Het is vandaag al vrijdag. De eerste week is hier eigenlijk redelijk vooruitgevlogen. Hopelijk blijft dit zo.
De kids zijn ondertussen al goed aangepast aan het uur, Ze zijn niet meer wakker om 3u, zoals de eerste dag, maar gemiddeld is het al half 7 geworden.
Hier in het huisje werden we de voorbije dagen geplaagd door een paar ongemakken: de sleutels die we hadden gekregen pasten niet en dus kon de voordeur niet op slot. Gelukkig is dit hier niet zo'n probleem. Je kan hier de voordeur open laten, zonder dat er iemand binnen komt. De wasmachine werkt ook niet zoals het zou moeten: de pomp is kapot en dus blijft het water er allemaal instaan (hier wordt de was bovenaan in de machine gestopt). Dus heb ik gisteren alle was met de hand uitgewrongen en zo in de droogkast gestoken. Wat een gedoe,.... Maar vandaag werd het probleem van de sleutels toch al opgelost, de wasmachine zal voor volgende week zijn, want die pomp moesten ze bestellen...
Mijn uitstapje naar de internationale vrouwenclub is met een weekje uitgesteld: de inwonende schoonmoeder van Liedeke werd met hartproblemen in het ziekenhuis opgenomen, en uiteraard wil zij zoveel mogelijk tijd bij haar doorbrengen. Toch gaat ze voor ons morgen tijd maken om ons de hele dag mee op trot te nemen. Ze heeft blijkbaar al een hele waslijst van dingen die ze ons moet laten zien. 'k Ben eens benieuwd...
Ze had ook onze gegevens van hier doorgegeven aan een Nederlandse vrouw (Nathalie) die ook haar man gevolgd is naar de USA. Niet voor 5 maanden, maar voor 5 jaar! Zij zijn hier nu ongeveer 2,5 jaar en hebben een zoontje (Colin) van 3. Gisteren belde Nathalie me al op om vandaag eens af te spreken als het mooi weer was om eens samen naar een speeltuin of zo te gaan. Maar ja, doordat ze hier nog die sleutels en wasmachine kwamen regelen, kon ik hier niet weg. Dus belde ik Nathalie om af te bellen, maar ze stelde dan zelf voor om naar hier te komen om kennis te maken. En dus hebben Lars en Colin de hele namiddag samen kunnen spelen. Ze hebben zich geweldig geamuseerd, en ik heb weer een aantal tips gekregen om hier te gaan winkelen, en me meer te integreren in "the american way of life". Best wel grappig. Toen zij naar huis gingen vroeg ik Lars of hij het een beetje plezant heeft gevonden vandaag, want dat we dan eventueel nog wel eens zouden kunnen afspreken. Hij beweerde van niet en als ik vroeg waarom niet, dan antwoorde hij: "omdat ik het helemaal niet plezant vind om op te ruimen!!!" Zo kennen we hem!!
Voila, jullie zien het, de dagen zijn tot hier toe al goed gevuld geweest. Als het zo blijft gaan deze 5 maanden om zijn voor we er erg in hebben!!
Het is eindelijk gelukt, een beetje tijd vinden om de blog te maken.
Bedoeling is dat wij hier een beetje onze avonturen gaan neerpennen, want binnen 5 maanden zullen we ongetwijfeld niet meer weten wat we vandaag allemaal gedaan hebben.
We zullen beginnen bij het begin: de 8u durende vlucht met 2 petotters. Omdat het voor deze petotters de eerste keer vliegen was, hielden we ons hart een beetje vast. We hadden Lars beloofd dat hij, eens het vliegtuig in de juiste koers vloog en het lichtje van de gordel uit was, hij in zijn nieuw kleurboek mocht kleuren met zijn nieuwe kleurtjes en in zijn dinosaurusboek mocht lezen. We waren amper de lucht in (het vliegtuig was nog volop aan het stijgen en koers aan het zoeken) en hij vroeg al of hij mocht kleuren. Hij was dus duidelijk niet bang en vond er dan ook al snel niets meer aan. Voor de rest hadden we voor Lars de nodige afleiding voorzien: 4 cadeautjes voor de flinke man als hij flink zou blijven. Eten op de vlucht deed hij ook zoals de groten: er waren bij de warme maaltijd crackers mee bedeeld, en daar zat hij, zoals een echte fijnproever, de bijgeleverde kruidenkaas op te smeren met zijn vorkje ;-).
Ook Quinten was heel flink: die heeft heel de vlucht geslapen...
Bij het dalen dacht Lars altijd dat we gingen vallen, want "zijn buik kriebelde zo heel hard".
Eindelijk in Philadelphia aangekomen werden we met een busje naar ons huisje gebracht in Greenville, een randgemeente van Wilmington (Delaware). Een mooi huisje met 3 slaapkamers, 2 badkamers, keuken, eetplaats, living, en immense kelder. Wel wat ouderwets ingericht, maar praktisch (veel bergruimte). In ons huisje aangekomen waren we allemaal heeeel moe. Het was hier nog maar 5u in de namiddag, maar voor ons was het eigenlijk al 23u. Erg vermoeiend, maar toch nog geprobeerd om nog even wakker te blijven. De kinderen waren niet meer wakker te houden, dus hebben we ze maar vlug in bed gelegd. Het gevolg was wel dat om 3u 's nachts de eerste (Quinten) al wakker was en Lars ook al om half 4. Vermoeiend!!!!!!!!!!
De eerste dagen dat we hier zijn, gaat Liedeke (Alida voor de Amerikanen want zij kunnen "Liedeke" niet uitspreken) ons overal mee naar toe nemen om hier te omgeving hier te verkennen. Ze heeft een bedrijfje dat niets anders doet dan mensen die tijdelijk in Amerika verblijven te voorzien van huisvesting en de nodige informatie en hen in het Amerikaanse systeem wat wegwijs te maken. Het toeval wil dat zij een Nederlandse is die met een Amerikaan gehuwd is. Veel makkelijker om elkaar te verstaan natuurlijk.
Ze heeft ons al naar verschillende winkeladressen gestuurd en gezorgd dat we onze huurauto konden gaan halen, en morgen troont ze mij mee naar de plaatselijke internationale vrouwenclub. 'k Ben eens benieuwd wat dat gaat zijn!
Voor Lars zal het een beetje moeilijk zijn om nog een school te vinden: de zomervakantie begint hier al in mei en er zijn niet veel scholen die nu nog leerlingen aannemen. Voor Liedeke geen probleem, zij is op zoek naar een knutselklasje, schilderklasje, zwemklasje,... zodat hij met andere kindjes kan spelen.
De aanpassing naar het uur is voor iedereen vandaag al een beetje vlotter verlopen, Quiten was wakker om 6u en niet lang daarna ook Lars.Morgen nog beter?
Ik ben vandaag voor de eerste keer alleen met de auto (een minivan) naar de supermarkt gereden, ook dat was een hele ervaring. Met automatic rijden ben ik helemaal niet gewoon, en de keuze die je hier hebt in de supermarkt is immens. Nog nooit gezien.
Voor Kristof was het vandaag de eerste werkdag.Verslag: K: 't was plezant
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Zo kennen we hem!!
