Eerste dagje Pokhara achter de rug.
Gisteren avond een tafeltje gevonden langs de promenade langs het meer, waar we lekker hebben gegeten. Alleen was er wat te luide muziek die moest opboxen tegen de muziek van het naastliggende restaurantje enz, en zo de rust echt wel verstoorde.
Vanmorgen pikte de chauffeur ons op om 4u45 en na een 3 kwartiertjes bergop rijden in 't donker konden we bij dageraad te voet verder de berg op in Sarangkot. Van hieruit heb je prachtig zicht rondom rond, op het meer van Pokhara aan één zijde en op de Annapurnaketen aan de andere zijde, met de verschillende toppen van ruim boven de 8000m!! Alleen, de weersomstandigheden moeten goed zijn om de toppen te kunnen zien, zonder dat ze gehuld zijn in een wolkendek. 's Morgens is het daar het beste moment voor, want in deze periode van het jaar, warm en vochtig, gaat de waterdamp onmiddellijk stijgen vanaf de zon opkomt, en vormen de wolken zich rond de toppen zodat in de rest van de dag alleen nog wolken te zien zijn, en de hoge besneeuwde toppen onzichtbaar worden.
Aangezien de weersvoorspellingen voor de volgende dagen meer regen (en op de toppen meer sneeuw) geven, was het vanmorgen wellicht beste moment. Er was lichte bewolking, en heel kort is de Annapurna 1 tussen de slierten komen pieken: veeel hoger in de lucht dan je eerst zoekt. Gelukkig waren er kenners in de buurt voor uitleg wat waar te zien was.
Impressionant is het in elk geval: je ziet de wolkenslierten zich voor je ogen vormen en tussen de bergen naar boven stijgen; ook rond het meer ontstaan slierten en daarbij is er dan nog de weerspiegeling in het water: prachtig schouwspel!!
Rond 8u begon de honger toch te knagen en zijn we terug naar beneden gereden om te gaan ontbijten. Even terug platte rust resulteerde in een fameus dutje tot bijna 's middags. Alleen Stefaan is nog te voet de buurt gaan verkennen.
Rond de middag zijn we dan terug naar de promenade langs het meer gaan wandelen in de andere richting dan gisteren. Een prachtige tuin nodigde uit om te eten (heel lekker en rustig, daar gaan we zeker nog terug), en daarna wandelden we verder tot de aanlegplaats van de roeibootjes, die je kan huren met of zonder bestuurder. We hebben ons maar "laten" varen, eerst naar het eilandje met tempel(tje) in het midden van het meer, en daarna wat stroomafwaarts tot aan de dam. De "driver" (=roeier) gaf wat uitleg over vogels (naast arenden, ook prachtig blauwe (soort van)peroquet, vissen, planten, oorverdovend krekelconcert (!nog nooit gehoord) enz. Wij hebben hem maar wat van ons water gegeven, want de man zat zo te zweten......het druppelde eraf. Dus echt genoten van een luie namiddag op het meer met alle rust die dat geeft want er mogen geen gemotoriseerde vaartuigen rondvaren. Een verse ananas hebben we met 2 (Lode en Tine riskeerden het niet) verorberd, en het sap liep niet alleen van duim en wijsvingers, maar van heel onze armen...echt smullen
En dan was er de prachtige zonsondergang boven het meer achter de bergen, waardoor de bergen terug in een mist en ook in donkerdere wolken gehuld werden, en de gloed van de zon weerspiegelde in het meer, met de schaduwen van dobberende bootjes ertussendoor. Echt idyllisch!
Op hetzelfde plekje langs de rand van het meer hebben we dan gegeten terwijl het duisterde, om in donker naar het hotel terug te keren, en weeral na een deugddoende douche seffens te gaan slapen.
Morgen pikt de chauffeur ons op om 10u om in de iets ruimere omgeving van Pokhara een en ander te gaan bezoeken. Hopelijk wordt het toch weer een zonnige dag zoals vandaag.
Tot morgen
|