Dit boek is verbeterde en meer uitgebreide versie van een vroeger boek met als titel : De buitenkant van de religie. Wij hebben de eerste versie volledig gelezen en daarom durven we dit boek ten stelligste aanbevelen met deze inleidende voorstelling.
Religie is vanuit meerdere invalshoeken te bekijken. Er is de zogenaamde kern van religie : de religieuze beleving, die wordt bestudeerd door psychologen, filosofen en theologen. Maar we kunnen het ook hebben over de buitenkant van de religie namelijk religie als een maatschappelijk, sociaal en cultureel verschijnsel. Niet zelden is de verwarring van totaal verschillende invalshoeken de oorzaak van verhitte debatten en misverstanden.
Dit boek bekijkt religie vanuit de tweede invalshoek en gaat hete hangijzers niet uit de weg:
Hoe kan men religies vergelijken op het stuk van hun godsbeeld, mensbeeld en wereldbeeld?
Hoe kan men de merkwaardige evolutie (secularisatie) van het westerse christendom verklaren?
Waaraan is de dalende participatie aan het religieuze gemeenschapsleven en cultuur toe te schrijven?
Waarom zijn de religieuze gemeenschappen zo verschillend georganiseerd?
Hoe werd de spanning tussen religie en politiek vroeger en hoe tegenwoordig opgelost?
Deze vragen zullen iedereen boeien die zich voor religie interesseert. Dit boek biedt wetenschappelijk gefundeerde en inspirerende antwoorden.
De nieuwe titel van zijn boek legt de auteur uit in zijn voorwoord als volgt.
De religie is een sociale constructie voor zover ze gepaard gaat met gemeenschaps- en cultuurvorming. Dat wil hoegenaamd niet zeggen dat ze een kunstmatige, onnatuurlijke constructie is. Tenslotte is bijvoorbeeld ook de moraal een sociale constructie die in de loop van haar ontwikkeling behoefte heeft gehad aan de steun van een gemeenschap en van haar cultuur. De vraag is dus niet of de religie een sociaal en cultureel draagvlag nodig heeft, maar welk draagvlak zij nodig heeft. Die vraag is een andere dan de vraag naar de waarheid en de waarde van de religie. Deze laatste vraag blijft voorbehouden voor het denken van filosofen en theologen. De eerste, meer bescheiden vraag behoort tot het domein van de menswetenschappen en, meer in het bijzonder, tot die van de sociologie.
Het boek gaan dus over de maatschappelijke omstandigheden die de participatie aan de religieuze gemeenschap en cultuur ondersteunen of hinderen, die haar geloofwaardigheid ondermijnen of bevestigen. Religieuze levensbeschouwingen hebben een geschiedenis en worden ontwikkeld. Dat is gemakkelijk te constateren. Maar hoe die ontwikkeling verklaren? Dat is heel wat moeilijker, ook voor sociologen die hieraan heel wat aandacht hebben besteed onder de noemer secularisatie.
Het fenomeen secularisatie kennen wij maar al te goed en hebben wij aan den lijve zelf ervaren maar het begrijpen en verklaren daarvoor moet je onder andere dit boek lezen. Voor wie meer inzicht wil verwerven is dit een uitmuntend boek. Maar het vraagt wel een zekere inspanning want het is een degelijk onderbouwd wetenschappelijk boek van topniveau.
Het volledige Voorwoord van de auteur vindt je in de bijlage.
Er zijn heel wat websites waarop je meer kan te weten komen over onze vriend en gezel Bert Rosseels.
http://www.parochie-pinksterkerk.be/ Ga op deze website links onderaan naar: Reportages : Op deze pagina vindt u (foto)-verslagen van recente activiteiten.
http://www.parochie-pinksterkerk.be/aanstelling.html
Hier vindt je een inspirerende tekst en prachtige fotos bij zijn aanstelling tot pastoor van de Turnhoutse Binnenstad.
http://www.jezuieten.org/nl/bert-rosseels-sj
Hier volgt een citaat over hoe hijzelf zijn rol als pastoor ziet.
Een jezuïet-pastoor is zoiets als een vreemde eend in de bijt, als een vreemde in de kring van bekenden. Een parochie bedienen behoort namelijk niet direct tot het apostolaat van de Vlaamse jezuïeten. In tegenstelling tot priesters van het bisdom wordt een jezuïet daar niet toe opgeleid; als pastoor komt hij dus in een voor hem minder bekende wereld, die van een bisdom, die van het instituut Kerk.
Een parochie is een structuur die deel uitmaakt van grotere structuren, zo leert de eerste ervaring. We leven pastoraal gezien in een overgangstijd: van kleine structuur naar grotere, van parochie naar federatie/dekenaat. Het onderhoud van een structuur, klein of groot, kost veel tijd en energie. Dit gaat helaas dikwijls ten koste van datgene waar mensen echt nood aan hebben. Het leren onderscheiden waar het op aankomt wordt dan de grote uitdaging.
Structuren zijn echter noodzakelijk om een gemeenschap te kaderen. Liturgie en initiatiesacramenten kunnen alleen maar beleefd worden in een geloofsgemeenschap, de parochie, die mensen met elkaar verbindt. Waar vroeger de parochie een territoriale evidentie was, kiezen mensen nu dikwijls zelf om te behoren tot een bepaalde geloofsgemeenschap, de keuzeparochie.
Als jezuïet-pastoor van de parochie Pinksterkerk in Turnhout, die haar wortels heeft in de gemeenschap van het Sint-Jozefcollege, wil ik in mijn parochiewerk twee elementen extra aandacht geven: de kwaliteit van de liturgische vieringen en de zorg voor elke mens persoonlijk.
Daarnaast heb ik ook een verborgen parochie, mensen met wie je, gewild of ongewild, op alle mogelijk plaatsen en momenten van het leven in contact komt. Mensen die je leert kennen bij een gesprek op de hoek van de straat, naar aanleiding van een doopsel van hun kind, een huwelijk, een begrafenis enz. Mensen die niet direct willen aansluiten bij een gemeenschap, daar zelfs voor huiveren, maar nood hebben aan een persoonlijk gesprek, aan aandacht voor hun zoekend in de wereld staan, kortom, aan een priester.
Zoals beloofd deel ik u nu reeds mede dat de cultuurreis naar Noord-Spanje doorgaat onder mijn leiding, van 20 april tot en met 24 april 2016. De reis doorheen het Baskenland is beschreven inde brochure van Davidsfonds op pagina 94. Grosso modo wordt stil gestaan bij de geschiedkundige en architecturale hoogstandjes van de streek, m.n. San Telmomuseum (San Sebastian), Guernica (de heilige stad van de Basken) de moderna architectuur van Bilbao en een uitgebreid bezoek aan het Guggenheimmuseum. Uiteraard wordt Loyola aangedaan.
Inschrijvingen: min. 15 personen, max. 25 personen.
Kostprijs:E1.255
De reis naar de "Reducciones" beslaat 14 dagen. Zelf opteer ik voor de formule dat de geïnteresseerden eerst mijn vier lezingen van telkenmale 2U zouden volgen. Dit vergemakkelijkt uitermate de visie op de reducties en bepaart mij heel wat tijd dat anders besteed dient te worden aan uitleg.
Hoe ziet de reis eruit?
Dag 1: Brussel - Buenos Aires, via Amsterdam
Dag 2: Buenos - Aires - Asunción: ochtendvlucht . In de namiddag
stadsrondleiding in Asunción.
Dag 3: Asunción - Santa Maria - Encarnación: bezoek aan de reduc-
ciones Santa Maria de Fé en daarna San Ignacio, de oudste re-
tie in Paraguay
Dag 4 Encarnación: bezoek aan Santiago de las Misiones en San
Cosme y Damian, met een astronomisch observatorium
Dag 5: Encarnación - Bella Vista: bezoek aan de reductie Trinidad
de Paraná en Jesus de Tavarangue, beide UNESCO werelderfgoed.
's avonds klank- en lichtshow
Dag 6: Bella Vista - Posadas (Argentinië): uitleg over de "maté-
cultuur. De Yerba maté speelde een immens belangrijke rol in
de reducties.
Dag 7: Posadas - Puerto Iguazú: doorheen schitterende subtropische
bossen naar Puerto Guazú. Onderweg bezoeken we de ruïnes van
de reducties van San Ignacio Mini (schitterend), Santa Ana
en Loreto. Loreto bezat de eerste drukkerij van Amerika.
Dag 8: Puerto Iguazú: de watervallen van Iguazú behoren tot de
mooiste natuurfenomen op aarde. We bezoeken de watervallen
langs de Argentijnse kant.
Dag 9: Puerto Iguazú - Córdoba: binnenlandse vlucht
Dag 10: stadsrondleiding (kathedraal, stadhuis, klooster van Santa
Catarina, enz.). Córdoba groeide uit tot het centrum van de
Spaanse jezuïtenprovincie in Zuidoost-Amerika met een novi-
ciaat, studiehuis (filosofie en theologie), college, univer-
siteit en provincialaat.
Dag 11: Córdoba: bezoek aan het Nationaal Jezuïtisch Museum van
Jesus aria, de "estancia" van Caroya en aan de kapel van
Candonga.
Dag 12: Córdoba - La Cumbrecita - Córdoba: bustransfer over een
prachtige bergweg naar La Cumbrecita in de Calamuchitavallei.
Onderweg bezoeken we de "estancia' Alta Gracia.
Dag 13: Binnenlandse vlucht: Córdoba - Buanos Aires. Avondvlucht
naar Amsterdam
Dag 14: Aankomst in Amsterdam en aansluitend transfer naar Brussel.
Inschrijvingen: min. 15 personen
Kostprijs: E.5395
***Begin volgend jaar verzorg ik een aantal lezingen bij Davids
fonds Academie over de "conquista en de Reconquista in
al-Andalus". Daarover meer in een volgend bericht.
Het is al 55 jaar geleden dat wij mekaar voor het eerst ontmoetten op 7 september 1960.
We waren toen met 21 en iedereen opnieuw samenbrengen is helaas onmogelijk, alleen al omdat Luk Kongs, Tony Hennen en Frank Delmartino reeds overleden zijn.
We zullen toch nog met zestien aanwezig zijn op onze reünie en dat is al heel succes.
Alleen Marc Vanlinthout en Bert Rosseels zijn verhinderd en moeten forfait geven. Het is wel erg spijtig dat ze er niet bij zullen zijn.
Het tijdschema van de dag ziet er uit als volgt:
11u: Warme welkom door het comité.
Er is koffie, thee, water en fruitsap voorzien;
11u30: Wie is wie ook al weer?
Groepsvorming en delen van informatie onder elkaar;
12u30: Rijkelijk aperitief (en wandeling per drie?);
13u: Verzorgde feestmaaltijd (met een paar verrassingen);
15u: Mogelijkheid tot vernieuwde ONTDEKKING van de Oude Abdij en omgeving;
16u: "Gezel-lige" afronding in groep. Eén thema kan dan zijn: hoe zien wij onze vriendengroep in de toekomst?
We verwachten dat we nog tijd te kort zullen hebben en voorzien dus geen einduur. We kunnen blijven napraten, een pint gaan drinken in het dorp of http://www.heilighuizeken.be/
De foto's van de dag zelf kan je bekijken door te klikken op volgende link
(je kan ze van daar ook downloaden) : ttps://picasaweb.google.com/tuur.struyve/20150825GezellenInDrongen?authkey=Gv1sRgCN_t-srnmdWA8wE
We hebben spijtig genoeg geen groepsfoto...maar dat is reeds één goede reden om in 2016 terug samen te komen !
