Deze weken zijn in mijn leven gegrift voor mijn leven , deze beslissing ben ik nog zeer trots en ik heb hiervan nog nooit spijt gehad .

Het begon allemaal de laatste weken voor mijn beslissing . Mijn ex had terug werk gevonden en wist dat ik dit niet meer aankon , zijn leugens . Ik had hem duidelijk gezegd

dat dit zijn laatste kans was . Dit werk moest hij houden . Maar het mocht niet zijn . Op een dag werd ik gebeld door zijn baas , hij vroeg waar hij was . Ik zei duidelijk dat ik hem had zien vertrekken

met zijn werkgerief . Hij zei dat hij hem wel zou vinden . Ik wachtte op de telefoon van zijn boos , rond de middag werd ik door hem gebeld . Ze hadden hem gevonden , hij zat gewoon bij de hoeren .

De baas zei onmiddellijk ' meisje vertrek toch , jij verdient veel beter ' en hij had gelijk . Ik had er genoeg van , ik wachtte hem s'avonds op , ik had de kinderen bij mijn ouders gelaten .

Ik vroeg waar hij was geweest , hij bleef heel rustig en zei ik heb op de werf gewerkt . Ik zei ' och maar dat is raar want uw baas heeft gebeld waar jij bleef en ze hebben u trouwens gevonden ' en ' ja je

bent op staande voet ontslagen' . Hij was eerst serieus geschrokken , hij wist dat ik het wist waar hij zat . Hij moest die dag ook gaan voetballen en ik liet hem gewoon gaan want mijn besluit stond vast .

Hij maakte me belachelijk op de voetbal en toen hebben zijn vrienden gereageerd dat ze mij gelijk gaven dat ik zijn leugens en bedrog kotsbeu was . Er was een iemand die hem toch een kans wilde geven ,

dus hij bracht hem zat terug naar huis . Ik sliep en hij maakte me onmiddellijk wakker voor seks , ik zei neen het is over . Ik en mijn kinderen verdienen een man en een vader waar ze op kunnen rekenen .

Hij heeft me toen gesmeekt om hem nog een kans te geven , hij ging veranderen , hij ging in behandeling voor zijn agressie en seksuele behoeften . Ik negeerde dit volledig .

Toen begonnen mijn 5 nachten op mijn werk , het zijn mijn zwaarste nachten en dagen geweest . S'nachts moest ik werken en overdag hield hij me wakker door me te slagen , stampen en met

materiaal naar mijn hoofd gooiden . Iets in mij werd sterk , ik moest dit volhouden . ik was in die komende nachten was ik klaarwakker . Toen ik uit mijn laatste nacht kwam zei ik opnieuw

dat de relatie niet meer bestond . Ik was alles kotsbeu . Die dag  ben ik zoveel geslagen dat ik het niet meer weet hoeveel . Tegen de avond wilde ik vroeg gaan slapen , mijn lichaam en geest waren

 volledig op . Maar dat was buiten hem gerekend , hij heeft me toen geslagen , verkracht en mijn keel dicht genegen . Toen op dat moment was mijn zoon opgestaan en riep op dat moment ' papa laat mama

los' . Hij liet onmiddellijk los . Ik stond op en stook mijn zoon terug in zijn bed en ik probeerde hem gerust te maken . Ik zag zijn angst in zijn ogen , mijn dochter was ook wakker en zei mama gaat het ' ,

Ik zei slaap maar kinderen papa is boos op mama . Ik wist als ik terug ging dat het verder zou gaan en vroeg aan hem om op te houden dat de kinderen dit niet moesten weten .

Maar het begon gewoon opnieuw , hij hield helemaal geen rekening met mij en hen . Opnieuw kroop mijn zoon uit bed en hij kroop tussen mij en zijn papa . Hij zij papa ophouden , je doet mijn mama pijn.

Dat mag je niet doen . Mijn zoon kroop in ons bed en nam me in vast . hij beschermde zijn mama . Toen wist ik dat ik de volgende dag moest vertrekken met mijn kinderen , ik moest hen beschermen niet

andersom . Hij hield de hele nacht vol en gaf uiteindelijk op om 5 uur . Ik heb toen nog 2 uur licht geslapen , uit angst dat hij terug zou beginnen . Toen ik moest opstaan waren de kinderen en ik muisstil .

Ik nam niks mee , ik wilde niet dat het zou opvallen , enkel de boekentasjes van mijn kinderen . Zo leek het dat ik de kids naar school deed , ik verwittigde de school wat er aan de hand was en ze zouden de politie

opbellen als hij aan de poort stond . Ik reed naar mijn moeder en vroeg om met me  mee te gaan naar de politie . Maar zowel de politie als OCMW weigerde me om te helpen . Uiteindelijk kreeg ik hulp van de

politie en ze brachten me naar het vluchthuis .

07-02-2015 om 17:24 geschreven door elza