|
26 september. Van Bandung naar Cipanas,bij Garut.
Vertrek om 9.00 uur. Cipanas is een gebied,dus geen plaats.
Vanuit Bandung moesten we door zéér druk verkeer. Overal langs de drukke weg kleine bedrijfjes.
De route was eerst vlak, niet zo fraai, later heuvelachtig. Een eerste stop hadden wij na 15 km. Hier is door diverse mensen een Wajang pop gekocht. Goed op letten bij het oversteken van de weg, want het was een enorme drukte !!!.
Na enkele klimmetjes hadden we weer een stop. Hier hadden we belangstelling van de bevolking. Hier heb ik een dia gemaakt; het was de bedoeling om hier een groepje kinderen te fotograferen. Maar van de overkant van de weg kwamen volwassenen aan rennen. Wilden er ook bij op. Vroegen mij om sigaretten. Eigenlijk niet zo verwonderlijk omdat we kleding droegen met een opschrift van een sigaretten merk: " Djarum Super."
Deze rood gekleurde wielertruien werd ons gevraagd om ze te dragen met het oog op de reclame van tabak - en van de Bandungse krant: " Pikirian Rakyat ". Enkelen van ons zijn op deze tocht ook gefotografeerd door een fotograaf van dit blad. Duidelijk herkenbaar: Hannie Vos, Joke v. Lieshout, en Rikie Draayer. ( Waarschijnlijk had de fotograaf een oog voor blonde dames). Een artikel staat op de voorpagina d.d. 29 september 1993.
Na verloop van tijd werd de route weer hervat. Dit ging in een afdaling. Erg gevaarlijk, omdat stukken asfalt in het wegdek was weggesneden en de rest zéér hobbelig was. Er werd hiervoor geen enkele waarschuwing b.v. middels borden gegeven.
Onder weg nog gestopt bij een dessa waar karbouwen (koeien) liepen. We hebben we ons hier op het land gewaagd om deze beesten van wat dichterbij te bezien.
Het laatste deel van de route was zeer fraai. Het was een smalle asfaltweg, tussen rijstvelden met op de achter grond een gezicht op een laag gebergte.(vulkanisch)
De aankomst bij het hotel was iets om nooit te vergeten. Het "Sumber Alam Motel". Appartementen / gebouwen op palen. Voor elk echtpaar een afzonderlijk huisje. Speels gesitueerd. Met elkaar verbonden door loopsteigers. (Hierop te lopen op blote voeten ging echt niet, te heet!). Op de achtergrond was een zwembad gelegen, met echt warm water, wat uit het vulkanisch gebergte kwam.
Voor we daar intrek in konden nemen moesten we eerst ons welkoms drankje nuttigen; kokosmelk uit een doorgekloven vrucht.
De warmwater voorziening in de huisjes kwam van de zelfde oorsprong gelijk het water van het zwembad. Als was gelegenheid hadden we een Mandikamer ( dus een bak met water en een schep),overigens wel zeer netjes! Alleen ben ik, in tegenstelling tot het fietsen
|
