Stef is gisteren aan een visum geraakt voor India en vertrok kort na de middag. s'Avonds kreeg hij zonder problemen de nodige stempels voor in het pasport van Lais. Momenteel wacht hij in New Delhi om opnieuw het vliegtuig te nemen naar Sri Lanka. Hij moet nog een tussenstop maken ergens in India en als er geen vertragingen of andere problemen zijn, zal hij rond 14.00u in Colombo aankomen. Als we dan door de controles geraken kunnen we toch nog samen terugkomen. Het ziet er dus al veel beter uit dan gisterenvoormiddag. Nu nog duimen dat er geen vertragingen zijn met papa's vluchten en dan de lange reistijd doorstaan en we landen morgenvroeg in Zaventem.
Nog nooit was het verlangen zo groot om thuis te zijn
We kijken er naar uit om oma Maria, meter Marianne, nonkel Bruno, peter Koen, tante Greet, tante Miet, nonkel Bart, tante Maddy, nonkel Danny, de nichtjes neefjes en alle anderen te omarmen en ons Lais te laten wennen aan haar nieuwe omgeving.
Het is nog steeds niet zeker dat we zaterdag naar huis kunnen. Belgie besliste om niet meer rechtstreeks een pasport uit te schrijven voor een adoptiekindje, na problemen met een andere adoptie... Dit betekent dat we naar de ambassade moeten in New Delhi om daar een visum aan te vragen voor Lais om ons land binnen te kunnen. Het kan al jaren wel en nu plots niet meer.... en niemand was op de hoogte... het adoptiebureau niet, FCA niet,....Deze diensten dachten zelfs dat het om een situatie ging dat niet met Sri Lanka te maken had, een vergissing......Maar jammer genoeg is het toch realiteit.Het kabinet van Buitenlandse zaken beslist dat er nu steeds via Delhi moet gegaan worden, maar communiceerde dit niet of slecht. En neen hoor,ze willen niet voor een keer de gewone procedure volgen en dan de vernieuzing starten na ons,..... Uiteraard is zo een klein gezinnetje uit Belgie geen prioriteit voor hen.... We zijn even niet blij om Belg te zijn. Adoptieouders uit Nederland die hun kindje later toegewezen kregen hier in Colombo vertrekken zonder problemem en moeten niet naar Delhi. Ons landje maakt het toch graag complex. We zijn ook enorm ontgoocheld in het Belgisch consulaat hier.... Veel steun kregen we niet.
In wat voor land wonen we....? Soms vraagt een mens zich dat toch eens af.
Concreet;
Stef probeert al twee dagen een visum te krijgen om India binnen te mogen om de nodige stempels te halen voor het pasport van Lais, maar dit lukte nog niet. Morgen een laatste poging en dan vliegt hij naar New Delhi. Hopelijk komt hij dan zaterdag net op tijd toe in Colombo om met ons mee af te reizen. Lukt dit niet, dan blijven we ( ikzelf, Lais en Stef) zonder veel zin nog hier om de procedure af te ronden.
Lieve mensen, haal jullie kaarsjes, steunbetuigingen, gebedjes, positieve energie nog eenmaal boven voor ons. We zouden zo graag als 1 grote familie thuiskomen op zondag.
Hier zijn we weer met het laatste nieuws uit Sri Lanka... Gisteren hebben we de laatste papieren in orde gekregen die we nodig hadden voor de adoptie in Sri Lanka officieel te maken en alles werd gelegaliseerd op buitenlandse zaken in Sri Lanka. Alles vlot en netjes op tijd ondanks alle feestdagen. Zeer goed werk van de lokale persoon.
Dan denk je joepie, nu is alles in orde, nog efkes langs het belgisch consulaat, pasje krijgen voor Lais en we kunnen ons voorbereiden op de terugreis met gans de familie. Nog enkele dagen genieten van Sri Lanka en de rust en weg wezen. Was dat efkes buiten de bureaucratie van Belgie gerekend!!!! Nu blijkt er een groot probleem te zijn met de algemene procedure (niet met onze papieren) en niemand weet voorlopig hoe we hier uit geraken... Het is dus totaal onvoorzien opnieuw zeer spannend en zijn dus helemaal niet zeker om op zaterdag in dat vliegtuig te zitten.
Ondertussen nemen we wel eens de tijd om enkele mensen te bedanken waarvan we weten dat ze alle dagen aan ons denken en ons zeer veel steunen. In de eerste plaats Oma Maria, zeer vaak in de schaduw, maar we weten dat je thuis iedere dag kaarsjes brandt en heel veel voor ons gezin bidt opdat alles in orde zou komen. Hartelijk dank daarvoor! Ondertussen is het ook oma Maria die op hondje Kina past en haar verwent... Het is niet altijd evident alles op afstand te moeten volgen wat hier gebeurt en niet altijd te weten wat er juist gaande is. Natuurlijk ook oma Rita en opa Paul, die ons hier lokaal iedere dag steunen en de emoties van het moment soms ook over zich krijgen. Ons (schoon)broers en (schoon) zussen voor de vele lieve boodschapjes. Onze lokale contactpersoon die toch maar alles netjes in orde bracht ondanks alle feestdagen. Perfect werk geleverd! Erika van Ray of Hope die er alles aan doet om dit probleem zo elegant mogelijk op te lossen voor ons, Iedereen die iedere dag met ons meeleeft, fantastische steun voor ons hier.
De grote ontgoocheling van de dag : onze Belgische instanties die er blijkbaar hun plezier in vinden de normale burger nog maar eens het leven zuur te maken en ons prille geluk efkes abrupt te onderbreken. Volgens mij zouden ze misschien belangrijker dingen aan hun hoofd moeten hebben...
Bon, nu dat ook deze frustratie er uit is gaan we verder met het genieten van ons Lais!
We houden jullie op de hoogte en gaan er nog altijd van uit dat we het zaterdag halen,
Laïs is papa's mooiste geschenk opzijn verjaardag
Vandaag werd papa Stef 38. Jammer genoeg moest hij vooral op stap om de administratie in orde te krijgen voor onze terugreis. Toch hebben we samen genoten van het ontbijt en konden we deze avond met ons gezinnetje dineren aan zee met kaarslicht en alles erop en eraan. Toch nog een mooie afsluiter van z'n verjaardag. En natuurlijk is papa's grootste geschenk ons Laïs!
Morgenavond zien we opa en oma terug na hun uitstapje.
Voor de rest is het genieten van elkaar en aftellen om naar huis te kunnen vertrekken. Als alles vlot verloopt landen we zondagmorgen om 08.00u in Zaventem;.
Welkom lieve......
