Wat kan ik verwachten van De helaasheid der dingen? Deze vraag spookt al sinds gisteren door m'n hoofd. Ik wist al dat ik me niet aan een pagina verslindend spannend epos kon verwachten, maar bij het lezen van de eerste pagina's kan ik enkel afleiden hoe het voorbeeld marginaal OCMW gezinnetje eruit ziet.
En hoe wordt de marginaliteit afgebeeld? Volgens mij heb je 2 soorten marginalen. De eerste soort is de soort die je elke dag onbewust tegenkomt, ze zien eruit als alledaagse beschaafde mensen maar vanbinnen blijken ze "zo dom als poppestront" zoals een mooi jongerenspreekwoord dit zegt. De tweede soort is het meer stereotype huis, tuin en keuken marginaal met de onverzorgde stinkende haren, sjofele kleren, slof sigaretten en bierflesje in hun handen. Dimitri Verhulst heeft het over de 2de soort, sterker nog hij heeft hun een hart, een ziel en een sterke lever.
Maar dan komt een andere vraag: kan je überhaupt wel een verhaal vertellen over marginaliteit? Ik dacht dat marginaliteit voortvloeit uit een serie van stommiteiten en dat er achter dit boek helemaal geen verhaal zit. Maar dan begrijp ik de titel: de auteur behoorde niet tot zijn familie en de dingen die zij deden. Hij leefde tussen de marginalen maar kon zich boven zijn familie uitduwen. Hij ontsnapte aan de alledaagse leefpatroon van z'n familie: Hij ontsnapte aan de helaasheid der dingen!
Na wat zoeken: (Bibliotheek: Oostende, Torhout en Brugge waren uitgehuurd) heb ik uiteindelijk gisteren het boek gevonden in het gezellige kuststadje Koksijde. Ik ga vanavond beginnen lezen en daarna m'n bevindingen hier plaatsen.