Inderdaad gisteren nog eens de geweldige Lut van Nooten aan het werk gezien in cafe Rood-Wit in Berchem.Lut is een singer-songwriters die geweldige breekbare liedjes schrijft die ze dan begeleidt op haar gitaar.Het is de combinatie van die mooie stem en de breekbaarheid die ze tentoonstelt op het podium die me altijd imponeren.Het is mss dan allemaal niet zo fantastisch,het is wel echt en dat is het belangrijkste.
Lut heeft daarnaast nog een groep deie Dayshop Hero noemt en die meer het rockgebeuren opgaat.Maar wederom zeer goed.Ik vind Lut echt een groot talent,en ik wens haar een mooie toekomst toe.
Gisteren op een goedkope versie gestoten van D.A.F de sades "de 120 dagen van Sodom",een boek dat ik vijf jaar eerder al eens vluchtig gelezen had vanuit de bibliotheek,maar nu in mijn bezit is.Soms vind ik het aangenaam om zulke boeken te lezen.Een aanrader in dit genre is ook de alombekende trilogie van Henry Miller "Nexus,Sexus,Plexus",al vind ik persoonlijk De Sade van een hoger niveau.
Gisteravond naar "Liedjes vol ellende" geweest,waar de overgetalenteerde Martine de Kok weer in een zeer goede doen was.Het was een zeer geanimeerd programma dat afwisselde tussen eigen nummers en uitstekende covers van o.A. Wim de Craene en mijn grote held in dit genre Ramses Shaffy.
Omtrent deze mens heb ik mss nog een leuke anecdote.Een aantal jaren geleden kreeg ik op een avond van Julien Schoenaerts met de vraag of ik geen zin heb om mee te gaan naar Shaffy,op voorwaarde dat ik alles regel,want daar is Julien niet zo goed in.Instemmend zeg ik ja,en regel alles,niet alles want de zaal is namelijk uitverkocht.Na veel stunt-en vliegwerk geraken we toch nog ingeboekt om de voorstelling bij te wonen.
Daar aangekomen in de Arenberg krijgt Julien een voor mij onbekend iemand in het oog dat achteraf zijn ex-buurman bleek te zijn.De clou van het verhaal is eigenlijk dat Julien daar uitbarst in een van de wildste scheldtirades die ik hem ooit heb weten geven,en dat allemaal in een overvolle Bourla.Voor de rest was dit een superbe avond.Waar me achteraf met "De Meester" zelve nog een wilde maar zeer leuke avond hebben beleefd in het nachtelijke Antwerpen.
Het lijkt sterk in de richting te gaan dat we dit jaar voor een verblijf van een week naar Budapest gaan.Een stad die naast Berlijn erg tot mijn verbeelding spreekt.Alle steden die in het midden-europa liggen dragen sowieso al mijn voorkeur uit.Al is het maar om de vriendelijke mensen en de geschiedenis die rond die steden hangt.Volgens mij is reizen in Europa iets dat ik veelvuldig gedaan heb beroepshalve,alles wat je nodig hebt om gedegen kennis op te doen over alles waar mij hier op deze wereld voor zijn.Wij worden verwend door de prachtige musea's die Europa rijk is.De geschiedenis die in sommige steden precies nog maar net de hoek om is,en vooral de vriendelijkheid van de mensen.Ik moet stilaan tot de conclusie komen dat een Europeaan een een erg vriendelijk mens is.
Verder wil ik hier weer geen heeldere bladzijden volschrijven,maar een beknopte visie is altijd leuk,
Ga naar de website van JIM TV en stem daar om de clip van Lady Anegelina in de charts van puur Belgisch te krijgen.Je gaat haar daar een groot plezier mee doen.Je mag stemmen zoveel je wil.
Je kan de clip ook bekijken op de website van Lady AngelinA
www.ladyangelina.be
Trijn Janssens maakt fijne muziek die aansluit bij het levenslied en is eigenlijk de mannelijke equivalent van Guido Belcanto,die haar begeleidt heeft met de teksten.De productie was in handen van Roland van Campenhout.
Lady Angelina heeft ook wel de bijnaam "The saddest voice Of europe"
En haar cd is te koop in de betere en ook de slechtere muziekwinkel en heet "C'est qoui de l'amour".
Zo een promotie blogberichtje omtrent Trijn Janssens.
Als we mensen kunnen helpen moeten we dat zeker niet laten.
Momenteel verhoudt ik een haat-liefde relatie met de verfsoort acryl.Het lukt me niet echt om met deze verf te schilderen,en daarom zal een overstap naar olieverf weer broodnodig zijn.Ik heb me dan maar voorgenomen om met die acrylverf een action-painting schilderij te maken.
Hierbij wil ik ook Nicole bedanken voor de prachtige 1/5 dag die ik mocht doorbrengen bij haar en haar vrienden,en het daaraan gekoppelde zeer mooie trouwfeest.Alvast proficiat bij deze,en omdat ik weet dat je dit soms leest,mijn dagelijkse onzin,zou ik je voor de rest van je leven het allerbeste willen toewensen.
Voor de rest verblijven we in een prachtig klimaat,zijn de mensen niet meer zo boosaardig,en kunnen we al eens genieten van een terrasje in goed gezelschap.
Of zoals ik al eens eerder vermeld heb op deze blog,het geluk ligt hem in de kleine dingen.
Mijn papegaai Bobientje heeft gisteren mijn mooie boek over de cultuur van de maya's in stukken gebeten,en heeft dan daarna in een hels lawaai zijn genoegen daarvan geuit.Bobientje is reeds 11 jaar mijn trouwe vriendin (want het is een vrouwtje),is een zeer lief diertje,maar ook zeer koppig zolas zijn baasje.Zodat het tussen ons soms weleens stuift.Zijn ongenoegen uiten doet ze door oftewel mijn boeken kapot te bijten,ofwel met een geweldig spastische bewegingen aan zijn speeltje(een koperen belletje) te duwen,tot je er om den duur horendul van wordt.
Maar over het algemeen is het zeer volgzaam diertje dat me als een hondje overal volgt,en op een geweldige speelse manier altijd de aandacht naar zich toetrekt.Het is als het ware een showbizzpapegaai.Die zich onledig houdt met de wildste tuimelingen,op zijn rug gaan liggen,of te spelen alsof ze dood is,en wanneer de paniek bij mij uitbreekt,haar vrolijke zelf weer wordt.
Bobientje legt drie eiren per jaar,die ze ook uitbroedt en waarvan het resultaat nul is.Ze legt met andere woorden windeieren.Uit haar kot mogen is haar grootste genoegen,en vooral bij deze warme temperaturen,dan geniet ze ervan om kleine wandelingtjes in de tuin te maken.Waar ze dan als een wulps dametje de andere vogels het hof probeert te maken.
Gisteren in het prachtige weer met Martin nog eens wat gebrainstormd over op stapel staande plannen.Als alles meevalt beschikken we over een aantal weken over een eigen schildersatelier waar we dan op een symbiotische manier wat kunnen werken aan een aantal schilderijen voor de komende expositie.
Bovendien gisteren nog eens een uitstekende maaltijd genuttigd,in een mooi kader.
Soms hoeft het allemaal niet zo moeilijk te zijn en komen we tot het besef dat het geluk hem in de kleine dingen ligt gelukkig maar.
Een uitstekend werk aangeschaft van Will Elder de huiscartoonist van het ter ziele gegane satirische tijdschrift MAD.
Ook de plannen voor de komende vakantie lijken in een vaste vorm te vallen,alleen is de plaats van bestemming nog wat discutabel,en lijkt het me een mooie optie om eens af te zakken naar het prachtige Budapest.Wegens een van de weinige Europese steden die ik nog niet angedaan heb;
Gisteren naar de "The pervert's guide to cinema part 1,2,3," gezien van Slavoj Zizek.Wat Zizek hier doet is ons aan de hand van zeer beroemde filmfragementen laten zien wat we doorheen de film over ons zelf kunnen leren.Je zou kunnen zeggen dat hij eigenlijk een psychoanalyse doorvoerd op deze filmfragementen en dat hij aan ons de kijker de analyse verklaart,en ons tegelijkeetijd een spiegel vooerhoudt van wie we zelf zijn.
Deze dvd bevat voor mij twee vliegen in een klap,enerzijds krijgen we in de 150 min dat deze film duurt een overzicht van de meest memorabele filmfragementen allertijden gaande van de Marx Brothers over Fellini tot Lynch.En anderzijds leren bijzonder veel over ons zelf;de mens en zijn onvervulde verlangens.
Deze dvd is zeker een aanrader voor wie van film en psychoanalyse houdt;
Het enige minpunt is dat deze film zeer moeilijk te vinden is,maar onlangs hebben ze hem nog afgespeeld in het MUHKA als ik mij niet vergis.
LDA of de nieuwe groep van Manu Bruynseraede Literary Dub Association.
Songs:Dagelijkse nachtmerries In het Zielenasiel of Meewerkend lied Kompassie met ons eigen Funky Cédy
Foto's:Foto's van Manu Live (Gent,Bottom Line,Factorij......)
Tekst: Literary Dub Association ontstond op 15 december 2005.Het is de samenwerking tussen de illustere Manu Bruynseraerde
(Schrijver van Een jaar in Gomorra romantische porno
Dageraad in de hemel-relaas vanuit het Zielenasiel (dagboeken)
Songs (songteksten),schilder,performer en rechterhand van Vitalski.
en Noel Schellekens (all-round muzikant). ot zov Manu verzorgt de lead zang en alle teksten en Noel alles wat de muziek aangaat.Deze laatste speelt van kindsbeen af basgitaar in diverse reggaebands (dread invasion....) en produceert de muziek van LDA,waarbij hij alle essentiele instrumenten (gitaar,bass,keyboards,....) linkt aan de computerprogramma's Cubase en Reason.De muziek van LDA,die tot nu toe een dertigtal songs omvat,kan omschreven worden als een crossover tussen reggae,rock,hiphop en nog een paar andere stijlen.
voorbeelden:Dire Straits,Lee "Scratch" Perry,Bob Marley and the Wailers,Mike Oldfield,Talking Heads,Eminem,Pink Floyd.....
Tot zover stel ik deze groep voor.
Voor mensen die contact willen opnemen om deze groep eens te boeken bellen het best naar manu zelf.
Met deze mens de persoonlijke huisfotograaf van The Factory (het atelier van Andy Warhol), 8 jaar geleden ooit eens in NY TEA een twee uur durend gesprek mee gehad.Als je ooit een inkijkje wil hebben in een van de meest experimentele en rumùoerisgste tijden uit de New Yorkse underground-scene moet dringend eens een afspraak maken.Een zeer aimabel en boeiend mens die alle details nog tot in de finesses kent.
Bedankt Gerard Malanga om me ooit eens te woord te staan,het was een zeer waardevol gesprek;
Vandaag niets te melden,en toch meldt ik iets,of hoe gewoon en banaal het leven soms kan zijn;we doen niets,we zijn niets en we worden niets.En we vullen dat in op onze eigen manier.Bij sommige lukt dat wonderwel en bij anderen lukt dat hoegenaamd niet.En zo is het en niet anders.
Ik zie uit naar twee dagen welverdiende rust namelijk maandag en dinsdag,en dan ben ik van plan om de annotated versie van Lewis Carrol's Alice in Wonderland nog eens te herlezen.
Verder gaat er weinig gebeuren en dat is heel goed,door het feit dat er niet altijd iests moet gebeuren in een mensenleven,soms is gewoon zijn voldoende en kunnen we ons daarbij neerleggen.
Er moet teveel gebeuren in het leven,en dat lijkt alsmaar meer een pertinent gegeven te worden in onze huidige Westerse maatschappij.De druk van het heilige moeten,en dat werkt zeer vervelend.Omdat de echte wezenlijke dingen gemaaakt worden door mensen die daar niet aan mee doen.Die het heilige moeten of het obsessieve bezigzijn niet heiligen.
Volgens mij was er maar een kunstenaar die dat kon,maar waarschijnlijk was dat omdat hij goed personeel had,(ik heb ooit in een ver verleden gepraat met de huisfotograaf van de Factory),en dan is het eigenlijk geen kunst meer maar reproductie.
Geef mij maar J.D. Salinger,één boek schrijven,van een ongelooflijke kwaliteit en zeggingskracht en je dan terugtrekken in de wouden van Pennsylvania.
Er zijn teveel schrijvers met teveel boeken en te grote rommel,STOP MET DAT SCHRIJVEN.
