We zijn ongeveer een week geleden vertrokken voor de trekking. Met de gids ( hij heet Chombi en - Ianna, of wie Ianna kent...het kan jouw jonger broer zijn, in een donkere versie-) en de taxi naar het vertrekpunt in Naya Pul. Daar stond de drager ons op te wachten. Hij heeft onze bagage de ganse trekking op zijn rug naar boven (en beneden) gedragen. Tegen het einde van de dag waren we op 1990 meter hoogte (een verschil van 1140 meter in trappen) Het verhaal van dag begint vrij rustig..smalle paadjes, kolonnes muilezels, rijstvelden, dorpjes met kinderen. Na de lunch begint het trappenverhaal. Vanaf dan gaat het duizenden trappen omhoog. De sherpa leert ons hoe we daar moeten mee omgaan...."langzaam maar zeker" (hij kent wat Nederlands, denken we....blijkt achteraf veel meer te zijn dan we dachten....) Maar zeker langzaam...Bergen beklimmen is een les in traagheid, zo weinig mogelijk bewegen, voor ons 25% conditie en voor de rest wilskracht. Na ongeveer 8 uur stappen kwamen we doodmoe en afgepijgerd aan in Grandruk. We zijn een paar keer gestorven, maar de lodge is mooi, het uitzicht op een 8000-er overweldigend. Primitief gehuisvest...gedroomd over te hoge trappen, maar 's morgensvroeg toch zonder veel kleerscheuren terug fit.
Dag 2; eerst een paar uren (600 meter)steil naar beneden...duurde wat langer dan normaal. Rond de middag zouden we nog vijf uren moeten stappen, om ons eindpunt te halen. Daarom heeft de gids een shortcut genomen, waarmee we in de vroege namiddag ter plaatse waren. Nog een stuk steil omhoog in 35° vlakke zon tot Gurtung.
Dag 3: Verder door naar Tadapani...opnieuw steil omlaag en omhoog over hoge treden door de jungle tot Tadapani. Tegen Tadapani zien we de Machapuchare; een 8000-er in het Annapurnagebied. Water weten we ondertussen sterk te appreciëren...krijgt hier zowat de status van champagne...een godendrank. We zitten ondertussen op 2680 meter. In Tadapani is het ontzettend koud, vochtig en bewolkt. We trekken alle kleren aan die we hebben. Alle lodges zitten vol met een internationaal gezelschap, Finnen, Spanjaarden, Duitsers, Koreanen.... De sherpa's en dragers moeten in de keuken op een matje slapen.
Dag 4: naar Ghorepani, opnieuw door de jungle. Veel wilde dieren hebben we niet gezien. Maar toch een familie apen met witte hoofdharen en witte baard. en verder ook nog een Engelsman op blote voeten, die de binding met de natuur wilde houden..... In Ghorepani logeren we in lodge "super view". Het uitzicht is inderdaad super...met zicht op besneeuwde bergen, soms in de zon, soms in de wolken. Hier boven is het al merkelijk kouder, maar in de lodge is er verwarming (een vat waarin ze hout stoken). Dat geeft eindelijk een gevoel van deugddoende warmte.
Dag 5: Om 3u45 uit ons bed, om in het donker omhoog te trekken naar Poon hill (3.280 meter) Om 5u30 begint de zon op te gaan en begint het schouwspel. De ene besneeuwde top na de andere wordt in de schijnwerper geplaatst...een mooie film. We zitten op de eerste rij, samen met nog een paar honderd andere moedigen.En na een stevig ontbijt, beginnen we aan de steile afdaling naar Kikitunga. De vele duizende trappen die we op dag 1 gestegen zijn, zijn we die dag gedaald. (1.380 meter naar beneden op een dag) Onderweg zijn we een groep Koreanen tegen gekomen. Een groep collega's die op kosten van hun bedrijf een trekking "mochten" maken. Of ze goed wisten waaraan ze begonnen weten we niet. De vrouwelijke collega's stonden zich tijdens de middagpauze wat bij te schminken...
Dag 6: Om iets voor zeven zijn we vertrokken voor ons allerlaatste stuk van de trekking; een gemakkelijk stukje... Terug naar het hotel in Pokhara, met een eigen badkamer, een proper toilet en een goeie matras... Achteraf bekeken, was de trekking toch niet zo licht als we zelf gedacht hadden...maar we zijn er geraakt en kijken met voldoening en trots terug op de afgelopen week.
Veel uitgestoken hebben we vandaag niet. Deze voormiddag wat geluierd en deze namiddag hebben we wat gewandeld aan het meer. Heidi heeft stokken gekocht voor de tocht en verder hebben we onze bagage verdeeld. Een deel blijft hier en een deel gaat mee de bergen in. Onze schoenen staan klaar, compeed en energybars in de rugzak. Onze gids komt ons morgen om 7 uur ophalen. De laptop blijft hier in het hotel...de volgende dagen zullen we niet echt bereikbaar zijn
Nepal
We zijn ongeveer een week geleden vertrokken voor de trekking.
Veel uitgestoken hebben we vandaag niet. 
