Het plan was om vandaag opnieuw vroeg
op te staan en de zonsopkomst van deze kant eens te ervaren. De
wekker stond op 4:30u, maar mijn buren hadden blijkbaar andere
gedachten. Even na 2 uur komt opeens veel kabaal door de flinterdunne
muur en lijkt het alsof ze nu al opstaan. Maar een half uur later is
alles weer rustig en ik heb geen deur horen opengaan en geen auto
horen vertrekken. Wat er dan wel gaande was, Joost mag het weten.
Maar jammer genoeg raak ik daarna niet echt meer in slaap. Zo vroeg
was nu ook weer niet nodig.
Op het uitkijkpunt wat ik voor de
zonsopkomst heb uitgekozen ben ik deze keer niet alleen. Zoals
gezegd, de makkelijk toegankelijke plaatsjes zijn hier veel
beperkter, en dat heeft dus zijn gevolgen. De wolken bederven een
beetje de pret, maar toch enkele mooie foto's. Daarna nog even een
verdere route langs de kant gevolgd, daar was ik wel zo goed als
alleen. En dan laat ik de GC voor wat ze is en rij verder, richting
de poel des verderfs. De kortste route (toch ook al zo'n
6 uur rijden) is via Zion National Park. En je moet er ook een ingang
betalen ($30, waar je dan 6 dagen voor het park mag doorkruisen). Het
stond oorspronkelijk niet op de agenda, maar nu ik er toch ben, en de
entree toch moet betalen, besluit ik om er even rond te kijken. Ook
hier een gratis busdienst, maar hier wel minder parkeergelegenheid.
Tenzij in het nabijgelegen dorpje, waar je er dan wel moet voor
betalen. Hoewel ik enkele borden passeer waarop vermeld staat dat de
gratis parking volzet is, en waarop je wordt aangeraden om in het
dorp te parkeren, toch laat ik mij niet afschrikken. Aangezien het
een komen en gaan is zal er wel ergens nog een plaatsje te vinden
zijn. En inderdaad. Ik heb zelfs niet hard moeten zoeken.
Ik neem de bus naar een van de haltes
en volg dan enkele wandelroutes naar de volgende 2. Net voor het
park, en de tunnel die er toegang tot verleent, was ik ook al even
gestopt om de beentjes te strekken (korte trip naar een mooi
panorama), dus heb ik zo al weer mijn training gehad voor vandaag.
Het park bleek achteraf gezien wel de moeite om even te bekijken.
Een paar uur later wordt de tocht
verder gezet. Het landschap wordt er niet vrolijker op. Ruige
heuvels, met vooral veel grint en bezaaid met dorre struikjes. Een
woestijn, maar geen zandwoestijn. En na één van die heuvels doemt
dan plots de stad op, een partij hoogbouw met de voorsteden er rond.
De wolkenkrabbers schitteren in de zon, maar als ik voor het centrum
nog even de snelweg afrij om mijn bagage wat bijeen te ordenen en
mijn schoenen terug aan te trekken, wordt ik al gelijk met de
keiharde realiteit van deze plek geconfronteerd. Een man duwt een
karretje met daarin wellicht z'n hele hebben en houden. Een bedelaar
schooit wat wisselgeld of een flesje drinken (het is hier snikheet)
op een straathoek... Niet al glimmer en glitter dus.
Inchecken, bagage in de kamer lossen en
dan nog even de stad in. De strip lijk op het eerste zicht perfect
wat je ervan verwacht: luxe, luxe, luxe... Maar ook hier de daklozen,
enkelen moedeloos met een lege beker in de hand, anderen gewoon
slapend aan de kant van het voetpad. Zij die de moed nog niet hebben
opgegeven proberen een dollar te verdienen met het verkopen van
water, bier of frisdrank uit hun met ijs gevulde frigoboxen. Maar
groot is hun afzet niet.
En ondertussen passeer je er de meest
extravagante excessen op weg naar The Bellagio, voor de alom bekende
dansende fonteinen. Mooi, maar naar mijn gevoel toch lichtjes
overroepen. Tenzij de avondvoorstellingen veel minder zijn dan deze
overdag. Maar 1 liedje (Your Song van Elton John). Heb elders
toch al straffere dingen gezien. Op de terugweg ook nog het antwoord
van The Mirage aanschouwd: een ballet van water en vuur, met een
vulkaan die er dagelijks wellicht een hele tankwagen gas doorjaagt.
En het is hier al zo warm.
Terug in het casino nog even door de
winkelgalerij en de speelhal, maar enkel om eens te bekijken. Dit is
niet mijn territorium, maar goed, je moet het eens gezien hebben.
O ja, ik zit nu in de staat Nevada, en
het uurverschil is opnieuw 9u.
|