wat een dag, wat een trip eerste etappe : zaventem thuis vertrokken om iets over zes met ulrike en kevin kwamen we rond 7u30 aan in brussels airport het was zowat dertig jaar geleden dat we daar nog geweest waren - onherkenbaar dus - en daarom toch redelijk wat stress (en geen tijd voor foto's) met de hulp van het reisbureau gebeurde de check-in ruim op tijd Na anderhalf uur douane en security - druk druk druk die procedure deed raar aan maar uiteindelijk verliep alle sperfect daarna instappen en wegwezen
tweede etappe : de vlucht naar we wisten niet wat we ervan moesten verwachten en hadden al goede raad en tips van familie, vrienden en bekenden goed opgevolgd het viel heel goed mee , geen probleem bij het opstijgen, confortabele seats , vlotte landing perfecte vlucht . Natuurlijk een vlucht van zowat 7u30 is lang, heel lang de service bij Delta airlines is prima en tussendoor wat muziek beluisteren, wat lezen, proberen een dutje te doen . het wolkendek was te dik dus ook hier geen fotos
derde etappe : de overstap we kwamen aan op jfk-luchthaven in duistere,muffige hall, volgend spannend moment douanecontrole fase 1 : identificatie vingerafdrukken, digitale foto, ESTA-papieren : weer een lange wachttijd maar alles ok fase 2 : daarna weer idem als in zaventem maar ook hier alles ok vlug de bagage ophalen en direct afgeven voor vlucht 263 De voorziene wachttijd was ondertussen al gehalveerd maar we hadden toch nog wat tijd voor een lekkere croissant (de prijs viel wat tegen 2$95) . JFK is wat groter dan zaventem en er was al veer meer volk maar we waren nog ruimschoots op tijd om aan boord te gaan. Eerste ongemak vliegtuig kleiner , seats per drie dus veel minder ruimte en dit toch voor een vlucht van 5u25 over 4.200 km - . tweede ongemak : de kapitein meldt een vertraging van 45minuten - uiteindelijk gaan we vlot de lucht in en voor de rest van hetzelfde als vlucht één. wel pech een kwartier voor tijd valt mijn iphone uit. De landing verloopt iets moeizamer met veel tegenwind en deze keer heb ik wel pijn aan mijn oren. Derde ongemak de bagage komt toe op de verkeerde carrousel, weer tijdverlies
vierde etappe : rental car de bedrijven die auto's verhuren zitten allemaal gegroepeerd in één blok . je kan deze bereiken via een treintje , de "Blue Line" die continu rond de luchthaven toert naar oa de andere gates en openbaar vervoer bij aankomst was er maar één balie waar een wachtrij stond : natuurlijk bij ons verhuurbedrijf wat resulteerde in een wachttijd van anderhalf uur. We kregen een wagen ter beschikking Toyota Prius met gps. eventjes wennen om met een automatische versnellingsbak te rijden het was ondertussen al kwart voor elf locale tijd
vijfde etappe : naar het hotel ik had er naar uitgekeken om met de wagen in de USA te rijden, op die grote banen in die grote steden. Maar een nachtelijke rit in San Francisco was niet wat ikals eerste in gedachten had. Datwas me nogal wat, zelfs met gps was het uitkijken geblazen. Dat de signalisatie anders is dan bij ons wist ik wel maar de realiteit gebiedt mij om te zeggen dat het helemaal anders is om in een grootstad als SanFrancisco te rijden Uiteindelijk zijn we na twaalven in ons hotel gearriveerd in plaats van om 22u . Laatse ongemak was dat de parking voor het hotel die altijd vrij blijft voor de "valet service" op dit nachtelijk uur wel bezet was en ik dus heb moeten doen wat al die "cabdrivers" daar doen nl stoppen, knipperlichten aan, bagage uitnemen, afsluiten en auto laten staan. De mensen van het hotel hebben dan het probleem verder opgelost
zesde etappe : slapen kamer op de vijfde verdieping - klein maar alles ok
nag een buitengewone dag slapen, maar niet al te lang
greetz marc en christella
|