Bijna exact 1 jaar later!

1 jaar geleden kregen we te horen dat je longkanker had maar er was nog wat hoop door de bestralingen die je kon krijgen. We gingen het gevecht samen aan en als bij wonder hadden we deze veldslag gewonnen. Jammer genoeg was daarmee de oorlog nog niet voorbij. Die hebben we vandaag verloren. De soldaten vechten terug en deze keer nog harder dan vorige keer. We zullen dit gevecht uiteindelijk verliezen. Dat staat vast. Alleen de tijd die we nog hebben is onbeslist. Dat ik jou voor de rest van mijn leven zal missen staat nu al vast. Hoe ik het de komende jaren zonder jou zal moeten doen blijft mij een raadsel. Maar ik zal moeten. Ik heb geen keuze...