Ik loop in een supermarkt, niet mijn favoriete bezigheid. Ik ben nogal een huismus, laat mij maar een beetje in en rond mijn huisje rommelen, dan ben ik helemaal in mijn nopjes.

Maar zo nu en dan moeten wij gevoederd worden en ga ik weer inslaan.

Boodschappen doen hier in Hongarije is wel heel anders dan in Nederland. We wonen toch wel 45 kilometer van de bewoonde wereld af, dus het is niet iets wat je dagelijks doet. Ook niet iets wat ik 'eventjes' doe. Een uurtje of vier ben ik er altijd wel zoet mee, want ik wil dan in een keer alles halen, dus dat betekent dat ik meerdere winkels af moet. Maar dan heb je ook wat, heerlijk als de vriezer weer vol zit, de koelkast gevuld en de kasten weer uitpuilen. Maar het leukste is nog dat ik er weer voor twee weken vanaf ben.

In de vakantietijd is boodschappen doen een extra struggle. Als de kinderen mee mogen (moeten is misschien een betere omschrijving), dan baan ik me een weg door wapperende kinderarmpjes en voetjes,het gekrijs van prinsjes en prinsesjes die hun zin niet krijgen en stampvoetend op de grond rollen.

Doet me denken aan de keer dat ik op het consultatiebureau met mijn oudste, toen een jaar of drie, mijn kind probeerde in het gareel te houden, hij had niet veel zin om naar binnen te gaan na de laatste keer toen hij een prik had gekregen. Het zijn dan net honden die niet bij de dierenarts naar binnen willen, het is natuurlijk allemaal goed te verklaren, maar ik kreeg meteen te horen dat ik mijn kind waarschijnlijk teveel e- nummers voerde. Dat was namelijk in die tijd net nieuw en helemaal hip. Op mijn commentaar dat het gewoon een peuter in de peuterpubertijd met een ouderwetse dwarse bui was, keken ze me meewarig aan. Ik weet zeker dat ze me eigenwijs vonden en me een afgrijselijke toekomst voorspelden met een onhandelbaar kind, maar dat is uiteindelijk allemaal erg meegevallen en helemaal goedgekomen. Hij is nu dertig jaar en is net begonnen aan zijn tweede studentenleven, een opleiding voedingsleer en diëtetiek, helmaal geïnteresseerd in voeding en e-nummers.

De vakanties staan weer voor de deur, ik ga me vandaag maar weer eens door de winkels heenslepen, nu is het nog rustig en zitten de kleine draakjes nog op school.

Ik denk dat ik maar insla tot en met september......