Ontbijt om 7 u en de Chinezen stonden al in rij paraat, inclusief krulspelden. Ons eitje en toast, uitchecken en we zijn weg.
We laten Xian achter ons terwijl onze chauffeur een uur moet rijden naar het station waar we met de bullet-trein vertrekken. Binnenkomst is al chaotisch, de machine wilt onze tickets niet aanvaarden. Doch een vriendelijke Chinees maakt ons duidelijk dat we via een beambte moeten passeren die onze paspoorten en tickets checkt. Voila, we zijn in de grote vertrekhal en het is weer met vriendelijke Chinese hulp dat we de juiste trein nemen. T Is precies een vliegtuig, maar met meer beenruimte. Snel geïnstalleerd en exact vertrekken we aan 243 km/u. 4 uur later komen we toe in Xining (zie foto) waar het al heel wat frisser is, dat scheelt een trui ! De aangegeven 5 minuten stappen (gepakt en gezakt) blijken er al snel heel wat meer ! We hebben een klein half uur gestapt dus morgen pakken we een taxi naar station !
Werden heel vriendelijk ontvangen, onze permits voor Tibet en onze treintickets werden overhandigd, en ja, hij sprak 2 woorden (nee, geen 3) Engels. De kamer is een dikke meevaller, 2 kamers met 1 dubbel en 2 enkel bedden + een WC die verstopt is 😣. Effe uitpakken, wat relaxen, blog schrijven en dan eten zoeken. Op amper 500m van ons hotel vinden we een Muslim restaurant waar we lekkere, verse noedelsoep hebben gegeten en den Danny nog schapenspiesjes met gebakken rijst bovenop. De rekening was deze keer zeer miniem = 10 voor ons 3 ! (dat maakt onze dure rekening van eergisteren goed).
En toen was het alweer het einde van een vakantiedag, morgen treinen met overnachting om op 12 mei in Lhasa (Tibet) toe te komen.
Een nieuwe dag, een nieuw ontbijt, en wat voor een : rijst, warme princesseboontjes en allerhande onbekend voedsel dat gretig werd weggekaapt en opgesmikkeld met stokjes door de Chinezen. Wij hebben het bescheiden gehouden met een eitje en toast en confituur.
Onze gids voor vandaag bracht ons eerst naar de terracotta fabriek ( verplichte kost) en daarna naar het grote Terracotta Warriors Museum. Heel veel van verwacht, veel terracotta gezien, was trouwens best wel indrukwekkend en hebben leuke wist-je-datjes meegekregen zoals het feit dat de 3 boeren die in 1974 naar een bron aan t vragen waren en de eerste soldaat vonden een beloning hebben gekregen (we weten niet hoeveel). De jongste toen 17- leeft nog en heeft een restaurant waar we dan onze lunch voorgeschoteld krijgen. Zeer uitgebreid Chinees samen met onze compagnon voor vandaag, Peter Nick uit Melbourne Australië.
De volgende halte is via een andere stadspoort de muur / omwalling bewandelen. Deze muur is 14km lang en verbind iedere stadspoort in N O Z W, gesymboliseerd door draak, tijger, pauw, schildpad. De langste onder ons trekt de meeste aandacht van jong en oud (zie foto)
En zo is het weer tijd om aan avondeten te denken het Ramada hotel straalt eerder soberheid uit, de straatkraampjes laten we wijselijk links liggen (gezindheidsgewijs) en zo vinden een Chinees restaurant 🤪 vriendelijk ontvangen, beleefd de tafel gewezen, menu overhandigd dit alles in het beste chinees; daar zit je dan als simpele Belg die letterlijk geen letter verstaat (omgekeerd van t zelfde) Dankzij de foto menu, gebaren en geluiden, hebben we lekker gegeten, te pikante lotuswortel was geen favoriet en gebakken kippe-tenen bleven ook voor de helft liggen. Ondertussen weet Sabine dat bu la niet pikant wilt zeggen, handig voor de rest van de vakantie 🤓
Voor we gaan slapen, de rugzakken terug schikken om morgen weer op pad te gaan. We worden om 7.30u opgepikt om onze trein te halen naar Xining.
Coupé afgekocht zodat we met zn 3-en plaats genoeg hebben voor bagage (op bed 4), t is allemaal net is kleiner, iets smaller dan de Trans Siberische; maar dat zijn de Chinezen ook. We hebben zelfs pantoffeltjes ! En we zijn vertrokken, t is nu 21u en de juffrouw komt vragen of we koffie wilden in de ochtend; uiteraard ! Nog een grote noedelsoep gekocht er is enkel heet water zodat we toch avondeten hebben. De handigste man onder ons, heeft ALLE pikante poeders in zijn soep gedaan, per ongeluk 😉 Bedje gemaakt, tandjes gepoetst in de waszaal en we gaan slapen, het wordt een zeer onrustige nacht : gekraak, gepiep, gesnurk, WC doortrekken, geschud, flitsen noem het op ! Tegen 7 u werd onze Nescafé gebracht en dat was het voor ontbijt. Een uurtje later rijden we Xian station. Lief mevrouwtje wacht ons maar met engels geraken nergens bij haar, het enige dat ze moet doen is ons naar het hotel voeren en dat blijkt voor een beginnende chauffeur niet zo simpel.
Zelfs vertrekken uit parkeerplaats ging niet zonder de hulp van Danny, effe mee aan t stuur draaien en het zaakje was geklaard. Check-in in hotel was weer op zn Chinees maar dat worden we gewend; 2 bedden i.p.v. 3 maar dat was snel opgelost deze keer.
We beslissen om de stad te verkennen. Eerste stop is voor koffie met een zoetigheid : koffiekoek, muffin, kaastaart en dan verder. De Bell-tower die s ochtends werd gebeld; de drum-tower die s avonds werd gedrumd, de moskee, het moslimkwartier (zie foto) met zn gekke geuren, kleuren ooit al eens een inktvis op een stokje gezien, wij nu wel 😉 Langs 1 van de 4 stadspoorten wandelen we terug en houden halt in een Chinese fastfood waar blijkbaar de jeugd hun huiswerk komt maken bij een bowl met noedels.
Effe opfrissen en dan restaurantje zoeken, Wasabi is t geworden, Japans op zn Chinees maar t mag gezegd worden, t was keilekker, veel, maar duurder dan ons doorsnee budget van 30 voor ons 3 was het nu 50 voor 1 😩.
Fijne vaststelling, westerlingen zeggen elkaar dag als ze elkaar kruisen, aja, we vallen een beetje op hè.
Na het Aziatisch ontbijt met rijst, sojascheuten maar ook spek en eieren met toast en confituur zijn we klaar om een nieuwe uitdaging aan te gaan : de Chinese metro 🚊
Onder de grond lijkt het wel zoals bij ons, maar schijn bedriegt want . We kunnen niks lezen !! Navraag bij de loketbediende levert niks op want ook zij spreekt geen Engels. Met vereende krachten ontrafelen we het systeem en fier als we zien hebben we de schwung te pakken. 2 keer overstappen (lijn 7 naar 5 naar 1) zijn we op het grote plein van de hemelse vrede en ja hoor, nonkel Mao houdt alles nog goed in de gaten en lacht ons toe als hij ons terugziet. We zijn langs alle bezienswaardigheden op het immense plein gewandeld en nemen afscheid van nonkel Mao 😜
De metro-ervaring doen we alles volleerde locals nog eens over (lijn 1 naar 5 naar 7).
Een uitdaging die we onszelf hadden gegeven, tracht Peking eend (zie foto) te eten in hetzelfde restaurant in Beijing als 4 jaar geleden. Yes we can ! En geloof ons, t was een lekkere eend 🦆met een ander lokaal biertje. De juwelenwinkel naast het restaurant was er niet meer, Sabine krijgt nog wel kansen voor een nieuwe ring, halssnoer, armband, oorbellen enz 💎
Terug in het hotel wachten op de transfer naar het station, de nachttrein brengt ons naar Xian om alweer een nieuw avontuur.
We gaan uitbreiden maar er waren heel veel Chinezen in t station.
De rit naar ons hotel was precies de ring van Antwerpen op een maandagochtend, enorm druk, en dat voor een zondag.
Het hotel Donfang is ons niet onbekend, de receptiedames nog steeds onvriendelijk. Hoewel alles is betaald, loeten we een deposit geven, we moèsten maar eens iets uit de minibar nemen en dan gaan lopen Sabine haar visa werd niet aanvaard, Cris visa werd niet aanvaard, Danny heeft er gene. Cash hebben wel aanvaard. Machientje was waarschijnlijk Made in China.
Ons eerste lokale biertje brengt soelaas en doet ons deugd. Ook ons middagdutje was welgekomen en 1000-man sterk trokken we goedgemutst naar de acro-show.
De pre show was al de moeite, nog nooit gezien hoe de lokale toeschouwers zich een weg naar hun stoel murwden, duwen en trekken met heel veel lawaai !
Blij dat we voor deze show hebben gekozen, was zeker en leuke ervaring.
De avondwandeling brengt ons langs de huton die stilaan wordt afgebroken net zoals de vele anderen. Een erfgoed dat verloren gaat, mogelijks voor de zoveelste bouwpromotor en zn flatgebouwen. Het restaurant daarentegen is weer een belevenis. Waarom heeft Sabine voor Russisch gekozen en niet Chinees ? We verstaan er niks van🤓 maar vaardig als we zijn, slagen we erin lekker te eten; hotpot van lam(zie foto) met een ander lokaal biertje.
Sabine was tegen 10.30u in Edegem, autootje netjes geparkeerd in hoekje.
Om 11u zijn we fris en vrolijk richting Schiphol vertrokken. Na een vlotte rit zijn waren we veilig en wel op P6 Valet parking, auto door de fotostraat en sleutels afgeleverd. Maar wat moeten we nu doen van die Hollanders zelf inchecken (ok, al eens gedaan); eigen bagage wegen, zelf printen en labelen, das straf. En van welke kleine madame wou de grote rugzak niet wegen inderdaad.
Verder alles vlotjes en na een kleine lunch, op t vliegtuig met heel veel Chinezen ! De kleine Chinees naast ons hebben we niet stilgekregen, zn ouders aanvaarden onze witte wijn niet. Ons Maria, oma van de kleine Chinees, heeft hem een ganse nacht geentertained = op de nooduitgang trommelen.
Xining 10 mei 2018
Beijing 6 mei 2018
