Na 9 lange jaren van ononderbroken strijd, hebben de Grieken dankzij mijn sluw- en listigheid de Trojanen vernietigd. Ik en mijn mannen, die mij bijstonden in de strijd, gooien nu de trossen los om terug te keren naar mijn vaderland Ithaka, dat omgeven door vele andere eilanden in het uiterste westen ligt. Doch de goden beslissen hier anders over, daar de wind ons naar Ismaros, de stad der Kikonen voeren. Het kost ons weinig moeite de stad te verwoesten en de buit te verdelen. Mijn mannen richten, ondanks mijn vele waarschuwingen, een grote feestmaaltijd aan op het strand en net nu al mijn onnozele strijdmakkers bedwelmd zijn door de wijn en verzadigd door het vlees, valt er vanuit het binnenland een grote drom Kikonen aan. Na een hevig gevecht moeten we ons gewonnen geven, alles inschepen, en met zware verliezen op zee vluchten.