Woensdag was stressdag. Het was voor mij de dag waarop de Bachelorpaper-onderwerpen online zouden komen. Ze zeggen geen uur, enkel een dag en wat de onderwerpen betreft, geldt het 'eerst-is-eerst-principe'. Na 3u wachten, kwamen ze om 12u dan eindelijk online. Om 12.05u was mijn mail naar mijn 'hopelijk-toekomstige-promotor' verzonden en nog geen 2u later had ik al een antwoord dat ik een soort van motivatie mocht sturen en mocht vertellen welke richting ik uit wilde enzovoort. Resultaat: mijn eerste keuze heb ik gekregen! Mijn bachelorpaper zal een vergelijkende studie worden tussen Spaanstalige en Nederlandstalige Dove-reclame en de rol die taal speelt in de aantrekkelijkheid en het overtuigingskarakter van reclame. Joepie :) Estoy muy contenta!
Na al dat goeie nieuws, moest er nog eens iets minder leuk gebeuren, natuurlijk. En dat stond me donderdag te wachten. Overdag was alles nog oké, leuke vakken leren kennen en iets minder leuke, maar in ieder geval een oké dagje. Om 18u had ik nog 'Marketing Operativo' en daar hing wel veel vanaf. Ik had daar echt een vrijstelling voor nodig, omdat dat examen in België in januari valt in plaats van in juni (door miscommunicatie); maar het 'vervangvak' in Spanje is niet evenwaardig aan dat in België. Gevolg? Herexamen in augustus en volledige zelfstudie. Da's niet zo leuk, maar ik heb het er wel voor over, want ik wou dat vak heel graag doen en heb dat nodig om mijn master in Marketingcommunicatie te kunnen doen.
Van vrijdag hebben we ons weekelijks dagje vrijaf gemaakt :) Maar om eerlijk te zijn, er zijn ook echt geen interessante vakken op vrijdag. Jammer, seg :) We hebben zeker niet stilgezeten! Om ons op school te kunnen inschrijven, moeten we een ziekteverzekering hebben en ons aanmelden bij een van de 'huisdokters' hier. Ieder deel van Huelva heeft zo zijn gezondheidscentrum. En je kan het al raden, zeker? Wij zaten in het verkeerde. Eerst een dik kwartier staan aanschuiven, dan aan die balie komen, heel je uitleg doen en dan na 5min 'ahja, maar waar wonen jullie? ahja, da's niet hier hé' en 'ahja, je hebt nog een kopie van je paspoort en je European Assistance Card nodig en je moet deze papieren nog invullen'. Rustig Hanne. Diep in en uit ademen. Het is hier helemaal geen 30 graden, Spanje is niet ongeorganiseerd, Spanje is leuk, iedereen heeft hier gewoon veel geduld, het is niet zo erg. Een uur later was alles zo ongeveer wel in orde.. Denk ik..
's Avonds konden we alle stress er laten uitwaaien op de boottocht. Team Belgium was aanwezig en het was heel gezellig. Er waren plateaus met fruithapjes, drankjes, goei weer en mooie uitzichten. We waren weer helemaal 'zen' nadien.
01 - 10 - 2014 : De eerste schooldagen overleefd... Denk ik...
Buenas buenas
Zondag was rustdag. En dat nemen ze hier toch wel vrij letterlijk. Ik heb het geprobeerd en na exact 2u werd ik gek. Niks doen is gewoon niet aan mij besteed, denk ik. Dus ben ik maar wat gaan rondwandelen hier in de buurt. Er is niet echt veel te zien, maar wel goei weer en een rustige buurt. Onderweg heb ik nog een voetbalmatch meegepikt van een van de jeugdploegjes hier. Veel talent wel! 's Avonds hebben we een filmavondje gehouden met de meiden. We wisten nog niet echt waar de film over ging, maar uiteindelijk bleek het dus best een dramatische te zijn en op het einde zaten we dus allemaal te wenen. Typisch :) Of misschien was het stiekem omdat het onze laatste vakantiedag was?
Een slapeloze nacht later was het zo ver: de eerste schooldag. En het voelde ook alsof het de eerste schooldag in jaren was, zo lang had ik vakantie gehad. En voor wie dacht dat er op school niks te beleven valt, heb ik goed nieuws: niets is minder waar, want de eerste dag begon al lekker Spaans. Er hing een blad op de deur waarop stond dat de les van half 11 niet doorging... Daar stonden we dan, op onze eerste schooldag. Gelukkig hadden we nog genoeg administratieve rompslomp op ons programma staan, dus zijn we maar voor een uur in de rij gaan staan bij onze internationale coordinator. Tijd dat ze hier hebben, tijd, tijd, tijd... (behalve in het verkeer). Drie springuren later was het dan tijd voor onze echte vuurdoop: Cultura y Pensamientos en el Mundo Contemporáneo. Geweldig vak. Geweldige vrouw (beetje heel gek wel). Italiaanse ouders, geboren in Wallonië, opgegroeid in Brussel en dan naar Spanje verhuisd met haar man. Voor zover ik haar kon volgen, ging het over verschillen tussen culturen en ze stond er ook op dat niemand zich zou inhouden: "geen censuur!" (no hay censura) was haar motto. Er was dan toch alvast 1 vak geslaagd! Het vak dat daarna kwam, hebben we exact 8min en 23sec volgehouden. De proffen die ratelden en ratelden maar en we verstonden er niks van. Hun accent was gewoon niet te verstaan. Wat we er dan zelf maar uit op hebben gemaakt, is dat het vak 3 proffen had voor 3 onderdelen (Spaanse, Engelse en Duitse literatuur) en dat er 1 prof vermist was... Ze konden hem niet bereiken, niet vinden, niks... Plus inhoudelijk was het ook niet wat we ervan hadden verwacht. Op drie zijn we dan maar ontsnapt... Het vak van half 5 heeft zelfs geen kans meer gekregen... Oeps...
Dinsdag zijn we er opnieuw met volle moed aan begonnen en EINDELIJK! Leuke, normale vakken met verstaanbare en menselijke proffen. Hoera! Bij Lingüística Contrastiva vergelijken we Engelse constructies met Spaanse constructies en bij Crítica Literaria moeten we literatuur analyseren en mogen we onze eigen mening geven. Dat laatste wordt trouwens enorm geapprecieerd hier. De leerlingen roepen letterlijk alles door het lokaal, zonder hun hand op te steken ofzo, gewoon roepen. Er was zelfs een les waarvan we hoorden dat het het grootste buisvak was van vorig jaar (dat we dus maar wijselijk hebben overgeslagen) en de prof wou daarom een test doen om ons niveau te meten. De leerlingen - openhartig als ze zijn - vertelden de prof doodleuk dat er een logische was voor al die buizen. En die reden was hij... No hay censura! Balans na twee dagen les: 3 leuke vakken gevonden! Joepie!
Toen hoorden we toevallig dat er morgen (woensdag) geen les was. Waarom dat zo is weten we nog steeds niet, maar we onthouden gewoon dat we een dagje kunnen bekomen van het Spaanse schoolsysteem dat er niet is. Dinsdagavond hebben we afgesloten met een Tapas-Tour: 4 verschillende plaatsen met verschillende tapas, héél lekker, maar véél te véél. Supergezellige avond! Foto's volgen nog...
