Vandaar dat ik en de Coet nog eens richting Ardennen gaan in onze laatste week verlof , plaats van de afspraak is zoals steeds La Gleize Stoumont wat ondertussen mijn tweede thuis is geworden. Meermaals ben ik hier al op weekend geweest en ook is mijn zus hier onlangs getrouwd.

We kwamen omstreeks 9u aan en zouden eerst nog een bezoek aan het toilet moeten doen en dit zouden we doen in het plaatselijk brasserieke maar dit was nog gesloten dus stuurde de baas die ik ondertussen al ken ons naar de ontbijtruimte in het hotel grand chique namen we een koffie bij het zwembad (zie foto) , we gingen nog eens goe naar de wc en startte onze toer . We zouden weer een 7 tal Luik - Bastenaken - Luik (L-B-L) hellingen voor onze wielen krijgen dus was er werk aan de winkel .

Eerst kregen we de col du Rosier voor onze wielen om dan af te dalen naar de cote de la Vequee een klim van 5 km lang maar met een zoet gemiddelde , ik had de gps route zelf samengesteld dus was het afwachten wat we voor de wielen kregen en al snel waren we genoodzaakt om een stuk van 200 meter over onverhard te toen met ons tubekes van de koersvelo maar oké een beetje avontuur kan geen kwaad ! Maar toen we terug op de verharde weg kwamen merkte ik dat het statief van mijn GoPro camera deels was doorgebroken dus is het gedaan met filmen voor even , djuu toch ! Maar nu verder naar de eerste echt steile klim de Thier de Coo , een klim van 2.5 km en met stukken tot 19% hier was het recht op de trappers pompen tot je boven was een echte killer moet ik zeggen . Nu volgde de cote d'Aisomont die vanuit Trois-Pont tot aan het skistation valle de Wanne gaat goed voor 4.5 km maar een echte loper , nergens te steil . Het gevaar kwam er nu aan ... de Stockeu met tot 21% een echte rotzak maar we kwamen beide goed boven al kroop de opéénvolging van hellingen al in onze benen . Ook deed de gps wat raar en we kwamen op een zijspoor terecht maar we bleven doorfietsen in de hoop dat we terug op de route zouden kunnen geraken via een zijweg maar na 3 km fietsen bleek dit zijspoor dood te lopen want we kwamen op het circuit van francorchamps terecht waar een parkeerwachter ons rechtsomkeer stuurde .

Hier kregen we even een dipje , de omweg van 6 km en een hongerklopje bracht de sfeer even naar beneden maar met wat te eten waren we al snel de kaaien door . Veel tijd voor te treuren was er niet want al snel stond de Haute levee voor ons wiel en was het weer 3.5 km klimmen. Het liet zich echt voelen in mijne benen en was weer blij dat ik boven was , nu nog 1 helling de col du Rosier nog eens maar dan langs de L-B-L kant .

Het begon wat te druppelen terwijl we aan het klimmen waren en tegen we boven waren was het aan het zeiken dus met dichtgeknepen rem gingen we de afdaling in die ons terug naar de auto bracht in La Gleize waar we nog even op het terras iets dronken .

84km gereden aan 22 gemiddeld met 1907 hoogtemeters , pittig tochtje 

Geen fietsvakantie naar de Alpen maar een gezinsvakantie met vrouw en kind naar het Gardameer in Italie. 

Na wat rondsnuffelen op het net kom ik al snel te weten dat het ook daar een waar fietsparadijs is dus de fiets moest mee. 

Wil het ook nog treffen dat de Coet op precies dezelfde camping zat als wij (echtwaar puur toeval) dus de fiets moest mee op verlof ! 

Het was echt wel niet de bedoeling om elke dag te gaan fietsen want dat zou vrouwlief niet zo leuk vinden maar ik had mij toch een doel gesteld. 

En dit doel is de Monte Baldo , de hoogste berg aan het zuidelijke deel van het Gardameer een col van 1650m hoogte . 

Maar eerst toch maar een ritje doen op het relatief vlakke deel van het Gardameer . De heuvels doen wat denken aan Haspengouwen of het Hageland maar dan met olijfbomen en wijngaarden ipv van mais of patatvelden. 

We reden op ons gemakske het was echt genieten van het italiaanse platte land en de italiaanse stille dorpjes. 

Het ene klimmetje kwam na het andere en een spurtje bergop kon niet ontbreken natuurlijk. 

Een tochtje over de weg stond als omschrijving bij de gps track maar plots ging de route langs een zandweg langs wijnranken , geen erg we waren met de mtb dus waren we best wel blij eens op onverharde weg te kunnen rijden. 

Smalle zandwegen brachten ons langs kiwiplantages en boomgaarden met appels en olijven echt mooi om zien. uiteindelijk kwamen we terug op de weg en konden we richting camping , een frisse duik in het Gardameer was meer dan welkom . 

Een leuk ritje van 47 km aan 23 gemiddeld met 590 hoogtemeters een leuke opwarmer want morgen zou het andere kak zijn. 

dag 2 

toch wat duf opgestaan tja 6u30 was het , ja als je hier wil gaan fietsen moet je vroeg opstaan of anders wordt je gaargebakken op je fiets. 

Eerst met de auto richting voet van de klim deze lag in Caprino en na een 3 kwartier waren we daar . 

Nog een verse croissant van de bakker en we gingen van start , direct bergop geen vlakke aanloop op het gemakske klimmen alles zat nog snor . Niet echt wetend wat er ons te wachten stond , hoe ver is het klimmen ? Hoe steil ? Het enige wat ik wist was dat we naar 1650 meter hoogte moesten en mijn gps gaf 400 m aan bij vertrek. 

Slingerende wegen , weinig auto's en al snel kwam de eerste haarspeldbocht het begon zowat op de Alpen te gelijken ik had er nog steeds genot van al had ik al 1 drinkbus leeggedronken en we hadden nog maar 5 km gedaan , de zon scheen al fel en het zweet drupte al van onder mijn helm naar beneden het leek wel regen.... pfff Warm .

Na 10 km kwamen we een café tegen waar we ons drinkbus vulde en nog ne cola dronken , ik vroeg in het Engels hoe ver het nog was tot aan de top ? Ik kreeg een antwoord in het Italiaans en had verstaan nog 30 km !!! Hup terug de fiets op , de coet en ikke bleven nog mooi samen en hielden na een tijd weer even halt om een fototje te nemen en eens van het uitzicht te genieten. Nog wat drinken en weer verder we naderden de 1000 m hoogte dus ik dacht da komt hier goed ! 

Maar al snel werd ik wakker uit mijn droom en kregen we een afdaling die ons terug naar 800 m bracht dus terug naar af . Op dat moment begon ik te twijfelen of ik de top wel zou halen …. Na het stuk afdalen begon terug de klim en moest ik de Coet lossen , hij op zijn tempo ik op dat van mij. 

Vanaf toen zat ik alleen we moesten nog door Ferrara di Monte Baldo een klein dorpje en daarna volgde enkel nog een weg die langs de bergflank ging . 

Ik begon wat door mijn krachten heen te zitten we waren dan ook al ruim 2 uur aan het klimmen en ik moest een eerste keer van de fiets , de coet was al lang niet meer in zicht op dat moment. ff wat drinken en verder want de enige weg is omhoog , langs de kant stonden soldaten van het italiaanse leger ik vroeg hen hoe ver het nog was en ze zeiden "3 km , you can do it ! " Deze aanmoediging was welkom al was ze 10 meter verder al uitgewerkt , in de verte zag ik een iemand aan de kant staan ik dacht dit moet de coet zijn ! Maar toen ik dichter kwam was het iemand anders , een Deense wielertoerist die nog nooit geklommen had en nu voor de eerste keer ne col deed ! Die kerel was ook af aant zien dus was ik niet meer alleen …. Joepie . Die kerel ,klaagde dat hem mee zijne 34 / 27 nie toe kwam … en ik klaagde dat ik liever mee smalle bandjes van ne koersvelo ipv dikke toppen van ne mtb ne col omhoog reed … ik had mijne maat gevonden. Samen reden we verder het enige wat we nog tegenkwamen was loslopende koeien met zo'n bel rond de nek . Het werd steiler en steiler ik moest weer van de fiets en de Deen reed verder … even verder stond dan toch de Coet te wachten ik was blij ! Ik zei "als ik nie mee u hier was was ik lang teruggegaan " man man ik was aan het afzien . Maar de top kon nu toch niet meer al te ver weg zijn ? Ik raapte mijn moed bijéén en ging terug mee verder een stuk van 500 meter van 19 % stond ons nog te wachten en ja hoor ik moest er weer af … mijn benen waren leeg maar ondertussen stond al wel 1450 m hoogte op mijn gps dus ik moest verder ! Komaan volhouden en na bijna 3 uur klimmen kwamen we aan op de top ! 1650 m hoogte stond op de teller en blij dat ik was. Even later was er toch wat twijfel of dit de top wel was , één ding was zeker , als we verder reden volgde een afdaling die ik niet meer zou nemen om vervolgens weer langs dezelfde weg terug omhoog te moeten nee we gingen terug langs waar we gekomen waren. Na een beklimming van 28 km volgde de afdaling van 28 km en dit was genieten in een rotvaart gingen we weer naar beneden zalig is dit toch.
 
 

Zwaar onderschat , het camping/vakantieleven is dus niet goed voor de conditie (als die al goed was haha) 

56 km aan 16 gemiddeld 1895 hoogtemeters

Ben op een mooie zaterdagmorgen opgestaan met rode vlekken in mijn gezicht rond mijn ogen die dan ook nog eens pijn deden , naar de huidspecialist geweest en blijkt dat door stress ik een aanval had van uitslag rond mijn ogen , zeer vreemd en ook wel niet echt fraai ... uiteindelijk is voor alles een medicijn en ik heb pillen gekregen maar deze zijn zo zwaar voor mijn maag dat ik eigenlijk al 2 a 3 weken misselijk rondloop en dus ook niet de kracht heb gehad om te fietsen ... op een gegeven moment durfde ik nog maar amper buitenkomen een flinke deuk in mijn zelfvertrouwen maar de uitslag is bijna weg en de medicijnen ben ik aan het afbouwen en ik ben terug op mijn fiets gekropen. Vorige week al een ritje van 90km in het Hageland gaan doen en in Reusel met de mtb de zwarte en de groene tocht goed voor een kleine 60km maar beide wel op mijn eentje dus nie te zot. Vandaag zou anders worden een toertocht met mannen die nie liever dan mekaar dood , meurg of choco rijden is wat anders dan wa toeristen op je eentje . Het was dan ook al van de tt in Dessel (21/4) geleden dat ik nog eens gekoerst had ... ik had al vernomen van Kris dat de Marc in goede doen was dus dus ik verwachtte echt wel nie dat er traag gereden ging worden . Met deze 2 ging ik uiteindelijk ook van start in Grobbendonk . Het was bij de eerste kilometers al duidelijk dat de wind vandaag rake klappen ging uitdelen . Het draaide voor geen meter rond bij mij het was puffen en harken en na 10 km zei ik al tegen de mannen dat ik de 60 km niet zag zitten en bij de splitsing voor de 40 zou gaan maar dit zagen ze niet zitten , op ons gemakske tot aan de 50 km samenblijven en de laatste 10 km zien we wel zeiden ze ... ik zou nog wel zien ...

Ik plaatste mij in hun wiel en liet hen de kop doen in de hoop dat ik er wa door zou komen ...

Nog geen 5 km verder begon het wat beter te gaan ik nam al eens de kop en wanneer we bij de 1ste bv aankwamen waren mijn slechte benen niet meer zo slecht. Van de 40 was ondertussen al geen sprake meer na een suikerwafel , stukje appelsien en wat drank gingen we terug van start voor het tweede deel , dit was zoals het eerste een groot gedeelte dreven en veldwegen dus snelle stukken waarbij ik en de Marc om beurt de kop deden , Kris bleef verstandig zoals hij is in het wiel zitten met daarachter nog een 63 jarige man uit Mortsel die vlotjes kon volgen "chapeau" . 

Met vieren zoefden we door het tweede deel ik noteerde een 24.5 gemiddeld bij aankomst aan de 2de bv , ik weet dat er veel snellere zijn maar ik was best trots  maar ik had toch al wel enkele cartouchen verschoten en we zaten nog maar aan km 43...  

Nu gingen we de finale in en ik ging nog steeds redelijk fris van start ik zag het nog vollenbak zitten  Marc op kop en ik in het wiel daarachter Kris die het juiste moment aan het afwachten was. Maar het moment was stillekes gekomen ik voelde mijn benen vol lopen de ondergrond werd wat muller en we zaten in een dreef waar de wind fel blies , ne rappe stak ons voorbij en de Marc ging mee maar ik kon niet antwoorden waarna ik het idee kreeg om mij te laten uitzakken tot bij Kris en mij in zijn wiel te zetten , Kris reed een 20 tal meter achter mij en al snel zat ik in zijn wiel ...

ik dacht laat hem nu maar eens werken maar ik kon maar 1 versnelling beantwoorden daarna moest ik ook Kris laten rijden , dieje was gaan vliegen en ging op zoek naar de Marc .... daar was ik dan na 50 km helemaal geparkeerd , jagen had geen zin meer dus ging ik maar aan een rustig tempo op mijn eentje verder , slot van rekening merkte ik ook nog dat mijn kilometrik verdwenen was dus was ik nog een stuk terugereden opzoek naar mijn tellerke , al snel vond ik dit en kon ik verder ... het parcours was meer van hetzelfde al zat er in het laatste stuk wel eens een leuk bosje en een bultje in na 64km kwam ik terug bij de wagen en stond de Marc daar te blinken want die was eerst binnen , Kris was tot op een paar meter gekomen maar toen hij dicht kwam versnelde de Marc weer , das het leuke aan goed te zijn hé  

voor mij was het echter weer een bevestiging dat ik in 2013 ver van mijn conditie van 2012 zit ...

Voor mij was deze tocht wel in orde al waren er veel brede dreven , veldwegen en asfalt maar ik vind dit wel eens leuk , geen topper maar oké .

64km aan 23.5 gemiddeld ... blijven trainen zou ik zeggen 

de aanloop naar de citadellemuur en de beklimming zelf 

Goed vertrokken en het was even zoeken naar het eerste pijltje ... geen pijltjes ?? oh ja er staan er op de grond na even zoeken toch gevonden ... toch een geluk dat ik de route op mijn gps had geladen en daar mee kon volgen want die pijltjes waren echt wel onduidelijk. Oké goed vertrokken en na 10km pfffssssst platten band bij den Hans (nie ikke) , het waren dan ook slechte wegen vol putten daar in de Walen , oké verder nu nog 1 band voor 2 velo's dus dat werd spannend , het ging een beetje op en neer geen echte grote klimmen maar glooiend gingen we met de wind in de rug richting citadelle want deze klim kwam al na 32 km , ik had de klim al eerder gedaan en wist dat het een tempo klim is nooit nie echt steil maar wel 2 km lang maar den Hans ging aan en ik liet hem rijden want dieje was in bloedvorm en ikke pas nog ferm ziek geweest en niemeer op de fiets gezeten sinds vorig weekend en kwam ik daar nog achter zo'n voos toeristentrammeke terecht dat 5 per uur reed dus den Hans was eerst boven en zijne Leffe was binnen ! Vervolgens reden we naar Malonne (waar Michelle Martin in het klooster zit) daar nog een klein bultje en we kwamen aan de eerste bv aan na 42km  , koekjes netjes in 4 gesneden ? ja eerder aan de zuinige kant ... de drinkbus zeker vullen want de tweede bv zou al gesloten zijn wanneer we daar aankomen. bij het buitenijden van de bv een pijl naar links en naar rechts ??? iedereen rijd naar links dus wij rijden maar mee want dan konden we eindelijk een groepje vormen ... en ja hoor het zal nodig zijn want miljaar wat een wind hier en recht op de kop , een open vlakte en de wind had vrijspel en dat was te zien we waren aan het beuken en toch stond er maar 16 per op het tellerke en toen kreeg ik even een mentaal dipje djuu nog 60 km rijden en als het zo zou zijn tot aan de finish zou het nog afzien zijn !!! Maar verstand op nul en blijven trappen er was een gast van Gent die nog vrolijk rond reed en zijn wiel hield ik maar ik zag mijn hartslag stijgen en wist dat ik dit niet kon volhouden maar dapper bleef ik trappen ... tot den Hans naast mij kwam rijden en de wijze woorden " laat hem maar rijden ge gaat uw eige choco rijden " tegen me zei , een zekere rust kwam over mij en den Hans deed vanaf toen het kopwerk , ikke daar achter en nog een 3 tal 50 plussers in ons wiel , ik kreeg een tweede adem en trapte dartel verder opweg naar de volgende klim die met 3 sterren stond aangeduid op het papiertje maar deze klim kwam al maar niet ?? vreemd, niet echt bij nagedacht en verder rond km 75 kreeg ik een hongertje en zei tegen Hans om even halt te houden zodat ik wat op mijn gemak kon eten want een tweede bv kregen we toch niet. de 50 plussers dankten ons voor het kopwerk en reden verder. De wafel die we gekregen hadden en een gelletje binnen en verder want het was nog 40 km windop en ik voelde het al wel in mijn benen van altijd op en neer te gaan in het glooiende landschap... nog geen 5 km verder zag ik in één keer een plaat staan met daarop "Tourinnes St Lambert" huh ?? echt ?? fuck jong we zijn op de 85 km terecht gekomen !! nee weeral verkeerd gereden ofwa ... oh nee just nog een gelleke gepakt en een straat verder was de aankomst . Waarschijnlijk aan de bv het verkeerde pijltje genomen en op de 85 km terecht gekomen maar het stond echt slecht aangegeven hoor. Dus wij weeral een korte tocht gedaan met de bedoeling de lange te doen ... dat is wel het verhaal van dit jaar , verkeerd rijden troef ! Hoe loemp kunde zen hé ....

kortom : Kleine organisatie , slechte bepijling , ook niet zo'n super mooie tocht (misschien de 115km wel ?) , veel wind en weer verkeerd gereden

83km gedaan aan 25.7 gemiddeld met 990 hm volgens mijn Garmin.

Pff zaterdagmorgen ... in de douche gegaan en wanneer ik eruit kwam een zweetaanval om u tegen te zeggen nee ik was nog nie beter maar ik kon toch niet afbellen ik zit mee in de organisatie en ben begeleider van een groep en de tocht die gereden wordt moet men volgen via een fietsgps die helaas maar weinig mensen hebben. Dus uiteindelijk dan toch maar naar Turnhout gereden om te starten voor de 70km van Astra Fietst . Na het slechte weer van afgelopen week heeft het afzeggingen geregend waardoor er maar 12 bikers waren voor de sportieve tocht het exacte getal van de deelnemers voor de familietocht weet ik niet . Al maar geluk dat ik niet de 100 km mee moest doen want daar zaten snellere mannen in , in mijn groep zaten wel sportieve mensen maar deze hadden de 100 km nog niet in hun benen. Ook zat er een vrouwelijke collega Lief bij mij in de groep zij had haar koersfiets nog maar een week en was een beetje onzeker. uiteindelijk gingen we van start ,de eerste kilometers gingen wel al was ik nog goed ziek we reden aan een tempo van 26 per uur wat niet snel is voor een groepje met koersfietsen maar we zijn hier niet om elkaar eraf te rijden nee samen uit samen thuis en mooi in groep blijven rijden , de snelheid van de traagste is onze snelheid en deze stond op 26 per uur . Al was dit soms nog wel te snel want er stond een felle koude wind ... ik zat met koude rillingen op mijn fiets misschien was het tempo wel iets te traag om echt warm te kunnen rijden voor mij ? Na 25 km (wat wel vroeg is) kregen we al onze bevoorrading dewelke zeer goed in orde was met rijsttaartjes , banaan , AAdrink , koeken . Deze bv was ergens in Lille (dacht ik) vervolgens reden we verder naar West en Oostmalle om via Brecht op het verste punt van de tocht aan te komen en het tempo was nog steeds 26 per uur maar ik had er geen vreugde meer van ik was ziek en de energie liep uit mijn benen en ik zat futloos op mijn fiets. Na 50 km hielden we nog even halt voor een plasje en een hapje en drankje. Nu was het nog 20 km tot aan de finish dewelke een marteling zouden zijn voor mij we hadden nu wel wind in de rug en de snelheid ging al eens tot 30 per uur maar ik kreeg het allemaal niet meer rond ... na 70 km kwamen we terug aan bij Astra Sweets waar ik de broodjes en de pintjes bier liet voor wat ze waren. Direct de auto in en richting Arendonk .... de rest van de dag met 39° koorts op de zetel doorgebracht. Geen Arendonk zingt en swingt voor den deze.... 

het komt er eigenlijk op neer om naar je lichaam te luisteren en als je ziek bent ben je ziek  

Volgende rit met Astra Sweets gaat door het Hageland zijn dit mag wel na 2 vlakke oefenritten , ik ga me terug opgeven voor begeleider van de 100km te worden 

Tot ik op vrijdag naar het weerbericht keek en het op zaterdag een droge dag zou worden , dus kwam het plan om de Herman Frison classic te rijden. Ik zat al enkele weken met het idee om naar de Ardennen te trekken om daar wat hoogtemeters te gaan doen maar het slechte weer strooide steeds roet in het eten. Maar voor dit weekend kreeg ik niemand warm om mee naar de Ardennen te gaan en de Coet en de Rudi gingen de Frison rijden dus besloot ik om mij bij hen aan te sluiten. Dus geen hoogtemeters maar een vlakke rit hier in onze Kempen. ' s morgens toen ik opstond was er lage bewolking en het druppelde wat motregen en de goesting zakte in mijn schoenen om eerlijk te zijn ... ik had een korte broek klaarliggen maar uiteindelijk toch maar beenstukken bij aangedaan het was wat te kil naar mijn goesting ... vertrokken want we hadden om 8u bij de Rudi afgesproken. Toen ik daar aankwam besloot ik om toch nog even terug naar huis te rijden om overschoenen aan te doen wat een goede beslissing bleek achteraf.

Eenmaal in Retie aangekomen was er toch wel wat volk op het Geenend aant vossekot. Het was nog steeds druilerig weer en met toch niet 100% goesting toch maar vertrokken. Na enkele kilometers stak een groep ons voorbij en sloten daar bij aan en in een zetel gingen kwamen de kilometers op mijn teller . We gingen over vertrouwde (saaie?) wegen door Kasterlee Turnhout Rijkevorsel Merksplas . ik en de Coet schoven mee door naar voren om ons deel van de kop te doen maar uiteindelijk kwam de bevoorrading vroeger dan onze beurt om kop te doen .We kwamen aan in Wortel om daar na 65km aan de bevoorrading te komen , nog geen kopwerk gedaan en eigenlijk nog niets geleden. Aan de bv was koek ,fruit en drank en het smaakte me wel. We vertrokken uiteindelijk terug met dezelfde groep en ik had er ondertussen wel zin in gekregen ik stond te popelen om op kop te komen  . Toen kwam de splitsing 125/155 gingen wij richting 125 en kwamen we plots op kop , De Coet en ik hielden een tempo van 32 a 33 per uur aan met nog een man of 8 achter ons er was eigenlijk niemand die echt wou overnemen dus bleven we maar doorfietsen tot we een ander groepje inhaalde en daar bij aansloten dit groepje reed wel wat trager en na een tijdje had ik het wel gehad , bij het oversteken van een hoofdweg schoof ik naar de kop van het groepje om daar met de Coet terug wat sneller te gaan rijden. De wind stond ondertussen pal in het gezicht en tussen de open velden was het wel werkendag. De Rudi schoof uiteindelijk door naar de kop en ik plaatste me terug halfweg de groep . We kwamen aan de tweede bv waar ik nonkel jos en mijn neef Kristof tegen kwam. toen zij met hun groep doorreden ging ons groepje bij hen aansluiten en waren we wel met een schoon groepke volk. Nu was het via Hoge Mierden , Reusel recht richting Arendonk .Het stuk van Arendonk terug naar Retie naar de inschrijving deden we niet want dat hadden we deze morgen al gedaan. 

Met 110 km op de teller en 29.5 gemiddeld kwam ik terug thuis aan. 

Geen hoogtemeters maar wel een goei trainingske , volgend weekend staat er weer een tocht met het werk op de planning dus de Ardennen zullen nog even moeten wachten !

Zondag morgen opgestaan eens buiten kijken en alles weer nat  djuu het zou vandaag ook weer geen ideaal fietsweer worden maar ik zat wel met een goestingske om een tochtje te gaan doen , ik moest mijn fiets nog op !

Gewoon een toerke rond de kerktoren zag ik niet zitten eens op de kalender kijken wat er in de buurt te doen is en ik zie daar "Vlimmeren" staan.

Als omschrijving zie ik daar "Lilse Bergen" bij staan , tja oké al 100 keer gereden maar dit was niet ver van de deur en vlak bij de bomma dus keek ik op de buienradar , deze gaf geen regen aan. En hup heel mijnen bazaar in de auto gezwierd en ikke naar Vlimmeren.

Onderweg een ferm bui en den deze begon al te twijfelen .... zou ik nie beter binnenblijven mee zo'n weer ik was trouwens nog wel wat ziekjes ? Hup rechtsomkeer en terug richting Arendonk . Een kilometer verder ging er weer een ander stemmeke door mijn kop " komaan platte ge zijt er bijna stapt op dieje fiets en doe wa kilometers "... . Rechtsomkeer en terug richting ...Vlimmeren . Nog een bui op mijn dak en een pikzwarte hemel , ik kon de weg naar de inschrijving ook niet goed vinden stond slecht aangegeven na wat gesukkel in Vlimmeren dorp dan toch de weg gevonden . Het was niet al te druk aan de inschrijving waarschijnlijk door het slechte weer maar ik had me dan toch ingeschreven en stond uiteindelijk helemaal klaar voor te starten .... en juu ikke alleen weg (het was dan ook heel stil wanneer ik een bericht naar iemand stuurde voor te fietsen kreeg ik weinig respons) . 

Het enige stuk nie Bloso Lilse Bergen was het stuk naar de Bloso en terug van de Bloso naar Vlimmeren . Nog een bui of 3 in mijne nek gehad dus nat was ik wel , de ondergrond ging nog wel geen grote plassen en goed te doen. Maar echt alleen de Bloso toer men had zelfs geen pijlen moeten hangen want je kon deze van de Bloso volgen ... ik was nog wel eens eerst vandaag  

fiets afspuiten ne snel naar de Bomma ... ik heb dan toch iets of wa gereden dees weekend...

43 km aan 23 gemiddeld .

Eindelijk is het weer zover we mogen nog eens gaan biken in het buitenland. Deze keer was het Winterberg waar we een weekend heen gingen gelegen in Duitsland. Afspraak rond de klok van 13u bij mij thuis daar waren Davy VG , Davy C. (Coet) , Kris ,Marc en ikke . Met zijn vijf in de Marc zijn bus het was toch wel 4 uur rijden want er was file in het roergebied. Aankomst aan het Hotel blijkt het vol Hollanders te zitten maar geen erg zij zouden meer last van ons hebben dan wij van hun. Even de bagage op de kamer zetten en direct aan tafel , een buffet om u tegen te zeggen goei eten en veel keuze ! Het Hotel blijkt dik in orde te zijn. Maar we zijn hier om te fietsen dus niet veel later stonden we al in tenue klaar om de buurt te verkennen. Een klein toerke want het was al 19u en de fietsenstalling sluit om 21u en het wordt dan ook donker. We reden zo maar wat rond enkele zandpaadjes een klimmetje hier en klimmetje daar het was wel puffen met een volle buik. Eens langs de springschans aan de skipiste en ja er lag zelfs nog een beetje sneeuw. Het werd al wat donker dus we moesten richting Hotel , de fietskes op slot in de stalling, omkleden en naar de bar ! In de bar vlogen de mannen in de halve liters "Veltins" een lokaal pilsje ik hield het bij gewoon pintjes Veltins. Morgen stond ons trouwens een zware tocht te wachten want we hadden bij pot en pint besloten om de zwaarste toer te rijden , ja hoor de zwaarste of "schwer" stond er als omschrijving. Eens benieuwd of we daar geen spijt van zouden krijgen , na een pint of 4 kropen we toch in ons bed , trouwens het was een goei bed maar echt super had ik niet geslapen moest wel 4 keer naar de wc 's nachts . 

dag 2 

Ik was om 6u45 al wakker de rest lag nog te slapen dus begon ik mij maar rustig klaar te maken. Even later was er geluid in de kamer naast mij dus die waren ook wakker eens benieuwd want die hadden halve liters gedronken terwijl ik maar gewoon pintjes. Maar daar waren ze toch redelijk fris dus konden we snel naar het ontbijt en ook dit was zoals steeds in Duitsland een buffet om u tegen te zeggen , 4 soorten cornflakes , spek mee eieren , spiegeleikes , pistolets , croissants , fruit , 5 soorten beleg enz enz . Ons buikje goe rond geten want we zouden de koolhydraten nog wel kunnen gebruiken , het was wel zo dat zoveelste langer we aan het buffet bleven zitten des te tammer we werden dus gingen we ons maar snel klaarmaken. Helemaal klaar voor de koninginnerit nog snel een laatste materiaalchek een remblokske hier wat kettingolie daar en juuu we konden vertrekken. Even zoeken waar het eerste bordje met nr.24 op stond maar ik had voor alle zekerheid de route toch op mijn gps geladen dus vonden we het begin van de route al snel en die startte recht over ons hotel een knoepert van een klim van tegen de 20% moesten we omhoog mee ons koude benen ! ja dit was direct de Kahler Asten de hoogste berg in Winterberg we zaten hier op 841m hoogte. Dus nu kon het alleen maar naar beneden gaan en dit is fun tegen 50 per uur off road naar beneden dit is kicken maar niet zonder gevaar . Eenmaal in het dal was het genieten van de natuur de bossen en de bergen zalig is dit ! De eerste lange klim drong zich aan en nu zouden de bergen zich laten voelen ,zweten als een paard want het was stralend weer ,boven nog een steile knik en we waren boven , pfff ! Wa is da hier allemaal ging door mijn hoofd ! Eenmaal boven was het wat wachten tot iedereen boven was , nam ik een moment om mij wat kleren uit te doen armstukken en klakske af want da was al kletsnat van 1ne klim. terug een duik naar beneden en plots weer een steile klim , ik was nog niet bekomen van de vorige en er spookte in mijn hoofd van "afstappen, afstappen , afstappen !" en ja hoor den deze kreeg het niet meer rond , te steil en ikke te dik en nie genoeg getraind. Dus den deze een stuk te voet naar boven waar het wat minder werd stapte ik terug op , eigenlijk waren we nog maar goed 15 km ver en deze stond al te voet , da beloofde ! Nog 2 van deze klimmen volgde voor we aankwamen in Oberkirchen hier namen we even halt om wat te eten en te drinken en even wa te zitten op de trapjes in het zonneke. Het was nog ter sprake gekomen om hier een spaghetti te eten maar "ik heb nog geen honger" klonk luid , we eten wel in het volgende dorp … (zou dit een foute beslissing zijn geweest ????) En verder om de hoek ging de route verder en daar lag een muur van Hoei maar dan met kiezeltjes pff toch even afstappen maar ondertussen was ik niet meer de enige die eraf moest daarna ging de klim zoetjes aan verder maar deze duurde zolang dat het echt een stille moordenaar was en op het einde een knik erin van boven de 20 % slechts 2 van de 5 slaagde erin om hier boven te geraken zonder af te stappen en dat waren de 2 Davy's . Hier ben ik echt diep moeten gaan ik zou wel om mama geroepen hebben , jezus god wat een killerklim. Ik was zeker niet de enig die badend in het zweet en totaal choco boven kwam. Nu gaan we toch wel ergens pauze pakken en een spaghettike eten luide het door meerdere kelen , we hadden ondertussen 50 km gedaan en enkele hadden al serieus diep moeten gaan , waaronder ikke. Maar we moesten verder , nu weer dalen maar ik kreeg in de mot dat we van de route gegaan waren en twijfel ontstond , in de middel of nowhere kwamen aan in Himberg een gat met 1 straat , 1 hotel en 1 huis meer niet ons drinken was ondertussen op dus klopten we maar aan bij dat eene huis waar van bij een vriendelijke dame onze flessen mochten vullen. Na even zoeken kwamen we zonder al te veel extra kilometers terug op de route terecht maar nog steeds niets gevonden om iets te eten , een ware veldslag was het we moesten nog zo'n klim over voor we uitgehongerd aankwamen in Altastenberg we hadden 65km gedaan. Hier was een restaurantje waar we konden eten we wilden allemaal een spagettie maar jammer alleen een kleine kaart waar we dan maar kozen voor een "strammer max" dit is een uitsmijter brood ei en hesp maar smaken dat dat deed !! Dit is wat we nodig hadden "ETEN" . We gingen verder Kris was even aan het twijfelen om binnendoor naar het Hotel te gaan maar we konden hem toch overhalen om mee te gaan , Samen uit samen thuis luidt het ! Nog een dikke tien kilometer moesten we doen maar het einde was in zicht , nog een paar keer klimmen het was echt puffen en afzien maar we haalden het allemaal , een gevoel van euforie was onder ons. Toch meer van de zwaarste ritten die ik ooit heb gedaan , 80 km met daarin 2850 hoogtemeters das gene kak hoor das gewoon altijd klimmen en dalen vlakke stukken zaten er niet in. Snel ons zwembroek pakken en een plonske doen in het zwembad aan het hotel Zaaaaalig was dit , ook de sauna was heerlijk. Allemaal moe maar een frisse pint op het terras in het zonneke kon er zeker nog wel bij als aperitief voor ons avondeten. Ons eigen goe dik geten aan het avondbuffet en weer de bar in , Wat moet een man nog meer hebben ! geslapen als een roosje deze keer. Over de route moet ik wel zeggen dat het veel brede grindwegen waren en weinig echte singletracks maar mij goed zo hoor wel mooie natuur en uitzichten , een echte aanrader en het Hotel waren we allemaal tevreden van. Hoogtemeters kan je hier wel doen en u eens ferm leegrijden. 80km aan 16 gemiddeld met 2850 hoogtemeters en 5020 calorieen verbrand ! laat het filmpje voor zich spreken :
  dag 3 

Super geslapen en de benen zijn vrij goed gerecupereerd na het ontbijt deden we nog een tochtje van 33 km als afsluiter niet zo zwaar deze keer meer wat glooiend op en neer met als afsluiter nog 1 pittige klim. Het was zalig weer een stralend zonnetje nog snel even een plons in het zwembad en terug richting thuis naar vrouw en kind. Het was mooi geweest , goe gelachen , goe geten , goe gedronken , goe met de fiets gereden , grellig afgezien ! hier kom ik ooit nog terug ! 33 km aan 20 gemiddeld 815 hoogtemeters

We waren met zijn 4 en alleen de Coet was met zijn fietske tot in Balen gekomen dus dieje had al 23 km achter de rug.

Ik stond al redelijk vroeg aan de inschrijving te wachten den Boonen stond al klaar voor te vertrekken samen met Kevin Hulselmans en Rob Peeters toen die doorreden moest de Marc en de Kris nog toekomen die waren wat laat waardoor we niet om 9.00 maar om 9.20 u vertrokken voor de toer van 100 km. De eerste kilometers was het wat afwachten we zetten ons achter een groep fietsers die toen we dichter kwamen een groep grieten bleek te zijn zij reden rond de 27 a 28 per uur wat na een tijd toch wel traag was waardoor we verder gingen opzoek naar een andere groep om in te hangen . Maar al snel was er een andere groep bij ons aan komen hangen waardoor wij kop moesten doen en na een tijd was de groep toch al aangedikt tot een heus peloton het tempo ging niet meer onder de 30 maar het voelde gemoedelijk aan met de wind in de rug was dit geen probleem. Over de tocht zelf kan ik kort zijn ... een wat saaie tocht met veel draaien en keren en veel grote baan eigenlijk moet ik zeggen dat Phillipe Gilbert een schoner tochtje op zijn naam staan (deze zou de dag nadien doorgaan). Na een tijdje sloot ons groepje dan weer bij een andere groep aan en na de splitsing van 100 / 125 / 150 was heel het groepje weer uitéén maar telkens kwamen we weer aan een ander groepje waardoor we eigenlijk nooit echt alleen gereden . Uiteindelijk reden we met een groepje bikers van Umicore de bevoorrading binnen (wel pas na 60km!) spijs en drank was welkom , onderweg toch al wel een reep binnengestoken want de bv bleef maar op zich wachten . Er was veel drukte aan de bv maar toen we doorreden zaten we plots dan toch alleen en wat zeer voelbaar was was de wind ! pal op de kop nu ! dus was het stoempen van nu af aan , we sloten aan bij mannen met Duvel shirts maar deze reden 35 per uur wind op kop het was zwoegen maar het ging wel na een tijd kreeg ik door dat Kris was gelost waardoor ik halt riep aan de Marc en de Coet , samen uit samen thuis is de regel dus lieten we Kris terug bijkomen en reden we samen door ieder deed zijn deel van het kopwerk , de Marc was ondertussen al in "racing-mode" gegaan die had er zin in en ik kon mij ook niemeer inhouden het was van nu af aan koersen , handen in de beugels en alles op een lint trekken daarna sterven en dan weer terug aanvallen we hadden een paar mannen gevonden die mee deden het was echt leuk , elkaar wat opstoken wat moet je nog meer hebben !  Marc zijn eerste toertocht op de weg was volgens mij wel een succes die had zich eens goed kunnen uitleven !

Een iets minder mooie tocht maar we hebben er zelf een leuk koersdagje van gemaakt , het belooft een leuk weekend te worden in Winterberg !

Winterberg here we come !

100 km aan 29.5 km gemiddeld.

Marc heeft afgehaakt dus was het enkel Kris die nog met mij mee zou rijden . We zouden bij de mannen van Goe Bezig aansluiten maar dat bleken er maar 2 te zijn Dirk en Luc de rest was vroeger vertrokken 8u30 was te laat voor hen. Ik en Luc zette ons op kop en reden richting Dessel . Na het inschrijven gingen we van start , nog even mijn camera opzetten en actie ! Het was nogal druk op de eerste singletracks waardoor Luc nog net voor een trage groep kon opdraaien en wij achter deze groep zaten dus de Luc was gaan vliegen en hebben we ook niemeer gezien. Dus met zijn 3 verder.

Als je deze tocht al vaak hebt gereden lijkt het wel of het saai is maar er zitten best wel leuke singletracks is maar ook veel asfalt . Ik en Kris reden ons tempo Dirk had al moeten lossen. op een gegeven moment kon ik aansluiten bij een snelle en de teller ging bijna tot 40 per uur , Kris had het nut er niet van ingezien en had gelost na een tijd kwam ik ook tot besef dat dit wel eens mijn dood kon betekenen verder op de tocht.

Ik had ondertussen wel een gat geslagen en kon met 2 andere bikers aansluiten die eigenlijk zowat van mijn kaliber waren en we maakte goed tempo , Kris was niet meer te zien deze zag ik pas aan de bv daar stond Luc al te wachten toen ik daar aankwam , wat koeken in mijn kas geslagen en verder , het eerste deel van de tocht ging me eigenlijk goed af en was fun ! Het tweede deel ging ook nog vlot we waren terug met zijn 4 en na een tijd kwam Luc op kop en begon tempo te maken , Kris en Dirk hadden gelost en Luc begon wat prikken uit te delen ik kon dit een tijd beantwoorden maar na een tijd sloeg hij een gat en viel ik stil ik wou er nog wel naar toe rijden maar mijn benen liepen vol mijn tempo zakte met 3 a 4 per uur  en na een tijd kwam natuurlijk de Kris terug aangereden die reed mij voorbij maar ik parkeerde gewoon op = op zeker , ik deed nog een laatste poging om tot bij Kris te komen maar mijn vaatje was af ! Uiteindelijk kwamen we terug bij het vertrek ik was ferm diep gegaan moet ik zeggen, pff lang geleden  we kwamen aan het vertrek Jan en Els nog tegen en uiteindelijk reden we terug naar Arendonk met zijn zessen , ik deed mijn deel van de kop maar ik was begot serieus choco toen ik thuis aankwam ... toch nog een beetje trainen Hanzzer !

75 km gereden aan 23.6 gemiddeld 

om dat een film meer zegt dan een geschreven tekst heb ik nog een mooi filmpje voor jullie gemaakt :

vandaag reden we 85 km aan 28 gemiddeld en we reden van Turnhout langs Oud Turnhout , Arendonk , Retie , Postel , Dessel , Kasterlee , Lichtaart , Tielen om zo terug in Turnhout uit te komen .

nog een leuk filmpje :

Vandaag ben ik met Marc een gps ritje gaan doen , eigenlijk de rit die ik zondag ga doen met ons werk (fietsproject) Marc wist me toch te zeggen dat het een schoon ritje was dus ben ik tevreden ... vandaag ook voor de eerste keer mijn GoPro getest op mijn koersfiets en ja hoor mooie beelden ik moet ze enkel nog in een filmpje monteren.

Verder staat mijn mtb nog bij Piet voor een groot onderhoud want ons weekend mtb'en in Winterberg komt eraan (3 weken) en ik wil zeker niet met een mtb naar ginder die niet loopt als een trein , spijtig dat ik geen stel goei benen kan kopen bij Piet , wel een nieuwe cassette , ketting , groot en middelste tandblad , voorderraileur en nieuwe balhoofdlagers ! dus aan de velo zalt nie liggen .

Momenteel zijn de skipistes nog open op Winterberg het is maar te hopen dat ik mijn snowboard nie mee moet nemen ipv mijn mtb ! dat het maar snel gaat dooien daar ....

65km gereden aan 30.5 gemiddeld

het filmpje is ondertussen klaar ik had wel de camera op de laagste resolutie staan dus de kwaliteit kan nog beter ..... 

76km aan 23 gemiddeld met 1020 hoogtemeters 


Onderweg naar Oudenaarde

start 3 daagse DePanne

kijkje nemen naar het materiaal 

Gatis Smukulis van Katusha

Het peloton komt voorbij 

De Koppenberg ... een echte moordenaar :)

Het wedstrijdverloop ga ik u besparen en de uitslag weet ik al evenmin want die staan nog nie online maar ik heb wel enkele foto's van team Meeuwese in actie die ik met u ga delen .

dikke proficiat aan iedereen die mee heeft gedaan...  

Maar om 8u00 schoten mijn ogen open en had ik mijn zinnen op fietsen gezet , maar wel onder voorbehoud dat de koorts van Sam minder zou zijn en Femke gaf me uiteindelijk groen licht om te gaan fietsen dus snel klaarmaken en om 8u30 op de afspraak op de met van Arendonk met de mannen van Goe Bezig ... daar stonden Luc , Davy , Peter , Marc (niet Marc geudens), Ruben , en nog een vader met zijn zoon die ik niet ken , dus met zen achten richting Ravels een ritje van 11 km maar dan wel tegen 30 per uur . Marc en Kris waren reeds vertrokken en misschien zouden we ze nog tegenkomen , de Coet stond al te wachten want die was al in zijn eentje richting Ravels gereden ... na het inschrijven stoven de mannen van Goe bezig weg en ik en de Coet hebben bleven achter het zou voor ons een rustig ritje worden met de snelheid om en bij de 20 km per uur , nie te zot laat ze maar rijden ... na enkele kilometers was de Coet ontsnapt aan een valpartij nadat hij te kort in mijn wiel zat en ik door een diepe geul reed hij kon nog net van zijn mtb springen dus geen erg en verder ... we gingen vandaag voor de 43km gaan er was nog een tocht van 53 maar die was niet aan ons besteed vandaag . op deze 43 raapten we Marc (niet Marc geudens) nog op want deze was ook ten val gekomen. We gingen met zijn 3 richting bv waar alles aanwezig was om het moteurke te laten draaien. En kijk eens aan wie daar om den hoek kwam jawel de Marc (wel Marc geudens  )en de Kris die hadden de 53 gekozen maar waren wel met de auto tot aan de toertocht gekomen dus konden we met zijn 4 verder nog steeds op ons rustig tempo van om en bij de 20 per uur ... het lijkt wel of het vandaag eens gaat lukken om rustig uit te rijden ... na enkele kilometers nam Kris de kop en ik zag dat we toch richting 25 per uur gingen dus ik dacht oké dieje wil koersen. dus deed ik mee en stoof voorbij en kwam op de kop nog steeds nie te zot gewoon tempo rijden , Marc G had al gelost die was op zijn knie gevallen of zou den alcohol nog nie uit zijn bloed zijn ik hoop dat hem tegen volgende week tip top is want hij gaat een wedstrijd rijden de duathlon van Lille waar ik ander jaren ook aan mee doe maar dit jaar eens nie wegens kaarten van een optreden gekocht ...veel succes Marc !  Ik hoorde de Coet puffen maar die wou absoluut mijn wiel houden want de broer van zijn lief was ons voorbijgestoken en da kon hem nie laten gebeuren maar al snel hadden we dieje kerel terug ingehaald dus de Coet zijn eer was ook al gered ... Kris had ondertussen ook al gelost maar er hong nog wel ne man of 7 in mijn wiel waaronder de coet , die broer van de coet zijn lief en zijn maten en Jan Moonen . Tot plots ! ....................... we terug aan de bevoorrading stonden !!! djuu zegt dat nie waar is weer een pijl gemist ofzo en verkeerd gereden daar stonden we dan met een groepke bikers dat verkeerd was gereden door da ik ne pijl had gemist ... slaap tekort zeker , Jan Moonen besloot om de tocht nog eens te rijden want die moest terug bij zijn Els geraken aan de inschrijving die broer van de coet zijn lief gingen over de baan terug naar Ravels en ikke en de Coet over de baan naar Arendonk we zaten aan de Hoge Mierden en via Reusel zouden we naar huis rijden wat toch begon tegen te steken de benen liepen vol en het draaide zo niet meer rond en op brug 5 aan de vraai moest de coet zelfs van zijne velo wegens kramp hij ging daar in de kant liggen met zijn benen omhoog en ikke tegen zijne voet duwen om de kramp eruit te krijgen , de auto's die daar langskwamen moeten gedacht hebben " welk standje zen die mannen daar aant doen" uiteindelijk toch thuisgeraakt na toch wel weer een vreemde dag , tzal wel aan een slaapgebrek liggen zekers maar de kilometers hebben we dan toch weer gehad , het zijn toch kilometers die ik hard nodig heb want anders kan ik nie veel gaan doen in Winterberg binnen 1.5 maand

vandaag niet naar de bomma want mee zo een ziek kind blijf je beter thuis 

64 km aan 22 gemiddeld en toch wel een beetje afgezien ....