Pff toch maar terug in gang geschoten na ons verlof in de Alpen al was ik vorige week nog met de Mil in Reusel de groene toer gaan doen goed voor een 45 km mtb'en en na 30km terug ferm last gekregen van mijn knie dus daar werd ik niet vrolijk van ,ik heb mijn knie helemaal naar de klote gereden in de Alpen. Ik moet zeggen dat ik een beetje in een zwart gat ben gevallen na de Alpen , geen doel en een kapotte knie dus is het echt met veel moeite dat ik terug op de fiets kruip "precies van de muttes" ik dacht na de Alpen in topvorm te zijn maar met een knie die niet rond wil draaien moet ik mij momenteel beperken tot kleine toerkes waarvoor mijn keuze om in Lichtaart de tocht van 45 km te doen en met de auto tot daar te rijden. Ik had afgesproken met Marc en Kris mijn 2 vaste fietsmakkers het deed deugd om die 2 knakkers nog eens terug te zien op een mtb toertocht nadat ik een half jaar in de Ardennen had rondgezworven met mijn koersfiets en geen enkele keer op de mtb had gezeten , maar daar zou nu wel verandering in komen daar ik mijn koersfiets beu ben gezien ! Om 9 uur afgesproken aan het vertrek het was een stralende ochtend en we hadden afgesproken om het rustig aan te doen Kris had buurtfeest gehad en Marc zijn verjaardag gevierd en ik was wat onzeker over mijn knie ... we moesten mekaar eerst wat inschatten denk ik "wie zit hoe in conditie ?" Het lukte ons goed om samen te blijven en het tempo wat schappelijk te houden al snel werd duidelijk dat het geen droge tocht ging zijn de wolkbreuken van afgelopen dagen zorgde toch wel voor een plas hier en daar maar verder was alles goed te doen , het was het gekende Lichtaart parcours met wat bloso dreven en dreven. We bleven goed samen tot er een biker die een tijdje in onze groep hing versnelde en ik in zijn wiel ging Marc en Kris volgde vanaf nu zou het tempo niet meer zakken , er namen nog 2 andere bikers de kop en de snelheid ging nog wat omhoog het was echt koersen om den duur en ik merkte dat Kris had gelost , vlak voor de bevoorrading zei Marc om even te wachten op Kris wat ik ook deed en we bolden samen binnen bij de bv , een wat schrale bv maar we zijn misschien wat goed verwend geweest de laatste tijd. De mannen van de Vraai bolden ook binnen bij de bv het was lang geleden dat ik ze nog gezien had uitgezonderd Davy natuurlijk. Een korte babbel en weer verder , weer de afspraak om kalm te vertrekken want ons eten lag op ons maag slechts even konden we dit volhouden er volgde wat heuveltjes in Herentals en Bloso in Lichtaart. Op de singletrack in Lichtaart was het druk maar ik kon een paar bikers voorbijsteken en had een gat geslagen op Kris en Marc ik dacht ik blijf maar rijden nu ik zag Kris moeite doen om terug dichter te komen wat hem uiteindelijk lukte doordat ik op een singletrack achter een tragere biker terecht was gekomen , ook Marc kwam weer aansluiten. Ondertussen had ik weer zeer in mijn knie gekregen maar het was nog maar 10 km dus bleef ik verder stoempen (heb in de Alpen leren fietsen met de pijn zodus)de klimmetjes van de Floreal kwamen er nog aan Kris kon bijblijven maar Marc had gelost ,na de Floreal was het richting aankomst Kris had gelost en ik was een tijd alleen aan het rijden maar wegens de drukte kwamen we uiteindelijk toch weer samen terug binnen.
Het was een leuke dag en moet zeggen dat na een half jaar zonder mtb dat het toch nog vrij goed ging ik was vandaag toch een paar keer weg kunnen rijden dus dit is geen slecht teken maar ik denk wel dat we nog steeds gewaagd zijn aan mekaar we zullen eens zien als Kris en Marc eens goed uitgeslapen zijn hé.
Ondertussen heb ik een nieuw adres voor langs te gaan voor mijn knie mijn huidige sportarts zegt dat opereren de enige optie is maar ik wil een 2de opinie , ik heb al gehoord dat opereren soms slechter maakt dan tevoren dus wacht ik even af voor ik laat snijden. Mijn tweede doel dit jaar zou scherpen hapert worden maar ik kan momenteel maar amper 50 km rijden dus ben ik daar serieus onzeker over of dit wel goed gaat komen of misschien lig ik er wel een paar maanden uit en is het voor 2012 gedaan als ik toch moet laten opereren ???? wie zal het zeggen .
29-07-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
19-07-2012
Alpen dag 4
hier is ie dan wel bijna 6 weken na ons verlof , al maar sjaans dat de Mill (van de Grill) in de week tegen mij zie "dag 4 komt er nie zeker ?" en ik kwam uit de lucht gevallen , echt rats vergeten !!! Dus bij deze het verhaal (zover ik het mij nog herinner) en ook weer een leuk filmpje.
We zouden deze avond direct na het avondeten al naar huis rijden dus het einde van ons verlof komt al in zicht maar eerst zouden we de laatste dag nog een colletje doen, ééntje van 4,9 % gemiddeld en 18,5 km lang maar in totaal toch 42 km fietsen tot de top. Er zaten vlakke stukken in maar ook enkele pittige stukken 11 % max . De Coet had deze klim al eens gedaan maar was de naam vergeten , even navragen bij de chaletbaas en die zei dat het La Bérarde moest zijn . Dit is een col die doodloopt in een prachtig natuurgebied dus weinig auto's . Een minder bekende col maar oh zo mooi ! Het was vandaag bewolkt het had zelfs wat geregend deze nacht dus de weg was hier en daar nog wat nat . De afdaling van de Os- klim deden we per auto om in het dal te vertrekken . Ik had mijn knie weer ingetaped met mijn laatste pijnstillende klever gisterenavond kon ik nog maar amper gewoon lopen in het dal fietsen ging me nu nog wel af . We reden weer door Bourg d'Oisans dezelfde weg als naar de Galibier enkel moesten we deze keer naar rechts richting Venosc , Tot in dit dorp viel het allemaal nog wel mee 3 a 4 % de Mill had nog enkele verhalen over Venosc want hij was hier ooit al komen skieen want van hieruit kan je naar Les Deux Alpes .Het werd al snel duidelijk dat onze groep vandaag in 2 zou breken de rappe en de trage mannen :) Davy Coet en Rudi waren de snellere en ikke Benny en Mil zouden het wat rustiger aan doen. Na het dorpje Venosc kwam er een gemeen stuk dat tot 11% ging ik kon het niemeer rondkrijgen mijn knie zei gewoon NEE ! toch had ik wat voorsprong op Mill en Benny ik was alleen aan het rijden en ik was aan het malen in mijn hoofd "IK DRAAI TERUG IK DRAAI TERUG IK DRAAI TERUG " maar toch was er iets dat zei DOORGAAN HANS en plots kwamen we weer aan een stuwmeer met helderblauw water weer zo'n prachtig uitzicht . Hier stonden de rappere mannen ons op te wachten . Beneden was men aan het raften met boten echt mooi om te zien . We gingen verder wat nu volgde was een vlak stuk waar we wat op adem konden komen maar hierna kregen we een reeks van haarspeldbochten zowat als de Alpe d Huez . Ook weer zo steil ik dacht bij mijn eigen "niet zo steil men kloten !"ik had het nu onderhand echt al wel gehad met het klimmen hoor. Na de haarspeldbochten kwamen we weer in een dorpje aan st Christophe-en-Oisans .éénmaal voorbij dit dorpje was het enkel nog genieten het loopt hier nog maar geleidelijk omhoog . De natuur is hier prachtig het gaat hier over smalle wegjes niet altijd in beste staat ,met diepe afgronden , watervalletjes om de 100 meter hier valt echt je mond open van de pracht ik kan het niet genoeg zeggen , het enthousiasme is dan ook goed te horen op het filmpje dat je hieronder kan bekijken . Dit was dan ook het mooiste wat ik ooit in mijn leven had gezien ! plots stopte de weg we hadden het verste punt bereikt je kon hier nog enkel verder te voet en met bergbeklimmersmateriaal maar dat waren we niet vanzin , warme kleren aan en klaar voor de afdaling deze was ook genieten want ja het was de laatste ! éénmaal in het dal moest ik terug kracht op mijn knie zetten en we moesten nog 25 km in het dal afleggen want ons camionette stond bij den apotheker waar den Benny verzorgt is , pijn pijn pijn pijn ik on mijn knie niet meer plooien en riep dan ook auw bij elke keer mijn benen rondgingen ik wist toen al dat ik hier nog lang last van ging hebben (tot op vandaag 6 weken later) ik vrees dat ik mijn knie zwaar in de prak heb gereden zelf met de auto naar huis rijden ging niet meer . éénmaal terug in de chalet hadden we nog een laatste avondmaal en lade we onze camionette in en waren we weg rond de klok van 21u om vervolgens om 7u s'morgens terug in Arendonk te zijn. Pff wat een helse rit !!! Maar een super geslaagd verlof ik heb de week van mijn leven gehad desondanks de last van mijn knie vanaf dag 1 . Goei weer , goei gezelschap en veel fietsen in een adembenemend decor meer moet je toch niet hebben hé !
84 km gereden aan 22 gemiddeld met daarin 1588 hoogtemeters.
geniet nog van het filmpje :
19-07-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
18-07-2012
Alpen dag 3
7u30 opgestaan ! de Tour de France komt hier in de buurt en wij gaan er heen !
Dit is een droom voor mij om de Tour in de Alpen zien , elk jaar als ik die gekken naast de coureurs zag lopen op een col zei ik dat ik dat eens wilde doen maar het was er nog niet van gekomen .
Vorig jaar wou ik nog op het laatste moment vertrekken maar voor 1 dag 1000km rijden dat doe je niet impulsief misschien toen ik 20 jaar was wel maar nu niet meer .
Dus dit jaar zou het gebeuren de Tour zou op de Col de la Croix de Fer doorkomen om hier te geraken zou je eerst over de Col du Glandon moeten een beetje zoals het verhaal van Lautaret en Galibier .
Wij zouden met de fiets ernaartoe rijden samen met al de bewoners van de chalet zo een 16 mensen en op de Glandon zou een wagen van de chalet staan met een rugzak met onze spullen in en zouden we bevoorrading krijgen met broodjes en drank.
In deze rugzak zaten dan gewone schoenen zodat we niet heel de dag op onze schoenplaatjes moesten lopen , drinken , zak chips , warme trui, pet ,zonnecreme en natuurlijk mijne vlaamse leeuwvlag !
Maar eerst moesten we klimmen en mijn knie was in frut door de klim van de galibier maar ik kon toch niet thuisblijven ! Dus bond ik mijn knie weer stevig in met tape en deed er weer een verdovende gelklever op.
Na het ontbijt vertrokken we in groep naar de Glandon met de chaletuitbater als gids die kerel leeft al jaren in de alpen en staat zo scherp als het maar kan zijn nen echte klimmer maar we probeerden hem te volgen en de rest van de 16 man in ons wiel .
Het was weer een heet stralende zomerdag en we groepeerden na een kilometer of 10 aan een waterfonteintje waar fris Alpenwater door stroomde een echte verfrissing .
Ik had tijdens de eerste tien kilometer zoveel pijn in mijn knie dat ik echt dacht dat het over zou zijn "het moest ergens stoppen ik stap hier af en draai terug" maar er was maar één weg en dat was vooruit naar de top dus reed ik verder . Al dacht ik 100 keer aan opgeven.
De Col du Glandon een prachtige klim , natuur waar je bek van openvalt en dan nog 100den misschien wel 1000den fietsers die allemaal naar de top willen om daar hun helden te zien doorkomen het zou een prachtige dag worden er was een zekere samenhorigheid onder de fietsers samen eerst afzien om dan te genieten van het spectakel op de top.
Eénmaal aan het stuwmeer van de Glandon is het genieten tot op de top de steilste stukken zijn voorbij nu zijn het de regelmatig stukken waar je goed tred kan houden .
De autos begonnen stilaan al te parkeren , op 5km van de top was het al wringen voor een plaatsje om je auto te zetten maar wij waren per fiets dus konden vlot door.
En daar stond de bevoorradingsauto van de chalet op een 4km van de top van de Glandon , we aten een broodje gezond en een pannekoekje met choco en een koffiekoek met een beker frisdrank erbij leek het eerder op een picknick er heerste een leuke sfeer maar we stonden op hete kolen om verder naar de top te rijden dus deden we dat ook .
We naderden de top van de Glandon het was al druk op de top aan het bordje van "Col du Glandon, Altitude 1924m" maar ik kon de kans niet laten voorbijgaan om hier een foto te nemen , het is toch het ultieme bewijs dat je de top hebt bereikt.
Daar het goed druk was en je de renners niet goed zag naderen besloten we om verder te gaan naar de top van de Croix de Fer een col slechts 3 km verder dan de Glandon.
Om de 500 meter stond er een Franse gendarm die zei " a pied" of "te voet "verder gaan wat we ook deden maar 20 meter verder stapten we terug op zodat we konden fietsen op de col we werden ook aangemoedigd door de vele mensen die al aan de kant van de weg stonden wat wel een unieke ervaring was tot we aan de volgende gendarm kwamen die weer zei "a pied !" maar zo rebels we waren stapten we terug op !
Dit konden we aanhouden tot 10 meter voor de top van de Croix de Fer daar stond een hele rij gendarmen die belette dat je over de top heem kon gaan.
We konden niet verder dus groepeerden we voor een groepsfoto daarna besloten we om weer wat af te dalen want het was hier poepdruk.
Na een klein stuk afdalen hadden we een mooi plaatsje gevonden naast wat volk uit Australie die hier waren voor Cadel.
We stonden een poosje langs de weg tot ik plots ne gast op een damesfiets zag doorkomen djuu zeg dieje komt mij bekend voor , how jom das de Jakke van bij ons opt werk !
Die gast nodigde ons uit bij zijne mobilhome slechts 100 meter verwijderd van de plaats dat wij stonden , hij zei komt er ééne drinken en dan kunnen we naar de koers zien want dieje had ne schotel van tv vlaanderen bij en kon de koers van Sporza pakken mee Michel Wuyts !!
Zaalig daar stonden wij op nen Alpen col in een Alpenwei tussen de koeienstront naar de koers mee Michel Wuyts te kijken !! Dit had iets irreëel maar het was waar genieten.
Al snel kwam de reclamecaravan eraan dus gingen we terug naar de weg om te zien wat ze uit de wagens gooiden , een oud Frans manneke zag ons als een bedreiging ! Wij zouden zijn reclamegadgets komen afpakken en begon in het frans te grommen hij zou gevochten hebben voor en stomme sleutelhanger of een staaltje waspoeder.
Om hem te sussen gaven we hemwat waardeloze spulletjes en werd hij terug onze vriend , het enige wat ik wou was zo'n groen handje van PMU wat toch wel het bewijs is dat je de tour hebt gezien , dit ga ik in mijn schop hangen !
Oké de reclamecaravan is voorbij nu het echte werk de profs ! We stonden ondertussen al bijna 2uur op een bergflank met de zon op onzen bol we waren levendig aan het verbranden en ik dacht echt van pfff moeten we nu nog terug wetende dat het wel afdalen was maar er zat ook nog een klim van 12% in de terugweg en was zo gaar van in de zon te zitten.
Maar daar hoorden we helikoptergeluid . Dit was zo spannend de climax van de dag ! Daar zijn de koplopers mijne vlaamse leeuw wapperend en ik brullend de renners aanmoedigen de helikopter op slechts 30 meter op onze hoogte achter ons , oh daar Jurgen Vandenbroeck ik hoor de Coet nog brullen KOMAAAAAN JURGEUHN !!!! En voor dat je het wist waren ze ook weer voorbij als laatste kwam Cavendish erdoor en alles was even rap weer weg als ze gekomen waren.
Maar we waren op tv geweest ik had het opgenomen en ja op een km van de top van de Croix de Fer was de Vlaamse leeuw aan het wapperen en stond er volk van Arendonk te roepen ! Zalig toch !
Ik was echt tam maar we moesten nog terug het leek wel of iedereen inéén keer naar huis wou en dat was ook zo, 1000den mensen die langs 1 smalle weg terug moesten 100 den fietsers die samendrumden tussen auto's en moto's een lange drukke file.
Het was wringen en duwen en ik was iedereen kwijt we moesten eerst afzakken tot aan de bevoorradingswagen maar stapvoets leek dit eeuwen te duren en ik dacht dat ze al verder gereden waren er heerste zelfs een klein beetje paniek ik herinner nog een Hollandse wielertoerist die mij om een slokje water vroeg hij smeekte me bijna , ik had nog een volle bidon en gaf hem de helft die kerel was uitgedroogd van uren in de zon te staan zonder drinken ... uiteindelijk vond ik ook iedereen terug oef
De rugzak terug afgeven aan de chaletauto en nu konden we gaan dalen de drukte loste op en er volgde een afdaling met 100den fietsers het leek wel een race echt zalig de bochten aansnijden het ging allemaal lekker zelfs de pijn in mijn knie was even weg
De gevreesde klim van 12% ging ook vlotter als eerst verwacht we naderden terug het stuwmeer nabij Oz tot er plots een wesp in mijne helmvloog ik deed snel mijn helm af en zag niets , zette mijn helm terug op en pats ze stak djuu da doe zeer ! Da beest uit mijnen helm gejaagd en vervolgens verder. sjaans dat ik nie allergisch ben aan een wespensteek.
We waren bij de voet van de Oz klim waar onze camionette stond geparkeerd , Rudi moest nog terug naar die fietsenmaker voor een papier van de verzekeringen en de rest deed de Oz klim maar ik moest mee naar de fietsenwinkel want ik was de tolk van de Rudi , ik had er eigenlijk niet echt goesting in want dat was toch nog 20 km rijden maar ik had dan ook geen goesting om de laatste dag nog erheen te rijden dus reed ik mee met Rudi dan waren we er vanaf.
Eénmaal terug in de chalet konden we direct aan tafel voor weer "speciaal" eten opzich was het niet zo'n slecht eten maar altijd zo speciaal , we verlangden naar een goei stuk vlees maar kregen dan weer watermeloen met fetakaas en dorito's als hoofdgerecht ???
Het was voor ons de laatste echte avond want morgen na het avondeten zouden we terug vertrekken naar huis dus gingen we er ééne drinken in het dal bij een stel andere Hollanders het was er gezelig maar na 2 Leffe's waren we moe en voldaan .. slaapwel
57 km gereden in 3u27 min aan 17km /u gemiddeld met een max snelheid van 67km/u en 2057 hoogtemeters
Een paar brufens en wat ijs leggen en slapen
Het filmpje geeft een mooi beeld van hoe de dag is verlopen , kijken en meegenieten !
18-07-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
17-07-2012
Alpen dag 2
Ik word wakker en denk direct aan mijn knie , zou ik nog kunnen rijden vandaag ?
We gaan vandaag de Galibier doen een klim van 46 km tot 2600 meter hoogte , dit kan je niet met een ontstoken knie.
dit zou hetzelfde zijn als bergop gaan met krukken.
Ik stap uit bed en voel dat mijn knie niet lekker is dit gaat niet lukken NO WAY , ik zou mee vertrekken per fiets maar als het niet lukt heb ik een plan B .
Plan B is dat ik zou terugkeren en de auto nemen en volgauto zou spelen en voor bevoorrading zou zorgen niet slecht maar daar ben ik niet voor naar hier gekomen.
Ik neem eerst de camionette mee naar het dal moest het fietsen niet lukken dan moet ik de oz klim al niet meer op , de rest doet de afdaling per fiets.
Ik parkeer beneden in het dal en wacht daar op de rest terwijl doe ik daar al een klein toerke om de knie eens te testen en het doet pijn ik zou wel kunnen bleiten echt waar.
Ik zie de rest aankomen en de coet roept "we gaan naar den apotheek want den Benny is gevallen in de afdaling van de Oz !" Oei wa nu
Ferm gevallen maar geen breuken wel flink geschaafd en vuil in de schaafwonden dit zou op zijn minst ontsmet moeten worden.
Ons verlof begint hier al goed ikke een dikke knie en den Benny ferm gevallen , wij den apotheek binnen ik vroeg ontsmettingsmiddel en da vrouwke stelde voor dat zij de wonden schoonmaakte wat erg vriendelijk was.
Den Benny werd goe onderhanden genomen door de vrouw van de apotheker , ze heeft hem er goed verzorgd. Hij gaat wel ferm stijf zen mergen maar al bij al hebben we hier wel sjaans gehad voor hetzelfde kunnen we den ambulance bellen.
Ik vond dit een uitgelezen kans om een straffe pijnstiller te vragen nu dat we toch in de apotheek zijn.
De assistente van de apotheek stelde me een zelfklevende gelklever voor met pijnstiller in om op de knie te plakken , ook de assistente was zeer vriendelijk en kleefde de plakker op mijn knie en bond mijn knie nog extra in om ondersteuning te geven.
Super , dit gaf me weer wat moet om onze heldentocht van vandaag aan te gaan maar eerst moesten we nog snel even naar de fietsenmaker , de Rudi zijn trapas was losgekomen en dit moest vastgezet worden.
Dus wij met zijn allen een fietsenmaker zoeken en in Bourg d'Oisans was er één en al snel begon de fietsenmaker aan de fiets maar in plaats van de as een beetje aan te draaien demonteerde hij heel de as en ik zag de Rudi zijne kop al op onweer staan dieje is al zo precies op zijn materiaal , maar de franse taal was hij niet machtig dus moest alles via mij gaan , dus ik was tolk van dienst.
Na een paar uur prutsen (ik bespaar u de details) had hij de fiets klaar en nam hij de fiets uit de hydraulische klem waarmee de fiets werd ingespannen om eraan te werken.
Had die klem toch niet door zijne carbon genepen zeker !!!! En je weet dat carbon niet buigt maar barst
Een fiets van rond de 4000 euro in het buitenland kapot gemaakt door ne velomaker hoe gaan we dit nu oplossen !!!!
De fietsenmaker was in dienst dus wij zijne patron erbij gehaald , die gast krijgt daar nen uitbrander van zijnen baas dat het niemeer schoon is .
Maar hoe gaan we dit nu oplossen , de patron stelt voor om via "assurance " te doen verzekeringen dus.
Na een hoop gebarentaal en Frans Engels moet de patron nog naar zijn verzekering bellen voor de procedure maar het is zo druk in zijn winkel dat hij zegt om later terug te komen.
Mmm vertrouwen we dit wel en als hij nu straks eens zegt dat hij van niets weet ?? Uiteindelijk besluiten we om de patron te vertrouwen en gaan we fiesten het is inmiddels ondertussen al 12u en we hebben nog niet gefietst en we waren al van 9u weg . We waren hongerig naar Klimmetjes !
Rudi zijn fiets was wal beschadigd maar we zouden er de dag wel mee uitgeraken zolang dit niet doorscheurd .
Dus zijn we nu onderweg voor de koninginnenrit van ons verlof de "Col Du Galibier" maar om hier te geraken moeten we eerst over de "Col du Lautaret" de Lautaret is "38" km lang maar heeft maar een gemiddelde van 5 % maar geloof me het is die 38km die het zwaar maakt .
Maar het is hier zomer en de klim van de Lautaret gaat in het dal naast een bergrivier geen toerisme enkel de pure Alpen zoals ik ernaar verlangde.
De klim van de Lautaret is vergeven van de tunnels vandaar dat ik de mannen al had gewaarschuwd dat ze licht op hun fiets moesten voorzien , pikdonker en zeer gevaarlijk als je geen licht hebt rijden de auto's je hier los omver. Buiten scheen de zon fel en als je dan een tunnel inreed reed op een zwarte muur echt griezelig met momenten maar aan elke tunnel komt een einde en daar was het nog steeds zomer .
Af en toe groeperen we eens want er zijn goede en minder goede klimmers bij , we pauzeren en eten een reep of een gelleke maar ik had niet genoeg eten bij want ik ging er van uit dat ik niet mee zou kunnen met mijn knie maar ik was op mijn tanden aan het bijten en mijn knie aan het sparen door het andere meer te belasten , eigenlijk op 1 been omhoog rijden.. maar hoelang kon ik dit volhouden ???
Dus moest ik rantsoeneren en zien dat in ondanks weinig eten niet zonder energie val ! De Mil zat mee hetzelfde probleem dieje rammelde ook van den honger.
Desondanks mijn slechte knie ging ik toch met de eerste 3 mee omhoog ,tijdens het klimmen zag ik langs de weg een trosje tomaten liggen en een beetje verderop weer een tomaat of 2 ik dacht wie heeft da hier nu weer heen gelegd maar verder dacht ik er niet over na ....
Na wel 38 km klimmen kwam ik als 2de boven toch een mooie ereplaats en dit op 1 been maar ik had honger en dorst en mijn camelbag was leeg en had nog maar een halve drinkbus.
Gelukkig was er boven op de Lautaret een winkeltje daar kocht ik een Mars en een fles water en een blikje cola , eindelijk kon ik mij wat bevoorraden .
Vervolgens kwamen de anderen ook boven Mil kwam ook met honger boven en zei "ik zag doar tomatten ligge langs de weg en zen gestopt en heb ze opgeten zoeveul honger had ik" wij in een deuk wa ne mens toch allemaal nie doe om te overleven op ne klim hé !
Maar we waren op de Lautaret en wisten dat we er nog niet waren we zagen het beest de Galibier al wel liggen en wisten dat het nog serieus zwoegen zal zijn om de top op 2600 meter te bereiken.
Je kreeg echt schrik als je de Galibier zag liggen in de verte , van hieruit was het nog MAAR 8km maar hier zit ga je boven de 2000 meter grens en word de lucht ijl ook stukken tot 10% doen pijn als je al 40km hebt geklommen.
Mijn knie begon echt te steken maar ik verbeet de pijn en zette door de eerste kilometers van de Galibier waren moordend hier stond de mistral en die blaasde je los van je fiets echt beuken tegen de wind met momenten kon ik de pedalen niet meer rond krijgen en moest ik even te voet en dit is niet mijn gewoonte maar door de pijn in mijn knie moest ik wel.
Het voordeel van deze mistral was wel dat wanneer je de wind vanachter had je letterlijk omhoog werd geblazen , ik was aan het afzien maar ik heb genoten wat je op deze hoogte ziet daar word je emotioneel van zo schoon zo puur natuur en ik mee mijn fietske de reus bedwingen ik nam dan ook de tijd om goed om mij heen te kijken en af en toe een foto te nemen.
De top lonkte nog 1 verschrikkelijk stuk van 10% van 1km en ik ben er "ish humpf krrr pfffff puf " en ja hoor ik ben boven !! Het huilen staat me nabij zo emotioneel gelukkig dit had ik vanmorgen nooit gedacht ikke hier op 1 been omhooggekropen SUPER was dit ,één voor één werd het bovenkomen van onze mannen gevierd bij het bovenkomen ! er was een moment van echte broederschap boven op de Galibier waar we allemaal boven waren geraakt na een hele voormiddag van miserie stonden we daar toch maar mooi te blinken op een groepsfoto aan het bord van "Col du Galibier , Alt 2600m"
Na het genieten werd het tijd om ons aan te kleden en te dalen , lange mauwen , windstopper en regenjas aan en hup .
Wat nu volgde was ook wel bangelijk we waren 46 km gestegen dus moesten we nu 46 km naar beneden je kan dit vergelijken met een brug die in Antwerpen begint en in Arendonk uitkomt lekker dalen maar wel bangelijk , den Benny vond het dalen niet meer zo leuk na zijn val en deed dit met de remmen bijna dicht wat wel begrijpelijk is natuurlijk.
We zouden eerst dalen tot de Lautaret we rammelden nog steeds van de honger en daar konden we iets eten er stond een artisanaal kraampje die saucissen verkocht en maar ook broodjes , we bestelden vervolgens een boterham met kaas en hesp en ik kan je vertellen dat een boterham nog nooit zo goed heeft gesmaakt als daar op de top , je zou alleen daar al zover voor rijden ik zal het nooit vergeten.
Na ons boterhammeke gingen we verder dalen , het is echt onbeschrijfbaar dat een mens zo lang bergaf kan rijden dan pas besef je wat voor een klim je hebt bedwongen vervolgend kwamen we terug aan in Bourg d'Oisans ;
We moesten nu nog langs dieje fietsenmaker na wat gebrabbel bleek dat we een verklaring moesten schrijven en de internationale polisnummer moesten hebben , dus moesten we nog eens terugkomen naar de fietsenwinkel ik was het onderhand moe aan het worden.
om 19u30 kwamen we terug aan de chalet aan bijna 12u van huis en enkel een boterham repen en gelekes was wat we hadden geten dus je kon al raden dat we honger voor een heel leger hadden !
Vandaag heb ik mijn knie echt overbelast ik geraak bijna de trap niet op wanneer we terug in de chalet komen.
Veel ijs leggen een Brufen of 2 en hopen dat het morgen zal gaan.
105 km 5u4min gefietst en 2730 meter geklommen , afgelegd aan gemiddeld 20,8 per uur
17-07-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
10-07-2012
Alpen dag 1
Eindelijk is het zover ! We kunnen op verlof vertrekken naar de Alpen.
Na een rit van wel 10 uur en heel de nacht in de camionette gezeten te hebben komen we aan in het Alpengebied ,reuzen van bergen duiken op en ik word er stil van.
We komen aan in Oz-en-Oisans en zoeken naar onze chalet het exacte adres wisten we wel maar mijn GPS kende de straat niet dus was het zoeken.
Oz-en-Oisans was in het dal tegen een bergwand echt een dorpje dat niet veel voorstelde maar wij moesten in Oz-en-Oisans station zijn een skidorp hoog op de berg.
Het was een weg van 8km steil (stukken tot 11%) kronkelend tegen de berg omhoog eer we in Oz station aankwamen dit blijkt de Col d'Oz te zijn.
Ik was al zwaar onder de indruk van deze klim en dit is nog een kleintje in deze streek.
Na even zoeken in het skidorpje komen we aan in de "Chalet Beyond" normaal waren we vanaf 16u welkom maar wij waren al om 12u hier kwestie van al direct te kunnen gaan fietsen.
Na een kleine rondleiding en wat uitleg in de chalet konden we in onze kamer deze was in orde met een eigen douche maar verder alles gewoontjes.
Ik was redelijk duf van de nacht te rijden , ik had 400 km gereden en daarna niet veel meer geslapen dus was ik wel gaar maar de zon scheen en we hadden goesting om te gaan rijden.
De chalet eigenaar raadde ons aan om eens naar het dal te fietsen daar wat rond te rijden en dan de Col d'Oz eens op te rijden , dit zou voldoende zijn want we waren tenslotte gaar van de rit naar hier.
We doken vol goesting de afdaling van de Col d'Oz in ,dit was kicken hier hadden we tenslotte lang naar uitgekeken.
60 a 70 per uur was hier makkelijk te halen en na de afdaling kwamen we aan op de stuwdam de zon in onze snoet en genieten was het ,we peddelen rustig naar Bourg d'Oisans.
In deze stad vertrekt ondermeer de klim naar de Galibier en Alpe d'Huez dit stadje ademt gewoon fietsen , de ééne groep fietsers na de andere het fietstoerisme draait hier nu op volle toeren .
We komen plots op een rond punt met een bord die de richting "Alpe d'Huez" aangeeft en " Héj as we new is Alpe d'Huez goan dun ?"
Ik weet niet meer juist wie hier op dit lumineus idee kwam maar gingen we het niet rustig houden vandaag ?
En voor dat we het wisten lag ons vitesse al op zijn kleinste en waren we Alpe d'Huez aan het doen nog snel ff mijn teller op nul gezet want de tijd op de Alpe is toch wel belangrijk.
Amai wa was da hier allemaal aangename kennismaking met de Alpen de chaletbaas zei nog dat we niet moesten verschieten als het vandaag niet zou lukken want de eerste dag gaat nooit super en zeker niet als je niet geslapen hebt.
Het was hier bakkensheet tot wel 30 graden zweten als ne zot en mijn drinkbus was al bijna leeg ,tot ik aan de kant een kraantje zag lopen met bergwater.
Ik vroeg een local of het water drinkbaar was en ja hoor drinkbus vullen en mijn kop onder het water houden en verder het voelde aan als een Tour de France in de jaren 60 ! Super !
Benny en Mil waren ondertussen ook al bij het kraantje de rest was verder , uiteindelijk terug verder met zijn 3.
Ik was niet vanzin om te zot te doen dus bleef ik bij den Benny maar na een tijd zei die "rijd eens voort jom want als gij bij mij rijd probeer ik ew te volgen en dan ga mijne hartslag te hoog" .
Oké Oké ik zen al weg , ik was al zo goed om bij hem te blijven maar hij bleef liever alleen dus ikke verder en het tempo ging omhoog ik dacht nu aan mijn tijd , ik wou wel een mooie tijd neerzetten.
Er zijn 21 bochten in de Alpe maar dat aftellen gaat verdomd traag het is dan ook 14 km klimmen , af en toe nam ik wel de tijd om te filmen en een foto te nemen.
Het was druk op de Alpe, auto's fietsers en wandelaars die je aanmoedigden het was leuk fietsen maar verdomd afzien maar ik had mijn tred gevonden en stak de ééne na de ander fietser voorbij maar werd natuurlijk ook nog vaak zelf voorbijgestoken zo'n superman ben ik nu ook weer niet.
De Rudi stak ik om de duur ook nog voorbij om uiteindelijk als 3de boven te komen geen bolletjestrui maar wel een mooie 3de plaats en het podium !
De Bolletjestrui was voor Davy en de Coet was 2de uiteindelijk had ik een tijd van 1u16min maar wel de tijd genomen om foto's te trekken en even op Benny te wachten niet slecht om niet geslapen te hebben.
Boven wachten op de rest in het drukke Alpe d'Huez het leek wel Blankenberge in de Alpen zo toeristisch niet echt mijn ding geef mij maar de pure Alpen maar dit had ik nog niet gezien tot nu toe.
Maar toeristisch of niet je kan hier ook niet weggaan zonder de Alpe te doen deze moet op je palmares staan !
Tijdens het wachten knalde plots de Coet zijnen band zomaar uit het niets al maar een geluk dat dit niet gebeurd tijdens een afdaling , gelukje gehad hier.
Tijdens het wachten voelde ik een steek in mijn knie .. NEE zeg dat het niet waar is !!!!! NEEEEEEEEEEEEEEEEEEE niet hier niet nu ! heel het jaar naar dokters gelopen 7 weken pijnloos in de Ardennen geklommen en nu pijn in mijn knie na 1 klim in de Alpen.
Oké niet paniekeren het zal wel wegtrekken eerst terug afdalen tot in het dal en dan zien we wel , de afdaling was super 14 km dalen had ik ook nog nooit gedaan glijden door de haarspeldbochten maar wel oppassen want het was druk op de Alpe .
In het dal was het terug richting Oz rijden maar ik voelde nog steeds pijn in mijn knie djuu djuu djuu djuu .
We zouden de Col d'Oz vandaag niet meer doen we waren allen moe en zouden met de bus naar boven gaan , hier hangt achter elke bus een aanhangwagen voor fietsen en deze kan je gratis nemen.
Moe maar aangenaam voldaan kwamen aan in de chalet en konden we douchen om 19u30 konden we aan tafel daarna nog even een pint drinken en slapen we waren moe om 21u ging het licht uit !
Ik had ook nog wel ijs op mijn knie gelegd en 2 brufens genomen hopen dat het morgen beter is ! Ik ging met schrik slapen ik dacht dat mijn verlof hier al om zeep was en dat ik met de auto voor de rest van het verlof mee omhoog moest.
We gingen dan ook de Galibier doen morgen en dit kan je niet met een kniepijn.
Dit was het verslag van dag 1 , er zijn in totaal 4 dagen maar ik heb mijn tijd nodig om de blog ,filmpjes en foto's te maken zodat ze op de blog kunnen maar ze komen eraan ...
60 km gereden aan 21 gemiddeld met 1438 hoogtemeters
op de foto's zie je het stuwmeer tijdens de rit naar de voet van de Alpe d!Huez en foto's op de Alpe , ook de platten band en het voledig filmpje van dag 1 kan je terugvinden
10-07-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
30-06-2012
Geants des Ardennes (GPS)
Wat zouden we dit weekend gaan doen ??? nog eens naar de Ardennen ? ik weet niet zaterdag ging al niet want ik moest op Sam passen want Femke moest werken dus moest het zondag gebeuren maar niet al te veel volk kon op zondag enkel Davy die misschien meeging ??? Tot mijn lieve pa voorstelde om ons Sam zaterdag bij te houden wat natuurlijk ideaal is maar een dagje samen met de dochter is ook wel plezant zo vader dochter tijd. Toch koos ik om te gaan rijden nog een laatste keer naar de Ardennen om toch zeker met een goed gevoel naar de alpen te vertrekken. Coet en Rudy gingen een 3 landen tocht rijden van 150 km maar ik koos uiteindelijk om mij op te offeren voor den Benny zodat deze toch nog wat geklommen zou hebben voor zijn vertrek. De 150km van de Coet en de Rudy zou teveel en te snel zijn voor den Benny want die twee zitten goed voor de moment. Dus ik met den Benny naar de Ardennen ik had een gps rit "Geants des Ardennes" een rit van "maar" 90 km maar wel met 9 beklimmingen in. We kwamen in Luik aan op de parking aan de Country Hall waar ook de Tilff vertrekt en er stonden veel wagens van de reclamecaravan van de Tour de France die vandaag in Luik vertrekt hopen dat we daar niet teveel last van ondervinden. We vertrokken en Benny had er zin in na zijn mislukte poging vorige keer in La Gleize om enkele klimmen te doen was dit zijn dag om te zien hoe ver hij staat en of hij al dan niet klaar is voor de Alpen. Ook voor bijna 500 euro kosten aan zijn fiets gehad nadat vorige keer zijn derailleur in zijn wiel was gevlogen !!! Zijn nieuwe wielen bolde als een heet mes door boter dus enkel zijn benen moesten nog het werk doen ,aan het materiaal zou het deze keer niet liggen. De eerste klimmen gingen redelijk vlot het waren dan ook niet de langste en steilste Benny ging vlot mee omhoog ik moest hem zelfs een keer aanmanen om rustiger aan te doen bergop wetende dat het zwaartepunt in het tweede deel van deze tocht ligt. Het was lekker weer ik kon echt genieten ,ging soms eens pittig door op een klim waarna ik mij weer liet uitzakken tot bij Benny "spelenderwijs" het ging mij wel af wat ook wel mag na al die weken klimmen. Na 4 klimmen gingen we even stoppen aan een bankje om een reep binnen te steken en wat te drinken we hadden "al" 35 km gereden . Wat nu volgde was een klim die we vorige week nog deels hadden gedaan de klim waar Benny zijn derailleur in zijn wiel sloeg ,enkel deden we nu maar een deel van klim. We gingen richting de la Redoute ik dacht dat Benny dit wel leuk zou vinden :) het was wel spijtig dat we een andere zijde van de la Redoute deden maar toch ook wel een pittig stuk maar niet zo rottig als de L-B-L kant Benny kwam met een rood kopke boven en begon het klimwerk al wel te voelen maar ik hoorde hem niet klagen , goed eten en drinken en blijven rijden is de boodschap , we hadden 60 km gedaan en er volgde nog 3 klimmen . Het was nu ook zo dat ik steeds boven moest wachten op den Benny maar hij kwam steeds redelijk kort na mij boven en klaagde geen enkele keer. Nu volgde nog enkel de Côte de la Roche aux Faucons de voorlaatste klim uit L-B-L hier valt Philippe Gilbert altijd aan een rotklim van 1500 meter met 10% gemiddeld en stukken tot 16% niet de grelligste maar wel een kuitenbijter. Maar we hadden nog maar 80km gedaan voor mij was het een speeltuin er stak een coureur mij voorbij waarna ik versnelde en hem terug ging halen , ik waande me even zelf in L-B-L zeker toen een voorbijganger mij nog eens aanmoedigde ... Heel deze laatste klim kan je zien in het filmpje onderaan... Benny kwam even later ook boven en hij reed direct door, ik erachter ,zijn drinken was op en hij zat er een beetje door maar klaagde niet , hij was enkel wat pettig op zich zelf en was inzichzelf aant vloeken , de gedachte dat de laatste klim achter de rug is en we richting auto reden was wat gelukkig stemde ... maar in de Ardennen is het nooit vlak en we kwamen nog enkele naamloze "hellingen" tegen die wanneer je benen niet meer mee willen ferm zeer kunnen doen. Na 90 km kwamen we terug aan de auto en de parking stond vol met auto's van de Tour de France , ik had wel zin om naar de Tour te gaan zien maar den Benny wou gaan metsen , verder werken aan zijne paardenstal dus reden we maar naar huis .
Toch goed dat den Benny eens in de Ardennen is geweest ik denk dat hem zich wel uit de slag kan trekken in de Alpen al zal het voor hem en ieder van ons wel een paar keer sterven zijn eer we boven op pakweg de Galibier aankomen , den ééne sterft 10 keer en den ander 50 keer eer dat hem boven komt zekers ... maar we zullen er wel geraken.
Voor die mijn blog lezen zal het volgende week en de week erop wel stil worden want ik zal geen tijd hebben om te bloggen in de Alpen maar er zal zeker een uitgebreid verslag komen van de Alpen met foto en video uiteraard.
30-06-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
24-06-2012
Col Du Galibier
Dit filmpje geeft de beklimming van de Galibier weer , wel met de moto wat volgens mij sneller gaat dan met de fiets ! Wat mij opvalt is dat het heel druk is op de col , veel auto's moto's en fietsen ik hoop dat het bij ons toch wat minder druk zal zijn dat je toch in stilte kan "genieten" of afzien van de klim
Dit filmpje geeft de Col Du Lautaret weer deze klim MOET je doen voor je de Galibier kunt aansnijden , dit maakt dan dat je in totaal meer dan 40 km moet klimmen PFFF
24-06-2012 om 12:55
geschreven door Hans De Proost
23-06-2012
Ludo Dierckxsens classic
Coet moest werken , Benny zijne velo stond nog bij de velomaker , Davy ging mtb'en op zondag en van de rest had ik ook niet veel gehoord dus moest ik vandaag alleen gaan fietsen , aanvankelijk wou ik gewoon wat in de buurt gaan fietsen een ritje op de gps maar er was in Eindhout een toertocht de Ludo Dierckxsens classic of LD . Dus ben ik daar maar alleen heen gereden ik had aan die van ons beloofd dat ik rond 12 uur thuis zou zijn dus meer als de kleine toer zou er vandaag niet inzitten. Ik moest vandaag mijn knie testen dus zou ik er vandaag de pees eens opleggen . Ik was al om vroeg vertrokken anders zou ik nooit op tijd terug thuis zijn ik was nog geen 50 meter ver gereden en reed al direct op een muur van wind man man wat is dat hier allemaal dit zou toch al zeker een halve toer volle bak wind op kop zijn Pffff . Dus reed ik eerst wat alleen verder tot ik na een tijd voorbij werd gestoken door een groepje van 5 man oké nu waren we met 6 en kon ik mij wat uit de wind zetten maar toch bleef de wind goed voelbaar. We moesten gele pijlen op de weg volgen , ik ben hier geen fan van want als je op de tweede rij fietst dan zie je die pijlen niet en ik wij zeker geen splitsing missen ... hup en het was al zover onze groep reed verkeerd we draaiden en ik kwam al direct als eerste mee op kop samen met een andere voor mij vreemde kerel deden we het kopwerk ,beuken was het maar ik deed mijn deel en ik zag mijn hartslag omhoog schieten ik kon dit wel aanhouden onder in mijn beugels en gaas geven ! tot we aan het eerste klimmetje kwamen de Houterenberg niet meer als een puist in het vlakke landschap in de Ardennen zou dit nog niet eens op papier staan zo een pietleutig klimmetje maar ik viel stil en parkeerde "what the fuck !" moet ik daarvoor weken na mekaar naar de Ardennen gaan ! Maar de Ardennen is anders dat is langer en op kadans klimmen maar hier is het op de grote plaat omhoog en aangezien dat mijn hartslag al vrij hoog was van het beukwerk op kop van de groep ging dit klimmetje mij niet af . In de afdaling haalde ik de groep terug in en kon ik terug aansluiten terug in het wiel uit de wind ik ben ook van heel de toer niet meer op kop gekomen moet ik zeggen. Met de kilometers werd onze groep ook groter soms brak het ook in twee en kwam ik in een tragere groep terecht waardoor ik van groep naar groep moest rijden wat ook wel harken en puffen was.Ik ken de LD classic ik heb hem dit jaar al gereden want die gele pijlen staan heel het jaar op de grond het is een mooie rit met af en toe een klimmetje in echt goed te doen . Na de laatste bevoorrading kwam ik wat allen te zitten maar het was wind af dus ging het vrij vlot ik kon mijn gemiddelde van 31 per uur goed aanhouden en reed zowat van groepje naar groepje alleen de laatste 15 km was ik wat stilgevallen ik zou de laatste kilometers rustig uitrijden maar kwam toch nog met een gemiddelde van 30 per uur terug aan de auto dus de pees lag er wel op vandaag. Ik weet niet of ik nog in de Ardennen ga geraken voor het verlof maar ik ga er vanuit dat ik met deze conditie mij wel uit de slag moet kunnen trekken in het hooggebergte.
NOG 15 DAGEN ....
23-06-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
22-06-2012
Osteopaat
Ik had naar de dokter gebeld met de melding dat mijn knie terug zeer doet en dat we binnen 3 weken naar de Alpen vertrekken en hij zei dat ik me geen zorgen moest maken hij desnoods een paar prikken in mijn knie geven waardoor ik pijnloos naar de Alpen zou kunnen maar hij zei dat ik eerst terug naar de osteopaat moest dus ben ik toch maar terug gegaan naar mijn osteopaat Jan Vanbrabant in Olmen de vorige keer ben ik hier echt wel geholpen geweest dus eerst terug naar Olmen. Dit keer moest ik mijn fiets meebrengen want hij wou mijn fietshouding eens bestuderen. Na even op de rollen gereden te hebben bij hem kwam de diagnose dat mijn bekken een 3 tal graden gedraaid zat waardoor mijn linkerknie extra belast word bij het fietsen. Wat daarop volgde was een correctie van mijn voet door een extra zooltje van een paar millimeter aan de binnenkant van mijn voet waardoor mijn bekken wat rechter komt tot 1° en mijn knie minder belast word. Ook werd mijn rug en nek nogmaals gekraakt en de osteopaat beweerde dat ik nu geen last niet meer zou hebben. Wat ik echt straf zou vinden maar de laatste keer was ik ook echt verschoten van het resultaat ik heb daarna ook bijna 6 weken pijnloos tochten van 150 km kunnen afleggen in de Ardennen. De oorzaak van mijn kniepijn zou aangepakt zijn waardoor verdere pijn uitgesloten zou zijn ... een wonderdokter ???? Ik heb nu al één keer gaan fietsen met veel wind en enkele klimmetjes en voel geen pijn ook 's anderdaags geen stijfheid of last van mijn knie ??? Of ik die spuit nog ga halen weet ik niet misschien voor alle zekerheid wel ...
22-06-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
18-06-2012
Rondje La Gleize
Een toerke van 75 km zou den Benny toch naar de Ardennen moeten kunnen lokken en ja hoor den Benny ging mee , wat klimmen zou hij echt nog wel kunnen gebruiken het zou een test worden voor te zien hoe ver hij stond. Ook Kris en Marc heb ik al een tijdje niet meer gezien in het weekend daar zij enkel met de mtb op pad waren en ik met de koersfiets in de Ardennen dus zou een ritje van 75 km in de Ardennen ook wel eens leuk kunnen zijn voor hen na al 1000 keer de bloso van Herentals gedaan te hebben . Kris had zelfs een splinternieuwe koersfiets gekocht zijn eerste rit met deze fiets zou in de Ardennen zijn. Ik had een GPS ritje voorzien met niet de steilste maar wel met lange klimmen zoals de Vequee , de Rosier en de Côte de Wanne met als kers op de taart de Stockeu. Weer om 6 uur vertrokken dus het was weer vroeg , om 7u45 kwamen we aan in La Gleize ik begin onderhand een band te krijgen met dit kleine dorpje ben hier al een paar keer op vakantie geweest en van hieruit kan je leuke toeren doen met de leukste Ardennen klimmen. Rond 8 uur zaten we op onze fiets en we gingen al direct de Col de Rosier op zonder enige opwarming een klim van wel 5 km dus tegen dat we boven waren zouden we opgewarmd zijn de Rosier langs de kant van La Gleize is eigenlijk goed te doen al gingen menig hartslag hier al de hoogte in. Den Benny schakelde naar zijne grote in plaats van naar zijn klein tandwiel waardoor dat er wel wat gekraak was en hij even moest stoppen maar oké niks aan de hand we konden verder , met zijn allen goed boven geraakt klaar voor onze eerste afdaling het was nog wat nat dus voorzichtigheid geboden niet zoals een zot naar beneden. We kwamen aan de voet van de Côte de la Vequee een klim van dik 6 km klaar voor deze aan te snijden luide er plots weer gerammel en gekraak vanuit den Benny zijn tandwielen met uiteindelijk een genade -knak , knets zijnen derailleur in zijn wiel alles nar de klote boenk gedaan mee fietsen !!! Miljaar seg ik kreeg nen deja vu van een paar weken terug mee de Coet zijne cassette van zijn wiel , met just 15 km op de teller zat onze dag er al op dacht ik in eerste instantie. Maar geen nood ik had te toer zo uitgestippeld dat we meerder malen in een lus rond La Gleize gingen dus zouden ik Marc en Kris verder kunnen want we zouden na de Vequee toch terug in La Gleize aankomen dan kon ik daar de auto nemen den Benny ophalen en den Benny in La Gleize afzetten op een terras en wij verder fietsen ,oké dat is het plan ! Maar eerst de Véquee nog ik dacht hier gaan ik eens door met nog een paar tandwielen over ging ik vlot omhoog ik kwam bijna 5 minuten eerder als Kris boven en nog eens 5 minuten later kwam Marc boven er stond dan ook een strakke wind die je recht in het gezicht kreeg bij het klimmen. Nu volgde de afdaling tot in La Gleize tot aan de auto , Kris en Marc zette zich op een terras en ik ging den Benny zoeken. Niet veel later kwamen ik en Benny terug in La Gleize aan waarna den Benny op het terras ging zitten en wij met 3 verder konden. Er volgde een tussenstuk met wind op kop tot in Trois-Pont nu volgde de beklimming tot in Wanne de andere kant van de Côte de Wanne weer kwam ik eerst boven aan de skipiste (zie foto 1 en 2 ) en volgde Kris en Marc enige tijd later . Nu ging het richting Stockeu ... ik ben eens benieuwd wat de mannen daar van gaan zeggen ... ik waarschuwde hen voor het stuk van 22% voor mij was het de 2de keer en ik moet zeggen dat hij nu redelijk vlot ging het was nog wel puffen maar al bij al was ik vrij snel boven aan het standbeeld van Eddy Merckx vandaag zouden we maar tot daar gaan , dit is wel halfweg de klim. op de 3de en de 4de foto zie je Kris en Marc bovenkomen op de Stockeu en op de laatste foto zie je ons 3 bij het standbeeld van Eddy Merckx een vriendelijke groep wandelaars heeft de foto getrokken. We kwamen terug aan in Stavelot nadat we de Stockeu hadden gedaan nu moesten we terug richting Stoumont om daar de Col du Rosier nog eens te doen maar dan van de Luik - Bastenaken - Luik kant ... Marc begon wat last te krijgen van de kilometers en het klimwerk hij zou een binnendoor naar de auto nemen zodat hij de laatste klim kon overslaan maar uiteindelijk wou hij niet dat ik dit in mijn blog kon zetten dus was hij zo moedig om mee de toer af te werken wat we dapper vonden. De Rosier een prachtige klim van 5 km met op de weg schilderingen van "Lotto" "Phillipe Gilbert " "Andy en Frank Schlek" en "VDB " dit stuk ademt L-B-L ... hier nog eens goed doorgeven er was een coureur die mij aan een pittig tempo voorbijstak , eerst liet ik hem gaan maar achteraf dacht ik van ik rij er terug naar toe en dat deed ik ook maar op een met er of 10 a 15 bleef ik hangen ik kreeg het niet meer dicht maar geen erg niet veel later kwamen we bijna samen boven en was het toch wel even wachten op Kris en langer wachten op Marc die was totaal stilgevallen maar toch chapeau dat hem mee was doorgereden met ons. Nu volgde nog de afdaling tot in La Gleize daar zat de Benny mee nen trapist op ons te wachten , ocharme dieje jongen zijne velo naar de kloten en zijn kans om te trainen verkeken maar hij kon er nog om lachen vervolgens gingen we bij Benny aan tafel zitten in het zonnetje en bestelden we een frisse pint en ne spagettie en hadden we nog goe gelachen ! een goeie afsluiter van een leuke dag.
Ik moet wel zeggen dat ik terug zeer heb in mijn knie !! en dit 3 weken voor de Alpen , ik heb terug een afspraak met de osteopaat gemaakt , die moest nog een paar coureurs klaarmaken voor de Tour de France en zou mij er nog wel bijpakken haha , hij vind een prof even belangrijk als een toerist. Ook heb ik met mijn sportarts gebeld en die zij dat hij desnoods een spuit in mijn knie zou geven en ik mij geen zorgen moet maken maar eerst langs de osteopaat gaan. ik denk dat die vele weken grote zware toeren in de Ardennen dan uiteindelijk toch teveel zijn geweest voor mijn knie , Vorige week in Namen choco gereden en te veel wind op kop en aant stoempen geweest daar heb ik terug last gekregen ....
76 km gereden aan 22 gemiddeld met 1600 hoogtemeters.
18-06-2012 om 20:31
geschreven door Hans De Proost
10-06-2012
Tour De Namur
Ik vond begin deze week op Gpsies.com deze tour terug via een link van Bank van de Post Cycling de organisator van deze tour , daarop stond dat deze tour zo'n 3350 hoogtemeters had ! en we hadden er nog maar max 2700 gedaan dit jaar dus een echte uitdaging zou het worden maar na de hellingen eens goed te bekijken en wat informeren op het forum bleek dat het er maar rond de 2000 zouden worden .... een makkie dus , of niet ?
We waren met zijn drietjes vandaag de Coet , Rudy en ikke . Om 6u hadden we afgesproken het was dik 150 km rijden tot in Namen wat ik wat teveel vond als je in Luik kan vertrekken ben je op een dik uur daar maar nu was het meer als 1,5 uur bollen ... Aan de kanten van Namen had ik nog nooit gereden met de fiets dus het zou een geheel nieuwe omgeving worden... Het was vrij druk aan de inschrijving dit was waarschijnlijk omdat het droog zou blijven MAAR er was wel VEEL wind. Bij de eerste kilometers wist ik al dat de wind vandaag een factor was om rekening mee te houden en we hadden hem al direct vol op de kop dit maakte dat er veel groepjes ontstonden met de sterkste mannen op kop ,ik en de Coet hadden ons verstopt achter zo'n groepje na een tijdje naast elkaar te hebben gereden maar de wind was als een muur het was dan ook windkracht 4 a 5 !!! De Rudy was al verder met een snellere groep hij had er zin in en had ons al achter gelaten maar na een tijdje hield hij zich in en kwamen we terug samen bij de eerste klim de "Triple Mur Du Monty" stond omschreven als één der zwaarste hellingen van Belgie 1900 meter lang 9% gemiddeld en met een max van 21,5 % een echte kuitenbijter en dat was hij ook ik plaats hem bij andere rotzakken zoals de Stockeu en de La Redoute éénmaal boven was mijn motor warm en vond ik dat het mijn toer was om mee kop te gaan trekken ik was dan ook vol zelfvertrouwen want het was ondertussen mijn 5de week in de Ardennen. In het dal viel het nog wel mee die wind maar we kwamen plots in open velden terecht met de wind pal op kop en de weg was in barslechte staat het leek wel Parijs-Roubaix maar dan met 5 beaufort dit stuk was ongeveer 5 km lang maar hier heb ik mijn motor opgeblazen er reden wel enkele mannen voor mij die de kop ondertussen hadden overgenomen maar die waren eigenlijk wat sterker als mij dus ik moest krabben om hun wiel te houden , ik moest hun wiel houden want als je alleen komt te zitten met zulk een wind ben je helemaal gezien. puffend kwam ik uiteindelijk terug in een dorpje aan waar de wind wat minder was ik keek rond mij en zag dat ik niet de enigste was die zijn peren had gezien. Het ergste was dat we nog geen 40 km hadden gedaan !!! en de kilometers kwamen er niet bij zoals anders ... na de beklimming aan de Abdij van Maredsous kwamen we na 46 km aan de bevoorrading dewelke niet in orde was mijn favoriete honingwafeltjes waren er niet , wat een teleurstelling !!! goed eten en drinken was de boodschap ik had al zoveel krachten verloren en we moesten nog 100 km doen. In plaats van mij kalm te houden zette ik mij terug op kop van het peloton nu was de wind wel gedraaid maar toch zit je nog altijd beter in het wiel om wat krachten te sparen maar met mijn handen in mijn beugels bleef ik trots kop trekken het was dan ook een tussenstuk van 30 km tot aan de volgende klim , net voor ik de wind weer voelde draaien gaf ik de kop af aan de Coet bij de volgende klim zou toch heel de groep uitéén vallen we kregen nog 3 klimmen op 10 km te verwerken op de eerste van de drie kon ik nog vol doorgaan maar ik voelde de kracht uit mijn benen zakken waardoor ik na nog maar 88 km aan de 2de bevoorrading aankwam , hier pompte ik mij vol met gelekes en repen om toch maar terug kracht te vinden en we gingen verder het was weer wind op kop maar zelf in een wiel viel dit zwaar tegen tot plots Rudy ne platten band kreeg , geen probleem snel maken en verder. Het stuk tussen de 2de en de 3de bevoorrading is wat vaag hier weet ik niet veel over te vertellen waarschijnlijk omdat ik choco op mijne velo zat en meer op mijn stuur zat te loeren dan rondom mij laat ons dit een dipje van 35km noemen terwijl de Coet en de Rudy juist beter werden met de kilometer . Eindelijk terug een bevoorrading en dit op 123 km hier werd het tijd om mijn flesje Quick - energie te nemen ik had het dan ook nodig , ik neem dit mee voor als ik in situaties als vandaag terecht kom (choco dus). En ik zeg het nogmaals dit is echt goei spul nen berg caffeine en gaan !!! ik was terug ne nieuwe en we hadden nog 20 km te gaan maar er kwam nog één klim waar ik al heel de dag naar uit aan het kijken was , De klim van de citadel in Namen we hadden wind vanachter en we reden in een rotvaart richting citadel , met mijn filmcamera in de aanslag reden we aan de citadel omhoog nog even een laatste stuiptrekking een tand bijsteken en tempo omhoog rijden het verbaasde me hoeveel volk ik hier nog voorbij had gestoken het was dan ook de dans van de stervende zwanen maar die had ik al eerder meegemaakt :) mijn doel was om de Coet nog in te halen maar dit lukte niet hij stond mij al aan te moedigen boven op de citadel , de Rudy was ik nog wel voorbijgestoken , eens we weer samen waren volgde nog een leuke afdaling tot aan het vertrekpunt. Ik was moe maar wel voldaan en voelde het goed in mijn benen dat ik 147 km had gereden en goe had afgezien. De dag nadien voelde ik het nog goed ik heb zelfs het gevoel dat ik geen Alpencol op zou kunnen en binnen een maand gaan we 4 dagen na elkaar klimmen in de Alpen .... ben eens benieuwd ...
147 km gereden aan 26,5 gemiddeld met 2200 hoogtemeters volgens mijn Garmin.
hier enkele foto's van aan de inschrijving en van ons drie aan de 2de bevoorrading (wie heeft hier al afgezien ?) :)
op het filmpje zie je de beklimming en afdaling van de Citadel van Namen , een heerlijke klim waar je eens door kan gaan ZAAALIG.
10-06-2012 om 13:19
geschreven door Hans De Proost
03-06-2012
Les Crêtes
Hier 2 foto's van Les Crêtes aan de bevoorrading zoals je kan zien was er niet overdreven veel te verkrijgen maar we kwamen niets tekort en op die andere foto kan je zien dat ik nog wel wat kilootjes kwijt kan aan mijn dubbel kin te zien haha of zou mijn helm te strak zitten :)
Het filmpje moet je zeker ook bekijken je kan de beklimming van de Petit Berleur zien en het koerske met de veteranen !!
Lees ook zeker het verslag !!!
03-06-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
Les Crêtes
"Les Crêtes Ourthe Aisne Amblève"een hele mond vol voor een een tocht in de Ardennen ja hoor je hoort het goed weeral naar de Ardennen. Weer samen met de Coet de rest is zich op zijn eigen manier aan het voorbereiden op de Alpen. Ik heb geprobeerd om alle 6 de personen die mee gaan naar de Alpen bij elkaar te krijgen voor een woensdagavondrit maar uiteindelijk kwam er maar 3 man opdagen het lijkt wel een aflevering van de pedaalridders :) volgende week beter hoop ik . Maar terug naar de Ardennen we gingen voor een tocht van 138km met daarin 1600 hoogtemeters , een makkie als je weet dat we de laatste weken 2700 hoogtemeters per tocht deden... of niet ??? Het was fris ik stond te rillen bij aankomst in Seraing het was iets boven de 10°C en ik had enkel mijn zomer trui en broek aan. Ik ging er wel vanuit dat bij de eerste klim de kou weg zou gaan. Voor 4,5 euro ingeschreven !! dit ben ik niet meer gewoon die gangsters van Bank van de post cycling durven 15 euro vragen en 5 euro voor het startnummer , dus laat je 20 euro achter ,maar dit was een kleine organisatie een Waalse wielertoeristenclub die een rondje inéén hebben gestoken. Hup weg de Coet content van zijn nieuw paar wielen "djuu da rijd goe !" zei hem , het schakelen ging wel niet vlot , we hadden gisteren dan ook met de rapte die nieuw wielen onder zijne fiets gezet ... na 18 km zou onze eerste klim eraan komen tot plots heel de Coet zijn ketting blokkeerde , "djuu was da new wir ! " miljaar dieje pion is losgekomen van da wiel (pion : ook wel de tandwielen op het achterwiel genoemd of cassette) ja das gedaan mee fietsen zei de Coet rijd gij maar door ik gaan te voet terug naar den auto ik zei samen uit samen thuis geef mij uwe sleutel van de auto en dan gaan ik met de fiets terug naar de start den auto halen en kom ik ew opladen sjaans dat we nog maar 18km gedaan hadden ! Er lagen aan het vertrek papieren met de route en een noodtelefoonnummer maar die hadden we niet meegenomen want ik had thuis een papiertje met het parcours afgedrukt waar geen telefoonnummer op stond !!! Dus ikke met de fiets alleen terug naar Seraing in tegengestelde richting maar alles trekt hier toch zo op mekaar en hier kwamen ook alle afstanden terug samen op één punt dus op alle wegen stonden hier gele pijlen die ik kon volgen. Ja wadde verloren gereden seg kom ik daar nog een locale wielertoerist tegen wel ne Waal die had mij terug naar het vertrek geloodst , Sjaans da ik ooit avondschool Frans heb gevolgd anders hadden we hier schoon staan koekeloeren ! eenmaal terug aan het vertrek ikke naar binnen met mijn beste frans uitleggen dat mijne maat op 18 van hier in panne stond met ne pion die losgekomen was van zijn wiel !! oké ze hadden me begrepen maar nu nog het juiste materiaal vinden want de Coet rijd met Campagnolo en ze hadden enkel een Shimano sleutel !! Ikke mijne velo in een bus van de organisatie gezet en met ne Waal naar Luik gereden in één of ander achterbuurt bij ééne in zijn schop ne Campa sleutel gaan halen en dan terug richting de Coet . De Coet had nog altijd het gedacht dat ik zijn auto was gaan halen en wij naar huis zouden rijden maar ik was niet vroeg opgestaan om hier na 1,5 uur rijden na 18 km al terug naar huis te rijden , nee hoor .. we zagen de Coet te voet terugkomen we stopten met de bus hij moest twee keer kijken tot hij mij zag zitten , ik zei we gaan uwe fiets maken en verderfietsen ! jamaar mijn schoenplaatjes zijn helemaal weg van het hele eind te voet terug te komen ! Die Waal vloog als een halve zot op de coet zijne velo en in een wip en een flik was zijn pion vastgezet en terug vertrekkensklaar het leek wel een bandenwissel bij de Formule 1 zo snel ging het . De Coet zijn schoenplaatjes klikten nog net in zijn pedalen dus we konden verder na wel 10 keer merci te zeggen tegen onze Waalse vriend. Maar wat gaan we nu doen we hadden bijna 2 uurs verloren aan pechverhelping dus de tocht van 138 zou wel wat lang duren dus zouden we de 109 km gaan rijden zo zouden we toch nog op een schappelijk uur binnen zijn. Hup verder ik had het helemaal kou gekregen dus eens flink doorgaan op het eerste klimmetje zou mijn motor wel warm draaien, en het ging ook lekker bergop het waren niet de zwaarste klimmen maar kon goed tempo rijden het gaat dan ook met de week beter het klimmen. Het waren klimmetjes van rond de 2 a 3 km en ook niet de steilste verder waren er ook veel kilometers in de vallei en op plaatsen waar we met de Tilff en Waalse pijl ook geweest waren enkel lieten ze de grote steile klimmen links liggen wat ik wel spijtig vond. Doordat we zo laat konden vertrekken kwamen we ook bitterweinig volk tegen onderweg ik denk nu ook niet dat de afstand 109 km niet de populairste was. De bevoorradingen waren sober met cake fruit en drank maar alles was er wat je nodig had. De laatste klim van de dag was de Petit Berleur hier had ik mijn camera opgezet Coet was al doorgereden want ik moest plassen ik zou hem nog wel inhalen de Petit Berleur was een klim van 4km maar ook nu weer niet supersteil. Na een tijdje haalde ik de Coet in en reden we verder ook was er een groepje gepensioneerde wielertoeristen mannen met truitjes van de L'equipe nationale Belge of Belgische nationale ploeg met wie we samen naar de aankomst reden . Mannen van 60 a 70 jaar maar dit waren locals die al heel hun leven in de Ardennen rondtoeren met kuiten om schrik van te krijgen en die mannen konden een stukske fietsen hoor , de laatste kilometers was het dan ook koerske met die mannen , het tempo ging omhoog het was met momenten best krabben ik zag mijn moment om te demarreren in een stukje afdaling ik ging aan maar kort daarna ging het terug bergop mijn benen blokkeerde en de nationale gepensioneerd ploeg en de Coet kwamen er terug over tot mijn grote schande haha maar kort daarna kon ik terug aansluiten en reden we met zijn allen samen binnen waar met grote trots één van die gepensioneerde kwam stoefen met zijn kilometriek en zijn gemiddelde van 26 per uur !! djuu diejen had sneller gereden als ons haha het waren echt toffe mannen ik hoop dat ik later ook nog zo kan fietsen als ik op pensioen ben. Je kan ook het einde van de rit met de Petit Berleur en de gepensioneerde mannen op mijn filmpje zien.
128 km gereden aan 25,6 gemiddeld met 1900 hoogtemeters (volgens Garmin ??? ) = 0,4 per uur trager dan die mannen van 70 jaar :)
03-06-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
29-05-2012
Col Du Rosier
De Col Du Rosier in La Gleize / Stoumont is voor mij de mooiste klim van de Ardennen , met zijn 4500 meter toch wel een lange klim voor Belgische normen maar wel met 5,7 % gemiddeld een goed doenbare klim omgeven van mooie bossen en natuur , dit is echt Luik - Bastenaken - Luik op zijn best met nog tal van namen van profrenners zoals Philippe Gilbert en Andy Schleck op de weg geschilderd waan je jezelf in La Doyenne !!! Tot ik videobeelden heb van heel de klim geef ik je dit filmpje met slechts een klein stuk mijn batterij was leeg :)
29-05-2012 om 19:57
geschreven door Hans De Proost
27-05-2012
Tilff - Bastogne - Tilff
aanvankelijk ging ik deze niet rijden maar het kriebelt me toch zo hard om in de Ardennen te gaan rijden nu het me beter en beter afgaat het klimmen. Daarom halfweg deze week toch besloten om Tilff te gaan rijden al was het alleen , het zou dan ook prachtig weer worden in het verlengde pinksterweekend. Maar nu nog iemand vinden die mee gaat de Coet had zijn verjaardagsfeesje op zaterdag gepland dus die zou zondag niet in staat zijn om mee te gaan vanwege de vele pinten die hij waarschijnlijk zou drinken :) Davy was bijna genezen van zijn sleutelbeenbreuk en had zijn mtb-kader overgetrapt dus al wat hij nog had was zijne koersvelo ideaal om mee naar de Ardennen te gaan zou ik denken ! Maar de houding op de koersfiets deed hem wel wat pijn in de schouders maar toch had hij uiteindelijk besloten om mee te gaan dus ik moest niet meer alleen naar de Ardennen. (alleen had niet zeker niet gemoeten want Marco zou deze tocht ook gaan rijden maar die vertrokken pas om 6u30 en wij om 5u30, Davy en ik wilden op tijd thuis zijn). Dus op naar Tilff het was wel vroeg opstaan maar achteraf geen verkeerde keuze zo hadden we nog een mooie parkeerplaats waren we de grote drukte en de hitte voor. Het was ideaal starten we moesten de eerste kilometers enkel wat dalen en vlak rijden in het dal de eerste echte klim kregen we pas op 25 km van de start we hadden ons dan ook achter een groep gezet die om en bij de 35 aan het fietsen waren maar dit ging lekker , we naderden de Côte de Chambralles voor mij nog een onbekende klim , een klim van 1500 meter in Aywaille maar wel direct met een stuk van 20% in dus als je nog wat slaperig moest zijn was je nu wel wakker . De groep waar we ons mee aan het verplaatsen waren was zoals verwacht op de eerste klim al uit elkaar gevallen dus gingen we in een kleiner groepje verder. Nu volgden L'Ancienne Barrière een klim van bijna 5km maar wel een met een max van 6% dus hier kan je wel wat doorfietsen wat Davy ook deed die was in mijn ogen toch al goed genoeg om mee naar de Alpen die reed altijd een 100 meter voor mij omdat ik hem nie kon volgen bergop. En die was nog nie in de Ardennen geweest dit jaar !! een kandidaat voor de bollekestrui denk ik voor ons Alpenverlof :) Nu volgden de Côte de Saint Jacques 4700meter klimmen en de Côte de Wanne 2200meter hier heb ik nog aan het filmen geweest maar mijn remkabels lopen te fel door het beeld dus weet ik nog niet of ik een filmpje ga posten ... wie weet ? we naderden nu de 2de bevoorrading zoals geweten steeds goed in orde bij Golazo (mag dan ook wel voor 15 euro inkom x 6300 inschrijvingen die zijn slapend rijk aant worden ) verder naar de côte d'Amermont een rotzak van 3600meter met stukken van 21 % het was ondertussen al flink warm dus was het best wel puffen tijdens het klimmen ik had ook de indruk dat Davy er ook wat last van begon te krijgen al was hij nog altijd voor mij boven , nu volgde de Rosier mijn favoriete klim hier kon ik Davy bijhalen deze klim vind ik zalig omdat we hier al een paar keer op vakantie zijn geweest en dit eigenlijk mijn eerste klimervaring is. Nu volgde een tussenstuk van 20km tot aan de voet van La Redoute een tussenstuk wat welkom was het was meestal bergaf met af en toe een knikje in. Hier kon je wat op adem komen en voor de La Redoute kregen we nog een bevoorrading. Hier nog goed bijtanken een geleke ,goed drinken ne koek binnensteken en op naar de La Redoute ! de La Redoute blijft echt een klim waar ik schrik voor heb niet de allerzwaarste maar echt een rotzak van een klim zeker als je hem na 120km voor je wiel krijgt , Zeker dat laatste steile knikje is moordend , ik was goed boven geraakt maar hier moest ik boven toch even wachten om op adem te komen pfwiew dit was puffen en heet dat het ondertussen was !! Nu naderde het einde met enkel nog de côte de Hornay en de klim naar de startplaats Côte de Boncelles deze laatste was ook wel afzien omdat je weet dat het einde nader komt en ik zag 25 gemiddeld op mijn Garmin staan en hier wou ik absoluut niet meer onder gaan dus krukken was de boodschap ! We waren beide goed binnengekomen al was ik nog een straat te ver gereden !! Een mooie rit en alweer een goede training voor ons Alpenverlof . Toen ik hoorde dat Davy zijn sleutelbeen gebroken had vreesde ik voor zijn Alpenverlof maar nu ik hem heb zien rijden in de Ardennen weet ik dat dit zeker goed komt al heb ik er nooit aan getwijfeld :) Nog een dikke maand en we zijn weg !! ik zit alvast op schema en mijn kniepijn lijkt echt verleden ... goeie osteopaat !!
146 km aan 25 gemiddeld , max snelheid 60km/u , 2770 hoogtemeters en dit allemaal volgens Garmin GPS
niet mijn beste filmpje maar toch :
27-05-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
20-05-2012
Flêche de Wallonie
Flêche de Wallonie of ook wel de Waalse Pijl zou mijn volgende uitdaging worden ter voorbereiding van ons Alpen verlof ,deze Ardense klimklassieker met zijn aangegeven 2650 hoogtemeters zou geen platte kak zijn , we konden een tocht tot 219 km kiezen maar vandaag zouden we het bij 131 km houden :) Het was enkel de Coet en ik die onderweg waren naar de Ardennen wat goed is want ik en de Coet zijn zowat aan mekaar gewaagd niet harken om iemand bij te houden maar ook niet wachten op iemand. Onze auto stond op 2,5 km van de inschrijving zo druk was het in Spa er waren dan ook 4000 inschrijvingen ! We waren redelijk snel ingeschreven het weer zag er wat twijfelachtig uit en het was nog wel frisjes maar ik had geleerd dat je na de eerste klim al snel warm op loopt dus had ik mij niet te warm aangekleed wel arm en beenstukken maar wel in zomer outfit ik gokte erop dat het niet ging regenen dus ook geen regenjasje mee. Hup weg ik had er wel vertrouwen in maar de Coet had zich al 2 keer choco gereden dus hij was niet zo zeker van zijn stuk. Na 3 km fietsen kregen we dan ook al direct de Côte de la Véquée een klim van dik 6km voor onze wielen "een opwarmertje" nergens te stijl goed doenbaar wel maar wel 6,2 km lang. Enige aarzeling bij de eerste klimmen maar na een klim of 3 was de Coet zijn zelfvertrouwen helemaal terug. We reden naast mekaar aan een goed tempo bergop met in ons wiel enkele collega toeristen die ons tempo ook wel lekker vonden het was echt genieten van de eerste 5 klimmen die lang en geleidelijk aan omhoog gingen , geen muren van boven de 15% om op te rijden zoals eerder in "La Philippe Gilbert" , ook de afdalingen gingen me beter af deze waren dan ook overzichtelijk dus zag je wat er achter de bocht kwam , ik heb goed naar Ludo Dierckxens van de pedaalridders zijn raad geluisterd om niet te remmen in de bochten (of toch zo min mogelijk remmen). De eerste bevoorrading kwam op 58 km wat ik toch wel ver vind voor een eerste bv . Goed eten want De Stockeu komt eraan !!! van deze klim heb ik schrik want hier moest ik vorig jaar nog afstappen omwille van "te steil" echt een moordende klim ! ik heb ook een filmpje gemaakt van deze klim ... dit kan je bekijken op de blog . Dus op naar de Stockeu zenuwachtig op mijn fiets en daar was hij dan ik zei nog tegen de Coet : Das een beest ! dus hou u maar kalm. het eerste stuk gaat nog maar toch had ik hem al op mijn kleinste verzet liggen tot we om de bocht het steilste stuk zagen liggen pff dit is echt krukken en stoempen maar ik zou dit jaar nergens afstappen dus recht op mijn pedalen ging ik puffend en hijgend bergop wat je ook op het filmpje kan horen maar toch slaagde we er in om nog veel volk voorbij te steken op deze klim dus denk ik dat we toch zo slecht niet in form zijn. Het standbeeld van Eddy Merckx zie ik al staan dus zijn we halfweg hier hebben we even de tijd om op adem te komen maar het deel wat er nakomt was ook nog moordend... eindelijk boven de benen branden maar de knie is in orde nog 40 km te gaan met nog 4 pittige klimmen te gaan de Wanneranval die vlak na de Stockeu komt is eigenlijk al even er maar der zat nog ne vetzak tussen waar geen eind aan (of was ik de toch al 100 km gewaar aan het worden in mijn benen) kwam de "Thier de Coo " die me zeker zal bijblijven ik weet hem voortaan liggen als ik nog eens op verlof ga in La Gleize ga ik hem zeker aandoen. Als afsluiter kregen we nog de Rosier te doen een klim van dik 5 km klimmen maar ook weer zeer geleidelijk een echte Luik Bastenaken Luik klassieker maar oh zo mooi met zijn haarspeldbochten mooie natuur al was ik wel blij dat ik die rotzak na 120km op was geraakt. nu restte ons alleen nog terug naar de vertrekplaats te rijden een mooie afdaling tot in Spa ... daar waren ze pensen aan het barbecuen we konden niet aan de geur weerstaan en na een hele dag zoete brol te hebben geten smaakte dit hemels lekker. Dit was de mooiste Ardennen rit die ik ooit heb gereden met eerst enkele klimmen die goed te doen zijn maar op het einde toch wel enkele steilere klimmen die je dat verzadigde gevoel geven wanneer je terug thuis onder de douche staat ! De Ardennen zijn verslavend hier in de vlakke kempen rijden is niet meer zo leuk éénmaal je ferm hebt afgezien in de Ardense heuvels/bergen/bergjes
137km gereden aan 22,8 gemiddeld , 2790 hoogtemeters volgens de Garmin en 141 hartslag gemiddeld.
op het filmpje kan je me horen puffen haha :
20-05-2012 om 21:10
geschreven door Hans De Proost
13-05-2012
foto's Cyclo sprint Zolder
Op de foto's zie je de Hallembaye , Wonckerberg en de Slingerberg/Tienderberg. lees ook het verslag
13-05-2012 om 21:50
geschreven door Hans De Proost
12-05-2012
Cyclo sprint classic Zolder
Met zijn 137km en 1165 hoogtemeters niet de grootste uitdaging dacht ik maar toch ... vrijdag moesten we bij Benny beton gaan kruien voor funderingen van de paardenstal , zo'n 100 kruiwagens moesten naar achter gebracht worden en als er nu één ding slecht is voor een knie dan is het wel kruien met een volle kruiwagen , het waren niet overdreven veel kruiwagens maar ik voelde het al direct dat mijn knie niet lekker voelde dus maakte ik mij zorgen voor wat de dag erop zou volgen de cyclo sprint dus ... Afgesproken met de Coet en de Joris een collega, met zijn 3 zouden we van start gaan op het circuit van Zolder. Na een halve ronde op het circuit gingen we langs het kanaal richting Bilzen met de wind in de rug trokken ik en de Coet al direct kop van een groep van 10 man , we zouden rustig van start gaan maar we konden zonder veel moeite 32 aanhouden wegens de wind van achter , na 30 km ons eerste klimmetje de Lenteberg , djuu ik voelde het al meteen mijn knie voelt nie goe aan dit was voor mij een domper op de feestvreugde maar ik moest vooruit , nadat we over het domein van Alden Biesen een kasseistrook lichtjes bergop kregen stonden we voor dat we het wisten al aan de eerste bevoorrading dewelke steeds goed in orde is bij deze organisatie zoals gewoonlijk had ik mijn zakken weer volgeladen met repen en honingkoeken , de eerste 35 km waren al vlug voorbij moet ik zeggen het ging wel vlot maar het was dan ook vlak tot nu toe. Daar zou nu verandering in komen we reden nu richting Maastricht en de glooiende landschappen waren met momenten adembenemend mooi , we reden meer als één keer de Maas over dit telkens over indrukwekkende bruggen hier kreeg ik uiteindelijk een platte band , dat ook nog maar het moest er eens van komen !! Na wat te staan stuntelen kon Joris het niet meer aanzien en nam hij mijn wiel over om vervolgens de band erop te leggen :) , weer verder en uiteindelijk kwamen we in Eben Emael uit om daar de Slingerberg te doen een klim die je doet wanen dat je in het buitenland bent met zijn 10 bochten lijkt het wel een mini Alpen D'Huez een mooie klim maar ik kon er niet van genieten ik had pijn in mijn knie en stoempte mezelf met de kracht van1 been omhoog om het andere te sparen , ik betrapte mezelf er zelfs op dat ik aan het zagen en klagen was tegen Joris en de Coet , zij waren duidelijk wel in hun nopjes dus plaatste ik mij in hun wiel en liet ik hen maar het werk doen . We reden ondertussen het franstalige landsgedeelte binnen ook wel de Walen genoemd hier deden we de klimmen Saint Pierre en de Hallembaye aan , toch wel pittige klimmetjes zeker als je pijn hebt in je knie. de 2de bv was op 83 km en ik was blij dat ik er was ik had echt een dip op de fiets drinkbus gevuld wat geten en verder, het stuk tussen de 2de en de 3de bv ging wel terug vooruit we waren in een groep terecht gekomen die rond de 35 aan het trappen waren en die mannen draaide vlot rond het was voor mij met momenten harken om bij te blijven uiteindelijk moesten we hier lossen want de Coet had stukken die was al ne km of 10 mee zen wiel los in zijne kader aan het rijden !! best wel gevaarlijk denk ik wetende dat we ergens tegen 35 over een bult op de weg waren gevlogen. Maar nadat we zijn wiel terug vast hadden gezet konden we toch verder de Joris had van het hardrijden geproefd dus dieje vond het nie erg om verder te vlammen tegen 35 met de coet en mij in zijn wiel , hij bracht ons tot bij de 3de bv daar snel wat drinken en eten pff begot nog 35km rijden , ik had nog een energiedrankje zo een klein flesje van Quick-energie , nog nie geprobeerd maar dit leek me de moment om dit eens te testen , kap binnen en verder. En ja hoor enkele ogenblikken later was ik terug ne nieuwe ik kwam er helemaal terug door moet ik zeggen die snelle mannen van voor de bv kwamen ons terug voorbij en we pikten weer aan maar nu zaten we in het centrum van Genk of Zonhoven te vlammen plots vloog de groep van de weg op het fietspad en mengde de snelle groep zich daar met tragere fietsers waardoor ik achter enkele tragere fietsers terecht kwam en de Joris en Coet nog in die snelle groep zaten , djuu nu ben ik die mannen kwijt ik zag ze op 70 meter van mij rijden ik keek op mijn teller en zelfs tegen 40 kon ik het gat niet dichten dus liet ik begaan ... ik reed vervolgens rustig verder het was nog 25 km en had geen zin om de man met de hamer nog tegen te komen . Een tijdje later raapte ik de Coet op die had moeten lossen uit het groepje en was de man met de hamer tegen gekomen tot mijn verbazing ... ik bood hem een gelleke aan maar hij moest het eerst niet hebben even later nam hij het toch aan want het was nog bijna 20 km en als je choco bent kan dit nog ver zijn hoor ,de coet zette zich in mijn wiel ik bleef 30 op kop rijden ik kon dit redelijk aanhouden al was het wel werken met de wind op kop dat flesje energiedrank werkt echt wel goed we raapten onderweg nog enkele fietsers op die zich vervolgens in ons wiel zette waardoor ik uiteindelijk met een sliert van 5 man in mijn wiel richting Zolder reed , een kerel nam even over maar gaf even later de kop terug aan mij en zei "valt toch tegen mee de wind op kop !" uiteindelijk kregen we de sterrenwacht nog als laatste klimmetje alvorens we terug op het circuit van zolder aankwamen om daar nog een rondje op het circuit te doen en we waren er eindelijk !!!
Samenvatting : ik had vandaag echt een dip van km 50 tot 100 wat daarvoor en erna kwam was plezant , het was wat landschappen betreft de mooiste die ik dit jaar al gereden heb , niet de meeste hoogtemeters maar wel de zwaarste. Deze tocht heeft me wel met 2 voeten op de grond gezet ik heb de laatste 2 weken niet meer door de week gereden en dit voel je wel dus moet ik terug meer gaan rijden door de week. Ik dacht na La Phillipe Gilbert dat ik er al was maar alles behalve dat is waar. De Coet had een dip van km 110 tot 137 :)
zie ook de foto's van enkele klimmen van de tocht
137 km gereden aan 28,3 gemiddeld met 1165 hoogtemeters
12-05-2012 om 00:00
geschreven door Hans De Proost
06-05-2012
Larum Fietst
Heel de week eigenlijk al de zin gehad om " Rekem-Francorchamps-Rekem " te gaan rijden maar ik moest om 14u thuis zijn dus zou ik daar enkel de tocht van 95 km kunnen rijden wegens tijdgebrek , dus nam ik het alternatief dichter bij huis "Larum fietst" vertrekplaats in Geel om daar de tocht van 127 km te gaan rijden. Deze tocht ging het Hageland in maar het leek wel of deze tocht alle leuke Hageland klimmetjes omzeilde wat zich dus uitte in een bijna vlakke rit wat eigenlijk niet zo naar mijn zin was na de toch wel zeer leuke Ardennen rit van vorige week is het een bijna verslaving geworden om af te zien op de Ardense hellingen ! Maar oké opgestaan en even op de buienradar gekeken blijkt dat het tot 9u wat gaat smossen en daarna zou het opklaren ... geen probleem regenjasje mee , ze voorspellen eigenlijk al weken regen en dan blijft het toch bijna droog dat kennen we ondertussen. Ik was de Coet gaan ophalen we zouden met 2 naar Geel rijden met de auto want ik moest op tijd thuis zijn en hij moest nog verder werken aan zijne zolder , de Rudy was met de fiets richting Geel vertrokken den dappere . Het wat aan het smossen toen we in Geel aankwamen maar geen erg we hadden ons regenjasje aan en stonden aan de inschrijving op de Rudy te wachten hij had hier afgesproken met Danny , Danny was een paar weken ook met ons meegereden tijdens de Hageland classic in Mol. Maar den Danny kwam almaar nie opdagen en ikke en de Coet wouden doorrijden en de Rudy ging nog wat wachten. Dus met 2 vertrokken het regende wel wat maar dit stoorde eigenlijk niet het zou wel overtrekken ... via Veerle Laakdal gingen we richting Molenstede Diest zo het Hageland in maar overal waar we klimmetjes wisten liggen ging deze tocht ernaast alsof het voor gepensioneerden was uitgestippeld haha . Het begon harder te regenen en even later was het stront aan het regenen we hadden iets meer als 40km gedaan en we waren eigenlijk strontnat het water trok in onze schoenen en we kwamen rond km 50 aan de bevoorrading aan waar iedereen aan het schuilen was voor de regen , ik zag daar een oud mannetje van staan van boven de 70 jaar die was letterlijk uit zijn vel aan het bibberen die had zijn zomerfietskledij aan dus korte broek en was doornat ... ik zei nog tegen de Coet die haalt het einde nie vandaag zie hem bibberen die moeten ze komen halen !! De bevoorrading was wel in orde een reeks koeken zelfs Snickers ,repen van isostar en ook blikjes energiedrank van isostar lagen er . Ik nam dan ook weeral een paar repen te veel mee :) ... maar snel verder want ik begon het ook koud te krijgen en dit is het laatste wat er mag gebeuren , het was nog steeds aan het regenen dus in de zeikende regen zette we onze tocht verder het water goot van mijn koersklak echt naar beneden ................ de sfeer was er even uit we vroegen ons af of we niet beter thuis hadden gebleven maar we zaten ondertussen in het midden van onze tocht dus terugrijden is even ver als vooruit rijden. Nie zagen en trappen was de boodschap ondanks het regenweer bleven we goed tempo houden rond de 30 per uur bleven we rijden en we haalden nu en dan wel eens een groepje in waar we even achter bleven hangen maar als je achter een fietser rijd zonder spatbord krijg je letterlijk een douche van opspattend water waardoor je geen steek meer voor ogen zag , dus je had wel even het voordeel van wat uit de wind te zitten maar meer nadeel van het opspattende water waar zowat zand onder zat en dit kwam dan weer in je ogen ,echt onaangenaam . Dus kan je beter met 2 naast mekaar rijden ... de 2de bevoorrading was weer in orde nu met allemaal reepjes en drankjes van Optonia het merk van de Decathlon , inladen is de boodschap haha en toen we doorreden kwam Rudy en Danny aangefietst ook zeiknat. Weer zouden we niet wachten op de twee want de koude was in ons lijf gekropen die 2 zouden ons wel inhalen ... we gingen verder en ik voelde dat het niet meer ging de kou zat in mijn benen ik kwam niet meer vooruit djuu toch nog een dikke 40km te gaan pfff het was echt aftellen de kilometers kwamen er langzaam bij al reden we nog steeds aan een 30 per uur tot we aan een klein pietleutig klimmetje kwamen mijn benen branden van de kou of verzuring ik weet het niet wat het was , toen ik boven kwam was het plots of ik het eens nodig had om me echt pijn te doen en voelde terug wat warmte in mijn benen lopen waardoor ik er terug wat doorkwam nog snel een geleke binnengekapt , Rudy en Danny waren ons ingehaald die twee hadden precies toch niet zoveel last van de kou en ze zetten zich op kop en ik en de Coet in hun wiel . Alle ellende was vergeten en het ging terug wat vlotter de leut zat er terug in en kwamen aan de kaap van 100 km , Rudy en Danny namen een kortere weg richting thuis dus moesten we vaarwel zeggen tegen onze kopmannen ... wij volgden de tocht want onze auto stond aan de finish , met nog een 20 toch wel moeizame kilometers te gaan maar het eindelijk naderden we Geel het was zelfs gestopt met regenen op een 5km van het einde haha , kletsnat kwamen we aan de auto. Ik had droge kleren in de auto liggen die deed ik dan ook aan maar de Coet moest zo mee , rillend van de kou reden we licht onderkoeld terug naar Arendonk.
Wat een simpel vlak ritje zou worden was door de weersomstandigheden toch nog een heldentocht geworden ... niet zo'n een boeiende tocht maar de organisatie was meer dan in order men kreeg zelfs nog een gratis drankje en spaggettie maar door de kou zijn we deze niet gaan nuttigen... Ik denk wel dat de organisatie zijn broek heeft gescheurd aan deze tocht wat wel erg is ...
127km door de gietende regen aan 28gemiddeld gereden. "hoe zot kunde zen "
06-05-2012 om 13:32
geschreven door Hans De Proost
29-04-2012
La Philippe Gilbert 2012
Phil heeft na zijn wonderjaar een eigen toertocht gekregen in de Ardennen met al zijn favoriete hellingen. Dit kunnen we niet missen en dit zou een goei training zijn voor de Alpen die toch wel korter bij komen. Aanvankelijk gingen ik en de Coet met twee maar de Mil en de Rudy gingen ook mee dus waren we met 4 om ons eerste echte hellingen te doen. Het Hageland is mooi maar meer als een pittige molshoop kan je de klimmetjes daar niet noemen. We vertrokken om 6u15 (pff vroeg toch wel ) maar de Mil moet op tijd terug zijn want de Grill gaat om17u open . Phil zelf zou zijn tocht om 8u aanvangen en de wielertoeristen konden hem vandaag volgen hij zou MAAR 30 gemiddeld rijden de moedige amateurs konden hem eens proberen te volgen als ze kunnen , dit was niet haalbaar voor ons we waren trouwens pas om 8u30 echt vertrokken dus geen Phil gezien s' morgens. Eindelijk vertrokken hier heb ik heel de week naar liggen aftellen ook wel met een bang hartje want zou mijn knie dit wel aankunnen ??? dus heel terughoudend ben ik aan mijn eerste hellingen begonnen al na 3 km kregen we onze eerste helling nog helemaal niet warm gereden maar daar lag hij al 2600 meter klimmen aan 7% gem. direct op zijn kleinste leggen en de beentjes soepel rond laten gaan om mijn knie wat te sparen dit maakte wel dat ik bij de laatst boven was maar de tocht is nog lang hé. ik had al snel door dat ik veel te warm was aangekleed boven op de eerste klim deed ik mijn vest uit en koersklak af het was dan ook 20°C en dit waren we niet meer gewoon. de eerste afdalingen gingen krampachtig ik had wat schrik het wegdek lag nat en de auto's raasden langs ons heen , niets voor mij ik kwam dan ook steeds laatst beneden aan. Ik heb ooit eens ne kerel tegen 70km/u in de afdaling zijn vallen en sindsdien zie ik dit steeds voor mijn ogen als ik afdaal. De klimmetjes kwamen vrij kort achteréén maar ik geraakte in mijn ritme en ging goed bergop , ik ga het nogmaals zeggen die trippel vanvoor is voor mij een zegen zeker omdat ik nogal dik sta om echt goed te klimmen zijn de kleine tandwieltjes een zegen voor mij en kom ik toch vlot boven , ik heb al horen zeggen "een trippel is voor jannetten" maar ik steek toch veel volk met een dubbel (compact) tandblad carbonnen fiets en hoge carbonnen velgen voorbij tijdens het klimmen en ikke mee mijn fietske van 1000 euro en mijne trippel :) , dat is dan wel leuk ja . De eerste bevoorrading was echt goed voorzien van spijs en drank , honing wafeltjes , fruit en er lagen zelfs gelekes , ik had uiteindelijk meer gelekes mee naar huis als dat ik er bij had :) Er waren 2 hellingen waar ik wat schrik voor had en dat was de mur de Huy en de La Redoute . Mijn grootste vrees was dat ik zou moeten afstappen op de mur de Huy , ik had al verhalen gehoord dat het geen schande is als je daar moet afstappen tot 26% in de binnenkant van de bochten !!!! Dus vol zenuwen ging ik richting de muur , Rudy zei al dat ik moest kalmeren haha ... daar lag hij dan de muur zuinig met energie sneed ik hem aan niet te zwaar stampen bang voor wat gaat komen het is ook echt wel een kuitenbijter de steilste stukken kan je vermijden door buitenkant bocht te nemen , maar de muur blijft duren recht op de trappers als je gaat zitten val je simpelweg om , of één keer niet trappen en je valt om maar het einde naderde er zouden onderweg kappelekes staan zodat je kan aftellen ik heb er geen gezien ik was aan het afzien. Ik stak tal van fietsers voorbij die afgestapt waren maar mij overkwam het niet ... zo gelukkig als iets kwam ik boven aan enkel de Coet was me voor ,Rudy en Mil volgden ook zij waren niet moeten afstappen . Nu was het 30km tot aan de volgende bevoorrading we kwamen precies in een heel ander landschap terecht zonder echte steile stukken het leek met momenten wel het Hageland tot we doorkregen dat we verloren gereden waren er was verwarring doordat er ook pijlen van een andere organisatie hingen en natuurlijk met de zelfde kleur !!! Uiteindelijk 4km omgereden maar geen paniek ,uiteindelijk volgde een reeks van leuke afdalingen tot aan de volgende bevoorrading waar toch wel hoge snelheden werden gehaald dit keer met ruime overzichtelijke bochten het wegdek was dan ook droog ondertussen dus dat gaf wat meer vertrouwen. Aan de tweede bevoorrading kwam Phil recht naar ons gefietst en zette hij zich vlak achter ons Paashuis en Thijs kwamen we ook tegen die waren met Phil meegereden en ze gaven toch toe dat ze moesten harken om bij te houden met momenten maar toch wel knap gedaan , het is en blijft toch wel Phil hé en is nie de minste ook al heeft hij een wat minder jaar achter de rug ik ben er zeker van dat hij nog iedereen van de 2400 inschrijvingen zonder moeite in de vernieling rijd. Nog wat gelekes weggestoken (die dingen kosten toch meer dan 2 euro in de winkel en hier lagen ze voor het grijpen haha )en we konden verder met nog 30 km te gaan begon ik mij echt in mijn sas te voelen , het leek me hier zelfs beter af te gaan als in het Hageland of zou ik de man met de hamer nog tegenkomen. Vandaag heb ik er echt wel op gelet om goed te drinken en te eten. Mil kreeg krampen ik denk dat hij te weinig drinkt de km die nog kwamen waren toch nog wel zware kilometers voor hem met nog 3 klimmen te gaan ! de voorlaatste klim was een van 4km die bleef maar duren maar niet zo steil als de meeste van de klimmen die we al gehad hebben hier ging het goed zo heb ik mijn klimmen graag zoals de Rosier lang maar gelijkmatig op deze klim kwam ik samen met Coet boven , Coet was vandaag bergkampioen die kreeg de bollekestrui en is goed in conditie aan het komen Maar nu op naar de La Redoute !! Hier vrees ik ook voor op km 115 krijgen we deze lastige duvel nog voor onze wielen en ik moet zeggen toen we eraan begonnen had ik een moment van "pff ik heb geen zin meer om te klimmen" maar de enige weg is vooruit en het lastige is dat je de klim nog nooit hebt gedaan dus je weet niet wat er komt , op reserve rijden gaat hier niet hier was het weer alles of niets met , het was echt lastig krukken rechtstaande naar boven mijn ademhaling sloeg over nog enkele meter en ik was er , oef ik ben er .... afstappen en juist niet hyperventileren even op mijn zadel gaan hangen en ademhaling terug onder controle krijgen ... pff was dat even diep tassen toen ik bekomen was toch nog even snel wat foto's nemen , Coet ikke en Rudy waren al boven , het duurde toch wel even voor Mil aankwam ,ik werd zelfs even ongerust maar uiteindelijk kwam hem toch boven hij was moeten afstappen nie erg even bekomen en verder naar de finish dit was nog 5 km ... toch wel blij dat we er waren maar ik had wel het gevoel dat mijn vat nog niet helemaal leeg was en dit is goed. Met een leuke droge warme dag achter de rug was dit toch wel een geslaagde dag !! nu snel naar huis want de Grill gaat open !! vergeet ook de foto's niet te kijken ! De klimmen kan je zien bij hellingen 2012
120 km gereden , 5u10min gereden , 23 gemiddeld en 2162 hoogtemeters
29-04-2012 om 09:35
geschreven door Hans De Proost
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Pff toch maar terug in gang geschoten na ons verlof in de Alpen al was ik vorige week nog met de Mil in Reusel de groene toer gaan doen goed voor een 45 km mtb'en en na 30km terug ferm last gekregen van mijn knie dus daar werd ik niet vrolijk van ,ik heb mijn knie helemaal naar de klote gereden in de Alpen. Ik moet zeggen dat ik een beetje in een zwart gat ben gevallen na de Alpen , geen doel en een kapotte knie dus is het echt met veel moeite dat ik terug op de fiets kruip "precies van de muttes" ik dacht na de Alpen in topvorm te zijn maar met een knie die niet rond wil draaien moet ik mij momenteel beperken tot kleine toerkes waarvoor mijn keuze om in Lichtaart de tocht van 45 km te doen en met de auto tot daar te rijden. Ik had afgesproken met Marc en Kris mijn 2 vaste fietsmakkers het deed deugd om die 2 knakkers nog eens terug te zien op een mtb toertocht nadat ik een half jaar in de Ardennen had rondgezworven met mijn koersfiets en geen enkele keer op de mtb had gezeten , maar daar zou nu wel verandering in komen daar ik mijn koersfiets beu ben gezien ! 
Hier 2 foto's van Les Crêtes aan de bevoorrading zoals je kan zien was er niet overdreven veel te verkrijgen maar we kwamen niets tekort en op die andere foto kan je zien dat ik nog wel wat kilootjes kwijt kan aan mijn dubbel kin te zien haha of zou mijn helm te strak zitten :) 
"Les Crêtes Ourthe Aisne Amblève"een hele mond vol voor een een tocht in de Ardennen ja hoor je hoort het goed weeral naar de Ardennen. Weer samen met de Coet de rest is zich op zijn eigen manier aan het voorbereiden op de Alpen. Ik heb geprobeerd om alle 6 de personen die mee gaan naar de Alpen bij elkaar te krijgen voor een woensdagavondrit maar uiteindelijk kwam er maar 3 man opdagen het lijkt wel een aflevering van de pedaalridders :) volgende week beter hoop ik . Maar terug naar de Ardennen we gingen voor een tocht van 138km met daarin 1600 hoogtemeters , een makkie als je weet dat we de laatste weken 2700 hoogtemeters per tocht deden... of niet ??? Het was fris ik stond te rillen bij aankomst in Seraing het was iets boven de 10°C en ik had enkel mijn zomer trui en broek aan. Ik ging er wel vanuit dat bij de eerste klim de kou weg zou gaan. Voor 4,5 euro ingeschreven !! dit ben ik niet meer gewoon die gangsters van Bank van de post cycling durven 15 euro vragen en 5 euro voor het startnummer , dus laat je 20 euro achter ,maar dit was een kleine organisatie een Waalse wielertoeristenclub die een rondje inéén hebben gestoken.
Phil heeft na zijn wonderjaar een eigen toertocht gekregen in de Ardennen met al zijn favoriete hellingen. Dit kunnen we niet missen en dit zou een goei training zijn voor de Alpen die toch wel korter bij komen. Aanvankelijk gingen ik en de Coet met twee maar de Mil en de Rudy gingen ook mee dus waren we met 4 om ons eerste echte hellingen te doen. Het Hageland is mooi maar meer als een pittige molshoop kan je de klimmetjes daar niet noemen. We vertrokken om 6u15 (pff vroeg toch wel ) maar de Mil moet op tijd terug zijn want de Grill gaat om17u open . Phil zelf zou zijn tocht om 8u aanvangen en de wielertoeristen konden hem vandaag volgen hij zou MAAR 30 gemiddeld rijden de moedige amateurs konden hem eens proberen te volgen als ze kunnen , dit was niet haalbaar voor ons we waren trouwens pas om 8u30 echt vertrokken dus geen Phil gezien s' morgens. Eindelijk vertrokken hier heb ik heel de week naar liggen aftellen ook wel met een bang hartje want zou mijn knie dit wel aankunnen ??? dus heel terughoudend ben ik aan mijn eerste hellingen begonnen al na 3 km kregen we onze eerste helling nog helemaal niet warm gereden maar daar lag hij al 2600 meter klimmen aan 7% gem. direct op zijn kleinste leggen en de beentjes soepel rond laten gaan om mijn knie wat te sparen dit maakte wel dat ik bij de laatst boven was maar de tocht is nog lang hé. ik had al snel door dat ik veel te warm was aangekleed boven op de eerste klim deed ik mijn vest uit en koersklak af het was dan ook 20°C en dit waren we niet meer gewoon. de eerste afdalingen gingen krampachtig ik had wat schrik het wegdek lag nat en de auto's raasden langs ons heen , niets voor mij ik kwam dan ook steeds laatst beneden aan. Ik heb ooit eens ne kerel tegen 70km/u in de afdaling zijn vallen en sindsdien zie ik dit steeds voor mijn ogen als ik afdaal. De klimmetjes kwamen vrij kort achteréén maar ik geraakte in mijn ritme en ging goed bergop , ik ga het nogmaals zeggen die trippel vanvoor is voor mij een zegen zeker omdat ik nogal dik sta om echt goed te klimmen zijn de kleine tandwieltjes een zegen voor mij en kom ik toch vlot boven , ik heb al horen zeggen "een trippel is voor jannetten" maar ik steek toch veel volk met een dubbel (compact) tandblad carbonnen fiets en hoge carbonnen velgen voorbij tijdens het klimmen en ikke mee mijn fietske van 1000 euro en mijne trippel :) , dat is dan wel leuk ja . 
