Twee weekends en twee tripjes later, heb ik weer wat schrijf- en fotomateriaal voor jullie. Vorig weekend ben ik met de organisatie We Love Spain een weekendje naar Marokko geweest. Onderweg naar daar zijn we een bezoekje gaan brengen aan Gibraltar, een superleuke plaats. Het is een kolonie van de U.K., met als gevolg dat het daar een beetje op een Zuiderse variant van een mini-Londen lijkt. Met een mini-busje zijn we gaan rondrijden en naast genieten van prachtige uitzichten, supermooi weer en leuk gezelschap, konden we daar gewoon tussen de loslopende apen wandelen. Een hele belevenis! Daarna was het tijd om richting Algeciras te vertrekken, waar we de ferry zouden nemen naar Ceuta, een Spaanse grenskolonie in Afrika. Spannend!
Een goeie 2 uur en stresszweet (toch wel spannend of we de grens gingen over geraken) later, was het zo ver: ik was in Afrika! Ons eerste verblijf van het weekend zou in Tangiers plaatsvinden en dus hebben we de rest van de avond op de bus doorgebracht. Zelfs van op de bus bleef het genieten, want het uitzicht op de landschappen was geweldig. Na een lekker Marokkaans avondmaal kon ik al echt beginnen uitkijken naar wat er ons de volgende dag allemaal te wachten stond.
Zondagvoormiddag hebben we in Tangiers doorgebracht. We begonnen de dag met een kamelentocht op het strand. Leuke ervaring en zéker ook omdat we de hele dag weer van een stralende zon hebben kunnen genieten. Na nog wat rondslenteren in Tangiers zijn we verder gereisd naar Chefchaouen, het 'blauwe dorpje'. En dat mag je letter nemen: alle huisjes, gebouwen, winkels, etc. waren er blauwgeschilderd. Het was een supermooi zicht. Onze gids was een geweldige figuur: een man van 85 jaar, 1m55 groot, een wit gewaad, een rode 'fez' (Marokkaans hoedje), een roze sjaal en een iPad onder arm. De minst leerrijke gidstoer, maar de meest hilarische uit heel mijn leven. Daarna mochten we gaan winkelen in de smalle gezellige straatjes van Chefchaouen. Een feest!
Zondagavond mochten we de beentjes onder tafel schuiven voor een typische Marokkaanse Fantasy Dinner Show. Alles was aanwezig: de dansers, de muzikanten, het lekkere eten (soep, tajine, couscous, salade, koekjes en thee) en het geweldige decor. Het was in een zaal waartoe normaal gezien enkel toegang was wanneer er een trouwfeest werd gegeven en je daarop ook uitgenodigd was. Opnieuw een heel avontuur.
Maandag was al meteen de laatste dag van het Marokkaanse avontuur, maar opnieuw was elke minuut de moeite waard. We sloten ons weekend af in Tetúan met haar typische soeks, de smalle straatjes met marktkramers. Leuke plek om mee af te sluiten. Een zestal uur, grenscontrolestress en stijve zitspiertjes later lag ik weer veilig in mijn eigen bed. Zeker een aanrader!
Sarah en ik hadden afgesproken dat we samen nog een weekendje weg zouden gaan en we hadden daarvoor Cádiz in gedachten. Omdat het weer daar dit weekend een pak minder ging zijn, besloten we donderdag na de les te vertrekken tot vrijdagavond. Een topidee, al zeggen we het zelf, want we hadden weer supermooi weer. Cádiz is een mooi, authentiek stranddorpje met smalle schattige steegjes. Een perfecte combo om een dagje in rond te kuieren. We waren donderdag ook net op tijd daar om de prachtige zonsondergang nog even mee te pikken. We hebben vooral genoten van de mooie uitzichten, lekker eten en het mooie weer; meer hadden we niet nodig op ons laatste tripje van het jaar!
Dit was mijn laatste blogbericht van dit jaar, want over exact 6 dagen hang ik op dit moment in de lucht naar jullie toe! Ik kijk er enorm hard naar uit :)
