|
Dag 2 (vervolg)
LOS ANGELES - PARKER DAM ( 280 mijl - 448 km )
Het is nog vroeg in de voormiddag, na het lezen van de kaarten besluiten we om een trip te rijden van zowat 280 mijl wat overeen komt met 448 km: Los Angeles- Parker Dam.
Even buiten Arcadia nemen we de Highway naar het oosten, onmiddellijk voelen en smaken we de prachtige natuur die Californië rijk is.
De blauwe lucht, de immer aanwezige bergketens...een temperatuur van 30 graden, de palmbomen en een dijk van een motor...het lijkt wel een droom.
De tijd vliegt voorbij, onze maag krijgt honger en onze keel dorst...we nemen een tussenstop langs de Highway, een man van Mexicaanse afkomst wijst ons op de gevaren van de bergen en de woestijn:
"Don't take hitch-hikers!"
Met onze motoren zou dat wel moeilijk gaan, maar toch...en inderdaad er staan borden langs de weg met dezelfde boodschap.
Terug onderweg verlaten we na een tijd de grote weg en kiezen richting Yuca-Valley...een prachtige baan, af en toe zien we een nederzetting van houten huizen, geen dorpen zoals we in België gewoon zijn...de mensen leven hier totaal anders.
Net voor we de woestijn in trekken stoppen we bij het laatste tankstation of voor wat het ook lijkt, benzine en water...let's go to the dessert.
Het is een prachtig gebied, enorm uitgestrekt, niet bewoond en de weg is langs beide zijden omringd door bergketens. Even maken we een stop om de volledige stilte te beleven, wanneer de motoren zwijgen krijgen we de neiging om te fluisteren...de stilte van de woestijn, bijna geen wind...bijna, plots toch een luchtverplaatsing...het is een ontsnapte gasbel uit de broek van een medereiziger, de stilte verbroken...
Met de glimlach stappen we terug op onze tweewielers en rijden verder langs Twentynine Palms en het mooie Joshua Tree National Park.
met zijn torenhoge cactussen en speciale bomen...dit is genieten.
We naderen de grens met Arizona en onze bestemming ligt binnen bereik, omdat we hier geen helm hoeven te dragen stoppen we in een klein winkeltje dito tankstation en kopen een bandana. Wanneer we onze weg verder zetten bengelt onze helm aan onze bagage.
Ongeveer een uur later bereiken we Parker Dam...Motel kofie Inn, er is nog plaats voor ons om te slapen. Een bar recht tegen over en een klein restaurantje naast het motel nodigt ons uit om de innerlijke mens te versterken maar eerst een duik in het door palmbomen omringde zwembad...dat kunnen we toch niet laten, en zo geschiede...het water was zalig en de sterrenhemel oneindig.
|
