Toen ik een jaar of 15 was begon ik terug met iemand op te trekken die ik twee jaar ervoor had leren kennen. Onze vorige relatie samen stelde niet veel voor en eindigde zeer snel. Deze keer was duidelijk anders. Bijna 12 jaar later zijn we nog steeds samen.

En ja, ook ons avontuur was met hoogtes en laagtes. Het zou maar saai zijn moest alles van een leien dakje lopen. Maar ondanks onze 'moeilijkheden' zijn we toch een goed duo. We voelen elkaar heel goed aan en maken zelden tot nooit ruzie. We kunnen wel eens koppig zijn. Zo 5 minuutjes en dan is het wel goed. :-) 

Ben werkt heel hard en zorgt heel goed voor mij. Ik zie dat hij elke dag probeert om ons leven zo goed en makkelijk mogelijk te maken. Vroeger had ik het er heel moeilijk mee dat ik vaak alleen was omdat hij weer en lang aan het werken was. Ondertussen ben ik het gewoon en begrijp ik waarom hij vaak 'weg' is. Het is met de beste bedoelingen. 

Waar ik vroeger vaak geduld moest hebben met Ben, heeft Ben dat de laatste jaren vaak met mij. Een jaar of 3 geleden ben ik helemaal gecrasht. Familiale situaties zorgden ervoor dat ik er helemaal onderdoor ging. Opnieuw zag ik mijn droom in stukjes uit elkaar vallen. Ik ben altijd heel sterk geweest en had een echte 'backbone' maar toen was het voor mij echt teveel. 

Ik ben nooit meer echt dezelfde geworden. Een jaar later kreeg ik klierkoorts. Die klierkoorts duurde dan weer bijna 365 dagen. Tot op de dag van vandaag heb ik het gevoel dat er nog veel 'klierkoorts' in mijn lichaam zit. Ik ben vaak doodmoe en heb niet de energie ik zou moeten hebben. Dat haalt een mens af en toe wel eens onderuit. 

Af en toe ben ik een echte rollercoaster. Ik kan alleen maar dankbaar zijn voor het geduld dat hij met mij heeft. Hou van je schat!