Tot ik zaterdagavond een telefoon kreeg van Rudolf met de melding dat hij de voorzitter had gezien en die zei dat de wedstrijd niet doorging omwille van “te weinig inschrijvingen” ! Godverd*mme nu dat weer , even naar Luc gebeld , die wist ook van niks en heeft naar iemand van de club gebeld en even later kregen we de bevestiging … ze zouden ons opbellen zondagvoormiddag waarschijnlijk een 4 tal uurtjes voor de wedstrijd , pfff wat een slechte organisatie seg !

Ik had zin om te fietsen dus keek ik uit naar een alternatief , Kris en Marc hadden al afgesproken om naar de toertocht van Beerse , ik wist dat deze recht naar Bloso Lillse bergen ging en dit is nog saaier als de weg naar het werk die ik dagelijks doe maar soit ik zou met mijn vaste fietsmakkers gaan rijden ne dit is altijd lachen dus tt Beerse zal het worden en ik zou de mannen het niet gemakkelijk maken want ik had wat frustraties !!!! Om 9 uur waren we vertrokken bij Kris voor de deur het was 4 km tot aan het vertrek . We vertrokken en het ging rustig aan, ik liet de kop voor de andere 2 . Het ging rechtstreeks naar de Bloso en daar nam ik al eens over en gaf de kop terug af . Ik ging eens aan reed wat voor Marc en Kris uit en liet ze dan wat dichter komen , een beetje spelen was welkom want ik denk dat ik de Lilse Bergen nu al voor de 4de keer (zo voelt het toch) doe in 2 maanden en das te veel . Op de brug over het autostrade ging ik even naast Kris hangen en die zei al dat hij op de limiet aan het rijden was en dat hoor ik graag haha . 

Aan de bevoorrading werd het tijd om wat kleren uit te doen want het was toch warmer als ik verwacht had , een droge suikerwafel en een stukje appelsien moest volstaan om de tocht tot een goei einde te brengen. 

Hup weer verder , ik had er zin in , zette mij in het wiel om mijn wafel wat te laten zakken en na enkele kilometers kwam ik terug op kop met Marc en Kris in mijn wiel , op de singletrack op de rode Bloso staken ik en Marc een stel bikers voorbij en Kris kwam net te laat om mee door te gaan en kwam achter de bikers te zitten , jammer na de bv wordt er niet gewacht is de regel dus reden we verder , Kris heeft nog 20km om het gat terug dicht te rijden. Nu nog van dieje Marc afgeraken hij heeft de reputatie van da ge hem nie kwijt geraakt eenmaal hij in uw wiel zit ! We zullen wel zien. Ik bleef op kop rijden ik hoorde hem puffen achter mij ,ik probeerde al eens te versnellen maar hij loste niet, hoe moet ik dit klaarkrijgen ? Ik nam de bocht al eens langs de buitenkant om hem te doen overnemen maar Marc zei al “ik kan niet overpakken “ dus bleef ik maar op kop rijden. Ondertussen hingen er nog 2 mannen extra in mijn wiel , die mannen met gele trui namen om de duur over en dit was mijn redding , om de duur reed ene van die geel mannen weg (die had ne crosser bij en was gewoonweg sneller ) en zat ik nog in het wiel van die andere maar ik was ondertussen aan het sterven , maar ik was niet alleen de Marc was ook op het punt van te breken en net toen ik dacht van ik ga die gele kerel lossen zag ik dat Marc loste op een drassige strook , hij viel echt stil en door die gele zijn wiel te houden had ik snel een paar 100 meter , yes dacht ik al ! Maar het is nog 10 km… Ik ging nog even mee door met die gele kerel maar die zette zich aan de kant omdat zijn maten een platte band hadden dus reeds ik alleen verder , Marc was nergens te bespeuren dus liet ik het tempo wat zakken , ik was echt wel diep moeten gaan maar toen ik eerst bij de finish was was dit snel vergeten. Een bijhorend zegengebaar wanneer Marc toekwam kon ik niet laten en na enige tijd kwam ook Kris aanfietsen , nog even langs de bikewash en dan terug richting Vosselaar op ons gemak. 

Voor mij een geslaagde voormiddag de teleurstelling van de annulatie was vergeten mijn dag kon niet meer stuk. 

52 km aan 25.16 gemiddeld (24.5 op de tocht zelf)

toen ging hij nog wel door 

Nog eens mekaar doodrijen zoals in de oude dagen toen we nog met punten werkten en altijd met ambras terug naar huis gingen omdat we niet tegen ons verlies konden haha… sjaans dat we daar mee gestopt zijn . 

We hadden afgesproken om 13u aan het campinastrand , Marc en Kris kwamen met de auto en ik was met de fiets daar ,een ritje van bijna 12 km. We gingen van start en ik kwam al meteen op kop maar deed het rustig aan ik dacht laat ons er een ontspannen ritje van maken ik hield dit zeker 2 km vol tot Kris op kop kwam ! 

Hij wou naar een groepje bikers toe rijden en besloot al vroeg er een lap op te geven … de toon was gezet. 

Over het parcours moet ik niet veel zeggen dreven ,een bosje en veel naast het grachtje dan weer langs de ene kant heen en dan weer langs de andere kant terug u kent het wel ... Om de duur hadden we dan toch een wiel te pakken , ne vent van bijna 60 maar die kon begot rijden we hingen uiteindelijk met zijn 3 in dieje zijn wiel maar dieje mens werd om den duur ampetant van 3 Joop zoetemelken in zijn wiel … haha .

Maar die vent reed echt wel goe door en ik zag hem al moeite doen om iemand te doen overpakken , bij Kris en Marc zag ik niet veel initiatief om over te nemen dus deed ik het maar , ik vond het tenslotte wel lullig om zo heel de tijd in dieje zijn wiel te blijven hangen. 

Dus nam ik over en ik voelde direct dat het voor mij ook wel op het randje was maar dapper deed ik mijn beurt maar was ook weer even blij toen die mens weer over nam … Na nog een keer overgenomen te hebben kwamen we aan de bevoorrading met een mooie 25 gemiddeld waar ik vroeg waarom ze niet overnamen … ik kon niet sneller was het antwoord  

Ikke eigenlijk ook niet ,dat zal ik wel moeten uitzweten in het 2de deel … Aan de bevoorrading zei ik nog tegen die vent " als ge van ons vanaf wilt zult ge toch vroeger moeten vertrekken als ons " niet veel later vertrok hij en waren we onze locomotief kwijt . 

Maar niet erg ik was van zin om in het 2de deel Kris en Marc de kop te laten doen en af te wachten ik had al veel gegeven voor de bv en zoals steeds moest ik echt wel harken om bij te houden vlak na ons vertrek aan de bv.

Maar na een tijd was de koek banaan en drank gezakt en kon ik wel terug vlot volgen en een leuk nieuw (prive)stuk kondigde zich aan thv sas 5 ,op en neer op de vaartdijk leuke singletracks , echt een tof stuk . 

Op gegeven moment zaten we weer te rijden naast het grachtje en reed ik en Kris verkeerd , Marc was weg maar ging niet echt door , Kris riep " houdt hem maar op 50m , we pakken hem wel " en zo lieten we Marc even voor ons rijden . 

Niet veel later waren we terug samen en ik volgde gewoon , ik had nog niet veel op kop gereden na de bv en voelde mij goed en begon te denken het kan mijn dag wel eens zijn ... Op een stuk met enkele bultjes kwam ik in aanrijding met Marc zijn achterband en vloog ik de kant in  !

Kris en Marc waren gaan vliegen maar ik ging in de achtervolging en na een tijd had ik hen terug te pakken … We gingen de finale in en met nog 5 km te rijden was het wachten tot iemand ging aanvallen maar ik hield mij kalm en zou afwachten …. Marc ging aan langs de kanaaldijk zoef en weg was hij maar hij viel stil. 

Toen we terug bijwaren kwam iemand van de steenkappers langsgereden en Kris ging met hem mee door , ik kon volgen maar Marc kon deze versnelling niet meer volgen en moest lossen . 

Ik had dit door en riep naar Kris "blijven gaan hij heeft moeten lossen!" dat was al 1 minder nu nog van den andere afgeraken :) maar restte ons enkel nog een kasseiweg tot aan de finish en ik zou al dik 10 per uur rapper moeten rijen om Kris los te rijden maar dit had ik niet meer in mijn benen ....... uiteindelijk kwamen we samen binnen en enige tijd later volgde Marc ook . 

Het was weer even geleden dat we nog eens zo snel gereden hadden (lees : toch snel voor ons ) (24,2 gemiddeld) en ik vond het nog wel eens leuk maar dit was maar een toerke van 45km , wat zou een tocht van pakweg 60 km gedaan hebben ???? 

Marc en Kris gingen nog ene drinken bij de mannen van hun ex-club en ik fietste richting huis … 

Ik had uiteindelijk 68km op de teller toen ik thuis kwam.

Geen film deze keer mijn camera is al terug binnen (garantie) hij viel steeds uit na enkele seconden filmen , ik hoop dat ik een nieuw toestel krijg !

 Na 4 trainingsritten was het nu tijd voor het hoogtepunt van ons fietsproject "Astra Fietst !" . Dit hoogtepunt zou een weekend Oudenaarde zijn met daar het parcours van de Ronde van Vlaanderen , een bezoek aan het Centrum Ronde van Vlaanderen , een Astra Sweets kwis en heel veel eten en drinken ! Er waren 25 inschrijvingen maar na verloop van tijd waren er wat annulaties door ziekte of andere omstandigheden en uiteindelijk gingen we dan toch met 20 personen richting Oudenaarde. Ik had de camionette van het werk mee met daar een berg fietsen in , we moesten vrijdagavond om 19u in het hotel zijn want dan gingen we aan tafel. Een aperitief en hapjes in de bar en toen schoven we met zen allen aan tafel. Een speech van Danny mede-organisator met de mededeling dat we volgend jaar ons project gaan verderzetten en als we met meer volk zijn onze baas ons een wielertenue zal bezorgen van "ASTRA SWEETS". Wat volgens mij geen probleem mag zijn want volgend jaar gaat Astra Sweets zijn productie in Turnhout verdubbelen dus ook veel nieuw werkvolk in 2014. Het eten wat daarop volgde was een echt feestmaal niet echt een dieet van een sportman maar wel superlekker. Na het nagerecht begaven we ons naar de markt van Oudenaarde met tal van gezellige café's we lieten het bier goed smaken en de sfeer zat er goed in ! Het grote gespreksonderwerp was toch wel de slechte weersvoorspellingen van Sabinne , ze gaf een kletsnatte dag en dit baarde sommige toch zorgen. Rond de klok van 12 vond ik het wel goed geweest er stond tenslotte een flinke rit op het programma en bijna iedereen volgde , enkele bleven nog zitten en zouden het nog 3 uur langer volhouden dan ons … als dat maar goed komt morgen. Bij mijzelf was het op het randje ik was niet zat maar had toch een kleffe bek en een duffe kop bij het ontwaken smorgens. 

dag 2 

7u30 liep de wekker af en ja hoor het regende buiten … pff wel klote maar fietsen stond op het programma en dit zouden we ook doen. Na het ontbijt gingen we ons dan ook klaarmaken om te vertrekken en godzijdank het was gestopt met regenen . we vertrokken allemaal samen ,die van de 110 , 80 (racefiets) en 60 km (stadsfiets ) de eerste 2 hellingen daar moesten we allemaal over ( kwaremont , paterberg). Eerst een lang stuk langs het kanaal de sfeer zat er wel in al was het al aan het druppelen en tegen dat we aan de eerst helling aankwamen was het aan het regenen. Dit was de oude Kwaremont een kasseiklim met geen al te hoge percentages een goede opwarmer voor wat komen zal. Ik moet eerlijk zijn het ging bij mij niet zo vlot , hartslag de hoogte in en nooit echt in mijn ritme kunnen komen , tja regen en kasseien bergop het is geen goede combinatie maar de echte flandriens moeten er ook door hé ! Toen we boven op de Kwaremont waren sloeg Tom lijkbleek uit , hij was tot 3 uur op café blijven zitten en had er nu spijt van haha , hij moest vechten tegen het overgeven hahaha . Eigenschuld dikken …. Iedereen had nu al van de kasseien geproeft maar de kwaremont is een zacht bultje de twee volgende klimmen zouden een ander paar mouwen zijn. Nu reden we richting Paterberg en de groep brak in 2 , de eerste groep reed foutief en daar zat ik bij maar al snel had ik het door maar ondertussen was 3 man wel juist gereden en die dachten dat wij vollenbak gaas aan het geven waren dus die 3 reden ook vollen bak , we zouden ze niet meer terugzien tot na de koppenberg. We waren ondertussen bij de Paterberg aangekomen iedereen weet dat je daar bij het haaks opdraaien al de juiste versnelling moet hebben om boven te geraken. Zelfs ik wist dat en toch ging mijn voorste tandblad niet op ijn kleinste waardoor ik al snel stil kwam staan , djuuu dan maar naar boven kreffelen . Te voet eigenlijk nog gladder als op de velo en ergens halfweg Paterberg slaagde ik erin om terug in gang te geraken waardoor ik toch half omhoog ben gefietst. Boven was het groeperen en wachten , tot mijn verbazing waren er zelfs vrouwen uit onze groep die boven geraakte zonder af te stappen !!! Nu richting Koppenberg die gore kutklim daar geraak ik zelfs nog niet boven als het droog is dus met een ei in mijn broek reden we richting Koppenberg , bij het opdraaien zag ik dat de koppenberg groen van het onkruid en mos was en kletsnat want het was nog steeds aan het regenen. Ik met mijn slicks geen ribbeltje profiel omhoog maar al snel was het patieneren en stond ik weer maar eens stil , ik niet alleen slechts twee man van onze groep geraakte vandaag boven , proficiat ! Weer te voet omhoog … nu reden we naar de stationsberg en hierna de kasseistrook Mariaborrestraat en steenbeekdries , ik was weer blij dat dit achter de rug was , ik en kasseien is geen beste combinatie dus vraag me nooit om mee parijs roubaix te rijden ! Nu kwam de Taaienberg of ook wel Tom Boonenberg deze klim lag me wel hier kon je in het gootje rijden wat een verademing was . Na nog de muziekberg gedaan te hebben kwamen we kletsnat aan de bevoorrading dit was een Taverne waar we met 20 man een spagettie gingen eten en kwam na 45 km . ik trok mijn kleding uit en legde deze te drogen terwijl wa op onze spagettie aan het wachten waren , het zag er echt lekker uit een goei bord spagettie maar het lange wachten in combinatie met een warme maaltijd was een aanslag op onze benen en goesting om in de gietende regen verder te rijden. Allemaal buikje (te) vol en verder , het was aan het GIETEN maar dapper als een flandrien vertrok ieder van ons weer op zijn aluminium ros de gietende regen in. We hadden eigenlijk geluk dat het niet koud was anders hadden er slachtoffers gevallen wegens onderkoeling maar in de afdaling van de Oude Kruisberg en helling Hotond (hoogste punt van oost-Vlaanderen) zat ik toch steeds de bibberen op mijn fiets. Dit spoorde me aan om kop te gaan doen en niet meer te treuzelen en mij zo warm te fietsen , dit werkte . Slot van rekening kreeg uitgerekend den deze nog een platte achterband ! Een flink stuk glas had zich in mijn band vastgezet. Alles kletsnat niet ideaal om een achterband te vervangen maar het duurde niet zo lang tot hij gemaakt was. Enkel de Kluisberg moesten we nog doen , hierna zagen we ineens geen pijltjes niet meer hangen , weer de route kwijt ! Uiteindelijk volgden we de wegwijzer Oudenaarde 8 km Die laatste 8 km waren in de gietende regen we reden nu per 2 over een fietspad waar je maar net met 2 naast een over kon. Het zicht was bijna 0 met het opspattende water van die dat voor je reed ,hier zat dan ook nog eens zand bij en dit was rotvervelend. Er waren er die nog een versnelling hadden en ik schoof mee door maar aan een kruispunt net voor het centrum van Oudenaarde kwamen we weer samen . Kletsnat en doorweekt kwamen we met zijn allen terug aan het hotel …85 km gereden maar het voelde alsof we een echte heldentocht achter de rug hadden en dit maakte de sfeer wel goed. We voelden ons allemaal flandrien die avond ! Na het weer veel te lekkere eten gingen we nog een kwis doen bij een goei pint bier … om 12 uur was mijn "kjes oojt" en ging ik naar bed . Er waren er die nog op café gingen maar de meeste waren moe en kropen in hun bed. 

dag 3

Bij het ontwaken hoorde ik gehinnik op de scheldekaai er was een paardemarkt te doen in Oudenaarde , elke boer kwam trots zijn boerenknol showen en het stond vol paarden voor ons hotel. Vandaag was het wel goei weer maar we gingen niet fietsen maar naar "Centrum van de ronde van Vlaanderen" of het ronde van vlaanderen museum . Ik vond het echt wel spijtig ik had echt nog wel zin om een toerke te gaan doen maar we hadden een gids gereserveerd. Normaal zou Freddy Maertens ons een rondleiding gegeven hebben maar die zat in het buitenland dus was het Lucien De Schepper , geen grote naam maar wel een gepasioneerde levende wielerencyclopedie ! Die mens had bij alles een leuk wielerverhaal echt interessant , ik was al 2 keer in dit museum geweest maar met een gids is het wel anders . Op gegeven moment mochten we op een fiets onze wattage meten in een virtuele spurt tegen Peter Van Petegem, ik kwam op 403 watt uit wat toch bij de betere van onze groep was dus dat was wel plezant . Na een rondleiding van wel 2 uur was het tijd om ons verblijf af te ronden nog snel iets drinken op de markt van Oudenaarde en richting thuis. 

Weer een leuk fietsweekend achter de rug met een leuke groep collegas , het is een mooi cadeau van onze baas dat moet ik wel zeggen !

Vandaar dat ik en de Coet nog eens richting Ardennen gaan in onze laatste week verlof , plaats van de afspraak is zoals steeds La Gleize Stoumont wat ondertussen mijn tweede thuis is geworden. Meermaals ben ik hier al op weekend geweest en ook is mijn zus hier onlangs getrouwd.

We kwamen omstreeks 9u aan en zouden eerst nog een bezoek aan het toilet moeten doen en dit zouden we doen in het plaatselijk brasserieke maar dit was nog gesloten dus stuurde de baas die ik ondertussen al ken ons naar de ontbijtruimte in het hotel grand chique namen we een koffie bij het zwembad (zie foto) , we gingen nog eens goe naar de wc en startte onze toer . We zouden weer een 7 tal Luik - Bastenaken - Luik (L-B-L) hellingen voor onze wielen krijgen dus was er werk aan de winkel .

Eerst kregen we de col du Rosier voor onze wielen om dan af te dalen naar de cote de la Vequee een klim van 5 km lang maar met een zoet gemiddelde , ik had de gps route zelf samengesteld dus was het afwachten wat we voor de wielen kregen en al snel waren we genoodzaakt om een stuk van 200 meter over onverhard te toen met ons tubekes van de koersvelo maar oké een beetje avontuur kan geen kwaad ! Maar toen we terug op de verharde weg kwamen merkte ik dat het statief van mijn GoPro camera deels was doorgebroken dus is het gedaan met filmen voor even , djuu toch ! Maar nu verder naar de eerste echt steile klim de Thier de Coo , een klim van 2.5 km en met stukken tot 19% hier was het recht op de trappers pompen tot je boven was een echte killer moet ik zeggen . Nu volgde de cote d'Aisomont die vanuit Trois-Pont tot aan het skistation valle de Wanne gaat goed voor 4.5 km maar een echte loper , nergens te steil . Het gevaar kwam er nu aan ... de Stockeu met tot 21% een echte rotzak maar we kwamen beide goed boven al kroop de opéénvolging van hellingen al in onze benen . Ook deed de gps wat raar en we kwamen op een zijspoor terecht maar we bleven doorfietsen in de hoop dat we terug op de route zouden kunnen geraken via een zijweg maar na 3 km fietsen bleek dit zijspoor dood te lopen want we kwamen op het circuit van francorchamps terecht waar een parkeerwachter ons rechtsomkeer stuurde .

Hier kregen we even een dipje , de omweg van 6 km en een hongerklopje bracht de sfeer even naar beneden maar met wat te eten waren we al snel de kaaien door . Veel tijd voor te treuren was er niet want al snel stond de Haute levee voor ons wiel en was het weer 3.5 km klimmen. Het liet zich echt voelen in mijne benen en was weer blij dat ik boven was , nu nog 1 helling de col du Rosier nog eens maar dan langs de L-B-L kant .

Het begon wat te druppelen terwijl we aan het klimmen waren en tegen we boven waren was het aan het zeiken dus met dichtgeknepen rem gingen we de afdaling in die ons terug naar de auto bracht in La Gleize waar we nog even op het terras iets dronken .

84km gereden aan 22 gemiddeld met 1907 hoogtemeters , pittig tochtje 

Geen fietsvakantie naar de Alpen maar een gezinsvakantie met vrouw en kind naar het Gardameer in Italie. 

Na wat rondsnuffelen op het net kom ik al snel te weten dat het ook daar een waar fietsparadijs is dus de fiets moest mee. 

Wil het ook nog treffen dat de Coet op precies dezelfde camping zat als wij (echtwaar puur toeval) dus de fiets moest mee op verlof ! 

Het was echt wel niet de bedoeling om elke dag te gaan fietsen want dat zou vrouwlief niet zo leuk vinden maar ik had mij toch een doel gesteld. 

En dit doel is de Monte Baldo , de hoogste berg aan het zuidelijke deel van het Gardameer een col van 1650m hoogte . 

Maar eerst toch maar een ritje doen op het relatief vlakke deel van het Gardameer . De heuvels doen wat denken aan Haspengouwen of het Hageland maar dan met olijfbomen en wijngaarden ipv van mais of patatvelden. 

We reden op ons gemakske het was echt genieten van het italiaanse platte land en de italiaanse stille dorpjes. 

Het ene klimmetje kwam na het andere en een spurtje bergop kon niet ontbreken natuurlijk. 

Een tochtje over de weg stond als omschrijving bij de gps track maar plots ging de route langs een zandweg langs wijnranken , geen erg we waren met de mtb dus waren we best wel blij eens op onverharde weg te kunnen rijden. 

Smalle zandwegen brachten ons langs kiwiplantages en boomgaarden met appels en olijven echt mooi om zien. uiteindelijk kwamen we terug op de weg en konden we richting camping , een frisse duik in het Gardameer was meer dan welkom . 

Een leuk ritje van 47 km aan 23 gemiddeld met 590 hoogtemeters een leuke opwarmer want morgen zou het andere kak zijn. 

dag 2 

toch wat duf opgestaan tja 6u30 was het , ja als je hier wil gaan fietsen moet je vroeg opstaan of anders wordt je gaargebakken op je fiets. 

Eerst met de auto richting voet van de klim deze lag in Caprino en na een 3 kwartier waren we daar . 

Nog een verse croissant van de bakker en we gingen van start , direct bergop geen vlakke aanloop op het gemakske klimmen alles zat nog snor . Niet echt wetend wat er ons te wachten stond , hoe ver is het klimmen ? Hoe steil ? Het enige wat ik wist was dat we naar 1650 meter hoogte moesten en mijn gps gaf 400 m aan bij vertrek. 

Slingerende wegen , weinig auto's en al snel kwam de eerste haarspeldbocht het begon zowat op de Alpen te gelijken ik had er nog steeds genot van al had ik al 1 drinkbus leeggedronken en we hadden nog maar 5 km gedaan , de zon scheen al fel en het zweet drupte al van onder mijn helm naar beneden het leek wel regen.... pfff Warm .

Na 10 km kwamen we een café tegen waar we ons drinkbus vulde en nog ne cola dronken , ik vroeg in het Engels hoe ver het nog was tot aan de top ? Ik kreeg een antwoord in het Italiaans en had verstaan nog 30 km !!! Hup terug de fiets op , de coet en ikke bleven nog mooi samen en hielden na een tijd weer even halt om een fototje te nemen en eens van het uitzicht te genieten. Nog wat drinken en weer verder we naderden de 1000 m hoogte dus ik dacht da komt hier goed ! 

Maar al snel werd ik wakker uit mijn droom en kregen we een afdaling die ons terug naar 800 m bracht dus terug naar af . Op dat moment begon ik te twijfelen of ik de top wel zou halen …. Na het stuk afdalen begon terug de klim en moest ik de Coet lossen , hij op zijn tempo ik op dat van mij. 

Vanaf toen zat ik alleen we moesten nog door Ferrara di Monte Baldo een klein dorpje en daarna volgde enkel nog een weg die langs de bergflank ging . 

Ik begon wat door mijn krachten heen te zitten we waren dan ook al ruim 2 uur aan het klimmen en ik moest een eerste keer van de fiets , de coet was al lang niet meer in zicht op dat moment. ff wat drinken en verder want de enige weg is omhoog , langs de kant stonden soldaten van het italiaanse leger ik vroeg hen hoe ver het nog was en ze zeiden "3 km , you can do it ! " Deze aanmoediging was welkom al was ze 10 meter verder al uitgewerkt , in de verte zag ik een iemand aan de kant staan ik dacht dit moet de coet zijn ! Maar toen ik dichter kwam was het iemand anders , een Deense wielertoerist die nog nooit geklommen had en nu voor de eerste keer ne col deed ! Die kerel was ook af aant zien dus was ik niet meer alleen …. Joepie . Die kerel ,klaagde dat hem mee zijne 34 / 27 nie toe kwam … en ik klaagde dat ik liever mee smalle bandjes van ne koersvelo ipv dikke toppen van ne mtb ne col omhoog reed … ik had mijne maat gevonden. Samen reden we verder het enige wat we nog tegenkwamen was loslopende koeien met zo'n bel rond de nek . Het werd steiler en steiler ik moest weer van de fiets en de Deen reed verder … even verder stond dan toch de Coet te wachten ik was blij ! Ik zei "als ik nie mee u hier was was ik lang teruggegaan " man man ik was aan het afzien . Maar de top kon nu toch niet meer al te ver weg zijn ? Ik raapte mijn moed bijéén en ging terug mee verder een stuk van 500 meter van 19 % stond ons nog te wachten en ja hoor ik moest er weer af … mijn benen waren leeg maar ondertussen stond al wel 1450 m hoogte op mijn gps dus ik moest verder ! Komaan volhouden en na bijna 3 uur klimmen kwamen we aan op de top ! 1650 m hoogte stond op de teller en blij dat ik was. Even later was er toch wat twijfel of dit de top wel was , één ding was zeker , als we verder reden volgde een afdaling die ik niet meer zou nemen om vervolgens weer langs dezelfde weg terug omhoog te moeten nee we gingen terug langs waar we gekomen waren. Na een beklimming van 28 km volgde de afdaling van 28 km en dit was genieten in een rotvaart gingen we weer naar beneden zalig is dit toch.
 
 

Zwaar onderschat , het camping/vakantieleven is dus niet goed voor de conditie (als die al goed was haha) 

56 km aan 16 gemiddeld 1895 hoogtemeters

Ben op een mooie zaterdagmorgen opgestaan met rode vlekken in mijn gezicht rond mijn ogen die dan ook nog eens pijn deden , naar de huidspecialist geweest en blijkt dat door stress ik een aanval had van uitslag rond mijn ogen , zeer vreemd en ook wel niet echt fraai ... uiteindelijk is voor alles een medicijn en ik heb pillen gekregen maar deze zijn zo zwaar voor mijn maag dat ik eigenlijk al 2 a 3 weken misselijk rondloop en dus ook niet de kracht heb gehad om te fietsen ... op een gegeven moment durfde ik nog maar amper buitenkomen een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen maar de uitslag is bijna weg en de medicijnen ben ik aan het afbouwen en ik ben terug op mijn fiets gekropen. Vorige week al een ritje van 90km in het Hageland gaan doen en in Reusel met de mtb de zwarte en de groene tocht goed voor een kleine 60km maar beide wel op mijn eentje dus nie te zot. Vandaag zou anders worden een toertocht met mannen die nie liever dan mekaar dood , meurg of choco rijden is wat anders dan wa toeristen op je eentje . Het was dan ook al van de tt in Dessel (21/4) geleden dat ik nog eens gekoerst had ... ik had al vernomen van Kris dat de Marc in goede doen was dus dus ik verwachtte echt wel nie dat er traag gereden ging worden . Met deze 2 ging ik uiteindelijk ook van start in Grobbendonk . Het was bij de eerste kilometers al duidelijk dat de wind vandaag rake klappen ging uitdelen . Het draaide voor geen meter rond bij mij het was puffen en harken en na 10 km zei ik al tegen de mannen dat ik de 60 km niet zag zitten en bij de splitsing voor de 40 zou gaan maar dit zagen ze niet zitten , op ons gemakske tot aan de 50 km samenblijven en de laatste 10 km zien we wel zeiden ze ... ik zou nog wel zien ...

Ik plaatste mij in hun wiel en liet hen de kop doen in de hoop dat ik er wa door zou komen ...

Nog geen 5 km verder begon het wat beter te gaan ik nam al eens de kop en wanneer we bij de 1ste bv aankwamen waren mijn slechte benen niet meer zo slecht. Van de 40 was ondertussen al geen sprake meer na een suikerwafel , stukje appelsien en wat drank gingen we terug van start voor het tweede deel , dit was zoals het eerste een groot gedeelte dreven en veldwegen dus snelle stukken waarbij ik en de Marc om beurt de kop deden , Kris bleef verstandig zoals hij is in het wiel zitten met daarachter nog een 63 jarige man uit Mortsel die vlotjes kon volgen "chapeau" . 

Met vieren zoefden we door het tweede deel ik noteerde een 24.5 gemiddeld bij aankomst aan de 2de bv , ik weet dat er veel snellere zijn maar ik was best trots  maar ik had toch al wel enkele cartouchen verschoten en we zaten nog maar aan km 43...  

Nu gingen we de finale in en ik ging nog steeds redelijk fris van start ik zag het nog vollenbak zitten  Marc op kop en ik in het wiel daarachter Kris die het juiste moment aan het afwachten was. Maar het moment was stillekes gekomen ik voelde mijn benen vol lopen de ondergrond werd wat muller en we zaten in een dreef waar de wind fel blies , ne rappe stak ons voorbij en de Marc ging mee maar ik kon niet antwoorden waarna ik het idee kreeg om mij te laten uitzakken tot bij Kris en mij in zijn wiel te zetten , Kris reed een 20 tal meter achter mij en al snel zat ik in zijn wiel ...

ik dacht laat hem nu maar eens werken maar ik kon maar 1 versnelling beantwoorden daarna moest ik ook Kris laten rijden , dieje was gaan vliegen en ging op zoek naar de Marc .... daar was ik dan na 50 km helemaal geparkeerd , jagen had geen zin meer dus ging ik maar aan een rustig tempo op mijn eentje verder , slot van rekening merkte ik ook nog dat mijn kilometrik verdwenen was dus was ik nog een stuk terugereden opzoek naar mijn tellerke , al snel vond ik dit en kon ik verder ... het parcours was meer van hetzelfde al zat er in het laatste stuk wel eens een leuk bosje en een bultje in na 64km kwam ik terug bij de wagen en stond de Marc daar te blinken want die was eerst binnen , Kris was tot op een paar meter gekomen maar toen hij dicht kwam versnelde de Marc weer , das het leuke aan goed te zijn hé  

voor mij was het echter weer een bevestiging dat ik in 2013 ver van mijn conditie van 2012 zit ...

Voor mij was deze tocht wel in orde al waren er veel brede dreven , veldwegen en asfalt maar ik vind dit wel eens leuk , geen topper maar oké .

64km aan 23.5 gemiddeld ... blijven trainen zou ik zeggen 

de aanloop naar de citadellemuur en de beklimming zelf