|
Weeral veel geluk gehad vandaag met de afstemming van ons
programma op het weer:
Vanmorgen lichte regenval, maar dat belette niet dat we de zwaarste
waterval ooit hebben gezien. Een gigantische stroming, snelheid en volume water
vliegt door een smalle zwaar begroeide vallei. Enkele drupjes regen erbij
hinderen niet, want de zware stroming doet tussen de smalle kloof warme dampen
naar boven komen: zo bijna een stoombad?
Aan de overkant van de baan daalden we af in een grot die
echter deze keer helemaal was ingericht als hindoetempel. Al van bovenaan
zijn langs de naar beneden cirkelende trap allerlei godenbeelden aangebracht. Beneden
is het wat primitiever, niet in het minst door de vochtigheid, en de juist
beginnende stalagtieten.
Daarna zijn we naar een vluchtelingenkamp van Tibetanen
gereden, vlak in de buurt. De omgeving is zeer proper en rustig, weliswaar met
2 vechtende koeien en waterbuffels. Binnen is er een museumke dat het
imperialisme van China in Tibet aanklaagt. Er worden taferelen beschreven die
doen denken aan de oorlogen in Vietnam en Cambodja. De Tibetanen vluchtten naar
India, Butan en Nepal en koesteren weinig hoop ooit nog hun eigen Tibet als
eigen land terug te kunnen bekomen. Toch blijven ze Tibetaan in hart en nieren,
en zelfs na 50 jaar in Nepal noemen ze zichzelf nog steeds Tibetaanse
vluchteling, en niet Nepalees. s Middags eten we dan in het Tibetaans
restaurantje dat er vlak naast ligt, Tibetaanse gerechten die wel lekker smaken.
Soort noedels of spaghetti in kippensoep, en een soort vleesflapjes (uit deeg
met vlees en ajuin ertussen: lijkt op empanadas). Naast het museum staan er nog
wel enkele andere gebouwkes waar de vluchtelingen allerlei beroepen worden
aangeleerd, en ook een verkoopzaal van Tibetaanse tapijten. Mooi, maar wel wat
omvangrijk om mee te nemen.
Wanneer we het vluchtelingenkamp verlaten, komt de zon er
her en der een beetje door, ook al blijven er laaghangende wolken tegen de
bergen aan. We rijden zwaar bergop naar de 2e (die wij zien) world peace pagoda
door de japanners gebouwd. Hij staat boven op een bergtop en kijkt uit over
Pokhara, het meer, het eilandje waar we naartoe zijn gevaren, en de wolken die
de Himalaya en de Annapurna verbergen. Ook de weg waarlangs we van Lumbini zijn
gekomen, is terug in beeld, en tevens de vallei waarlangs we morgen onze
terugweg richting Kathmandu aanvangen. Kortom een 360°-zicht over valleien en
bergen: prachtig!
Op de afdaling nemen we nog even rust om van dat prachtige
zicht te genieten, met een locale thee (en ook chocolademelk ;-) ) Het is
immers ook wel een klimmetje geweest te voet met nogal wat trappen.
Zo zit ons bezoek aan Pokhara erop, en gaan we ons klaar
maken om morgen richting Bandipur te vertrekken.
|
