Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
het testament
het testament
20-06-2007
tropisch
beste lezers,
Naar aanleiding van de tropische regenstormen die ons s'nachts teisteren,moest ik weer terugdenken aan de tijd dat ik resideerde in Miami,na 3 weken werden we daar getrakteerd op een orkaan met de naam "Mitch",toen het water vervaarlijk ons huisje kwam binnengeslopen,werd het tijd om over te gaan tot evacuatie.Ik werd toen door buurtbewoners aangemaand mij naar de lokale hulppost te begeven,daar aangekomen moesten we met de bus naar een iets veiliger gebied,dat bleek te liggen in de buurt van Vizcaya.Daar aangekomen werd er voor ons beslist dat ik een plaats kreeg aangeboden in Ramsgate High school,een school met het uitzicht van een bunker.Daar werden wij gedropt bij een amalgaam van mensen die de doorsnee vormen van de samenleving van Miami.Cubanen,Spanjaarden,Afrikanen,Europeanen,Afro-Amerikanen,en Amerikanen.
Al bij al hing er een leuke gemoedelijke sfeer,en op een dag kwam ik daar in contact met Daniel,een Afrikaan die als enige bezit bij zich had een washandje en een tandenborstel.Omdat we s'nachts door het aanhoudende lawaai toch niet konden slapen,heb ik met die mens een hele nacht gediscussieerd en vooral gefilosofeerd.En wat die man me wist te vertellen heb ik voor altijd onthouden.Waarover die gesprekken gingen houdt ik liever persoonlijk,Maar ik heb nooit een betere filosoof gekend dan die man.Waarmee ik maar wil zeggen dat een academisch diploma of een titel totaal geen fluit voorstelt in deze wereld,en dat het vooral belangrijk is wie je bent,en dat je overtuigd bent,en de liefde verspreidt.
Vanaf toen heb ik onze Afrikaanse medemens altijd hoog in het vaandel gedragen.Ze beschikken over een levens en denkwijze die wij met ons Westers rationalisme nooit zullen kunnen bevatten.
De met veel poeha aangekondigde concerttour "Berlin" van Lou reed leek dan toch uit te draaien op een sisser,uit een aantal goede bronnen vernomen,van mensen die er bij waren.
Ik had het eigenlijk niet anders verwacht.
Voor zover ik iets van muziek ken was zijn laatste tour zijn beste "the animal serenade tour",en dan had hij eigenlijk moeten stoppen.
Lou reed is er de man niet meer naar om nog groots uit te pakken,de huidige muziekscene is zodanig geevolueerd,dat hij daar geen rol van betekenis meer kan inspelen.
De man heeft legendarische platen gemaakt denk dan maar aan "Transformer" en ook jawel "Berlin","New York" enz,en hij heeft inderdaad legendarische concerten gegeven,hij was een onderdeel van de Velvet Underground,graag geziene gast in The Factory bij Andy Warhol.
Maar het is inderdaad verleden tijd,het is gepasseerd.
de reden waarom we zoveel posten,is om dat we na 3 jaar eindelijk eens veel tijd hebben.
Weinig geld hebben is minstens zo interessant als veel geld hebben.
De storm waar we al 12 jaar instaan,is eindelijk gaan liggen.
Frankfurt,Berlijn,Zaragoza,Verona,Turijn,Milaan,Biarritz,Rotterdam,Amsterdam,St Ann Parish,Miami,Laguna Beach,Londen,Dublin,Antwerpen,La Paz,Peru,Bretagne,Parijs,Bordeaux,Trentino,Bazel,Disentis,Amersfoort,Turnhout,New york,
Ik heb dat min of meer goed doorstaan.
Lou Reed (niet gesproken,wel op twee stoelen vandaan gezeten in New york),Vincent Gallo (gesproken),Anthony and the Johnsons (ontroerd),Duke special (sloot zijn concert af midden de mensen),Daniel Johnston (ontroerend),Paolo Fresu (gesproken en vriend,maandelijkse mail over zijn wedervaren),Paul mccartney (saai),George Harrison (top),John Cale (volgens mij een vijs kwijt),Mal Waldron (geniaal),Iggy Pop (2 maal,he's a real wild child) John Frusciante (was in de melkweg in Amsterdam zijn eigen roadie), Richard Ashcroft (gesproken,kwam in de Ancienne Belgigue langs de voordeur binnen wegens redelijk laat en dronken),Primal Scream (oorverdovend),Jamiroqaui (hij heeft de moves),David Bowie (6 maal,hij is nog steeds de belichaming van het heldendom),The Prodigy (redelijk gestoord),Dave douglas (werkelijk subliem),The scene (5 maal,The lau heeft de beste stem in de Nederlanden),Brian Wilson (2maal,he's a true genius),Roger Waters (Pink floyd herleeft),Ozark Henry (Belgie heeft een genie op muzikaal gebied),Sisters of mercy (3 maal,verpletterend),The cure (zijn beste tijd gehad),Mercury Rev (onaards mooi),Junior Marvin (houdt alleen de reggae in stand),The Skatalites (legendarisch),John Butler (atmosferisch),Lenny kravitz (hij is de enige echte cabdriver),Faithless (de boel op stelten zetten is hun specialiteit),Red hot Chili Peppers (goed),Michael Franti (2 maal,politiek geinspireerd),Nick Cave (3 maal gigantisch),Juliette lewis and the licks (she's a bitch,opgevangen tijdens de stage dive die ze deed),The Levellers (altijd een feest 4 maal),Matt Costa (braaf,maar ambachtelijk),Zuco 103 (opzwepend),Asian dub foundation (hard en duidelijk),Sonic Youth (te veel),Ben Harper (Jah lives),Toots Thielemans (respect),Buffalo Tom (goed),Herman Brood (6 maal,gesproken,tekening van gekregen en buitengewone lieve man),heb niet zo ver van hem vandaan gewoond).Arno (4 maal,gesproken,zeer lieve man,heb zijn biografie gelezen,zeer goed),Damian Marley (zeer Millitant),Ziggy marley (zeer lieve man),Israel Vibration (de legende leeft op),Tori Amos (fabuleus),Sinead o connor (saai),Moloko (saai),INXs (Michael had de looks),Elvis Costello (saai,buiten het nummer Alison),Depeche Mode (toen zeer goed,nu eigenlijk passe),Killing Joke (Psychiatrisch),Novastar (Belgische top,waar zit hij eigenlijk Joost Zweegers,gesproken),Admiral Frebee,(tom is een leuke man,verder is het niet mijn ding ),Deus (2 maal,Tom is soms irritant,maar over het algemeen wel aanspreekbaar),Evil Superstar (Mauro blijft enigmatisch),De Kreuners (symphatiek),De Mens (ok),Gorki (passe),Paul Weller (saai),The walkabouts (geniaal,de echte punk),Joe strummer en de Mescaleros (Verschroeiend),Dave Holland (moeilijk),Bunky green (geniaal),Jaune toujours (slecht),Lady Angelina (goed),Guido Belcanto (zeer goed),The Foo Fighters (goed),Steve Coleman and the five elements (moeilijk),Billie King (goed,Tine Reymer is een leuke madam),Ramses Shaffy (ontroerend),Jan de Wilde (ambacht),Kris de Bruyne (goed),Jan leyers (niet mijn ding,Boechouts engels),Bart Peeters (de enige echte performer in Belgie,goed zo Bart),hij vertelde me trouwens ooit eens dat ik een echt showbizzkonijn ben; Ashbury Faith (Axl is altijd goed,hij blijft zichzelf),Eddy Wally (maf ,maar hij doet het wel,al vele jaren),Soulsister (minnetjes),Paul michiels (5 maal,ambachtelijk,hij heeft wel de looks en de soul,paul),the chocolatelovers (goed),Inneke 23 (symphatiek),Sqeeuzable future (goed,een beetje raar wel),st-andries Mc's (leuk),Daddy's darlings (terug in de tijd,irene van Vliet,is een sexy madam in dat wit jurkje),Grizzly Bear (arty farty),Lambchop (zeer de moeite,krijg kippevel van de stem van Kurt Wagner),the rhytmn junks (zeer ritmisch,steve de bruyn is de enige echte mondharmonicaspeler),Bob dylan (op die moment zeker niet zijn beste optrden,maar toch genoten),Neil young (Een van de allerbeste optredens die ik ooit gezien heb,heb ooit in de Elisabethzaal door een vriendin van mij die daar toen werkte zijn versterker van zeer dichtbij kunnen zien,dat was een eer),Billy Bragg (te politiek),Luka Bloom (de man en zijn gitaar),Ringo Starr and the allstar band (zeker de moeite),Vaya con dios (zeer goed,en vooral Belgisch),
Ik zou mss als ik nog eens heel diep in mijn geheugen tast nog wel twintig namen kunnen bijvoegen,maar heb geen zin meer.
Boulogne sur mer,Izmir,Kos,Santorini,Tanger,Oostenrijk,Le Havre,Stasbourg,Brussel
Besides,als je telefoon niet wil opnemen,is dat je volste recht.
De persoon voor wie ik dit schrijf ,weet waarover dit gaat.
Het is inderdaad John Mccaughlin die gitaar speelt op Bitches Brew,Paul.Al vind ik het freewheelend discussieren over jazz wel leuk zonder altijd in technische details te gaan;uiteindelijk dient muziek om naar te luistren en iets minder om te discussieren.
By the way die muzikanten komen wel PauL.
In A Silent Way is gewoon grandioos,ik vind trouwens de drie platen voor Bitches Brew de allerbeste Miles Davis.
Alleen vind ik Paolo Fresu iets fijner spelen,(let op,hij mist geen enkele noot,en hij volgt alle ritmes op een onnavolgbare wijze)
Wachtend op de comeback van Donaat Deriemaecker,komaan Donaat,die Tartufo shows waren geweldig.
Anker lichten en van wal gaan,woest de zeeen bevarend,door elkaar geschud worden door woeste golven.
Bespetterd en nat maar wel een gevoel van bevrijding,contact met de eigenlijke baarmoeder,het aanschouwen van wonderlijke taferelen in een steeds wisselend licht.
Naderen en afstand nemen vloeien in mekaar over als een één geheel,het einde in zicht en toch weer steeds verder af.Oceanische gevoelens kunnen niet beschreven worden,tenzij in termen van het Kantiaanse verhevene.
Er is tegelijkertijd een enorm mededogen voor de kleine mens,maar ook een geweldige afkeer.In de verte bij nacht hoort men wat men altijd al wilde horen.Maar je word niet verlost van de overlevering,je word alleen nog maar meer overmandt.
Vertwijfeling,en ook soms wel wanhoop,omdat je ineens geconfronteerd word met een gevoel dat in de meeste gevallen niet te bevatten is.
Ben je werkelijk wie je bent,of moet je dringend aan correctionisme gaan doen.Heb je het altijd al beseft,of was het niet dat wat je dacht dat het was,ineens dringt het dillema zich op.De tweespalt word ongemeen duidelijk.Het laveren tussen dat wat je weet en dat wat je dacht te weten.
Dit is eigenlijk wat ik voelde doen ik eens twee dagen op een boot doorbracht voor de wilde onherbergzame kusten van Bretagne.
Het is eigenlijk een louterende ervaring en de eigenlijke wereld waar je in leeft,geeft je niet zoveel krediet.Maar op zee is dat toch helemaal anders.
Zaterdag 8 juli The Congos op cactusfestival Brugge,Roots Reggae uit Ashton Jamaica.
Ergens midden juli in Bree Morgan Heritage,maar ik moet nog eens nakijken waar dat nu precies juist is.Ik vind dit in ieder geval wel een eer dat deze groep naar Belgie komt afgezakt.
Nu ik er zo over nadenk is het wel een zeer straf reggae seizoen.Waarvoor hulde eigenlijk.Het is wel bekend dat Belgie reggae-minded is,maar relatief bekeken is het toch maar voor een relatief klein publiek.
Slaven in china,kopletterde een of andere vlaamse krant,
Dat is om het met de woorden van clown Jean-Pierre van Rossem te zeggen godgeklaagd.
En zich dan maar profileren als een moderne staat.
Je kan je dat eigenlijk toch gewoon niet inbeelden dat dat uberhaupt nog bestaat deze tijden.
Dat er piraten in de Carraiben zijn dat wist ik,maar dat is nog enigzins charmant,Robin Hood vond ik dan eigenlijk ook wel een symphatiek personage.
Vanmorgen de tabloids aangekocht en gelezen,kwestie van vermaak en wel goed gelachen.
Al die zielloze figuren met hun kleine probleempjes,Barbiepoppetjes die naar de gevangenis moeten,tanende filmacteurs die aan overgewicht beginnen te lijden,Fotomodelletjes die zwanger zijn,kindsterretjes die niet meer aan de bak komen,en de talloze huwelijksperikelen van een aantal non-talenten die zich zo toch nog eens in de aandacht proberen te werken.
Cadrage en publiciteit daar draait het in dat wereldje natuurlijk om.
Een paar uur geleden naar een concert geweest van Sizzla, de man van de Bobo-ashanti beweging,waar ik zelf toe behoor,en gereputeerd homohater en ganja roker.
Ik vreesde het ergste want Sizzla staat bekend voor zijn zeer millitante optredens,maar het viel eigenlijk nog wel goed mee.
Eigenlijk gaan die concerten zeer diep,omwille van het feit dat hij ook door zijn politieke teksten,ook het ritme van de aarde opzoekt.
De ritmes bij Sizzla gaan zeer diep,het roept de sfeer op van de diepe binnenlanden van Afrika.De ritmes van zijn ritmesectie daar ben ik eigenlijk een beetje aan verslaafd,ritmes die onwaarschijnlijk hard zijn,ik heb nooit hardere ritmes gehoord,maar ook enorm spiritueel.
Straight from the motherland.
De zwarte parel van de Carraiben was er ook,Mocha,ik heb er wel foto's van maar dit blog blijft fotoloos.Ik had de indruk dat ze vandaag iets teveel ganja had gerookt,maar ja,ze is dan ook een belichaming van het rastafarisme.
Ik had daarna nog een interresant gesprek met Mieke,die me een prachtige analyse maakte van het artistieke nepvolkje van Antwerpen,het zwarte pakken volkje,dat denkt in de juiste cafe's te zitten,en vooral denkt dat het interresante praat verkoopt,maar eigenlijk is het een grote luchtbel,heel dat clubje.
Er zijn erbij die denken dat ze door middel van grote opgezette mediacampagnes of door in de tabloids te verschijnen zo de aandacht moeten trekken.Maar als het erop aankomt eigenlijk geen fluit voorstellen.
Ik ga hier geen namen noemen,want dan geef je dit soort van mensen alleen nog maar meer aandacht,en eigenlijk is het enige wat je moet ze negeren.
Een paar uur geleden naar een concert geweest van Sizzla, de man van de Bobo-ashanti beweging,waar ik zelf toe behoor,en gereputeerd homohater en ganja roker.
Ik vreesde het ergste want Sizzla staat bekend voor zijn zeer millitante optredens,maar het viel eigenlijk nog wel goed mee.
Eigenlijk gaan die concerten zeer diep,omwille van het feit dat hij ook door zijn politieke teksten,ook het ritme van de aarde opzoekt.
De ritmes bij Sizzla gaan zeer diep,het roept de sfeer op van de diepe binnenlanden van Afrika.De ritmes van zijn ritmesectie daar ben ik eigenlijk een beetje aan verslaafd,ritmes die onwaarschijnlijk hard zijn,ik heb nooit hardere ritmes gehoord,maar ook enorm spiritueel.
Straight from the motherland.
De zwarte parel van de Carraiben was er ook,Mocha,ik heb er wel foto's van maar dit blog blijft fotoloos.Ik had de indruk dat ze vandaag iets teveel ganja had gerookt,maar ja,ze is dan ook een belichaming van het rastafarisme.
Ik had daarna nog een interresant gesprek met Mieke,die me een prachtige analyse maakte van het artistieke nepvolkje van Antwerpen,het zwarte pakken volkje,dat denkt in de juiste cafe's te zitten,en vooral denkt dat het interresante praat verkoopt,maar eigenlijk is het een grote luchtbel,heel dat clubje.
Er zijn erbij die denken dat ze door middel van grote opgezette mediacampagnes of door in de tabloids te verschijnen zo de aandacht moeten trekken.Maar als het erop aankomt eigenlijk geen fluit voorstellen.
Ik ga hier geen namen noemen,want dan geef je dit soort van mensen alleen nog maar meer aandacht,en eigenlijk is het enige wat je moet ze negeren.
Een paar uur geleden naar een concert geweest van Sizzla, de man van de Bobo-ashanti beweging,waar ik zelf toe behoor,en gereputeerd homohater en ganja roker.
Ik vreesde het ergste want Sizzla staat bekend voor zijn zeer millitante optredens,maar het viel eigenlijk nog wel goed mee.
Eigenlijk gaan die concerten zeer diep,omwille van het feit dat hij ook door zijn politieke teksten,ook het ritme van de aarde opzoekt.
De ritmes bij Sizzla gaan zeer diep,het roept de sfeer op van de diepe binnenlanden van Afrika.De ritmes van zijn ritmesectie daar ben ik eigenlijk een beetje aan verslaafd,ritmes die onwaarschijnlijk hard zijn,ik heb nooit hardere ritmes gehoord,maar ook enorm spiritueel.
Straight from the motherland.
De zwarte parel van de Carraiben was er ook,Mocha,ik heb er wel foto's van maar dit blog blijft fotoloos.Ik had de indruk dat ze vandaag iets teveel ganja had gerookt,maar ja,ze is dan ook een belichaming van het rastafarisme.
Ik had daarna nog een interresant gesprek met Mieke,die me een prachtige analyse maakte van het artistieke nepvolkje van Antwerpen,het zwarte pakken volkje,dat denkt in de juiste cafe's te zitten,en vooral denkt dat het interresante praat verkoopt,maar eigenlijk is het een grote luchtbel,heel dat clubje.
Er zijn erbij die denken dat ze door middel van grote opgezette mediacampagnes of door in de tabloids te verschijnen zo de aandacht moeten trekken.Maar als het erop aankomt eigenlijk geen fluit voorstellen.
Ik ga hier geen namen noemen,want dan geef je dit soort van mensen alleen nog maar meer aandacht,en eigenlijk is het enige wat je moet ze negeren.
Een paar uur geleden naar een concert geweest van Sizzla, de man van de Bobo-ashanti beweging,waar ik zelf toe behoor,en gereputeerd homohater en ganja roker.
Ik vreesde het ergste want Sizzla staat bekend voor zijn zeer millitante optredens,maar het viel eigenlijk nog wel goed mee.
Eigenlijk gaan die concerten zeer diep,omwille van het feit dat hij ook door zijn politieke teksten,ook het ritme van de aarde opzoekt.
De ritmes bij Sizzla gaan zeer diep,het roept de sfeer op van de diepe binnenlanden van Afrika.De ritmes van zijn ritmesectie daar ben ik eigenlijk een beetje aan verslaafd,ritmes die onwaarschijnlijk hard zijn,ik heb nooit hardere ritmes gehoord,maar ook enorm spiritueel.
Straight from the motherland.
De zwarte parel van de Carraiben was er ook,Mocha,ik heb er wel foto's van maar dit blog blijft fotoloos.Ik had de indruk dat ze vandaag iets teveel ganja had gerookt,maar ja,ze is dan ook een belichaming van het rastafarisme.
Ik had daarna nog een interresant gesprek met Mieke,die me een prachtige analyse maakte van het artistieke nepvolkje van Antwerpen,het zwarte pakken volkje,dat denkt in de juiste cafe's te zitten,en vooral denkt dat het interresante praat verkoopt,maar eigenlijk is het een grote luchtbel,heel dat clubje.
Er zijn erbij die denken dat ze door middel van grote opgezette mediacampagnes of door in de tabloids te verschijnen zo de aandacht moeten trekken.Maar als het erop aankomt eigenlijk geen fluit voorstellen.
Ik ga hier geen namen noemen,want dan geef je dit soort van mensen alleen nog maar meer aandacht,en eigenlijk is het enige wat je moet ze negeren.
Een paar uur geleden naar een concert geweest van Sizzla, de man van de Bobo-ashanti beweging,waar ik zelf toe behoor,en gereputeerd homohater en ganja roker.
Ik vreesde het ergste want Sizzla staat bekend voor zijn zeer millitante optredens,maar het viel eigenlijk nog wel goed mee.
Eigenlijk gaan die concerten zeer diep,omwille van het feit dat hij ook door zijn politieke teksten,ook het ritme van de aarde opzoekt.
De ritmes bij Sizzla gaan zeer diep,het roept de sfeer op van de diepe binnenlanden van Afrika.De ritmes van zijn ritmesectie daar ben ik eigenlijk een beetje aan verslaafd,ritmes die onwaarschijnlijk hard zijn,ik heb nooit hardere ritmes gehoord,maar ook enorm spiritueel.
Straight from the motherland.
De zwarte parel van de Carraiben was er ook,Mocha,ik heb er wel foto's van maar dit blog blijft fotoloos.Ik had de indruk dat ze vandaag iets teveel ganja had gerookt,maar ja,ze is dan ook een belichaming van het rastafarisme.
Ik had daarna nog een interresant gesprek met Mieke,die me een prachtige analyse maakte van het artistieke nepvolkje van Antwerpen,het zwarte pakken volkje,dat denkt in de juiste cafe's te zitten,en vooral denkt dat het interresante praat verkoopt,maar eigenlijk is het een grote luchtbel,heel dat clubje.
Er zijn erbij die denken dat ze door middel van grote opgezette mediacampagnes of door in de tabloids te verschijnen zo de aandacht moeten trekken.Maar als het erop aankomt eigenlijk geen fluit voorstellen.
Ik ga hier geen namen noemen,want dan geef je dit soort van mensen alleen nog maar meer aandacht,en eigenlijk is het enige wat je moet ze negeren.
Een paar uur geleden naar een concert geweest van Sizzla, de man van de Bobo-ashanti beweging,waar ik zelf toe behoor,en gereputeerd homohater en ganja roker.
Ik vreesde het ergste want Sizzla staat bekend voor zijn zeer millitante optredens,maar het viel eigenlijk nog wel goed mee.
Eigenlijk gaan die concerten zeer diep,omwille van het feit dat hij ook door zijn politieke teksten,ook het ritme van de aarde opzoekt.
De ritmes bij Sizzla gaan zeer diep,het roept de sfeer op van de diepe binnenlanden van Afrika.De ritmes van zijn ritmesectie daar ben ik eigenlijk een beetje aan verslaafd,ritmes die onwaarschijnlijk hard zijn,ik heb nooit hardere ritmes gehoord,maar ook enorm spiritueel.
Straight from the motherland.
De zwarte parel van de Carraiben was er ook,Mocha,ik heb er wel foto's van maar dit blog blijft fotoloos.Ik had de indruk dat ze vandaag iets teveel ganja had gerookt,maar ja,ze is dan ook een belichaming van het rastafarisme.
Ik had daarna nog een interresant gesprek met Mieke,die me een prachtige analyse maakte van het artistieke nepvolkje van Antwerpen,het zwarte pakken volkje,dat denkt in de juiste cafe's te zitten,en vooral denkt dat het interresante praat verkoopt,maar eigenlijk is het een grote luchtbel,heel dat clubje.
Er zijn erbij die denken dat ze door middel van grote opgezette mediacampagnes of door in de tabloids te verschijnen zo de aandacht moeten trekken.Maar als het erop aankomt eigenlijk geen fluit voorstellen.
Ik ga hier geen namen noemen,want dan geef je dit soort van mensen alleen nog maar meer aandacht,en eigenlijk is het enige wat je moet ze negeren.
Gisteren of eergisteren,ik weet het al zo goed niet meer de uistekende film gaan bekijken van David Fincher "Zodiac",een film waarbij ik me even terug in de jaren 70 waande,volgens mij het tijdperk waar de grootste films zijn gemaakt.
Qau inhoud is deze film nogal aan de langdradige kant,maar filmtechnisch gezien vond ik hem meer dan uitstekend.
Voor mij dan ook *** sterren,en een proficiat aan de maker van deze film.
Gisteren Luc ontmoet,een razend interressante man die in zijn leven als zeeman drie maal de aarde heeft rondgevaren en 1 jaar in Panama heeft gewoond,en de gehele opbouw van het Panamakanaal heeft mogen meemaken.
Mensen die in het buitenland hebben gewoond hebben sowieso een streepje voor bij mij.
Iedereen zou dat eigenlijk eens moeten doen,alleen al om te weten dat we als Antwerpenaar nog heel veel kunnen leren wat leven betreft.
Ik blijf dit dan ook steeds herhalen,ANTWERPEN IS MAAR EEN DORPJE.
Ik vind het eigenlijk een enorme verstikkende plaats,met teveel mensen die over hetzelfde zeiken,een artistiek leven,of een links leven enz is goed maar er moet ook gewerkt worden,en de gewone hardwerkende man in Antwerpen,word maar minnetjes aanzien.
