Het was al donker en het was hard aan het regenen toen ik samen met men prachtige dochter naar huis reed.

We waren naar een feestje van een vriend van me gegaan.

Ik keek in mijn achteruitkijk spiegel naar mijn kleine schatje ze lag rustig te slapen.

Ze had zich gelukkig goed geamuseerd op het feestje.

Ik was blij dat ze haar gedachten wat kon verzetten want we moesten jammer genoeg  een paar jaar geleden afscheid nemen van mijn lieve vrouw ze was na een auto ongeluk zwaar gewond geraakt ze hebben haar nog opgenomen in het ziekenhuis maar ze konden haar niet redden.

Mijn dochter en ik waren er kapot van ik had haar een lange tijd niet meer zo blij gezien.

Ze verdiend het om gelukkig te zijn en ik zou er alles aan doen haar weer gelukkig te maken zodat ze weer dat uitgelaten meisje zou worden die de wereld zo mooi zag.

Ik werd wakker in een witte kamer eerst moesten mijn ogen wennen aan het felle licht.

Ik ging rechtop zitten en zag dat ik een ziekenhuis kamer zat.

Wat was er toch gebeurd en nog veel belangrijker waar was mijn dochter.

Ik stapte uit het bed en ging naar het raam om naar buiten te kijken.

Na een paar wandelende mensen gezien te hebben hoorde ik een paar mensen op de gang.

Ze vroegen' wat is je naam' ik hoorde een meisje zeggen ' ik heet Lia'.

Mijn dochter ze is hier ik ging terug in het bed gaan liggen en was nog steeds aan het denken over gisteren.

Toen er plots een agente binnen kwam.

Ze kwam op me af en ging in een stoel naast het bed zitten.

Ik dacht nog steeds na en het kwam bij me terug.

Ik wilde haar vragen waar mijn dochter was maar voor ik iets kon zeggen kwam er een andere agent binnen.

Hij kwam dichter bij en zei ' de dokters zeiden dat hij zware klappen heeft opgevangen en in coma is geraakt het zal af te wachten is of hij er ooit nog uit zal komen'.

De agente zei niets maar knikte heel even.

Ik zei dat ik niet in coma lag en dat ik hier recht voor hun neus naar hen stond te kijken.

De agent ging weg en ik  begon te roepen en te tieren dat ze naar me moesten luisteren het leek er zelfs op dat ze me aan het negeren waren.

De agente keek naar me en vroeg toen' wat is er toch gebeurd die nacht alleen jij kan het ons vertellen'.

Ze bleef maar naar me kijken en ik vroeg dat ze naar me zou luisteren en begon met mijn verhaal.

Ik herinnerde me nog dat ik na een feestje naar huis aan het rijden was met mijn dochter en dat het heel hard aan het regenen was.

En dat ik na een harde klap gehoord te hebben uitgestapt ben om te kijken of ik niets geraakt had.

Voor de auto lag er niets dus ging ik op mijn buik liggen om te zien of er niets onder de auto lag.

Toen ik recht stond voelde ik een hand op mijn schouder en draaide me om.

Ik stond oog in oog met een man met kort bruin haar en een snor verder had de man een blauwe pull, een jeans broek en witte sneakers aan.

Hij zei dat ik hem mijn geld en horloge moest geven toen ik dit weigerde kwam er een struise man aan die kaal was hij had een rode pull, een jeans broek en zwarte schoenen aan.

Ze schreeuwden dat ik al mijn geld aan ze moest geven toen ik dit weigerde wees  een van de mannen richting mijn slapende dochter in de auto en haalde een mes boven.

Ik werd boos en rende naar de man die mijn dochter bedreigde ik sprong op hem samen lagen we worstelend op de grond.

De andere man kwam er zich ook mee moeien en probeerde mij van zijn vriend af te halen.

Uiteindelijk lukte hem dat de struise man was boos en zei dat ik dat beter niet had  moeten doen.

Ik reageerde door in zijn gezicht te spugen hierdoor werd hij nog bozer en begon me te slaan en schoppen.

Ik had overal pijn maar ik zou alles doen om mijn dochter veilig te houden dus ik begon hem nog bozer te maken door met hem te spotten dat hij niet kon slaan.

Toen ik afgeranseld werd zag ik in mijn oog hoek dat de andere man naar de auto liep ik werd er nerveus van en wilde naar hem toe lopen maar ik werd tegen de grond geslagen.

Het werd zwart voor mijn ogen en het enige wat ik nog hoorde was Lia die me riep en vroeg wat er aan de hand was.

En toen werd ik hier wakker.

Dat is er gebeurd maar zo te zien kan je me niet horen en kan ik je niet vragen waar mijn dochter is.

Er kwam een agent binnen die vroeg of de agente die blijkbaar Kiara hete mee kwam.

Ze zei dat ze zo zou komen en de agent vertrok.

Kiara stond recht en ze zei 'ik zal alles oplossen ik kom terug, tot snel hoop ik' en ze vertrok.

Ik bleef alleen achter in de kamer vol vragen dus besloot ik om even te slapen ik had de rust wel nodig.

Ik zag Lia voor me en dat de mannen haar vast grepen ik wou haar helpen maar ik stond letterlijk aan de grond genageld ik hoorde haar schreeuwen en ik riep haar naam het werd weer donker voor mijn ogen.

Ik werd wakker en ik zag dat Lia naast me zat te huilen.

Ik wou haar geruststellen en begon haar te troosten maar ze bleef maar huilen.

Het drong tot me door dat ze me nog steeds niet konden horen ik dacht eraan hoe slecht ze zich moest voelen eerst haar mama dood en nu haar papa in coma.

De deur ging open en Kiara kwam binnen ze zag mijn dochter en begon haar te troosten.

Ze zei dat ze hier niet kon blijven en vroeg of ze nog familie had waar ze naartoe kon.

Ik wilde antwoorden maar wist dat ze me niet kon horen dus keek ik naar mijn dochter.

Ze zei dat ze niemand meer had.

Dat was ook waar de familie was naar Amerika verhuist en mijn vrouw was dood.

Kiara schrok er een beetje van maar stelde Lia gerust ze vroeg of ze ooit al in een politiekantoor is geweest ze antwoorde nee.

Kiara vroeg of ze mee wou daar moest mijn kleine meid niet lang over na denken en zei natuurlijk ja.

Mijn kleine meisje ging mee met Kiara.

Om de een of andere reden vertrouwde ik haar met mijn meisje en bij haar zag ze er blij uit.

dus zo gebeurde het Lia ging elke ochtend  mee met Kiara en rond 6 u kwam ze terug en vertelde ze alles wat ze had beleefd.

Ze was zo gelukkig en blij zo was ze al lang niet geweest.

Maar op een dag was het anders dan anders ze was niet meegegaan met Kiara en bleef bij me.

Ze had geen woord gezegd en hield zich sterk om niet in huilen uit te barsten.

Ik was bezorgd om haar en kwam uit mijn bed.

Ze zat daar aan de tafel te tekenen ik weet het nog dat ik haar de kleuren leerde ze was zo schattig mijn meisje ze was zo gelukkig zo blij ze tekende altijd als ze blij was wanneer ze bang was als ze verdrietig was.

Ze tekende haar zorgen weg en ze tekende wat ze voelde.

Ik zag het elke keer weer maar deze keer was anders het waren gemengde gevoelens.

Ze had een huis getekend met twee deuren voor een van de twee deuren stond een man met een klein meisje bij de andere deur stond een koppel met hetzelfde meisje.

Ik snapte het niet wat betekende het ik stond naar haar te kijken toen er iemand binnen kwam.

Kiara kwam binnen en liep in onze richting ze kwam dichter en zag de tekening.

Ze zei tegen Lia dat ze het een mooie tekening vond.

Lia had haar niet gezien en schrok eerst ze bedankte Kiara en draaide zich weer om.

Het was stil in de kamer niemand zei iets tot Lia opstond en naar het bed liep Kiara en ik keken op en onze blikken kruisten  elkaar tot mijn verbazing bleef ze maar naar me staren ze fluisterde ' het spijt me' ik snapte het niet kon ze me dan zien en wat bedoelde ze daar mee ik keek toen terug naar Lia' s tekening ik liep naar Lia toe en ging toen weer liggen.

Kiara kwam ook dichter en omhelsde Lia ze zat wat te fluisteren dus ik kon niet horen wat ze zei.

Toen vertrok Kiara Lia kwam dichter bij en zei ' papa weet wat er ook gebeurt ik zal je niet vergeten ik weet niet of je me hoort maar als je me kan horen papa ik hou van je en dat zal altijd zo blijven dat moet je goed weten' .

Lia kwam op het bed zitten en omhelsde me ik wou haar nooit meer los laten en zij wou mij ook niet los laten.

Er kwamen een paar mensen binnen die tegen Lia zeiden dat het tijd was Lia kreeg tranen in haar ogen.

Ze zei dat ze hadden besloten haar naar een pleeggezin te sturen.

Ze kwamen dichter en wilden Lia mee nemen Lia begon nu hard te huilen en haar steviger vast aan me te klampen.

Ik voelde me zo waardeloos zo kon ik haar niet helpen ik moest wakker worden voor haar voor mijn Lia voor mijn meisje.

Ze wilden haar net mee nemen Lia was radeloos ze was mijn meisje en ik had mijn vrouw belooft dat haar niets zou overkomen dus ik moest koste wat kost wakker worden van deze vreselijke nachtmerrie.

Lia haar greep werd slapper en ze liet me los ze werd opgepakt en ze gingen vertrekken.

Ik schreeuwde het uit LIA LIA  LIAAAAAAAAA!!!!!!!!!!

Ze keken naar me Lia' s gehuil veranderde in een prachtige glimlach ze keek me aan en begon me te omhelzen ik was wakker ik was er voor Lia en niemand zou haar van me afpakken ze was van mij en ik zou er altijd zijn voor haar.

De mensen die ik niet kenden vertrokken en ik bleef alleen achter met mijn dochter.

Kiara kwam plots binnen en Lia liep naar haar toe ze vroeg waar ze naartoe was gegaan Kiara zei dat ze iets moest gaan regelen Lia kwam terug naar mij en omhelsde me weer nu pas had Kiara door dat ik wakker was.

Kiara ging naar de gang en tien minuten later kwam ze terug met een dokter.

De dokter onderzocht me en stelde vast dat er een grote kans is dat ik nooit meer zou kunnen lopen het drong vast niet door want toch ik was gelukkig ik was wakker ik had mijn dochter en ik moest toegeven dat Kiara wel heel mooi en aardig was Lia had haar graag en ik moest me er op betrappen dat ik het jammer vond als ze er niet was.

De dokter vertrok en Kiara kwam dichter ze zei dat ze voor Lia zou zorgen tot ik naar huis zou mogen.

Lia was blij dat ze niet naar een pleeggezin moest en vertrok samen met Kiara naar de cafetaria om iets te gaan eten

Toen ik alleen was begon het tot me door te dringen dat ik twee maanden in coma heb geweest en hoe lang zal het duren tot ik volledig hersteld ben dat wordt vreselijk duur.

Kiara kwam binnen en zag dat ik aan het denken was alsof ze mijn gedachten kon lezen zei ze dat ik me geen zorgen moest maken over de kosten ze hadden de mannen die me die nacht in coma sloegen gearresteerd ik was sprakeloos het enige dat ik uit kon brengen was 'hoe' hoe vond je ze?

Ze zei dat er twee getuigen waren en een bewakingscamera had alles gefilmd dus het had niet lang geduurd voor de politie ze kon arresteren  de verzekering betaald alles terug.

Ik was zo gelukkig dat ik Kiara knuffelde toen ik uit geknuffeld was vroeg ik wie de getuigen waren ik moest ze bedanken Kiara lachte en zei dat de ene getuige me nog was komen bezoeken en dat hij voor Lia kleurpotloden mee had en dat als ik wakker zou worden hij zeker nog eens terug zou komen.

De ene man die Tony hete had de mannen herkent toen ze in zijn winkel stonden maar ik wist nog een iets niet wie was de tweede getuige?

Kiara wou het me  net vertellen toen Lia binnen huppelde en zei Kiara er aan herinnerde dat ze op tijd naar het kantoor moest  dus Kiara en Lia vertrokken en lieten me alleen met mijn vraag ik moest dus wachten tot 6u zo lang nog.

Ik kon niet wachten en nam mijn gsm die lag op een tafeltje naast het bed Lia had hem opgeladen gelukkig dus begon ik maar naar oude foto's van mijn vrouw en Lia kijken het bracht veel herinneringen naar boven ik vond een foto met mij en Lia in een pretpark ik herinnerde het me nog goed dat was de eerste keer dat ze een ijsje heeft gegeten eigenlijk was het haar tweede ijsje want haar eerste was op de grond gevallen.

De volgende foto was met ons drietjes in het reuzenrad Maria had zo'n mooie glimlach ik mis haar zo ik wou dat ze hier was dan kon ze zien hoe Lia veranderd was het was nog maar 2 jaar geleden maar Lia had afgelopen jaar een groeispurt gekregen en was wel tien centimeter groter geworden mijn kleine meisje werd groot.

Na nog wel een uur of twee naar foto's te kijken kwam er een dokter binnen hij vroeg hoe het ging en zei dat hij zo vlug mogelijk wou beginnen met de revalidatie ik wou ook zo vlug mogelijk beginnen we spraken af dat ik volgende week zou beginnen hij zei er ook bij dat het een lange en moeilijke weg zal zijn en hij zei dat ik iemand nodig had om me te kunnen steunen wanneer het moeilijk zou zijn ik knikte en de dokter liet me nog een beetje verder rusten.

Ik vond dat geen slecht idee en ging me een uurtje leggen.

Ik zag Maria voor me zitten ik keek rond me en zag dat ik in een restaurant zat het was het restaurant waar ik Maria ten huwelijk had gevraagd na het ongeluk ben ik er niet meer binnen gegaan het deed me te veel zeer.

Maria zei ' schatje ik ben zo trots op je hoe je zo goed zorgt voor Lia ik weet dat het je veel zeer doet als je haar verdrietig ziet ik weet het maar je zorgt zo goed voor haar ze lacht weer maar ik zag dat jij niet de enige bent die haar zo blij heeft gemaakt ik zag hoe je keek naar Kiara ze is een lieve en aardige vrouw ze houd van Lia dat zie ik maar jij ik zie het wel hoor telkens als ze binnen komt je mist haar als ze er niet is ik weet dat je haar graag hebt'.

Ik wist niet wat te zeggen waar ik het meest van onder de indruk moest zijn dat mijn Maria voor me zit of dat ze nog gelijk heeft ook over Kiara.

Mijn vrouw wist alles van me al mijn problemen en alle oplossingen er voor ze kende me zo goed iets voor haar verbergen was  onmogelijk toch is het me een keer gelukt toen ik haar ten huwelijk ging vragen ze had niets door helemaal niets het was de grootste verassing die ze ooit kreeg.

Ook deze keer zag ze dat ze gelijk had toen ze zei dat ik iets voor Kiara voelde.

Ze zei dat ze me alle geluk gunde die deze wereld kon geven na deze woorden stond ze op gaf me een kus en verliet het restaurant daarna werd alles wit en werd ik wakker.

Ik zat te denken over wat Maria had gezegd ze had gelijk ik vond Kiara wel heel leuk en Lia vond haar ook super ik mocht niet in het verleden blijven leven ik moest er voor mijn dochter zijn hier en nu.

Ik moet er voor haar zijn nu het nog kan ik heb geen zekerheid dat er morgen niets gebeurt dat je leven overhoop haalt.

Ik werd uit mijn gedachten gehaald door Lia die binnen huppelde ik vroeg haar waar Kiara was ze zei dat ze nog iets te drinken ging halen.

Ik vroeg wat er was gebeurt op kantoor Lia zei dat er niet veel gebeurt was Kiara had vooral papier werk gedaan.

Kiara kwam binnen en kwam dan naast het bed zitten ze zei dat ze de dokter tegen was gekomen hij had gezegd dat ik volgende week mocht beginnen met mijn revalidatie ze zei dat ze trots op me was en omhelsde me dan Lia omhelsde me ook en zei tegen Kiara dat wanneer ik klaar was met de revalidatie dat we dan samen gaan wandelen in het bos.

Het deed me denken aan vroeger we gingen altijd naar het bos om te tekenen  we tekenden dan de bomen die hun vruchten droegen en als we geluk hadden ook wel eens een eekhoorn.

Kiara was bezorgd om me ze zei dat de dokter er ook bij had gezegd dat ik vast niet meer zou kunnen lopen.

Zou ik nooit meer kunnen lopen zou ik Lia nooit meer mee naar een pretpark nemen of naar het bos nee dat kan niet dat mag niet.

Kiara zag mijn bezorgdheid en zei dat het alleen een kleine kans is.

Gelukkig had Lia niets door ik wist echt niet hoe ik het haar zou vertellen als ik nooit meer zou kunnen lopen.

Kiara zei tegen Lia dat ik moest rusten en nam haar me naar haar huis ik had de rust wel nodig het was een lange dag dus ging ik maar slapen.

Ik werd wakker door Lia die op mijn bed kwam zitten dat dacht ik toch het was Kiara natuurlijk had ik het niet door gehad en had ik gezegd' goeiemorgen schatje goed geslapen'.

Kiara zei dat ze super had geslapen en bloosde een beetje.

Kiara zei dat Lia aan het slapen was en ze haar niet wou wakker maken.

Ik wou iets vragen maar Kiara was me weer voor ze vroeg of ik Tony wou ontmoeten ik antwoorde natuurlijk ja zonder hem had de politie die twee mannen die me in coma hadden geslagen vast nooit teruggevonden. ik vroeg wanneer ik hem zou kunnen zien.

Kiara ging naar de gang en kwam een paar minuten later terug met een man in een rolstoel ze stelde hem aan me voor het was Tony hij begroete me Kiara liet mij en Tony alleen en ging terug naar Lia.

Er was een lange stilte tot Tony vroeg of ik me al beter voelde en hoe het was met Lia ik zei dat ik me goed voelde en het goed ging met Lia.

Tony zei dat hij had gehoord dat ik volgende week mocht beginnen met mijn revalidatie ik zei dat ik er wel klaar voor was Tony keek bezorgd hij zei dat ik het niet mocht onderschatten dat het soms echt hard was als je niemand had.

Nu keek ik bezorgd ik vroeg hem wat er was gebeurd hij vertelde dat hij hetzelfde heeft meegemaakt maar bij hem eindigde het anders hij had niet zijn dochter mee maar zijn vrouw hij had ook in coma gelegen maar toen hij wakker werd was zijn vrouw er niet meer de politie had verteld dat ze haar hebben vermoord doodgeschoten de daders waren nooit teruggevonden.

Hij vertelde dat hij er kapot van was en dat hij midden in zijn revalidatie zat hij had niemand die hem had gesteund hij had het opgegeven hij had er zelf aan gedacht om een einde te maken aan die ellende niemand zou hem missen

Maar hij had het mis hij had een nichtje die hem nodig had.

Zijn schoonzus was ziek ze had kanker ze hadden alles geprobeerd ze haalde het niet en liet haar dochter achter die iemand nodig had die hem nodig had.

Hij had weer een doel iemand die om hem gaf iemand die hem nodig had toen hij klaar was met zijn verhaal veegde hij een paar ontsnapte tranen weg.

Tony zei dat hij moest vertrekken voor hij weg ging zei hij' je kan op mij rekenen als je me nodig hebt ik had niemand die mij steunde ik wil niet dat dat ook jou overkomt' ik bedankte hem en vroeg of hij samen met mij revalidatie wou doen hij antwoorde door te knikken en vertrok dan.

Ik was blij dat ik iemand had ik had mijn dochter en Kiara maar Tony hij wist hoe ik me voelde hij wist dat het moeilijk was zonder iemand die je begrijpt.

Ik dacht na over wat Tony me vertelde hij was ook zijn vrouw kwijt en had ook een klein meisje om voor te zorgen we verschilden niet zo veel.

Ik ben vast in slaap gevallen na Tony's bezoek ik nam men gsm en zag dat het al 5 uur was.

Nog een klein uurtje en Kiara zou terug zijn.

Kiara kwam binnen samen met Lia Lia kwam me een knuffel geven en ging dan aan de tafel zitten tekenen.

Plots dacht ik aan iets ik heb twee maanden in coma gelegen de zomervakantie was gedaan Kiara keek naar me en alsof ze mijn gedachten kon lezen zei ze dat Lia had verteld dat ze al altijd thuis schoolling had gehad dus had Kiara mijn laptop opgehaald waar Lia's schoolprogramma op stond en dat Lia goed bezig was.

Toen Lia klaar was met haar tekening kon ze niet wachten om hem aan mij en Kiara te tonen Lia huppelde naar het bed en toonde een prachtige tekening van een bloem Kiara vond hem ook prachtig en vroeg of ze hem ging geven aan Maria Lia antwoorde 'ja zeker mama zal hem zeker mooi vinden'.

Ik wist niet waar Lia en Kiara het over hadden en zoals altijd zag Kiara dat ik het niet begreep ze legde uit dat Lia had gevraagd of ze naar het kerkhof mocht om bloemen en een tekening bij Maria te gaan leggen.

Ik begreep dat Lia dat wou doen na het ongeluk gingen ik en Lia elke week naar Maria's graf na een paar maanden gingen we maar om de 2 maanden tot we helemaal niet meer gingen het was nu zeker al een jaar geleden dat ik er ben geweest.

Het was vandaag maandag Kiara moest niet werken dus zij en Lia waren de hele dag bij mij plots kwam er een meisje de kamer binnen lopen die naar Lia ging en haar knuffelde niet veel later kwam Tony binnen hij kwam dichter en begroete me hij vroeg het meisje eens te komen hij zei ' dit is Evy mijn nichtje'.

Evy begroete me ook en ging dan terug bij Lia zitten om te tekenen.

Aan Tony's blik te zien was hij nerveus ik was ook wel een beetje nerveus want morgen gingen we starten met de revalidatie Tony had me gewaarschuwd dat de eerste weken zeer zwaar zullen zijn toch ik was opgelucht dat ik het samen met Tony kon doen omdat hij midden in zijn revalidatie is gestopt is het beter als hij terug opnieuw zou beginnen.

dit was een deel van mijn nieuwe verhaal vertel me wat je er van vind

hellokittylover2301 out.