De rit naar ons hotel was precies de ring van Antwerpen op een maandagochtend, enorm druk, en dat voor een zondag.

Het hotel Donfang is ons niet onbekend, de receptiedames nog steeds onvriendelijk. Hoewel alles is betaald, loeten we een deposit geven, we moèsten maar eens iets uit de minibar nemen en dan gaan lopen… Sabine haar visa werd niet aanvaard, Cris’ visa werd niet aanvaard, Danny heeft er gene. Cash hebben wel aanvaard. Machientje was waarschijnlijk “Made in China”.

Ons eerste lokale biertje brengt soelaas en doet ons deugd. Ook ons middagdutje was welgekomen en 1000-man sterk trokken we goedgemutst naar de acro-show.

De pre show was al de moeite, nog nooit gezien hoe de lokale toeschouwers zich een weg naar hun stoel murwden, duwen en trekken met heel veel lawaai !

Blij dat we voor deze show hebben gekozen, was zeker en leuke ervaring.

De avondwandeling brengt ons langs de huton die stilaan wordt afgebroken net zoals de vele anderen. Een erfgoed dat verloren gaat, mogelijks voor de zoveelste bouwpromotor en z’n flatgebouwen. Het restaurant daarentegen is weer een belevenis. Waarom heeft Sabine voor Russisch gekozen en niet Chinees ? We verstaan er niks van🤓 maar vaardig als we zijn, slagen we erin lekker te eten; hotpot van lam(zie foto)  met een ander lokaal biertje.