Tante en nonkel, mijn surrogaat ouders. Bij jullie kon ik altijd terecht. Met mijn vragen, mijn problemen maar ook wel wanneer ik iets nodig had. Samen met meme en pepe hebben jullie mee gesleuteld aan de Heidi van vandaag.

Tante, altijd kon ik bij jou terecht, dat kan ik trouwens nu nog. Je hebt  sommige putjes heel goed opgevuld door er te zijn wanneer ik je nodig had. Je hebt me ook mijn eigen weg laten kiezen maar je stond altijd op de uitkijk om mij te redden indien nodig.

Je hebt nooit kinderen van jezelf gehad maar eigenlijk heb je al heel je leven een dochter die dankbaar is voor alles wat je voor me doet en hebt gedaan. Ik kan mij troosten met de gedachte dat ik altijd iemand heb om op terug te vallen en iemand die me onvoorwaardelijk zal blijven steunen. Ik zou je niet meer kunnen missen.

Nonkel, een man van weinig woorden maar die ik enorm apprecieer. Ook voor de dingen die je voor me gedaan hebt en alle fijne cadeautjes die ik altijd kreeg en krijg.

Je zal het nooit gemerkt hebben maar ik heb veel van jou geleerd. Jouw doorzettingsvermogen, het principe van nooit je hoofd te laten hangen want het heeft toch geen zin, je moet vooruit. Achter de man met weinig woorden zit een man met een hele sterke ruggengraat. Weet ook dat ik je altijd dankbaar zal zijn voor alles wat je voor me hebt gedaan en nog steeds doet.

Jullie kunnen altijd op mij rekenen, wat er ook gebeurt!