HBGGS Goes West
reis naar de USA
Inhoud blog
  • Woe 06-09-17
  • Di 05-09-17
  • Ma 04-09-17
  • Zo 03-09-17
  • Za 02-09-17
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    31-08-2017
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Do 31-08-17

    Het plan was om vandaag opnieuw vroeg op te staan en de zonsopkomst van deze kant eens te ervaren. De wekker stond op 4:30u, maar mijn buren hadden blijkbaar andere gedachten. Even na 2 uur komt opeens veel kabaal door de flinterdunne muur en lijkt het alsof ze nu al opstaan. Maar een half uur later is alles weer rustig en ik heb geen deur horen opengaan en geen auto horen vertrekken. Wat er dan wel gaande was, Joost mag het weten. Maar jammer genoeg raak ik daarna niet echt meer in slaap. Zo vroeg was nu ook weer niet nodig.

    Op het uitkijkpunt wat ik voor de zonsopkomst heb uitgekozen ben ik deze keer niet alleen. Zoals gezegd, de makkelijk toegankelijke plaatsjes zijn hier veel beperkter, en dat heeft dus zijn gevolgen. De wolken bederven een beetje de pret, maar toch enkele mooie foto's. Daarna nog even een verdere route langs de kant gevolgd, daar was ik wel zo goed als alleen. En dan laat ik de GC voor wat ze is en rij verder, richting de “poel des verderfs”. De “kortste” route (toch ook al zo'n 6 uur rijden) is via Zion National Park. En je moet er ook een ingang betalen ($30, waar je dan 6 dagen voor het park mag doorkruisen). Het stond oorspronkelijk niet op de agenda, maar nu ik er toch ben, en de entree toch moet betalen, besluit ik om er even rond te kijken. Ook hier een gratis busdienst, maar hier wel minder parkeergelegenheid. Tenzij in het nabijgelegen dorpje, waar je er dan wel moet voor betalen. Hoewel ik enkele borden passeer waarop vermeld staat dat de gratis parking volzet is, en waarop je wordt aangeraden om in het dorp te parkeren, toch laat ik mij niet afschrikken. Aangezien het een komen en gaan is zal er wel ergens nog een plaatsje te vinden zijn. En inderdaad. Ik heb zelfs niet hard moeten zoeken.

    Ik neem de bus naar een van de haltes en volg dan enkele wandelroutes naar de volgende 2. Net voor het park, en de tunnel die er toegang tot verleent, was ik ook al even gestopt om de beentjes te strekken (korte trip naar een mooi panorama), dus heb ik zo al weer mijn training gehad voor vandaag. Het park bleek achteraf gezien wel de moeite om even te bekijken.

    Een paar uur later wordt de tocht verder gezet. Het landschap wordt er niet vrolijker op. Ruige heuvels, met vooral veel grint en bezaaid met dorre struikjes. Een woestijn, maar geen zandwoestijn. En na één van die heuvels doemt dan plots de stad op, een partij hoogbouw met de voorsteden er rond. De wolkenkrabbers schitteren in de zon, maar als ik voor het centrum nog even de snelweg afrij om mijn bagage wat bijeen te ordenen en mijn schoenen terug aan te trekken, wordt ik al gelijk met de keiharde realiteit van deze plek geconfronteerd. Een man duwt een karretje met daarin wellicht z'n hele hebben en houden. Een bedelaar schooit wat wisselgeld of een flesje drinken (het is hier snikheet) op een straathoek... Niet al glimmer en glitter dus.

    Inchecken, bagage in de kamer lossen en dan nog even de stad in. De strip lijk op het eerste zicht perfect wat je ervan verwacht: luxe, luxe, luxe... Maar ook hier de daklozen, enkelen moedeloos met een lege beker in de hand, anderen gewoon slapend aan de kant van het voetpad. Zij die de moed nog niet hebben opgegeven proberen een dollar te verdienen met het verkopen van water, bier of frisdrank uit hun met ijs gevulde frigoboxen. Maar groot is hun afzet niet.

    En ondertussen passeer je er de meest extravagante excessen op weg naar The Bellagio, voor de alom bekende dansende fonteinen. Mooi, maar naar mijn gevoel toch lichtjes overroepen. Tenzij de avondvoorstellingen veel minder zijn dan deze overdag. Maar 1 liedje (“Your Song” van Elton John). Heb elders toch al straffere dingen gezien. Op de terugweg ook nog het antwoord van The Mirage aanschouwd: een ballet van water en vuur, met een vulkaan die er dagelijks wellicht een hele tankwagen gas doorjaagt. En het is hier al zo warm.

    Terug in het casino nog even door de winkelgalerij en de speelhal, maar enkel om eens te bekijken. Dit is niet mijn territorium, maar goed, je moet het eens gezien hebben.

    O ja, ik zit nu in de staat Nevada, en het uurverschil is opnieuw 9u.





    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)

    Archief per week
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 21/08-27/08 2017
  • 14/08-20/08 2017
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs