Hongkong, met de ferry naar Macao, een eiland in de buurt van Hongkong.
Dus het was het weer immigratieformulieren invullen. Met een comfortabele luchtkussenboot zagen we de skyline van Macao, waar nog 2 andere eilanden in de buurt liggen die verbonden zijn met zeer lange bruggen. (Mr Janssens kom hier maar even kijken want hier kunnen er zeeschepen onderdoor) Macao is een oude Portugese kolonie Hier en daar zie je daar nog overblijfselen van. Maar Macao is voor de Chinezen voornamelijk een gokparadijs.
Je kunt je niet voorstellen wat voor kitsch daar te zien is. Aan elk hotel dat iet of wat naam heeft is een reusachtig casino verbonden, met honderden tafels en roulettes.
Ze hebben daar ook in een groot shoppingcenter Venetië na gebouwd, met gevels van 3 verdiepingen en zowaar een Canal Grande waar gondels op varen. Stel je dit voor in wijnegem!
We bezochten ook de Tv toren waar je kon benjispringen en skywalking doen, maar er waren bij ons geen kandidaten. In het museum van Macao stond ook een Mingvaas (met speciale bewaker) met een waarde van enkele miljoenen dollars.
Na ons avonddiner trokken we de stad in en konden genieten van nog meer glitter en glamour.
In het casino Wynn was er een reusachtige hall waar plots het ganse plafond openschoof met een lichtshow, maar de muziek ging plots nog krachtiger en er schoof weer iets open ( 30 m doormeter) en dan daalde er een kristallen luchter naar beneden zo groot als onze woonkamer.
En om het plaatje af te maken kwam er een gouden boom uit de grond gerezen, waar de mensen allemaal geld naartoe gooide! Dit is blijkbaar als betekenis iets kleins geven om later in het casino veel te winnen!!! Er zijn Chinezen die 's morgens met de ferry komen, heel de dag en nacht spelen en 's morgens terug keren in hun cocktailjurkjes zoals we er de volgende morgen verschillende gezien hebben.
Zo gaat onze laatste week in. Spijtig, maar er valt nog veel te beleven. Vanmorgen vertrokken we in Kunming naar het Stenen Woud : een karstgebergte, dat natuurlijk honderdduizenden jaren oud is en de meestgrillige vormen aannammet een aantal fantasierijke vormen, maar een aantal best herkenbare, zelfs zonder een scheutje opium. Hier leven de Sanis, een van de vele minderheden. Zij hebben het beheer over dit Stenen Woud. We waren daar met enkele duizenden Chinezen. Het werd droger en droger, dus warmer en warmer. Ook Europeanen hebben de weg gevonden aar deze bezienswaardigheid. Na het middagetennaar een zijderupsenmuseum. Vreselijk interessant ook al hadden we er eentje bezocht in Zuid-Frankrijk. Daarin werden we ook heel subtiel naar een verkoopsafdeling geleid waar we enkele mooie inkopen tegen betaalbare prijs hebben kunnen doen. Dan op en drafje naar de luchthaven voor onze vlucht naar Guilin, waar we weer één nachtje blijven.
Dinsdag 26 april
Met ons busje reden we naar het beginpunt van onze vier uur durende afvaart van de Lijiang (deLi-rivier). Platbodems zoals op de Rijn. Een vaart tussen een zeer typisch Chinees landschap zoals op de postkaarten : midden tussen de karstbergen. Eten op de boot. We stonden meestal op het voorplecht en waren dus een beetje verbrand, maar hadden een goed zicht voor onze neus. Schitterende rotsformaties, waterbuffels, aalscholvers klassieke bootjes (maar niet meer van bamboe maar met pvc-buizen !). De tocht ging naar Yangshuo. Daar logeerden we in een vijfsterrenhotel. Na het inchecken maakten we een fietstocht tot buiten de stad in een temperatuur van ca 30°. Een beetje gek zijn we natuurlijk wel. Levensgevaarlijk tot we b uiten de stad waren. Het ging langs rijstvelden (geen terrassen), verloren dorpjes, doodlopende wegeltjes De school was uit in een dorpje: schetterend en kwetterend trokken de kinderen naar huis (veel kleine ninaatjes), zoals bij ons. Terug in Yangshuo hebben we onze dorst op een terrasje verjaagd met( een paar grote pinten. Na het avondeten trokken we terug de staatjes in langs (en in ) winkeltjes voor een paar leuke souveniertjes. Een leuk afbieden want hier in China staan de waren niet geprijsd: je moet maar afdingen. Op eren bepaald moment zijn we teruggedraaid want anders was het een kot in de nacht geworden en eigenlijk waren we moe. Dus maar zachtjes naar bed.
Woensdag 27 april
Wekken 6.30u, valiezen 7u, Vertrek 8u, we zitten al helemaal in het ritme zelfs Gui!
Na een busrit van 2u brachten we een bezoek aan De rietfluitgrot de naam kwam ook weer zoals zoveel dingen in China door een legende.
Maar de rit er naartoe was veel interessanter, met veel authentieke dorpen en winkels, marktjes en vooral verscheidenheid van voertuigen. Dit vind ik dan het echte China. Als je dit stuk met de fiets zou kunnen rijden kon je veel meer zien.
Na de grot een ( verplicht ) bezoek aan een staatsbedrijf van zeeparels. Eerst een modeshow van meisjes in mooie lange jurken behangen met parels. En dan gaat het natuurlijk langs een megashop met parels van 300 Yuan tot 500.000 Yuan
Ons middagmaal was in een plaatselijk restaurant waar alle schotels heel origineel versierd waren, we hebben wel wat ideeën opgedaan!
Dan terug de bus op voor een rit van 1,5u naar de luchthaven van Guilin. Waar we spijtig genoeg China voor goed verlaten. Wij hopen toch zeker nog eens terug te komen naar dit fascinerende land van ons kleindochter.
Bij de in t check naar Hongkong was het wel spannend want er waren een paar koffers met overgewicht, gelukkig geen probleem alleen de paspoortcontrole is in China zelfs bij het verlaten zeer grondig en stroef. Na 1,20u landen we in Hongkong, dit is gewoon overweldigend. Hier ging alles super snel en efficiënt. Weer kregen we een andere Chinese gids ( een hyperkinetische ). Met de bus genoten we van de skyline van HK met de hoogste building van 520 m. Onze Vlaamse firma De Nulbaggerwerken doen hier goede zaken,
Met het steeds maar meer opspuiten van grond om de bouwoppervlakte te vergroten.
