We hebben deze morgen een kleine voormiddag gesukkeld om foto's op een goeie manier op deze blog te krijgen. 't is ons dan uiteindelijk toch gelukt..we worden precies toch een dagje ouder. Late voormiddag zijn we naar Patan gereden. Patan was vroeger een stad op zich, los van Kathmandu. Door de aangroei van beide steden zijn ze nu door mekaar verweven. Na wat onderhandelen met een taxichauffeur zijn we er voor 3 euro geraakt. Patan is een oase van rust voor wie uit Kathmandu komt. Zou zijn omdat er meer boedisten en expats wonen... We hebben er een uur of vier rondgewandeld. Er is daar zo'n konklijk plein zoals in Kathmandu. Dat van Patan is kleiner, maar volgens ons veel mooier. Er zit eenheid in de architectuur, de gebouwen zijn in betere staat. Men weert het verkeer van het plein, wat het toegankelijker maakt. We zijn gisteren een paar Antwerpenaren tegen gekomen aan de Monkeytempel, vandaag opnieuw aan een tempel in Patan. De wereld is klein, ook aan de andere kant. We hadden het zelfs niet eens door dat ze van Antwerpen waren, tot ze over de zoologie begonnen....
We zijn ook nog door de plaatselijke markt van Patan gewandeld...de zuidmarkt in Brussel, bij mooi weer...daar deed het wat aan denken. Het verschil: nog goedkopere prijzen, kleurijker geklede vrouwen en kinderen die de verkopers van dienst zijn. Vandaag is het een van de hoogdagen van het Dassainfestival. Vele zaken zijn gesloten, de restaurants draaien op halve kracht en serveren een beperkte kaart, de taxichauffeurs vragen meer voor een rit, de wasserij werkt niet. Maar voor de Nepalezen is het groot feest...het weze hun gegund.
We zijn gisteren naar de monkeytempel getrokken, even buiten Kathmandu. Met de taxi, een ritje voor een paar euro, over wegen die amper die naam waard zijn. Nepal is een ontwikkelingsland waar nog heel wat werk is om de wegeninfrastructuur te verbeteren. De monkeytempel dankt zijn naam aan de kolonie apen die er woont. Op de steile weg naar boven zijn zij de attractie voor de toeristen. Toeristen en pelgrims trekken er samen naar boven...de ene groep om te offeren en te bidden. De anderen staan er met verbazing naar te kijken Veel kleuren, veel gebouwtjes, veel beelden op een terrein, veel souvenirskraampjes... De steile klim naar boven is de moeite waard. Het uitzicht over Kathamndu is mooi en de stupa is indrukwekkend. Stupa's zijn boedistische monumenten waar meestal relikwieën in bewaard worden. Gompa's zijn boedhistische kloostertjes die gezet werden door Tibetanen, op de vlucht voor de Chinezen in 1953. Ook op het terrein van de monkeytempel staan een paar van die gompa's. Vandaar zijn we naar Bouddhanath gereden; een vergelijkbaar complex van stupa's en gompa's. Deze site maakte meer indruk op ons. Een mooie grote stupa met veel gompa's er rond. Een mengelmoes van Nepalese en Tibetaanse boedhisten...toch wel twee zeer verschillend uitziende types van mensen. De ingetogenheid die je bij ons aan pelgrimsoorden ziet is er hier niet. Hier gebeurt van alles: spelende kinderen, gokkende mannen, bedelende mensen, verkopers die hun kitchsouvenirs willen verkopen.... Na een hobbelende rit door steegjes en straatjes terug naar huis...een frisse apero hadden we veel verdiend.
Goed geslapen na twee dagen en één nacht op. Lekker ontbijt op 't terras..gezellig hotel, we kunnen onze kamer houden...dat is een geruststelling. We zijn te voet naar Durbar Square getrokken. Het is werelderfgoed...maar er wordt geleefd, zoals Griet gezegd had...fietsende mensen, brommers met hels lawaai, souvenirsverkopers, de groente- en de fruitboer, allemaal tussen de beschermde gebouwen. Het is hier Dassain...een van de belangrijkste festivals van het jaar. Het duurt tien dagen en op Durban Square zagen we honderden vrouwen, mannen en kinderen offeren...iets heel anders dan wat boedhisten doen. Echt begrijpen doen we het niet...Mooi...al die vrouwen in saries in tinten van rood. Deze middag iets gegeten voor 6 euro...we kregen het niet op. Nadien naar het voormalige koninklijk paleis, de koning is er niet meer...Nepal is geen koningkrijk meer. Ze hebben van het paleis een museum gemaakt. Het was dicht, we waren te laat.. maar op de terugweg heeft Heidi een Northface-jasje gekocht...een echt...toch wel een stukje goedkoper dan in België (de helft). Morgen en de volgende dagen doen we de rest van Kathmandu en omgeving.
Van Brussel naar Qatar; ongeveer zeven uren vliegen en dan met wat vertraging van Qatar naar Kathmandou, nog eens 4u30 vliegen. De luchthaven van Kathmandou heeft niks van dat supercleane en dat luxueuze van de andere luchthavens in Azië. Het heeft eerder iets weg van de lokale Afrikaanse luchthavens...aanschuiven, lang wachten, veel stempels, door scanners waar we het nut niet van inzien.... Maar de mensen van green Lotus waren er wel...en dat is heel leuk en gemakkelijk na een dag en nacht onderweg. Snel naar het hotel...nog wat" misverstanden" over de kamer, maar dat komt wel in orde. Veel meer dan een wandeling in Thamel, zat er voor vandaag niet in. Thamel is het toeristische stuk van Kathmandou, waar alle mogelijke en onmogelijke souvenirs kunnen gekocht worden. Messen en zwaarden op ieder hoek van de straat...Arne maak al maar wat plaats. Lekker local food en local beer...meer moet dat niet zijn voor dag 1. Temperatuur: dragelijke warmte en avondeten op een terrasje...zo houden we dat hier wel een paar weken vol.
Nepal
We hebben deze morgen een kleine voormiddag gesukkeld om foto's op een goeie manier op deze blog te krijgen. 't is ons dan uiteindelijk toch gelukt..we worden precies toch een dagje ouder.
We zijn gisteren naar de monkeytempel getrokken, even buiten Kathmandu. Met de taxi, een ritje voor een paar euro, over wegen die amper die naam waard zijn. Nepal is een ontwikkelingsland waar nog heel wat werk is om de wegeninfrastructuur te verbeteren.
Goed geslapen na twee dagen en één nacht op. Lekker ontbijt op 't terras..gezellig hotel, we kunnen onze kamer houden...dat is een geruststelling.
Van Brussel naar Qatar; ongeveer zeven uren vliegen en dan met wat vertraging van Qatar naar Kathmandou, nog eens 4u30 vliegen.
nog acht dagen ...
