Het land van de eeuwige lente, de vele bomen, de bergen van het opspuitende water Een reis door Guatemala in 28 dagen ...
16-12-2006
RÃO DULCE + LIVINGSTON
DINSDAG 12/12/2006
Op weg naar de volgende etappe. De baggage bij elkaar, een TukTuk doen stoppen, twee backpacks achter ons, wij drie op de bank, en één rugzak op de schoot. Aan het busstation voorbij Santa Elena nemen we de bus richting Río Dulce. Het is bewolkt maar naarmate we onze bestemming naderen wordt het zonnig en warm !
Vandaar moeten we verder met een motorbootje. Langs de kades waar we vertrekken zijn er Esso-tankstations voor de bootjes op paaltjes. Langs de rivier liggen jetski's en enorm veel yachten, sommige hebben een soort 'carport'. Huisjes langs het water die enkel te bereiken zijn per boot. Het is een prachtige boottocht langs een tropisch jungletafereel. De rivier is omgeven door weelderig groen, palmbomen, mangroves en de bergen in de verte. We stoppen aan Islas de Pájaros waar duizenden watervogels leven. Langs een watervlakte bedekt door ontelbare witte waterlelies, en 'a thermal spring', uit een klif ontsnapt zwavelwater en zorgt voor een aangenaam warmwaterbad, afgesloten door stenen van de rivier. Met de zon in de rug zetten we koers naar Livingston. Eventjes een cultuurshock met al die zwartjes ...
We frissen ons op en gaan een kijkje nemen in het kleine centrum. Er wordt gedanst en de lenige, acrobatische zwartjes kunnen er wat van, heupwiegend zwieren ze op de ritmische muziek met hun kontjes in 't rond. We volgen de uitbundige meute tot beneden aan het basketbalterrein waar ze zich nog eens volledig laten gaan, daarna druipen ze af.
s' Avonds gaan we de streekspecialiteit proeven, een Tapado 'a seafood, coconutmilk and plantain casserole' of een soort visstoofpotje met een ondergedompelde volledige vis, met kop en staart, scampi en langousten, twee helften krab, bakbananen, groentjes en koriander. Prutswerk maar om de vingers bij af te likken. Super super lekker !
Na het eten, rond 22u00, wandelen we nog een blokje om, het begint te druppelen maar we slaan er geen acht op, te regenen, te drashen en te stortregenen ... Bij elke stap die we zetten worden we natter en natter, de regen druipt van m'n ponch op m'n broek en als die doorweekt is druipt het water via m'n sokken in m'n wandelschoenen. De stortbui duurt nog enkele uurtjes ...
WOENSDAG 13/12/2006
Livingston is enkel bereikbaar per boot en ligt waar de Río Dulce overgaat in de Bahía de Amatique, voor de aardrijkskundigen onder jullie, en de Caraíbische Zee. Het dorpje leeft van de visvngst en het toerisme. Hier leven de 'Garífuna', black people of Caribbean Guatemala. In de 17de eeuw vermengden Afrikaanse schipbreukelingen, slaven, zich met de inwoners van het Caraíbische eiland St Vincent en verspreidden zich langs de Caraíbische kust. Er gaat nog meer geschiedenis aan vooraf, maar tot hier de korte toelichting.
DONDERDAG 14/12/2006
De oude zwarte dametjes die hier rondsloffen komen precies regelrecht uit de film 'Driving Miss Daisy' ! Very cute ... Het is hier geen idyllisch strand, maar het roept wel een aangename sfeer op. Aangezien we deze reis geen stranddagen gepland hebben, brengen we een extra dag door in Livingston. We gaan rusten, chillen en lezen aan het fijn streepje zwart strand. We hebben hier veel bekijks van de bevolking die naar onze witte huid zit te staren.
