Ik kan echt niet slapen dus dan post ik nog een keertje.
Ja, het gaat veel beter met me ik heb alles gewoon laten rusten ik heb geen contact meer met die vriendin (ik antwoord niet meer, ik begin zelf geen berichten te zenden en ik heb haar bij sommige social media platformen gewoon geblokt) ik heb er een punt achter gezet, ik maak geen tijd voor zo'n mensen okay genoeg over haar.
Zoals jullie weten ben ik echt down geweest, ik dacht dat ik niemand had, maar dat was niet waar er zijn een paar mensen die hun groepje opengesteld hebben voor mij.
Deze mensen hebben mij uit mijn put getrokken zonder dat ze het zelf wisten deze mensen zijn goud waard voor me.
Maar ik weet zelf ook goed genoeg dat er echt bijhoren iets anders is, deze mensen zijn me erg dierbaar maar niet voor altijd ooit zal ik iemand vinden die als een zus zal zijn een ECHTE beste vriendin ik moet haar alleen vinden. Maar (nog eens) ik zal duidelijk zijn met mezelf ik zoek niemand die persoon zal komen in zijn eigen tijd op het juiste moment en de juiste plaats (net zoals de liefde, ik zoek niet ik heb nu niemand nodig ) ik heb me een kleine maand geleden belooft dat ik me nooit meer wil voelen als drie maanden geleden (ongelukkig, verdrietig, alleen) ik heb mezelf belooft om te doen wat goed is voor mij. Ik ben me meer gaan concentreren op mijn schoolwerk en dat kan je dan ook zien in mijn resultaten, ik kan nog steeds geen frans (dat gaat vast ook NOOIT gebeuren) maar ik heb een goeie start gemaakt mijn wiskunde is fantastisch.
Het beste hieraan is dat ik vorig jaar werd vertelt dat ik het niet zou kunnen halen daarop wil ik antwoorden " BOOYA!!! zie je dak het kan" (eventjes een applausje voor mezelf).
Okay even samenvatten; 1. De deur dat me leide tot verdriet heb ik gesloten en hij gaat nooit meer open.
2. Ik heb mensen die veel voor mij betekenen.
3. Mijn punten op school zijn erg verbeterd en ik zal het zo houden ook.
4. MAAR ik ben er nog lang niet, ooit zal er iemand voor me zijn die als een zus is, mijn frans kan nog een tandje bij.
MAAR op het einde van de rit zal ik mijn doelen bereiken en dan ... begin ik opnieuw ik zet een paar nieuwe doelen.
ALWAYS KEEP DREAMING!!
Be a little light in somebody's life even if it is an stranger being friendly is just the beginning quz you don 't know how deep they've been sunken.
ik ga zorgen dat ik weer gelukkig word door te doen waar ik van hou en wat het beste is voor mij en allen voor mij het is tijd om een keer voor mezelf te kijken zodat ik diegene ben die gelukkig word door de dingen die ik doe ik moet zoregen dat als ik iets doe dat het alleen effect heeft op mij
(vooral laatste is prachig "I'ts my life from now on!!!!!") andere hielpen me vanavond door alles
Eerst alles gaat veel beter ik heb denk ik een nieuwe fantastische vriendin en een hele groep mensen die om me geven.
Vervolgens de titel zegt het 'verlies' we verliezen allemaal mensen waarvan we houden en dat is soms moeilijk en iedereen heeft zijn eigen manier om dat verlies te verwerken.
Op school is er een leerkracht die onlangs iemand dierbaar is verloren en ze heeft terecht haar tijd nodig om dat te verwerken.
Ik en iedereen die ze les geeft mist u en soms zijn we luidruchtig en kunnen we lastig zijn maar uw lessen zijn fantastisch omdat we zo'n toffe leerkracht voor ons hebben die ons dingen leerd en er voor ons is.
Ik wou gewoon zeggen mevrouw u bent fantastisch en iedereen die u les geeft en ik hopen dat u alles op een rijtje kan zetten en we na de krokusvakantie (zoals u hebt gezecht )weer een enthousiasme en fantastishe leerkracht voor ons mogen hebben.
Ten laatste ik weet niet of die fantastische leerkracht dit bericht zal zien maar als u dit hebt gezien u bent echt fantastisch.
ik weet dat het heel lang geleden is dat ik iets heb gepost maar ik heb veel nagedacht over wat er allemaal is gebeurd in het laatste schooljaar.
zoals jullie weten heb ik veel vienden verloren en was het moelijk voor me om er bij te horen gelukkig had ik nog een vriendin.
ik was bang en dacht soms dat ik mijn laatste vriendin zou verliezen maar ik ben iemand die veel van teksten houd en soms zoek ik een paar tekstjes op en toen vond ik een tekstje er stond op dat in je leven zal je nooit vrienden verliezen je komt er alleen achter wie de echte zijn en dat klop.
vooral op het laatste van het voorbije schooljaar was ik niet meer vrolijk, blij ... ik wist niet wat ik moest doen als ik die ene vriendin niet zou hebben.
naast mijn vriendin hielp alleen muziek me van al die liedjes betekende de teksten meer dan ze waren ik betrapte mezelf dat wanneer ik het weer niet zat zitten dat muziek me terug gelukkig maakte en ik me sterk voelde
op school en thuis had niemand iets door ik heb het zelfs nooit verlteld aan mijn vriendin dat ik er soms echt door zat.
op dingen waar ik normaal nooit zou op reageren reageerde ik fel ik werd vlug kwaad en huilen gebeurde ook veel vlugger.
de klasgroep deed anders tegen mij en mijn vriendin we waren de rest geworden vooral voor de meisjes.
bij groepswerken wisten we dat we gewoon de rest waren en zagen we maar bij wie we gezet werden meestal jongens nu ben ik blij dat dit gebeurde ik denk dat ik liever bij die jongens zat ze waren wel aardig tegen mij en mijn vriendin.
na wat er allemaal gebeurd was is dit jaar moeilijk om vrienden te maken maar een nieuwe school, een nieuwe klas, nieuwe mensen betekend voor mij een nieuwe start een nieuw begin.
voor dit bericht weer veel te lang word.
voor diegene die er soms ook in de put zitten het leven geeft je kansen die je met bijde handen moet grijpen.
jij bent jij en niemand kan daar iets aan veranderen wanneer je je verdrietig voelt lees een boek, luister naar muziek doe gewoon iets dat jij leuk vind om te doen.
en voor diegenen die een paar goeie liedjes willen weten;( ik hou erg veel van de nightcore versie)
sorry dat het lang geleden is dat ik een nieuw bericht heb gepost.
ik heb het zeer druk gehad met kasten in elkaar te zetten papier te plakken en te schilderen.
ik heb mijn spaans ook verbeterd dus dat is wel leuk.
oh ja bedankt emily voor het leuke complimentje over mijn verhaal ik zal vlug nog eens een deeltje toevoegen (dan wel in delen zodat het niet weer zo'n lang bericht is)
vandaag dacht ik aan het afgelopen schooljaar en wat er allemaal is gebeurd.
dit jaar was anders dit jaar heb ik keuzes gemaakt die dingen in mijn leven hebben veranderd.
in het begin van het jaar had ik veel vrienden nu maar één.
hoe dat is gebeurd?
ik had al moeite met een vriendin ik vertrouwde haar niet meer ze had het schooljaar daarvoor een paar keer gelogen en me laten vallen voor haar vriendje ze liet de rest van haar vriendinnen vallen ze sprak bijna niet meer met ons en stond altijd bij hem.
ze had het voor de zomervakantie uitgemaakt met een briefje hij was er echt kappot van dat zag ik aan hem dus op een avond besloot ik om met hem te beginnen chatten ik hielp hem over haar te komen door hem aan het laggen te krijgen maar ik moest hem vooral zeggen dat hij wel een goed vriendje was geweest hij zei vaak dat hij stom was en het allemaal zijn schuld was.
nattuurlijk dacht hij dat ze had nooit verteld waarom ze het uit had gemaakt.
ik had niet veel meer tegen haar gezecht en in de vakantie hebben we nooit afgesproken.
toen dit schooljaar begon deed ze alsof er niets was gebeurd en ging weer bij ons staan ik dacht dat het het beste was dat ik dat ook deed.
maar ik heb me nooit echt meer een vriendin van haar gevoeld na een paar maanden ging ze uit de groep weg ze ging bij andere mensen staan en zo eindigde het zo'n beetje.
ergens rond oktober deed een andere vriendin raar ze sprak bijna niet meer met ons en waneer ze dan bij de andere ging staan vertelde ze veel meer ze trok al de aandacht naar zichzelf toe en als ze niet genoeg aandacht had loog ze ergens over waardoor iedereen haar waar zag staan.
tot ze een keer niet genoeg aandacht had en bij de opvoeders heeft geroddelt over mij en haar andere vriendin ze beweerde dat we vaak ruzie maakte en datb ze er op een of andere manier tussen zat dus ja de opvoeder riep mij en haar vriendin bij hem en vertelde wat zij hem had verteld in mijn gedachten zei ik er iets tegen dat wat ze had verteld nooit was gebeurd maar in het echt heb ik daar gewoon gezeten te luisteren hoe ze zo over ons had gelogen.
in de pauze kwam ze naar mij toe en deed of er niets was gebeurd ik heb geen woord meer tegen haar gezecht (als ik iets had gezecht had ze vast weer naar de opvoeder geweest om te zeggen dat ik boos ben op haar zonder reden en de eerste die komt geloven ze)
de volgende dag stond ze niet meer bij ons en tijdens de studie kwam een van haar vriendinnen vragen waarom ik boos was op haar.
toen rond de tijd van sinterklaas hadden we een opdracht gekregen voor nederlands we moesten voorlezen voor de eerste leerjaars (in groepjes van min 3) dus tegen dan had ik een beste vriendin ( voor het makkelijker te maken ga ik haar kitty noemen) dus ik en kitty waren zeker een groep maar we moesten met min 3 dus kwam er nog iemand bij ons ik en kitty hadden al heel veel ideetjes en we hadden afgesproken om veel te doen ten eerste winkelen en dan verder met alles mooi aan te kleden dus we hadden met zijn drietjes afgesproken aan de winkel na het winkelen gingen we richting mijn huis maar rara wie er plots verdwenen was (ik ga haar evy noemen ) evy dus ze was wegereden naar huis dus ik en kitty hebben alles zelf gedaan.
een paar weken later kregen we onze punten we hadden super punten (met we bedoel ik ons alle drie) ik en kitty hadden gezecht tegen de leerkracht dat ze echt niet veel had gedaan en dan krijgen we allemaal dezelfde punten.
na die opdracht begon ze meer achter ons te lopen dan bij ons in de groep zei ze bijna geen woord en als ze iets zei herhaalde ze wat ik of kitty hadden gezecht dus dat was niet echt leuk toen kwam er nog een opdracht gelukkig mochten we met ze twee en had onze fantastische leerkracht haar bij een ander groepje gezet.
weer hadden we super punten (beste team ever) kitty moest echt weten hoeveel zij had dus ging ze het gaan vragen ze had dezelfde punten als de rest (logisch) maar hun opracht was echt goed (maar ze had weer met andere hun punten gaan lopen )
daarna werd het nog erger nu wou ze meer kitty van me af pakken ( en ik weet het als ik iemand zie die mijn vriendin probeerd af te pakken)
dus kitty was er eigenlijk ook niet zo blij meer mee dat ze steeds rond ons fladderde.
meer tijdens de laatste maanden van het jaar ging ze weg van het ene op het andere moment.
ik weet niet waarom maar sindsdien waren de rest van de meisjes niet echt zo vriendelijk meer de jongens waren echt veel vriendelijker op dat moment wou ik zelfs alleen(met kitty) in een klas zitten vol jongens.
ik weet echt niet waarom maar ik en kitty hoorde er niet meer bij we waren alleen ik en kitty helemaal alleen elke keer als de leerkracht zei maak groepjes wisten we dat we bij de rest moesten dat waren altijd jongens het was niet zo erg dat het jongens waren maar wat erg was is dat ik een meisje heb horen zeggen - zodat zij en kitty bij de jongens moeten- het was erg omdat het echt met opzet was dat doe zeer echt zeer
ik en kitty hebben de dagen afgeteld tot het vakantie was en we verlost zijn van deze klas.
ps. sorry voor dit lange bericht (mijn berichten worden echt veel te lange hé)
en als jij met iets zit vertel maar in de reacties of in het gastenboek of e-mail me gewoon.
)
hey iedereen,
