Stef is gisteren aan een visum geraakt voor India en vertrok kort na de middag. s'Avonds kreeg hij zonder problemen de nodige stempels voor in het pasport van Lais. Momenteel wacht hij in New Delhi om opnieuw het vliegtuig te nemen naar Sri Lanka. Hij moet nog een tussenstop maken ergens in India en als er geen vertragingen of andere problemen zijn, zal hij rond 14.00u in Colombo aankomen. Als we dan door de controles geraken kunnen we toch nog samen terugkomen. Het ziet er dus al veel beter uit dan gisterenvoormiddag. Nu nog duimen dat er geen vertragingen zijn met papa's vluchten en dan de lange reistijd doorstaan en we landen morgenvroeg in Zaventem.
Nog nooit was het verlangen zo groot om thuis te zijn
We kijken er naar uit om oma Maria, meter Marianne, nonkel Bruno, peter Koen, tante Greet, tante Miet, nonkel Bart, tante Maddy, nonkel Danny, de nichtjes neefjes en alle anderen te omarmen en ons Lais te laten wennen aan haar nieuwe omgeving.
Het is nog steeds niet zeker dat we zaterdag naar huis kunnen. Belgie besliste om niet meer rechtstreeks een pasport uit te schrijven voor een adoptiekindje, na problemen met een andere adoptie... Dit betekent dat we naar de ambassade moeten in New Delhi om daar een visum aan te vragen voor Lais om ons land binnen te kunnen. Het kan al jaren wel en nu plots niet meer.... en niemand was op de hoogte... het adoptiebureau niet, FCA niet,....Deze diensten dachten zelfs dat het om een situatie ging dat niet met Sri Lanka te maken had, een vergissing......Maar jammer genoeg is het toch realiteit.Het kabinet van Buitenlandse zaken beslist dat er nu steeds via Delhi moet gegaan worden, maar communiceerde dit niet of slecht. En neen hoor,ze willen niet voor een keer de gewone procedure volgen en dan de vernieuzing starten na ons,..... Uiteraard is zo een klein gezinnetje uit Belgie geen prioriteit voor hen.... We zijn even niet blij om Belg te zijn. Adoptieouders uit Nederland die hun kindje later toegewezen kregen hier in Colombo vertrekken zonder problemem en moeten niet naar Delhi. Ons landje maakt het toch graag complex. We zijn ook enorm ontgoocheld in het Belgisch consulaat hier.... Veel steun kregen we niet.
In wat voor land wonen we....? Soms vraagt een mens zich dat toch eens af.
Concreet;
Stef probeert al twee dagen een visum te krijgen om India binnen te mogen om de nodige stempels te halen voor het pasport van Lais, maar dit lukte nog niet. Morgen een laatste poging en dan vliegt hij naar New Delhi. Hopelijk komt hij dan zaterdag net op tijd toe in Colombo om met ons mee af te reizen. Lukt dit niet, dan blijven we ( ikzelf, Lais en Stef) zonder veel zin nog hier om de procedure af te ronden.
Lieve mensen, haal jullie kaarsjes, steunbetuigingen, gebedjes, positieve energie nog eenmaal boven voor ons. We zouden zo graag als 1 grote familie thuiskomen op zondag.
Hier zijn we weer met het laatste nieuws uit Sri Lanka... Gisteren hebben we de laatste papieren in orde gekregen die we nodig hadden voor de adoptie in Sri Lanka officieel te maken en alles werd gelegaliseerd op buitenlandse zaken in Sri Lanka. Alles vlot en netjes op tijd ondanks alle feestdagen. Zeer goed werk van de lokale persoon.
Dan denk je joepie, nu is alles in orde, nog efkes langs het belgisch consulaat, pasje krijgen voor Lais en we kunnen ons voorbereiden op de terugreis met gans de familie. Nog enkele dagen genieten van Sri Lanka en de rust en weg wezen. Was dat efkes buiten de bureaucratie van Belgie gerekend!!!! Nu blijkt er een groot probleem te zijn met de algemene procedure (niet met onze papieren) en niemand weet voorlopig hoe we hier uit geraken... Het is dus totaal onvoorzien opnieuw zeer spannend en zijn dus helemaal niet zeker om op zaterdag in dat vliegtuig te zitten.
Ondertussen nemen we wel eens de tijd om enkele mensen te bedanken waarvan we weten dat ze alle dagen aan ons denken en ons zeer veel steunen. In de eerste plaats Oma Maria, zeer vaak in de schaduw, maar we weten dat je thuis iedere dag kaarsjes brandt en heel veel voor ons gezin bidt opdat alles in orde zou komen. Hartelijk dank daarvoor! Ondertussen is het ook oma Maria die op hondje Kina past en haar verwent... Het is niet altijd evident alles op afstand te moeten volgen wat hier gebeurt en niet altijd te weten wat er juist gaande is. Natuurlijk ook oma Rita en opa Paul, die ons hier lokaal iedere dag steunen en de emoties van het moment soms ook over zich krijgen. Ons (schoon)broers en (schoon) zussen voor de vele lieve boodschapjes. Onze lokale contactpersoon die toch maar alles netjes in orde bracht ondanks alle feestdagen. Perfect werk geleverd! Erika van Ray of Hope die er alles aan doet om dit probleem zo elegant mogelijk op te lossen voor ons, Iedereen die iedere dag met ons meeleeft, fantastische steun voor ons hier.
De grote ontgoocheling van de dag : onze Belgische instanties die er blijkbaar hun plezier in vinden de normale burger nog maar eens het leven zuur te maken en ons prille geluk efkes abrupt te onderbreken. Volgens mij zouden ze misschien belangrijker dingen aan hun hoofd moeten hebben...
Bon, nu dat ook deze frustratie er uit is gaan we verder met het genieten van ons Lais!
We houden jullie op de hoogte en gaan er nog altijd van uit dat we het zaterdag halen,
Laïs is papa's mooiste geschenk opzijn verjaardag
Vandaag werd papa Stef 38. Jammer genoeg moest hij vooral op stap om de administratie in orde te krijgen voor onze terugreis. Toch hebben we samen genoten van het ontbijt en konden we deze avond met ons gezinnetje dineren aan zee met kaarslicht en alles erop en eraan. Toch nog een mooie afsluiter van z'n verjaardag. En natuurlijk is papa's grootste geschenk ons Laïs!
Morgenavond zien we opa en oma terug na hun uitstapje.
Voor de rest is het genieten van elkaar en aftellen om naar huis te kunnen vertrekken. Als alles vlot verloopt landen we zondagmorgen om 08.00u in Zaventem;.
We zijn nu al twee dagen samen en alles loopt vlot. Het wennen aan een flesje loopt goed en deze nacht moesten we slechts twee keer opstaan om haar melkje te geven. Grote broer slaapt voorlopig door het gestommel heen en papa en mama zullen de slaap ook wel inhalen.... We zijn blij dat de gewenning vlot verloopt. Laïsje is een rustige meid en als bij wonder lacht ze al veel vlotter dan in het home,....We hebben het gevoel dat ze haar plaatsje binnen ons gezinnetje al goed gevonden heeft. Ze kirt en kraait volop en lacht wanneer we ''gekke bekken'' trekken of haar naam roepen,...In tegenstelling tot Anil vroeger, tuttert ze al volop.... deze keer geen duimertje dus.... We kijken er nu vooral naar uit om ons te nestelen in ons huisje in Onkerzele. Zeker onze Anil begint steeds meer naar huis te verlangen. Er gaat geen dag voorbij of hij vraagt naar zijn vriendjes van de klas, 'hondje Kina',.....Gelukkig kunnen de zwempartijtjes en de uitstapjes met papa naar Colombo hem onze thuis nog even doen vergeten,... Ondertussen zijn oma en opa begonnen aan hun vierdaagse in het centrum van het land. Ze zullen een vermoeiende maar mooie reis maken langs Dambulla, Habarana, Sigirigria, Polonaruwa, Kandy, Pinawela, Nuwara Eliya.......Op deze tocht ontdekken ze mooie tempels, oude steden, mooie bergen, olifanten, apen, theeplantages....en nog veel meer. Terwijl oma en opa Sri Lanka ontdekken hopen wij stiekem dat het snel zondag zal zijn...
Onze droom werd werkelijkheid... de definitieve gezinsuitbreiding!
Deze morgen was het eindelijk zo ver. De rechtbankzitting verliep naast een vertraagde start relatief vlot. Na een interview, dat ongeveer driekwartier duurde, werden we officieel mama, papa en grote broer van zus Laïs. We namen afscheid van de geboortemama van Laïs wat zoals verwacht zeer emotioneel verliep.
Nu start voor ons de verdere kennismaking met ons prinsesje. Het was een zeer emotionele, mooie en vermoeiende dag, . Ondertussen slapen onze kindjes als roosjes. We kruipen ook snel ons bedje in, want wie weet wat brengt de nacht nog .
Vandaag was het een spannende dag. Onze lokale advocaat bracht ons dossier naar de rechtbank, dat heet de 'calling'. Hij brengt als het ware ons dossier op de rol en dan wordt een datum vastgelegd voor de 'hearing'. Op deze dag worden we allen op de rechtbank verwacht en worden we gehoord rond onze motivering om te adopteren. De rechter wil weten of we ons kindje met volle overtuiging en overgave zullen opvoeden,....en alles zullen doen om goede ouders te zijn,.... Om 13.oou lokale tijd mochten we naar de contactpersoon bellen en zouden we de dag van de rechtbankzitting te horen krijgen... We hoorden geruchten dat alles wat zou verschoven worden en misschien zou het zelfs deze week niet meer zijn.... maar we hebben toch geluk gehad. De grote dag voor ons wordt toch nog net deze week op vrijdag 29 april. Vroeg in de morgen (08.30u lokale tijd), als jullie nog lekker slapen, worden we verwacht op de rechtbank. We zijn al wat zenuwachtig en hopen dat ook dit maal alles goed verloopt. Duimen jullie alvast mee!
Als alles loopt zoals gewenst kunnen we Laîs eindelijk meenemen naar ons hotel en mogen we ook fotootjes tonen aan jullie. Nog even geduld.
Vandaag gingen we samen met oma en opa op bezoek bij zusje. Het was heel leuk. Er kon zelfs een lachje af voor de kersverse oma en opa! Nadien gingen we met z'n allen naar Negombo, waar je de alomgekende vissersmarkt kan bezoeken op het strand. We hadden wat pech met het weer, want het regende bijna de hele voormiddag. Toch was het heel leuk en in de namiddag was het opnieuw droog en genoten opa, papa Stef en Anil van het zwembad. Oma en mama maakten de valiesjes klaar,want vanaf morgen vergezellen we oma en opa in het prachtige Mount Lavinia hotel.
Hier zijn we weer on-line. Vandaag terug met mooie fotos.
De eerste foto's zijn gemaakt tijdens onze uitstap op zondag naar de bergen. Zoals jullie allemaal wel weten wordt er in Sri Lanka zeer veel thee geproduceerd, beter gekend als de Ceylon tea. Het is in de bergen dat de theeplantages zich bevinden om de beste kwaliteit thee te kunnen maken. Het is er fantastisch mooi, met de goed onderhouden thee plantages en overal thee fabrieken die de geplukte blaadjes onmiddellijk verwerken tot droge thee.
Gisteren hebben we opa en oma opgehaald van de luchthaven. Anil was super blij om zijn oma en opa te zien en heeft gedurende een kwartiertje geknuffeld... Na enkele uurtjes rust zijn we vertrokken richting zus Laïs. Een eerste mooi en emotioneel moment van de dag. Daarna zijn we verder getrokken naar de home van Anil, the Good Sheppard. Enkel miss Mabble die voor alle moeders en kindjes zorgt, was er nog en erkende direct Anil. We hebben er een half uurtje rondgekeken, bijgepraat en wat foto's getrokken en dan terug in het drukke verkeer van Colombo. De avond hebben we afgesloten met een welverdiend buffet op het mooi hotel van opa en oma.
Vandaag terug op bezoek bij zus, terwijl Anil bleef zwemmen bij opa en oma. In de namiddag zijn de vrouwtjes gaan shoppen en de mannen met de tuktuk naar de supermarkt en nadien terug ... zwemmen met Anil. Onze dag hebben we afgesloten met een etentje op het strand. Het was superweer en een klein zeebriesje maakte het zeer aangenaam vertoeven.
Gisteren maakten we een lange tocht richting het centrum van het land, midden in de mooie bergen. We bezochten de theeplantages en ook de geboortestreek van Lais haar mama. Het was er prachtig .We namen heel veel foto's om aan zusje te kunnen tonen, later. Heel speciaal dat we dit konden doen voor haar. En eindelijk, deze morgen zijn oma en opa goed aangekomen. We brachten hen naar hun hotel en nu rusten ze even uit. Deae namiddag gaan we samen op bezoek bij zus. Dit zal ook heel speciaal moment worden.
We blijven genieten van de bezoekjes aan onze zus, maar eerlijk gezegd, kijken we er steeds meer naar uit om haar altijd bij ons te hebben. Ook Anil vraagt nu steeds wanneer zusje met ons mag meekomen. Als het aan Aniltje lag zou ze al lang bij ons op de kamer slapen,..., maar natuurlijk kan dit niet zonder eerst te verschijnen op de rechtbank. Volgende week woensdag zal de advocaat ons dossier op de rechtbank voordragen en dan hopen we donderdag of vrijdag zelf te mogen verschijnen. Als het daar goed loopt dan hebben we onze zus bij ons vanaf donderdag of vrijdag. Duimen maar voor een goede afloop. En dan kunnen we haar ook eindelijk aan jullie voorstellen met enkele foto's. Ondertussen krijgt Aniltje af en toe ook een beetje heimwee naar zijn vertrouwde omgeving, maar gelukkig zijn het slechts korte momenten. Nog twee maal slapen en oma en opa komen ons vergezellen in Colombo, amaai daar kijken we echt naar uit. Het zal ook Aniltje heel veel deugd doen om hen te zien. Momenteel kunnen we niet meer inloggen op Stef's portable, dus kunnen we ook geen foto's meer tonen. Het zal dus effe enkel bij het schrijven van berichtjes blijven,.... En terwijl het naar het schijnt schitterend weer is in den Belgique, regent het hier voor het eerst ook overdag. Geniet daar maar van het zonnetje. We wensen jullie een zalig paasfeest vanuit Sri Lanka.
Nog 4 nachtjes slapen en opa en oma komen op bezoek
Hallo iedereen,
Vandaag zeer kort berichtje om jullie te zeggen dat hier alles goed verloopt. Vanmorgen terug op bezoek bij onze spruit Laïs. Het was hier echt bakken geblazen. Het zweet liep over ons lijf in het kleine kamertje, maar dat heb je er voor over. Vandaag zijn Patrick, Linda en Rizuan meegekomen op bezoek naar het home. Ze hebben er een gewoonte van gemaakt om ook in Sri Lanka te zijn wanneer wij bezig zijn met de adoptie. Ook tijdens de adoptie van Anil waren ze in het land en hadden ze het voorrecht om hem als eerste te kunnen bewonderen en nu dus terug met Laïs. Vanavond vertrekken ze terug naar België na een vakantie van 3 weken in functie van Sri-Lanka-in-ons-hart. Ze volgen hier lokaal de projecten op die gesponserd worden en genieten ondertussen van vakantie. Anil is dus eventjes zijn beste vriend kwijt maar nog 4 nachtjes slapen komt zijn allerbeste vriend op bezoek, nl zijn opa. Opa en oma landen hier maandag morgen en we zullen ze opwachten. Hun kamer is reeds geboekt in een zeer mooie hotel waar ze zullen kunnen genieten van wat rust na de lange reis.
Zo, een kort overzicht van onze dag en tot morgen alweer.
Vandaag terug ons normaal dagschema. We zijn deze morgen vertrokken rond 9.00h richting Laïs en ze was goed gezind, zoals altijd. De mama had haar haartjes laten knippen en ook de pasfotos genomen die we nodig hebben op de rechtbank en ook voor haar voorlopig paspoort om haar mee te krijgen naar België. We hebben ook met een Duitse mevrouw gesproken die daar reeds 7 jaar vrijwilligerswerk komt doen in het home. Het was een goed gesprek die ons wat nieuwe inzichten gegeven heeft rond het weeshuis en rond de gevoelens die die jonge moeders hebben. Hopelijks zien we haar nog terug in de komende dagen om nog wat verder te praten.
Eén foto maar vandaag namelijk de naam Laïs in het Singalees geschreven.
We zijn terug van weggeweest. Gisteren was het hier een heel drukke dag voor ons.
s Morgens genoten we van ons dagelijks bezoek aan zusje Laïs. Zoals steeds zien we een lieve, alerte meid. Ze kan haar hoofdje al heel flink rechthouden en zit het liefst van al recht op onze schoot om de wereld rondom haar te ontdekken.Ze kan ook zo vertederend mooi in onze ogen kijken dat we bijna verdrinken in haar mooie blik .. Papa Stef gaf vandaag haar flesje melk en hij deed dat voorbeeldig. Zusje dronk haar flesje mooi leeg. Broer Anil amuseert zich met de meisjes van het home en zijn Nederlands vriendje, maar wil zeker toch ook af en toe een zoentje gooien naar zijn kleine zus.Door een stroompanne in het home werkten de ventilatoren niet. Het was dus naast genieten van kleine zus ook lekker baden in het zweet.
Na ons dagelijks bezoekje gingen we naar het Belgisch consulaat. Daar wachtte Mevr. Dilini ons op voor een gesprekje. Ze herkende ons nog van vorige keer en vond het heel fijn om Anil te leren kennen. Na het in orde brengen van de nodige papierhandel en een babbel zetten we onze tocht verder naar het probation office. Daar werden we verwacht voor een formeel interview met de adoptieambtenaar. Dit gesprek is belangrijk voor het verdere verloop van de procedure. Het was opnieuw een goed en aangenaam gesprek. Weer een stapje dichter bij een formele gezinsuitbreiding.
Gisterenavond gingen we op bezoek bij Patrick, Linda en Rizuan. Ja, net zoals drie jaar geleden genieten ze hier van een deugddoende vakantie en opnieuw ook als wij er zijn voor de adoptie. Het was heel leuk om hen te zien en samen te genieten van een heerlijk diner in het Mont Lavinia hotel. Anil en Rizuan speelden mooi samen. Voor herhaling vatbaar, deze avond!
Ook vandaag gingen we op bezoek bij Laïsje. Ze ziet ons echt graag komen en is zo ontzettend lief (sorry dat we in herhaling vallen en dat we het nog niet kunnen tonen op foto). Anil ging ondertussen zwemmen met Rizuan, Patrick en Linda in het Mount Lavinia hotel. Het was dus echt een voormiddagje voor papa, mama en Laïs. Het was zalig. Het afscheid viel wel zwaar, zeker omdat ons zusje, wanneer we haar overhandigden aan de major van het home, haar stemmetje luidkeels liet horen. We geloven graag dat ze ons nu al niet wou laten gaan .
We kijken uit naar morgen en tellen af tot volgende week maandag, want dan komen oma Rita en opa Paul naar ons toe
We zijn net terug van een zeer toffe dag voor Anil (en voor ons ook wel, hoewel we ons bezoekje aan onze meid wel missen). We zijn dus op bezoek geweest bij de olifanten en gelukkig waren ze allemaal thuis. We hebben er voor gekozen een heel kort tekstje te schrijven en de fotootjes voor zich te laten spreken!
Hierbij een nieuwe update van ons verhaal van vandaag. We zijn deze morgen terug op bezoek geweest bij onze lieve zus Laïs. En jawel, ze was alweer in super doen. Het liefst bekijkt ze van alles wat rond haar gebeurt en ze vindt het ook heel tof om eens in de lucht te vliegen. Dit belooft voor onze terugvlucht! Hopen dat ze het dan nog even leuk zal vinden. Na een tweetal uurtjes knufflelen hebben we Laïs, ondertussen al in slaap gevallen, terug gegeven in de armen van haar geboortemama. Daarna hebben we nog efkes gestopt bij een winkel met allemaal lokaal gemaakte spulletjes. Veel mooien dingen te vinden en we hebben er enkele gekocht . Deze avond waren we uitgenodigd bij Sunil thuis. Sunil is onze lokale contact persoon. Zijn vrouw Sisi had super gekookt, typisch Singalees met rijst, linzencurry, kip, vis, papadam, etc, etc en ook frietjes met ketchup om onze Anil te verwennen! Het was echt super tof. Nu gaan we vlug slapen want morgen staat er al weer een drukke dag op het programma. We mogen helaas niet op bezoek bij onze zus Laïs want op zondag is het home gesloten. Dus wordt het een Anil dagje. Morgen vroeg vertrekken we richting het olifanten weeshuis ! Zeker 50 olifanten die er verzorgd worden. De kleintjes krijgen melk en de grootste mogen een bad nemen in de rivier. Dat zal hij wel super tof vinden.
Alléé, nu vlug gaan slapen en morgen hopelijk weer een verhaaltje (indien we niet te laat in ons hotel zijn.)
Vele lieve knuffels uit Sri Lanka Anil, Katrijn en Stef
Deze voormiddag bezochten we onze kleine zus. Anil begroette haar met een zoen en een lieve knuffel en ging dan spelen met zijn Hollands vriendje. Wij genoten van een zeer rustige en lachende meid. Hoe gekker de geluiden die we maken, hoe leuker ze lacht,.... Vandaag mochten we haar ook een flesje melk geven. Ze dronk alles flink op en nadien viel ze snel in slaap,... Het is een heel lief rustig meisje. Ze is opvallend donkerder dan Anil als baby, maar ze heeft een heel mooi gezichtje. Haar ogen zijn gewoon prachtig en als ze slaapt is ze om op te eten. Misschien zijn we niet objectief, maar we hebben het gevoel dat ze ons al begint te (her)kennen. Na enkele uurtjes genieten van de mooie Laïs namen we afscheid. We gingen lunchen in Barefoot, een bekende winkel in Colombo met typische producten van het land. Je kan er ook iets drinken en eten in een tropische bar onder de verkoelende ventilatoren....Het was er heerlijk vertoeven. Na een drankje en een hapje bezochten we de winkel. We kochten er enkel mooie dingen,... In de namiddag zochten we Laîs terug op. Aangezien we haar gisteren geen bezoekje konden brengen, wilden we dit vandaag extra goed maken. We zagen deze keer amper haar schitterende ogen. Ze sliep bijna continu. Toch deed het deugd om haar in onze armen te hebben. Anil speelde er met een kegelspel. Af en toe kwam hij eens naar zijn zusje kijken. Tegen 17.00u lokale tijd kwamen we terug aan in het hotel om onze dagelijkse duik in het zwembad te nemen. Het was een deugddoende verkoeling. Deze avond gingen we lekker eten aan het strand. In dit home mogen we ook op zaterdagen op babybezoek. We kijken dus uit naar een nieuwe ontmoeting met Laïs mogenvoormiddag. De tijd gaat gelukkig sneller dan verwacht. Er is al bijna één week voorbij. Volgende week opnieuw een bezoekweek, maar de week nadien verschijnen we voor de rechter en hopen we Laïs Rangana officieel onze dochter te kunnen noemen. We tellen af... Leuk om af en toe ook jullie berichtjes te kunnen lezen. Dat helpt om af te tellen. Veel liefs,
Anil, Stef en Katrijn
Hieronder zien jullie een foto waarop de lokale bevolking een potje met melk en rijst erin laat koken op een vuurtje. Het is een ritueel dat elke nieuwjaarsdag (14 april) terugkeert. Om 13.00u wordt het potje opgewarmd om dan om 13.06u stipt over te koken. Het begin van een voorspoedig Singalees nieuwjaar!
Vandaag konden we Laïs opnieuw bewonderen. Anil was al veel meer relaxed dan gisteren en nam zijn rol als grote broer voortreffelijk op: kusje geven, handje wrijven,... Hij vindt het wel jammer dat ze nog niet kan praten en kijkt bij elke kreun van Laîs op en vraagt wat er scheelt... Wat een zorgzame broer hé! Wij hebben ook enorm genoten van haar. Vandaag werd ze slapend in onze armen gelegd door haar geboortemama. Na een uurtje werd een soort van rijstpapje gebracht. Met een klein lepeltje kreeg ze voor het eerst eten van haar Belgische mama. Het papa-mama gevoel was er weer helemaal: eten geven, flesje drinken , boertje laten, wat rondwandelen,... Als ze wakker is geniet ze van het kijken naar haar broer en de speeltjes die we bij hebben. Ze vindt het ook leuk om wat zot te doen: geluidjes maken, teentjes kriebelen,... Vandaag ontmoetten we ook een koppel uit Nederland. Ook zij komen in het home om te wennen aan hun tweede zoontje, die Thomas zal heten. Ook daar is er al een grote broer, afkomstig uit Sri Lanka, van bijna drie jaar. Voor Anil was het heel leuk om met de Hollandse jongen te kunnen spelen. Op die manier werd hij ook wat afgeleid van het feit dat er nu ook veel aandacht gaat naar kleine zus. Na het eten en spelen viel zusje terug in slaap in onze armen,.... We genoten van haar slapende gezichtje dicht tegen ons lichaam. Morgen vieren de Singalezen nieuwjaar en is alles gesloten. We kunnen dus jammer genoeg ook niet op bezoek gaan bij Laîs. Maar het terugzien vrijdag zal nog zo mooi zijn,....Morgen nemen we ook een BLOGrustdagje en genieten we met ons drietjes van het zwoele Sri Lanka. Gelukkig nieuwjaar!
Opnieuw een spannende rit naar Colombo...maar deze keer niet alleen dankzij het verkeer, maar vooral ook omwille van de eerste ontmoeting met zusje Laïs. Het home ziet er helemaal anders uit dan het home waar Anil werd geboren. Een huis in de stad,zonder tuin ...maar dat maakte de eerste ontmoeting niet minder speciaal,.... Met veel kriebels in de buik, werden we binnen geleid in een zaaltje. De 'major' van het home gaf ons een warme groet en al snel kwam onze dochter binnen, samen met haar geboortemama. Dit maakte het extra spannend en speciaal want eigenlijk hadden we dit nog niet verwacht. Laïs werd in onze armen gelegd door haar mama en we smolten helemaal weg. Het is echt een schatje. Haar mooie ronde donkere kijkers, haar guitig mondje,.... Tot onze grote opluchting vond Laïs het allemaal goed en leek ze te genieten van alle aandacht en bewondering. Laïs liet zich gewillig omarmen door haar nieuwe papa, mama en grote broer. Anil gaf haar een mooie knuffel en wat speelgoed en Laïs keek met grote ogen toe... Na een tijdje kon er zelfs al een lachje af ... Wat is ze mooi..... We konden ook al wat praten met Laïs haar mama. Het was heel emotioneel, maar mooi. Ook voor Aniltje was het toch wel heel wat. Na een uur bezoek kreeg hij het wat lastig en had hij een dikke knuffel nodig. In de namiddag konden we wat afkoelen van de tropische temperaturen en de emoties in het zwembad. Nadien bracht een tropisch onweer verfrissing. We genieten na van onze dochter en kijken uit naar een tweede ontmoeting morgen.
Welkom lieve......
.
