We zijn net terug van een zeer toffe dag voor Anil (en voor ons ook wel, hoewel we ons bezoekje aan onze meid wel missen). We zijn dus op bezoek geweest bij de olifanten en gelukkig waren ze allemaal thuis. We hebben er voor gekozen een heel kort tekstje te schrijven en de fotootjes voor zich te laten spreken!
Hierbij een nieuwe update van ons verhaal van vandaag. We zijn deze morgen terug op bezoek geweest bij onze lieve zus Laïs. En jawel, ze was alweer in super doen. Het liefst bekijkt ze van alles wat rond haar gebeurt en ze vindt het ook heel tof om eens in de lucht te vliegen. Dit belooft voor onze terugvlucht! Hopen dat ze het dan nog even leuk zal vinden. Na een tweetal uurtjes knufflelen hebben we Laïs, ondertussen al in slaap gevallen, terug gegeven in de armen van haar geboortemama. Daarna hebben we nog efkes gestopt bij een winkel met allemaal lokaal gemaakte spulletjes. Veel mooien dingen te vinden en we hebben er enkele gekocht . Deze avond waren we uitgenodigd bij Sunil thuis. Sunil is onze lokale contact persoon. Zijn vrouw Sisi had super gekookt, typisch Singalees met rijst, linzencurry, kip, vis, papadam, etc, etc en ook frietjes met ketchup om onze Anil te verwennen! Het was echt super tof. Nu gaan we vlug slapen want morgen staat er al weer een drukke dag op het programma. We mogen helaas niet op bezoek bij onze zus Laïs want op zondag is het home gesloten. Dus wordt het een Anil dagje. Morgen vroeg vertrekken we richting het olifanten weeshuis ! Zeker 50 olifanten die er verzorgd worden. De kleintjes krijgen melk en de grootste mogen een bad nemen in de rivier. Dat zal hij wel super tof vinden.
Alléé, nu vlug gaan slapen en morgen hopelijk weer een verhaaltje (indien we niet te laat in ons hotel zijn.)
Vele lieve knuffels uit Sri Lanka Anil, Katrijn en Stef
Deze voormiddag bezochten we onze kleine zus. Anil begroette haar met een zoen en een lieve knuffel en ging dan spelen met zijn Hollands vriendje. Wij genoten van een zeer rustige en lachende meid. Hoe gekker de geluiden die we maken, hoe leuker ze lacht,.... Vandaag mochten we haar ook een flesje melk geven. Ze dronk alles flink op en nadien viel ze snel in slaap,... Het is een heel lief rustig meisje. Ze is opvallend donkerder dan Anil als baby, maar ze heeft een heel mooi gezichtje. Haar ogen zijn gewoon prachtig en als ze slaapt is ze om op te eten. Misschien zijn we niet objectief, maar we hebben het gevoel dat ze ons al begint te (her)kennen. Na enkele uurtjes genieten van de mooie Laïs namen we afscheid. We gingen lunchen in Barefoot, een bekende winkel in Colombo met typische producten van het land. Je kan er ook iets drinken en eten in een tropische bar onder de verkoelende ventilatoren....Het was er heerlijk vertoeven. Na een drankje en een hapje bezochten we de winkel. We kochten er enkel mooie dingen,... In de namiddag zochten we Laîs terug op. Aangezien we haar gisteren geen bezoekje konden brengen, wilden we dit vandaag extra goed maken. We zagen deze keer amper haar schitterende ogen. Ze sliep bijna continu. Toch deed het deugd om haar in onze armen te hebben. Anil speelde er met een kegelspel. Af en toe kwam hij eens naar zijn zusje kijken. Tegen 17.00u lokale tijd kwamen we terug aan in het hotel om onze dagelijkse duik in het zwembad te nemen. Het was een deugddoende verkoeling. Deze avond gingen we lekker eten aan het strand. In dit home mogen we ook op zaterdagen op babybezoek. We kijken dus uit naar een nieuwe ontmoeting met Laïs mogenvoormiddag. De tijd gaat gelukkig sneller dan verwacht. Er is al bijna één week voorbij. Volgende week opnieuw een bezoekweek, maar de week nadien verschijnen we voor de rechter en hopen we Laïs Rangana officieel onze dochter te kunnen noemen. We tellen af... Leuk om af en toe ook jullie berichtjes te kunnen lezen. Dat helpt om af te tellen. Veel liefs,
Anil, Stef en Katrijn
Hieronder zien jullie een foto waarop de lokale bevolking een potje met melk en rijst erin laat koken op een vuurtje. Het is een ritueel dat elke nieuwjaarsdag (14 april) terugkeert. Om 13.00u wordt het potje opgewarmd om dan om 13.06u stipt over te koken. Het begin van een voorspoedig Singalees nieuwjaar!
Vandaag konden we Laïs opnieuw bewonderen. Anil was al veel meer relaxed dan gisteren en nam zijn rol als grote broer voortreffelijk op: kusje geven, handje wrijven,... Hij vindt het wel jammer dat ze nog niet kan praten en kijkt bij elke kreun van Laîs op en vraagt wat er scheelt... Wat een zorgzame broer hé! Wij hebben ook enorm genoten van haar. Vandaag werd ze slapend in onze armen gelegd door haar geboortemama. Na een uurtje werd een soort van rijstpapje gebracht. Met een klein lepeltje kreeg ze voor het eerst eten van haar Belgische mama. Het papa-mama gevoel was er weer helemaal: eten geven, flesje drinken , boertje laten, wat rondwandelen,... Als ze wakker is geniet ze van het kijken naar haar broer en de speeltjes die we bij hebben. Ze vindt het ook leuk om wat zot te doen: geluidjes maken, teentjes kriebelen,... Vandaag ontmoetten we ook een koppel uit Nederland. Ook zij komen in het home om te wennen aan hun tweede zoontje, die Thomas zal heten. Ook daar is er al een grote broer, afkomstig uit Sri Lanka, van bijna drie jaar. Voor Anil was het heel leuk om met de Hollandse jongen te kunnen spelen. Op die manier werd hij ook wat afgeleid van het feit dat er nu ook veel aandacht gaat naar kleine zus. Na het eten en spelen viel zusje terug in slaap in onze armen,.... We genoten van haar slapende gezichtje dicht tegen ons lichaam. Morgen vieren de Singalezen nieuwjaar en is alles gesloten. We kunnen dus jammer genoeg ook niet op bezoek gaan bij Laîs. Maar het terugzien vrijdag zal nog zo mooi zijn,....Morgen nemen we ook een BLOGrustdagje en genieten we met ons drietjes van het zwoele Sri Lanka. Gelukkig nieuwjaar!
Opnieuw een spannende rit naar Colombo...maar deze keer niet alleen dankzij het verkeer, maar vooral ook omwille van de eerste ontmoeting met zusje Laïs. Het home ziet er helemaal anders uit dan het home waar Anil werd geboren. Een huis in de stad,zonder tuin ...maar dat maakte de eerste ontmoeting niet minder speciaal,.... Met veel kriebels in de buik, werden we binnen geleid in een zaaltje. De 'major' van het home gaf ons een warme groet en al snel kwam onze dochter binnen, samen met haar geboortemama. Dit maakte het extra spannend en speciaal want eigenlijk hadden we dit nog niet verwacht. Laïs werd in onze armen gelegd door haar mama en we smolten helemaal weg. Het is echt een schatje. Haar mooie ronde donkere kijkers, haar guitig mondje,.... Tot onze grote opluchting vond Laïs het allemaal goed en leek ze te genieten van alle aandacht en bewondering. Laïs liet zich gewillig omarmen door haar nieuwe papa, mama en grote broer. Anil gaf haar een mooie knuffel en wat speelgoed en Laïs keek met grote ogen toe... Na een tijdje kon er zelfs al een lachje af ... Wat is ze mooi..... We konden ook al wat praten met Laïs haar mama. Het was heel emotioneel, maar mooi. Ook voor Aniltje was het toch wel heel wat. Na een uur bezoek kreeg hij het wat lastig en had hij een dikke knuffel nodig. In de namiddag konden we wat afkoelen van de tropische temperaturen en de emoties in het zwembad. Nadien bracht een tropisch onweer verfrissing. We genieten na van onze dochter en kijken uit naar een tweede ontmoeting morgen.
Hallo iedereen, We zijn deze ochtend om 5u. aangekomen in Colombo. Het was een lange vermoeiende reis, maar alles verliep goed. Aniltje was heel flink en kon toch enkele uurtjes slapen op het vliegtuig. Bij het buitenkomen van de luchthaven overviel ons de zwoele warmte, de typische geuren en geluiden van het stoffige Colombo. Het was toch ook wel weer even wennen aan het verkeer. Anil herkende de toektoeks van de foto's....maar viel na enkele minuten uitgeput in slaap. In ons hotel aangekomen probeerden we al snel de bedjes uit om de gemiste slaap in te halen. En na enkele uren kregen we bezoek van Sunil en de advocaat om de adoptiepapierberg in orde te brengen. En na een lekkere Singalese rijstschotel, een duik in het zwembad en een wandeling aan het strand werden we verrast door een tropische storm Deze zorgde ervoor dat onze hotelkamer onder water kwam te staan. Maar geen nood, we zitten opnieuw droog.. Alé, we zijn weeral zo ver... Jammer genoeg kunnen we vandaag toch nog niet op bezoek bij kleine zus Laïs. De papierberg geraakt niet meer door iedereen getekend en het zal te laat zijn om nog in het home binnen te geraken. We kijken dus heel hard uit naar morgen. We hebben nog wat minder leuk nieuws. Er werd ons aangeraden om geen foto's van Laïs op de blog zetten voor de rechter officieel zijn uitspraak doet. We zullen dit respecteren om de procedure zonder problemen af te kunnen werken. Het wordt dus extra spannend voor jullie. Vanaf 28 april hopen we dit wel te kunnen. Dat betekent dat jullie het deze week en volgende week vooral zullen moeten doen met onze verhalen en foto's van Anil en ons.
Welkom lieve......
.
