Ik ben Hakam Mahakam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Hakam.
Ik ben een man en woon in (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 24/07/1993 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Blogs schrijven, commentaar leveren.
Het leven van een held
08-10-2010
Vlinders
Sinds kort ken ik een meisje, Nastela. Nastela is echt een schat van een meisje, er is een klein verhaal meeverwant.
Ik leerde Nastela kennen op een feestje, waar ik uiteraard alleen was, want ik heb geen vrienden. Maar Nastela, met haar bruine haren en prachtige lach viel me meteen op. In het midden van de dansvloer stond ze, net of ze stond er al haar hele leven te wachten tot het moment dat ik daar kwam. Ook zij was daar zonder vrienden, dit schepte al meteen een band. Helemaal van de kaart van de schoonheid dat ze met zich meebracht, besloot ik naar haar toe te stappen. Weegt het zwaar? vroeg ik. Wat? antwoordde ze. Je schoonheid dat je met meedraagt. Ze knorde ongelofelijk hard en haar metalen tanden blonken in het licht van de discolichten. Ze kuste me. Ik wist niet wat me overkwam, mijn eerste kus. Een meisje, tot voor kort een vreemde, nu het meisje van mijn dromen. Haar bril dampte aan en ze besloot hem af te zetten. Waardoor ze me niet meer goed kon zien, wat misschien wel het beste was. Hoe heet je? vroeg ze nagenietend van mijn eerste kus. Hakam, en jij? Nastela Ach zo en ik ging weg, want het was 12 uur en moest naar huis. Ik dacht haar nooit meer weer te zien, maar dat was niet waar. Want Nastela woont in mijn buurt. Nu komt ze bijna iedere dag bij me langs en ik ben verliefd, een gevoel dat ik daarvoor niet kende. Nastela is een beetje ouder,en studeert politieke wetenschappen met keuzesport dans. Ooit vraag ik haar wel te dans, op onze bruiloft.
Zo zie je maar bloggers, het is niet altijd kommer en kwel in mijn leven. Ik heb misschien geen vrienden, maar ben gelukkig met wie ik ben en ben verliefd op een schat van een meisje. Ze is de eerste en de laatste persoon waar ik van hou!
Vandaag waren we weeral met een persoon minder in de klas. Na Jordy bleef ook Lenny thuis.
Ik zal even de situatie verklaren. Lenny had een oorontsteking, nu zakt deze ontsteking door naar haar blaas. Wat de OORzaak hier van is, weet ik niet. Misschien gaat de ontsteking zich wel verplaatsen naar zijn benen, maar dat is niet erg want Lenny heeft een brommer. Lenny heeft ook een vriendje, Nestor. Lenny kan echt niet zwijgen over Nestor. Dag in dag uit, wordt de klas geterroriseerd met verhalen over Nestor. Naar het schijnt is Nestor, hoewel zijn uiterlijk dit niet doet blijken, echt wel een grave jongen. Lenny heeft ook een echte boezemvriend in de klas, Vladimir. Vladimir is een beetje een kneusje. we hebben zo'n vermoeden dat ook Freddy hier achter loopt. Freddy is niet vies van polygamie. maar dat is niet erg, in mijn land, is polygamie volkomen normaal.
Vandaag was het weer heisa in de klas. Iedereen had zijn of haar laptop bij en ook Bonne Courage bleef niet achter.
Met een laptop die duidelijk van de boot gevallen was, wilde ze de klas even impressioneren. Die geplakte laptop had wel zijn charmes en ook Gipsy die blijkbaar nog nooit een laptop in het echt had gezien, staarde zich uren gek op het scherm. Nu pas valt het me op dat Jordy, de rebel stamper van de bende, een wonde heeft op zijn hand. Ik denk dat Bonne Courage op een geweldadige manier de laptop van Jordy ontnomen heeft, in de ghetto weliswaar. Maar Jordy is zelf ook een rebel, hij hackt zelfs in de klas. Die benen blijven in beweging! Naast Jordy heb je nog Charlie, een jongen die gek is van vlinders. Ik heb een sterk vermoeden dat Freddy, die zich profileert als een metaal, helemaal weg is van Butterfly Charlie.
Volgens mij zitten we binnenkort met een nieuw koppeltje in de klas.
Sinds dit jaar heb ik een nieuwe leerkracht voor geografie, mevrouw Nice. Onlangs had ik er echter een kleine discussie mee.
Eventjes geleden behandelden we het hoofdstuk mobiliteit, waar ze de naam van de stad Brasilia liet vallen. Ik beweerde dat dit de hoofdstad van Brazilië is, mevrouw Nice beweerde echter dat dit Rio De Janeiro was. Ik bleef aan mijn standpunt vast houden, en ook zij deed dat. Na een week van leerrijke research kreeg ik dan toch gelijk, zo was die zaak ook weer opgelost! Was het maar bij dat gebleven! Over dit 'interessante' hoofdstuk kregen we een herhalingstest. Enkele andere klassen hadden deze test ook al moeten afleggen voor ons en blijkbaar waren, op een of andere manier, de vragen gestolen. De vragen circuleerden in de undergroundmilieus van onze school. Er werden dus letterlijk vragen 'gedeald'. Nu ja, dit kwam mevrouw Nice te horen, zo besloot ze de vragen te herschikken. Is er toch wel een groot misverstand gebeurd! Bij het uitdelen van deze 'nieuw herschikte' vragen gaf ze per ongeluk en zonder bewustzijn aan één enkele leerling de verkeerde vragen. Heel de klas maakte rustig zijn test, nietsvermoedend dat er enkele 'verkeerde' testen de klas ingestuurd waren. Een week nadien, groot alarm! Mijn klas wordt beschuldigd van fraude! En wie verdenkt ze weer als eerste, de mensen van allochtone afkomst natuurlijk.
Soms voel ik me echt onbegrepen in deze klas, dan ben ik blij dat ik mijn gedachten de vrije loop kan laten gaan op mijn dierbare blog. Want geen mens weent zo hard als een clown.
Een week geleden, grote rellen in de omgeving van de school.
Ken je onze Michel nog? Eén van de rebellen uit mijn klas. Ja ja, Michel met de twee bollen van het Atomium in zijn nek. Met het kruiswoordraadsel van de streekkrant viel er onlangs een gereedschapskist te winnen, alles inbegrepen: hamers, beitels, spijkers en zelfs een boormachine. Het feit geschiedt dat Michel deze kist gewonnen had. Michel, zeer tevreden met zijn prijs, besloot een deel van zijn gereedschap mee te nemen naar school. Is er toch wel een ongelukkige ruzie ontstaan tussen Michel en een goede vriend van hem, Koning. Koning was niet enthousiast over Michels spiksplinternieuwe gereedschapskist. Eigenlijk was Koning jaloers op het gereedschap dat Michel had, en hij niet. Michel, niet te spreken over Konings manier van handelen, besloot dan maar om het gereedschap tegen Koning te gebruiken. Na school kwam Michel op het ingenieuze idee om Koning op te wachten met een schroevendraaier in de hand en Koning bij te timmeren. Koning die er vanaf komt met slechts een kleine wonde, mag van geluk spreken dat de boormachine nog niet opgeladen was. Anders zou hij het er niet zo goed vanaf hebben gebracht. Michel werd vervolgens geschorst, maar betreedt sinds vandaag terug mijn klas als een gewone leerling.
Mijn klas is een echte warboel waar ik niet aan uit kan. Ik weet niet meer wat goed of slecht is. Zelf hoop ik nooit te ontsporen. Het enige dat ik wil is dit jaar mijn diploma halen en deze klas achter me te laten.
