Toen ik mijn exman leerde kennen had ik al wat meegemaakt zowel in positieve zin als in negatieve zin . Ik heb een moeilijke jeugd gehad , opgegroeid met huiselijk geweld .

Ik zei toen altijd , geen enkel man zal mij en mijn kinderen zo behandelen . Ik heb zelfs als kind in een vluchthuis gezeten , maar mijn moeder gaf mijn vader nog een kans .

Later periode ben ik bevallen van en mooie dochter , ik heb toen gekozen om voor mijn dochter alleen te zorgen . Ik was op dat moment het geloof in de mannen kwijt . Als ik een leuke man leerde kennen

duwde ik hen gewoon telkens af . Ik was bang om terug de verkeerde gast aan te trekken , ik had ook een verantwoordelijkheid naar mijn dochter toe . Mijn exman zocht contact via toenmalige netlog ,

ik deed alles zodat hij zo opgeven om af te spreken . Maar hij bleef aandringen op een positieve zin . Hij zei de juiste woorden om me te doen twijfelen en ik sprak af met hem en mijn dochter . Ik hoopte

ergens dat hij dan zou afbreken . Maar hij was zeer attent en liefdevol naar mij en mijn dochter , ik was niet onmiddellijk verliefd maar ik wilde hem wel een kans geven . Hij woonde ver van mij en

kwam toch telkens op regelmatige basis af . Uiteindelijk zijn we een relatie begonnen en in het begin was alles perfect . Hij draagde mij en emma op zijn handen en toch merkte ik dat hij over bepaalde

vrienden en situaties zijn mening liet horen . Ik dacht toen dat hij misschien daar meer ervaring in had en geloofde hem .

Na een jaar zijn we gaan samenwonen en al vlug werd ik opnieuw zwanger , ik was super blij en hij ook . Maar in mate dat mijn zwangerschap vorderde werd hij meer overbezorgd , ik vond het eerst

 wel schattig dat hij zo bang was om het ongeboren kind al te beschermen . Dus ik nam zijn raad op en luisterde ik er naar . Eigenlijk begon hij dingen mij te verbieden om te doen . Maar ik wilde

dat zo niet zien , ik stak het op mijn zwangerschap . Hij was een overbezorgde toekomstige vader . Na mijn bevalling hielt het niet op , ik moest thuisblijven om voor zijn kinderen te zorgen .

Hij was zelfstandige dus ik dacht dat het financieel wel mogelijk was om huismoeder te blijven . Ik moest enkel het huishouden en voor de kinderen zorgen . Hij was s'avonds heel moe en weigerde

om te helpen in de zorg van zijn zoon . Hij heeft de eerste levensmaanden zijn zoon nooit verzorgd , enkel als zijn familie was dan nam hij in zijn armen . Ik vond dat toen wel heel raar , maar ik zei er

 tegen hem niks over . ik wilde geen ruzie uitlokken . Ik hoopte dat het hier bij zou blijven maar dat had ik verkeerd gedacht . Hij begon op seksueel gebied extreme dingen te vragen , ik weigerde om

deze dingen te doen met hem . Eerst was hij kwaad , maar de agressiviteit kwam om . Ik was zijn vrouw en ik moest hem plezieren . Hij heeft me verschillende keren me op seksueel gebied pijn gedaan .

Ik durfde dit tegen niemand zeggen , zelf mijn beste vrienden weten dit nog steeds niet . Toen ik wegduwde van mij heeft hij mij de eerste keer geslagen . Ik was zijn hoer en ik moest luisteren naar hem .

Als hij gekalmeerd was nam hij terug zijn oude rol en verontschuldigde zich uitvoerig . Toen heeft hij zich periode gedragen , maar de verplichtingen en verbiedingen bleven .

 Ik durfde eigenlijk niet meer reageren op hem , uit schrik voor reactie . ik dacht toen dikwijls , dit verdien ik niet . wat doe ik toch verkeerd in deze relatie .

Ik sprak mijn vrienden nog enkel via sms , telefoon of facebook . Er met afspreken was helemaal niet mogelijk . Op een dag moest ik met mijn kinderen ergens naartoe en ik had hem dit niet verteld ,

toen ik s'avonds thuiskwam rond het avondeten was hij al thuis . Hij was kwaad , ik zag het aan zijn gezicht en lichaamshouding . Ik negeerde dit en zorgde dat er eten op tafel stond , de kinderen

waren mooi aan het eten . Ik riep hem dat het eten klaar was , hij kwam en gooide het eten op de grond . Zowel de kinderen als ik schrokken enorm , de kinderen waren zo geschrokken dat ze weigerde

 om nog verder te eten . ik vroeg hem om te kalmeren voor de kinderen , maar hij maakte me uit voor vanalles en gooide met messen en borden naar mijn hoofd   . Ik bracht de kinderen toen even op

 hun kamer en zei dat papa even boos was op mij . ik zei dat alles inorde kwam .  Ik wilde de eetkamer proberen te poetsen en hij kwam voor me staan . Hij pakte me recht op en gooide me terug

 op de grond . Hij pakte me terug op en sloeg me in mijn gezicht . Hij dacht dat ik er vandoor was met zijn kinderen , ik moest van hem altijd toestemming vragen om met mijn kinderen weg te gaan .

Vanaf toen werd het steeds erger en erger . Hij ging overal met me mee . Hij dreigde als ik met mijn kinderen wegging dat hij me ging vermoorden . Ik dacht dat hij enkel dit deed omdat hij bang

was om mij te verliezen . Dus ik liet dit toe . Zijn familie deed telkens er nog een schep bovenop , ik was een luie doos , ik was geen goede moeder . Elke keer als hij me sloeg of misbruikte maakte

 hij het telkens goed . Hij stak het steeds op mij en op zijn werk . Hij was  bang om me  te verliezen en hij had problemen op zijn werk .  Dus ik probeerde hem telkens te vergeven .

Toen hij zijn werk moest stoppen , werd het weer erger . Toen moest ik gaan werken om zijn kosten te gaan betalen . Ik was blij dat ik niet thuis was als hij thuis was , ik ging eigenlijk lopen

 van het probleem . Niemand in mijn werkomgeving wist over mijn situatie , dat hield ik voor iedereen geheim .  Als ik dan thuiskwam had hij niets gedaan in het huishouden ,

mijn dochter ging naar school en mijn zoon naar de opvang. Dus ik wist dat mijn kinderen veilig waren overdag . Als ik er dan iets over zei kreeg ik hetzelfde antwoord .

 Een vrouw dient voor  het huishouden en de kinderen te zorgen . Een man moet niks doen . In plaats van slapen was ik bezig met huishouden en de kinderen . Ik werd stilaan een lichamelijk wrak .

Maar ik hield vol . Toen vroeg mijn ex me te huwelijk op familiefeest van zijn familie , ik wist niet wat ik hoorde . Maar ik durfde ook geen neen zeggen . Hij beloofde als we zouden trouwen

dat zijn onzekerheid zou weggaan . Dan moest hij niet meer bang zijn dat ik zou vertrekken en zijn agressie zou weggaan . Ergens wist ik dat zijn verhaal niet waar was , maar ik durfde geen neen te zeggen

En aan de ene kant had hij ook soms goede kanten . misschien was hij gewoon onzeker en moest ik hem een kans geven . De dag dat we trouwde zei hij tegen mij ' ik heb u bijna , je bent bijna van mij alleen '

Ik wist niet wat dit betekende , was dit positief of negatief bedoeld . Ik probeerde van mijn dag een leuke dag te maken , en ik gaf een mooie speech  maar daar was hij niet mee opgezet .

Hij gaf ook een speech om mij te vernederen  voor mijn vrienden en familie . Ik schaamde me dood . Als ze vroegen wat ik er van vond zei ik dat hij teveel had gedronken en dat hij het zeker niet zo

bedoelden . Maar toen wist ik dat mijn leven nog zou erger worden . Na de trouw werd het elke dag erger en erger .

 De pijnlijke woorden , slagen , vernederingen , verbiedingen , de seks werd elke dag agressiever . Ik probeerde de kinderen te beschermen , maar dat lukte dikwijls niet .

Ik werd zowel lichamelijk als psychisch een wrak . Mijn zin in seks verdween volledig . Ik leefde als een robot . Hij ging met al mijn afspraken mee , uit angst dat ik een hulpkreet zou geven .

Mijn vrienden en familie zagen me veranderen en wisten dat er iets aan de hand was , maar mijn ex liet me nooit alleen . Ik was enkel alleen op mijn werk , en juist daar wilde ik niet dat ze mijn situatie kende .

De politie kwam dikwijls bij ons thuis om mijn ex te verhoren ( niet voor mij ) , mijn ex hield me overal buiten . Ik wist dat er iets boven mijn hoofd hing , maar politie mocht tegen mij niks zeggen .

Uiteindelijk ontdekte ik dat hij vreemd ging , dat er een aantal klachten waren tegen hem van agressie en ongewenst seksueel gedrag naar volwassenen maar ook naar jonge meisjes . Hij zei dat hij

 dit deed omdat ik niet voldeed aan zijn eisen . Ik schaamde me volledig , maar hoe kan ik iets geven wat ik niet wil ? je hoort toch als koppel overeen te komen over zoiets belangrijk .

Hij weigerde in deze periode ook om te gaan werken , het was allemaal mijn schuld en ik moest daarvoor boeten . Het leven werd voor mezelf en voor de kinderen een hel .