Gegroet. Ondanks het feit dat niemand weet wat deze blog zal brengen, ben ik er na lang aarzelen dan toch maar mee begonnen. De grootste motivatie is de opluchting. Of dat wil ik er althans mee bereiken. Schrijven doet deugd, het brengt me in een soort sfeer van afstand en relativering. Als student sportkot lijkt me dit een goeie manier om de ban van drukte en alomtegenwoordigheid te doorbreken. Als U eveneens niet kan weerstaan aan de drang om te reageren, go ahead...
