoewel ook niet toegelaten, toch langs de rand van het bos. Hierdoor kwamen we op een heel andere plek het bos uit. Daar stond dan nog één aanduiding en voor de rest: trek uw plan. Terug de GPS opgezet en hieruit bleek dat we de route terug konden oppikken door in zuidelijke richting stijl omhoog te klimmen (geen pad).
Vanaf hier was het, via het Point de Vue des Sept Meuses, in dalende lijn tot Godinne. Uiteindelijk bleken er bij aankomst in het gezellige (?) station van Godinne 27,5 km op de teller te staan. En waar o waar, in Godinne is er geen enkel café! Dus, nog 45 minuten wachten op een berekoud perron.
Het volgende stuk haspelen we af op zaterdag 05/02/2011: Van het Station van Godinne naar Anseremme, net voorbij Dinant.
Onze vierde training zit er op. Al bij al hadden we nog veel geluk met het weer en konden we onze 28 km afhaspelen in redelijk goede omstandigheden.
Deze keer werden we op onze tocht vergezeld door Lut, de zus van Martin die ook de eerste training meegelopen heeft en Gerrit, de broer van Martine. Wij vinden het beide zeer fijn dat er steeds opnieuw iemand met ons mee stapt. Wie weet, hopelijk wordt onze groep nog groter.
Tussen de Donjon van Villeret en Balâtre moet het ergens fout gelopen zijn en waren we afgeweken van de route. In de eindafrekening maakte dit 3 km verschil waardoor de totale afstand op 31 km uit kwam. Over deze afstand, rustpauzes inbegrepen, hebben we een kleine 7 uren gestapt. Volgens Gerrit zijn GPS hebben we de afstand, rust meegerekend, afgelegd aan een gemiddelde snelheid van 4,4 km/u. Hierdoor waren we ongeveer twee uren vroeger dan voorzien in Flawinne, zodat er niks anders op zat dan iets te gaan drinken in het dorp. In het lokale café werden we getrakteerd door een pas gehuwd stel.
Onze reis eindigde in het prachtige station van Flawinne.(zie foto)
De volgende training staat gepland voor zondag 30/01/2011. Dan gaan we van het Station van Flawinne naar het Station van Godinne.
Na veel aarzelen en na het lezen van de gids van Ton Joosten, hebben we besloten om de HRP (Haute Randonée Pyrénéene) te wandelen in plaats van de GR 11. De HRP slingert tussen Frankrijk en Spanje van de ene top naar de andere. Deze route is veel desolater dan de GR 11 waardoor we ook meer bevoorrading zullen moeten meenemen.
Op zondag 16/01/2011 legden we onze derde trainingsrit af. We vertrokken op het eindpunt van de vorige training in Lasne en wandelden 24,3 km tot Ardenelle. Hier werden we opgepikt door een taxi welke ons naar het station van Gembloux bracht. Van daar ging het dan per trein terug naar Mechelen.
Ook vandaag kregen we steun van twee "meestappers". Deze keer waren het mijn broer Jerry en zijn vriendin Thalia. Voor hun beide was het de eerste keer dat ze dergelijke afstand stapten.
Zoals gewoonlijk was de afstand voor Martine geen probleem, maar wonderbaarlijk genoeg ging het ook bij mij ook zeer vlot. Voor Thalia waren de laatste 7 km loodzwaar en ook Jerry kreeg een drietal kilometer voor het einde zijn "klopke". Uiteindelijk vonden ze het beide heel leuk en gaan ze in de toekomst nog mee wandelen.
Onderweg kwamen we onder meer de Abdij van Villers en het Memoriaal Kongolo tegen.
Zaterdag 22/01/2011 komt het volgende stuk er aan: van Ardenelle tot aan het Station van Flawinne, goed voor 28 km.
Op zaterdag 08/01/2011 hebben we onze tweede trainingstrip afgehaspeld. Zoals gezegd, gaan we de GR 126, van Brussel tot Membre-sur-Semois, wandelen. Het eerste stuk bracht ons van de kathedraal van Sint Michiel en Sint Goedele in Brussel tot Lasne, goed voor een afstand van 31,1 km.
Onderweg passeerden we o.a. het Koninklijk Paleis, de vijvers van Elsene, de abdij en het bos van Ter Kameren om dan via het Zoniënwoud uiteindelijk in Lasne aan te komen.
Martine haar zus Lut vergezelde ons tijdens deze trip. Ze denkt er zelfs aan om met ons mee te gaan naar de Pyreneeën. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!
In tegenstelling tot mezelf, hadden de beide dames geen probleem met de af te leggen afstand. Bij mij gingen de eerste 20 km vlot, de volgende 5 al wat moeilijker en de laatste 6 km waren een echte helletocht. Het was beter geweest om te starten met een kortere trip, doch het openbaar vervoer in Walonië laat dit niet toe. Er rijden hier in het weekend namelijk niet op alle trajecten bussen, dus moesten we wel doorstappen tot in Lasne.
Volgende trip staat al gepland voor zondag 16/01/2011. Dan stappen we van Lasne tot Ardenelle, goed voor een afstand van 24,3 km.
Om fysiek niet geheel onvoorbereid aan de start te staan, hebben we onszelf een trainingsschema opgelegd. Ikzelf, in tegenstelling tot Martine, beweeg eigenlijk al enkele jaren zo goed als niet meer.
Zondag 02/01/2011 hebben we, als eerste training, een stuk van de GR 129, van Brugge tot Beernem (20km), gewandeld.
Als verdere training gaan we de volledige GR 126, van Brussel tot Membre-sur-Semois, wandelen. We hopen deze 224 km op een 8-tal weekenddagen afgehaspeld te hebben. De eerste tocht staat gepland voor het weekend van 8 en 9 januari 2011.
Op donderdag 17/06/2011 vertrekken wij voor een wandelvakantie naar de Pyreneeën. Het is onze bedoeling om de volledige GR 11 van Cabo de Highuer aan de Atlantische Oceaan, dwars door de Pyreneeën, tot Cabo de Creus aan de Middellandse Zee, te wandelen. Aangezien we allebei nog een job hebben, zullen we er niet in slagen om de gehele GR 11 in een keer te doen.
Het eerste stuk dat we plannen te doen, is van Cabo de Higuer tot San Nicolas de Bujaruelo. In totaal bedraagt deze afstand ongeveer 293 km en trekken we hiervoor 14 dagen stappen uit. Om eventueel slecht weer of ongelukken op te vangen, voorzien we op het einde nog twee reservedagen.
Via deze blog willen we jullie op de hoogte van alle voorbereidingen, reisroute en uiteraard de trektocht zelf. We vonden het namelijk bij het plannen van de reis zeer handig om op internet ervaringen en belevenissen terug te kunnen vinden van andere mensen die dezelfde reis ondernomen hadden.
Momenteel zijn we bezig met het plannen van deze trektocht en zodra dit op punt staat, posten we de volledige planning hier.
We wensen jullie evenveel plezier met het lezen van onze ervaringen als wij zullen hebben met het ondernemen van deze trektocht.
