Het wordt weer een warme dag. Nog maar 8:30u 's morgens en de thermometer staat al op 87F (30° op de grote mensen schaal). En met de luchtvochtigheid van een natte dweil.

Downtown Nashville heeft wel wat weg van downtown Atlanta, zij het in kleiner formaat. Hoogbouw en toeristische zone in het centrum, een buurt die je liever vermijdt net daarbuiten en pracht en praal in de sub-urbs. De trekpleisters hier zijn de sites die referenen naar de alomvertegenwoordigde Country muziek. De Grand Ole Opry (buiten de stad, niet ver van het motel), de Walk en Hall of Fame, bars en shops (veel cowboy botten en hoeden), en enkele musea. Ik bezoek dat opgedragen aan The Man in Black. Kort maar goed.

Daarna doortrekken naar die andere muziek gerelateerde stad: Memphis. De thermometer staat nu al op 95F (da's 35°, in de schaduw!). Net bij het oprijden van de snelweg moet ik wel door enkele stortbuitjes, maar die duren maar enkele tellen. Daarna terug “sun all the way”. In Memphis ben ik net te laat voor de rondleiding in de Gibson fabriek, dan maar eerste punt op de agenda voor morgen. Nog even stoppen aan het Lorraine Motel (kwestie van de cirkel rond te maken) en dan naar het motel voor deze nacht.

Bij de zoektocht naar een avondmaal nog even Graceland gepasseerd, maar de poorten waren al gesloten. Ik maak bij mezelf de bedenking dat de King vandaag de dag wellicht een andere locatie zou uitgekozen hebben. De BBQ-schotel is niet slecht, maar BBQ betekent hier vooral: vlees laten zwemmen in licht pikante saus. Het is eens iets anders.

Opmerkingen onder de weg: rijden in de USA, en dan zeker op de snelwegen bij verkeerswisselaars, of bij wegenwerken, is niet voor de teerhartigen. Werkelijk niemand houdt zich hier, zoals reeds eerder vermeld, aan de snelheidsbeperkingen. Ik kan het ook niemand aanraden, tenzij je het niet erg vindt dat de truck achter je bijna op je achterbank zit. Het blijft onwennig deze bakbeesten aan 10 mijl/uur boven de toegelaten snelheid op het linkervak voorbij te zien scheuren. Zelfs uitzonderlijk vervoer vlamt hier lustig door. De trekkers, met neus (óók de sterk vertegenwoordigde Volvo's), ogen stoer, maar hun trailers zijn maar zo groot als die bij ons. Geen roadtrains, zelfs geen “dubbeldekkers” als in de UK. De RV's (motorhomes) en caravans zijn wel buitenmaats. Sommigen zijn niet meer of minder dan een ganse oplegger, met een as gemonteerd op de laadbak van hun pick-up. Vele RV's sleuren ook nog eens een personenwagen achter zich aan. Met vaste as, of op een aanhangwagen. Het blijft een land van uitersten.

O ja, gisteren ben ik ook een tijdsgrens overschreden. Het tijdsverschil met het thuisfront is nu 7 uur.