We zijn uitgenodigd in de Westhoek, bij Christine...met de mobilehome mogen we parkeren in haar tuin, tussen de prachtige planten en bloemen in hun volle ornaat...het is midden zomer.
Ze ontvangt ons hartelijk op haar terras met een aperitief en een hapje...en wij content..
Christine woont op amper 500 m van de Sixtus-Abdij in Westvleteren waar ze het beste bier aller tijden brouwen...mmm, een boogscheut verwijderd van de godendrank...we kunnen te voet, geen risico...
De Westhoek is mijn favoriet, de kronkelende baantjes door de natuur, de stilte van het land, het nog steeds voelbaar verdriet ven de duizenden gesneuvelde soldaten in erbarmelijke omstandigheden voor de vrede van het vaderland...respect...
Ook de gastvrijheid van de mensen met hun sappige taaltje die je hoort op de terrasjes spreken me aan...
Westvleteren, Poperinge, Watou, Westouter, Loker, Dranouter...Kemmel, om er een paar te noemen...het brengt mijn ziel tot rust.
We hebben een paar instrumenten mee gebracht, we gaan zingen voor de menschen van ten lande, zoals Willem Vermandere het verwoord...de muziek is hier nooit ver weg, het zit ergens...
Traveling Men on the road...
Bedankt Christine...voor de mooie dagen, geniet mee op youtube: Zomer in de Westhoek...klik op de bijlage
