Bonjour! Cava? jaja zo spreken ze elkaar hier allemaal aan! En als we het niet doen krijgen we de hele dag een een lang gezicht terug :d Na onze eerste update van vorige keer hebben we weer heel wat meegemaakt! Zo hebben we allebei onze eerste 3 werkdagen erop zitten een hele ervaring die zowel positief als negatief is.. Naomi staat op orthopedie en ze is niet de enige student. Er zijn ook nog Senegalese studenten en in totaal dus met 4 die willen/moeten leren. Omdat ze slechts 9 patiënten hebben valt dit niet goed mee.. er is weinig werk! Maar ze is ondertussen wel een echte pro in het plooien en vouwen van kompressen ! (dit is haar dagelijkse bezigheid op de afdeling) We hebben gevraagd aan Trudy (onze begeleidster) of ze kan veranderen van afdeling want zo leert ze niet echt veel bij... Hannelore staat op neonatologie en bij haar valt het heel goed mee! na 3 dagen te werken met de verpleegsters heeft ze al veel vertrouwen gewonnen en ondertussen is ze 'verantwoordelijke' voor 4 prematuurtjes. Alles is nog wennen maar na de 14 dagen zal ze de werking volledig onder de knie krijgen! Het enige wat tegenzit is de liefde die absoluut ontbreekt. Ze gaan bruut en wild om met de baby's en dan breekt haar hart 10 keer! Om in het ziekenhuis te geraken beleven we elke dag een heel avontuur! Smorgens om 6 uur staan we op en om kwart voor 7 vertrekken we naar de 'bushalte'. We betalen 200 cfa voor de bus ( ongeveer 33 cent) en hiermee geraken we tot in het zieknhuis. Onze rit duurt 1,5 uur voor 7 km te rijden.. Het verkeer is een echte ramp! en wij die dachten dat Brussel al erg was.. Op de bus worden we geplet gelijk sardientjes in een pot.. (en we eten al elke dag vis potverdikke)! Om terug naar huis te gaan nemen we de taxi per 4, wij met ons 2 en dan nog 2 walen hier betalen we 2500 cfa voor in totaal (ongeveer 4 euro, en dit delen door 4) Na onze stage gaan we altijd ene chillen op het strand, omdat we blank zijn en schitteren in de zon (vooral Hannelore met haar kaasbenen) trekken we de juwelen verkopers aan. Hier moeten we altijd non merci tegen zeggen en dan komen ze meestal nog naast u zitten om een klapke te doen. Op deze manier hebben we zelfs al de broer van Naomi Campbell ontmoet... Alle da dacht hij zelf toch... Savonds kruipen we moe maar voldaan in ons bedje, op naar de volgende dag! Dikke kus Hannelore & Naomi (PS: die walen luisteren echte shitty muziek, wij lekker stampen op Gunther D's botsautomix )
(PS²: krijgen de foto's even niet geupload, proberen andere keer nog wel eens, excusez-nous! )
