mijn naam is Tim Verheyden en ik ben 18 jaar oud. Ik woon te Galmaarden en ben vanaf dit jaar student handelsingenieur. Mijn voornaamste interesses zijn politiek, economie en wetenschap, zoals u hier kan terugvinden. Ik wens u een aangenaam verblijf op deze blog, en hoop u spoedig weer te mogen verwelkomen.
Tim Verheyden
De wereld aan uw voeten
Politiek- Economie - Wetenschap
27-08-2008
Moordcomplot Obama
45 jaar na de meest beruchte aanslag ooit - de moord op John Fitzgerald Kennedy door Lee Harvey Oswald - was er in de VS opnieuw beroering aangaande een moordcomplot rond de democratische presidentskandidaat Barack Obama. 3 mannen werden in Denver opgepakt omdat ze plannen opgesteld zouden hebben om Barack Obama op donderdag, bij zijn officiële voorstelling als democratisch presidentskandidaat, om te brengen.
Al vlug was er één van de drie verdachten die met wat verhelderende informatie op de proppen kwam. Er zouden plannen geweest zijn om Obama te vermoorden en zo te voorkomen dat een zwarte het bestuur van de Verenigde Staten in handen zou krijgen. De FBI onderzocht onmiddellijk de zaak, maar wist te vertellen dat het geen 'echt' moordcomplot was. We moesten het eerder beschouwen als drie 'minderbegaafde' jonge mensen, die er onderling minder fraaie overtuigingen op na hielden. Zonder erg dus, of is het maar schijn?
Ik wil best wel geloven dat er geen concrete plannen op tafel lagen om Obama te vermoorden, eens te meer omdat er ook drugs werden gevonden bij de mannen. Maar ik stel me toch vragen bij de racistische opvattingen van deze drie jonge mannen. De jaren '60 waren in de Verenigde Staten cruciaal wat betreft de strijd van de zwarten voor gelijke rechten. Martin Luther King was het absolute boegbeeld, en met JFK leek er een president op te staan die mee wou springen op de 'gelijke kansentrein'. Desalniettemin werden ze beiden om het leven gebracht. 45 jaar later dreigt hetzelfde scenario. Enige verschil is dat 'de nieuwe Martin L. King' nu ook daadwerkelijk president zou worden. Zoveel jaren later blijken de Verenigde Staten van Amerika, het zogeheten meest beschaafde deel van de wereld, nog altijd niet klaar voor een zwarte president. Nog altijd blijkt er een grote apartheid tussen blanken en zwarten. En dat zou je toch niet verwachten van het land dat zich opwerpt als grootmacht van deze wereld. Ik stel mij dan ook erg veel vragen bij dit alles. Stilletjes hoop ik dan ook dat Obama het mag redden als president, en vooral dat hij mag overleven. Misschien kan dit nu écht voor de 'déclique' zorgen in de VSA. En, wie weet gaat deze planeet er dan weer enigszins beter uitzien. Of nog beter, komt het optimisme van de vroege jaren '90 terug.
Begin jaren '90, na het einde van de Koude oorlog die de wereld 40 jaar in een wurggreep had gehouden, was er een groot optimisme over de toekomst. Er zouden geen oorlogen meer zijn, de economie zou een gigantische boost gaan kennen, en de welvaart zou er overal in de wereld aanzienlijk op vooruit gaan. De Verenigde Naties wierp zich op als HET orgaan dat de wereldvrede zou gaan waarborgen. Van deze mooie perspectieven schiet vandaag niet zoveel meer over, en dat vooral omdat de regels van de Verenigde Naties veelvuldig zijn overtreden. En jawel, voornamelijk door de VSA. Er zal veel nodig zijn om opnieuw in die uitermate positieve sfeer te gaan vertoeven, maar ik denk dat de machtswissel in de Verenigde Staten al een eerste stap mogen zijn richting 'beter'. Ik hoop dan ook dat de man die symbool moet gaan staan voor deze wissel - 'Change' zoals ie het zelf altijd beschrijft - hier bij ons mag blijven, en niet moet verdwijnen onder impuls van alweer een dolgedraaide Amerikaan!
Deze week waren 3 Amerikaanse universiteitsstudenten - van de University of California, Berkeley - op bezoek in België. Aan de Vrij Universiteit Brussel kwamen ze hun visie geven op de toestand in ons Belgenland. U zal zeggen, wat hebben die snotneuzen te zeggen over ons landje, maar het is best interessant om eens de mening te horen van academici die ver weg van onze politieke broeihaard leven.
Er werden hen verschillende vragen voorgeschoteld. Vooreerst werd hun gevraagd wat zij zouden doen aan de verschillende talen die ons land opdelen. Hun antwoord was heel simpel. Maak Vlaanderen en Wallonië gewoon beide tweetalig. Voor Amerikaanse studenten is hun antwoord helemaal niet zo gek, hoewel dat in praktijk helemaal niet zo vlug geregeld zou zijn.
Tweede vraag dan: wat te doen met BH-V? Daar vallen ze wat mij betreft door de mand. Ze stellen voor de Vlaamse faciliteitengemeenten gewoon toe te voegen aan Brussel. Uitleg: de inwoners zouden er beter van worden... Het is duidelijk dat onze Amerikaanse vrienden over zo'n afstand geen inzicht hebben in de 'Vlaamse Gevoeligheden'. Vlaams gebied zomaar opgeven is nu eenmaal geen optie voor de Vlamingen.
Derde vraag: wat te doen met Brussel, indien België uit elkaar valt? Hier spreken ze elkaar voor het eerst tegen. De ene pleit voor toevoeging van Brussel aan Vlaanderen, omdat Brussel oorspronkelijk Vlaams zou zijn. De anderen pleiten voor een onafhankelijke tweetalige staat Brussels. Wat vast staat is dat de eerste oplossing niet echt realistisch is, hoe mooi het ook zou zijn voor de Vlaming. Brussel zou een heuse tweestrijd opleveren tussen beide landsdelen. Daarom is de onafhankelijke staat Brussel nog niet zo gek, hoewel dat wel het er alles nog wat complexer op zou maken.
Vierde vraag: wat met de geldtransfers van Vlaanderen naar Wallonië? 'Bouw de transfers verder op tot 2010, om ze vanaf dan gestaag af te bouwen tot 2020, wanneer Wallonië economisch helemaal zelfstandig zal zijn'. Zo zouden beide partijen voordeel halen uit de situatie, aldus de Amerikanen. Het valt moeilijk te zeggen of er dan wel een betere oplossing bestaat, die beide partijen weet te dienen. Prima compromis - op en top Belgisch - maar ik vrees dat Vlaanderen zich daar niet bij neer zou leggen.
Vijfde vraag: wat adviseren jullie premier Leterme in deze, voor hem toch, penibele tijden? Zij raadden onze goede vriend aan zich te concentreren op het taalprobleem. Ze zijn er rotsvast van overtuigd dat indien de Belgen volledig tweetalig zijn, ze elkaar ook beter zouden beginnen snappen. Gewoon werken aan de taalbarrière zou volstaan voor onze Amerikaanse vrienden. De taal is inderdaad belangrijk, maar of daarmee alle problemen van de baan zijn is op zijn minst surrealistisch te noemen.
Op de laatste vraag - wat ze nu zelf van België vinden - werden we gecomplimenteerd voor onze mosselen, ons bier en uiteraard onze overheerlijke chocolade. Als dat geen mooie troost mag zijn.
Het was mijns inziens interessant om eens de mening te horen van mensen aan de andere kant van de oceaan. En ik moet toegeven, de Amerikanen zijn nog zo gek niet. Alleen zullen ze nooit de juiste context van ons kleine landje kunnen snappen, indien ze zover weg wonen. Daarom raad ik ze aan om gewoon bij ons te blijven, al was het maar voor het bier, de mosselen en de chocolade!
Het kartel CD&V/N-VA komt voor het eerst sinds lang met een interessant wetsvoorstel op de proppen. Net voor het ingaan van de parlementaire zomer werd een commissie opgericht die de dotaties van alle leden van de Koninklijke familie moest onderzoeken. Gisterenmiddag kwam het kartel naar buiten met een wetsvoorstel.
Enkel de koning en de koningin + de troonopvolger zouden nog recht hebben op een overheidstoelage. Ook de weduwen van overleden monarchen zouden nog kunnen rekenen op een gouvernementele steun. En, de rest van de Koninklijke familie? Die zal in verscheidene stappen van dotaties worden gehouden.
Eindelijk komt er een initiatief om de exuberante uitkeringen voor ALLE leden van onze Koninklijke familie een halt toe te roepen. Wat in Nederland al jaren de standaard is, rolt hier heel wat later dan toch het parlement binnen. Het wordt eens tijd dat ook leden van de Koninklijke familie wat geld gaan verdienen door te werken. Het moet maar eens gedaan zijn met te leven op de kosten van de belastingbetaler.
Medelijden moeten we zeker niet hebben met de leden van het koningshuis die morgen geen geld meer toegestopt krijgen. We weten immers allemaal dat, indien een lid van de Koninklijke familie zich morgen beschikbaar stelt voor een job, hij/zij die onmiddellijk toegereikt zou krijgen. Een lid van de Koninklijke familie is nu eenmaal een enorme 'eyecatcher', en daar maken bedrijven maar al te graag gebruik van. Stel dat Prins Laurent morgen vertelt dat hij een pr-rol wil vertolken voor een grote Belgische onderneming, dan zal hem dat vast meer opleveren dan wat hij nu krijgt aan dotaties.
Daarnaast zijn de burgers in ons land ook tevreden. Wanneer men weet dat ook de monarchen, of toch een groot deel er van, werken voor hun geld, zit men er zelf iets minder mee in om op maandag weer eens vroeg uit bed te kruipen. Anderzijds, door de nuttige tijdsbesteding van Prins Laurent, zouden zijn 'overtollige' vrijetijdsbestedingen wat minder geld opeisen, waardoor hij eenieder minder provoceert, en heel wat geld uitspaart. Of hoe een koningskind in één klap veel rijker kan zijn!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
