Gerda studeert Body Stress Release (BSR) in Zuid-Afrika
04-09-2014
Examens gedaan en we hebben het gehaald
Uiteindelijk kan ik jullie schrijven dat de examens achter de rug zijn. Met bijna een week vertraging heb ik vandaag mijn laatste examen afgelegd. De reden van deze vertraging was jammer genoeg ziekte. Het was lang geleden dat ik nog zo ziek ben geweest. Er zat niets anders op dan de examens uit te stellen maar vandaag heb ik dus ook mogen juichen. Allez, ik ga er vanuit dat dat laatste examen ook ok gaat zijn. We hebben al onze naamplaat mogen bestellen. Het zal een bronzen deurplaat worden. Chique, hé. Jullie moeten maar komen kijken als ik terug ben. Zo lang duurt dat allemaal niet meer. Natuurlijk, eerst een afspraak maken . Deze week hebben we ook onze eerste 'echte' klanten gehad. Dat was best wel spannend. De tweede dag ging het al wat beter en nu kan ik mij er helemaal op concentreren. Ook de lessen gaan nog door. Dus van vakantie is er nog geen sprake maar de grootste druk is er wel af. Straks nog eens gaan kijken of er nog whales te bespeuren vallen. Ik ben dan ook bijna twee weken niet meer buiten geweest. Het was de laatste dagen echt zomerweer. Volgende week zou het terug kouder en natter zijn maar hier weet je nooit. Ik schrijf deze blog nu ook van op mijn terrasje, in de zon.
Ondertussen zijn we weer 3 dagen verder. We zijn nu officieel geslaagd. We hebben ons rapport gehad. Binnen drie weken is het 'Graduation' en daarna moeten de valiezen gemaakt worden. Wie had 5 maanden geleden gedacht dat het zo snel zou gaan. Het zal moeilijk worden om afscheid te nemen maar iedereen verlangd ook wel naar huis. Het zal dus met gemengde gevoelens zijn. En dan kunnen we starten. )
Body Stress Release: We zijn allemaal onderhevig aan 'stress' - spanning. Fysieke stress (val, ongeval, slecht zitten en liggen, ...) - Chemische stress (kleurstof en conserveringsmiddelen in ons eten, verontreiniging, opname via onze huid, ...) en Emotionele stress (druk van het dagelijkse leven, beproevingen, angsten, ...). Elke dag opnieuw kunnen we dit niet vermijden. Stress is positief zolang het ons helpt te presteren. Ons lichaam is gemaakt om zichzelf te genezen en stress aan te kunnen. Er wordt met stress afgerekend en het verdwijnt uit ons lichaam. Maar als stress te veel wordt en ons aanpassingsvermogen te boven gaat, zal stress zich vastzetten in onze spieren, pezen en andere weefsels. Dit is een automatisch proces waar we zelf geen invloed op hebben. Deze spanning oefent een druk uit op onze zenuwen en de communicatie tussen hersenen en de lichaamsdelen die deze zenuwen verzorgen, is verstoord. Het lichaam laat je dit weten door een gevoel van stijfheid, pijn, gevoelloosheid. Bodystress is een proces dat al wordt opgebouwd van onze kindertijd. Als het lichaam dit niet kan verwerken zullen de lichamelijke klachten verergeren (pijn, spierzwakte, een verdoofd gevoel, stijfheid, vermoeidheid, verstoorde lichaamsfuncties, psychologische effecten, vervormde lichaamshouding, gewrichtsslijtage, ...). Het is belangrijk om het lichaam stressvrij te houden zodat het optimaal kan functioneren. Body Stress Release is een techniek om het lichaam te stimuleren de spanning los te laten en het ingebouwde vermogen te activeren om zichzelf te genezen en in stand te houden en de spanningen die het leven meebrengt succesvol te verwerken. De practioner voert een reeks druktesten uit op een volledig geklede cliënt. Het lichaam reageert hierop door spiersamentrekkingen en op die manier weten wij waar de spierspanning (bodystress) zich bevindt. Daarna voert hij/zij een lichte maar resolute impuls uit in de precieze richting die het lichaam heeft aangegeven waar de stress zich bevindt. Hierdoor zullen de spieren hun normale spierspanning terugkrijgen, wordt de lichaamscommunicatie hersteld en kan het lichaam genezen.
Binnen drie weken ben ik thuis en kan ik deze techniek, met zijn prachtige resultaten, aan jullie uitleggen en toepassen.
Binnen drie weken staan de valiezen gepakt en begin ik aan mijn laatste nacht (voorlopig) hier in het mooie Zuid-Afrika. Ik weet zeker dat ik terugkom.
Verder stuur ik jullie, zoals gewoonlijk nog wat foto's mee. Paswoord : BSRBSR
Hallo, Eindelijk zet ik nog eens iets op mijn blog want nu heb ik jullie wel een beetje verwaarloosd. De weken nadat Johan vertrokken is en Karen is toegekomen, was er niet veel spectaculairs te melden. Buiten dat alles goed ging en dat de studie wat wordt opgedreven. Nu zijn we dik twee weken voor de examens en nu beginnen de zenuwen toch toe te nemen. Vandaag heb ik Karen en Dries naar de luchthaven gebracht. Ook nu was het afscheid weer met tranen. Zo dikwijls afscheid nemen is niet leuk. Het voelde nu echt als alleen achter blijven. Ik heb de studies tijdens haar aanwezigheid wat laten hangen. Ik heb dus nog heel wat in te halen. Maar we hebben een fijne tijd gehad en dat telt. De rest zal wel volgen zeker. We hebben samen walvissen gespot, zijn naar de Cango caves geweest, een struisvogelfarm bezocht, gewandeld en heel veel gegeten. Het leek soms of we niets anders deden dan eten. Amai, de kilo's. Volgende keer, na de examens, zal ik eens wat meer vertellen over Body Stress Release want daar gaat het uiteindelijk om. Ik denk wel dat sommigen onder jullie benieuwd zijn over wat dit nu allemaal gaat. Het is heel interessant en velen van jullie zullen hier baat bij hebben. We komen elke dag in aanraking met allerlei factoren die ons lichaam spanning kunnen bezorgen. Als het lichaam deze spanning niet meer zelf aankan, zal het teveel aan spanning zich vastzetten in je lichaam en heeft het hulp nodig om deze spanning te kunnen loslaten. We zijn ons er niet altijd van bewust dat dit gebeurt. Nieuwsgierig naar het vervolg ...
Dus tot na de examens en duim maar voor mij. Van Karen en Dries kreeg ik bij het afscheid nog een opkikkertje (zie foto). Lief hé!
Ik voeg weer wat foto's toe. Dat spreekt toch altijd meer dan wat tekst.
We zijn nu alweer 2 weken verder in onze tweede periode. Ondertussen hebben we de resultaten van de examens teruggekregen en die waren zeer goed, al zeg ik het zelf. Maar nu wordt de druk toch wat opgevoerd. Het begint echt wel veel te worden. Gelukkig wordt alles regelmatig herhaald maar toch moeten we zelf de discipline hebben om bij te blijven. Op dinsdag 15/7 heb ik de klas getrakteerd met pralines. Sommigen hadden een beetje 'aangedrongen' om witte Leonidas-pralines te laten meebrengen. Johan had dan ook een kg witte en een kg gemengd meegebracht. Omdat we dinsdag 31 jaar getrouwd waren, was dat een mooie gelegenheid om te trakteren. Je moest eens zien hoe ze daar opvlogen . Veel gebeurt er nu niet meer, buiten het wekelijkse bezoek aan het zaterdagmorgen marktje. Binnen anderhalve week komt Karen toe en zal ik samen met haar en Dries wel weer wat ondernemen. Jammer dat we in die week 2 testen hebben . Veel nieuws is er dus niet te vertellen. Alles gaat goed en we zitten over half weg . Ik vond op internet nog een boek van 1969 met de titel: Gerda in Zuid-Afrika. Ongelofelijk dat het toen al geweten was dat ik naar hier zou komen . Groetjes en tot ... Gerda XXX
Na een heel deugddoende vakantie zijn we vandaag weer aan de slag gegaan. Na anderhalf uurtje op de academy was het tijd om Johan naar de luchthaven te brengen. Het afscheid viel ons allebei heel zwaar. We hebben een heel mooie tijd gehad en dat moet ons over de volgende weken 'gescheiden' helpen. Hoewel de weervoorspellingen er anders uitzagen, waren de weergoden ons zeer goed gezind en hebben ons nog prachtige, warme, zonnige dagen gegeven. Sinds gisteren is het wat frisser. En dat het direct weer ernst is, zullen we geweten hebben. Op woensdag en vrijdag reeds een test. Om ons direct weer met onze beide voeten op de grond te brengen. Van de examens hebben we nog geen resultaten. Daar kunnen we dus niet van wakker liggen. Ik zal hierbij wat foto's toevoegen zodat jullie kunnen zien wat een fijne tijd we gehad hebben. Ik weet dat de meesten van jullie ook wel één van dezen aan een deugddoende vakantie mogen beginnen. Dus fijne vakantie en geniet ervan! Het is jullie ook gegund. Groetjes, Gerda XXX
Vlug tussen twee voetbalmatchen door, even iets op de blog zetten. We zijn eindelijk aan de vakantie begonnen. Ik kon het wel gebruiken. De examens zijn dus achter de rug. Ik denk wel dat ik het gehaald heb. Maar resultaat is voor na de break. Johan is donderdagmiddag toegekomen. Eindelijk . Hij (en onze twee kinderen) had(den) er wel een rit naar Frankfurt voor over want in Zaventem beslisten ze maar even om te staken. Maar ze hebben het gehaald, )! Dank je wel Karen en Wouter om je papa naar Frankfurt te brengen! Donderdag was gelukkig onze laatste lesdag (examen). 's Avonds nog een braai met een grote groep en dan ging ieder zo wat z'n eigen weg. Op vrijdag zijn we naar Knysna gegaan, een beetje een verplichting want ik had een afspraak bij de tandarts . Daarna hebben we de heads bezocht en aan het waterfront iets gegeten. Terwijl we zaten te eten, hebben ze zo maar even een green (golf) op het water geplaatst. Van op de kade kon men dan naar de green op het water swingen. Origineel! Zaterdag, marktdag. Dus Johan kon eens meemaken wat we daar bijna wekelijks doen. Zo heeft hij een goed beeld voor als hij terug thuis is. Ik vrees dat ik het nu moeilijker zal hebben om afscheid te nemen, sniksnik. Maar eerst nog genieten van elkaar en de omgeving! Vanaf zondag zijn we voor 6 dagen ingetrokken in een bed & breakfast in Plettenberg. Ik moest van dat appartementje ook even af. Een heel mooie kamer met prachtig zicht op zee, lagoon en de bergen. Het weer valt ook goed mee. Maandag zonnig en 25°. Vandaag, dinsdag, was het bewolkt maar niet koud. Gisteren zijn we op zee gegaan om walvissen te spotten. We hebben er eentje gezien. Vandaag naar Tsitsikamma. Er hebben er velen de bungysprong van de hoogste brug gewaagd. Ik ben mee op de brug gegaan maar niet gesprongen, haha. Op de suspended bridges zijn we wel geweest maar daar is dan ook geen moed voor nodig. Daar hebben we wel verschillende walvissen gezien. Ze waren aan het spelen voor de kust. Jammer dat we nu niet op zee waren maar zelfs van ver is het indrukwekkend. Vooral als die staarten boven water komen. Nu zijn we klaar om naar het voetbal te gaan. In een restaurant zou een grote TV staan. De vlag gaat mee . Hopelijk wint België dan kunnen we op zaterdag voor Nederland en België supporteren tijdens een braai. Het verdere verloop van onze korte maar intense vakantie volgt later, samen met de foto's. Groetjes en supporteren maar. Ondertussen weten we de uitslag, yeah yeah. In het café - restaurant toch enkele Belgen tegengekomen. Naast ons een groep Amerikanen. Ambiance verzekerd. Na de 2-0 verlieten ze het terras maar de 2-1 viel snel en zijn ze toch nog blijven hangen . Maar België won ! Dus zaterdag kijken naar België en dan ook maar naar Nederland, tijdens een gezamenlijke braai. Tot later, nu nog effen van de zon genieten want vanaf morgen ziet het er heel anders uit .
Ik weet het. Het is weer even geleden dat ik nog iets van me heb laten horen. Maar het wordt steeds drukker met het studeren. Woensdag hebben we nog een extra test gehad over 'techniek'. Dat was de dag dat ik het even niet meer zag zitten. De twijfel nam het helemaal van mij over. Uiteindelijk heb ik de test nog wel goed afgelegd maar de emoties waren hoog. 's Avonds dan maar wat meditatie opgezet die ik van onze Amerikaanse vrienden heb gekregen. Dit heeft weer heel wat naar buiten gebracht en ook verlichting. Alles gaat nu weer goed en we moeten er nu stevig tegenaan. Volgende week examens . 'Principles' is niet zo gemakkelijk, zeker niet in het engels. Dus duim maar voor mij op woensdag (principles) en donderdag (alles van anatomie!). Daarna hebben we een break (toch wel verdiend, vind ik) van 10 dagen. Donderdag komt Johan aan. Eindelijk! Dus nog even doorbijten . We hebben vorig, vorig weekend nog een ferme daguitstap gemaakt. Bijna iedereen was aanwezig. Gail (leerkracht) heeft ons meegenomen naar mooie plekjes. Maar om er te geraken moest je wel toeren uithalen. Het was niet evident. Eigenlijk wel een beetje gevaarlijk. Klimmen langs rotsen en wanden. Maar iedereen is heel thuisgekomen. Vandaag heb ik mijn eerste dag moeten 'brossen'. Ik moest naar de tandarts en ik mag nog eens teruggaan . Hij heeft mijn tand ontzenuwd. Allé, nu nog maar wat anatomie herhalen. Hoewel veel zal er misschien niet van komen want vandaag spelen de Belgen tegen Algerije. Dus duimen maar!
Na meer dan week zal ik mijn blogje nog eens aanvullen. Ondertussen staat de voetbal België - Tunesië op mijn ipad op. Dank je Stevie. Veel is er deze week niet gebeurd. We hebben tijdens de praktijklessen op elkaar mogen oefenen. Na een goochelronde op de PC werden we aan onze eerste partner gelinkt. Ik werd gelinkt aan Grant. Ik denk wel de grootste van allemaal en dit wil ook zeggen iemand met grote voeten. Via de voeten (de monitor) wordt ons aangeleerd hoe we stresspatronen kunnen vinden in bv. de onderrug. Het is niet makkelijk om de respons van het lichaam te zien. Soms struggle ik er nog mee. Maar ze zeggen dat het zal komen. De releases zelf gaan wel redelijk goed. Deze week heeft de 'winter' zich ook al wat laten voelen. Voor de eerste keer mijn winterjas aangehad. Ook in de klas werden de dekentjes boven gehaald. Op mijn appartementje heb ik gelukkig op de slaapkamer verwarming via het aircotoestel. Het is een oude bak maar hij geeft warmte en dat is het belangrijkste. Ik zal dan wel wat vlugger elektriciteit moeten kopen maar dat is dan maar zo. In de kou zitten, is ook maar niks. Maar zo vlug als de winter gekomen, is hij weer verdwenen. Morgen zak het weer meer dan 20° zijn. Overmorgen doen we er dan weer 10° af. Raar om hier aan te wennen. Deze week hebben we ook een aankomend nieuwe lesgever gekregen, Sandy. Eén van de volgende weken komt er nog een tweede. Stilaan wordt de kennis van het lesgeven doorgegeven zodat de opvolging verzekerd is. Vorige zondag een toffe wandeling gemaakt naar een waterval(letje). Mooie vogels met mooie kleuren gezien. Morgen gaat er een wandeling over stenen of zoiets. Hier zal ik later over berichten. Gisteren heb ik ook de eerste aapjes gezien. Ze zaten langs de kant van de weg naar Victoria Bay. Wat een leuk weertje in België: hagelbollen ... Ik hoor net dat het voetbal binnen 5 minuutjes weer zal hervatten. Nog wat blijven kijken dus . Groetjes en dikke kussen.
Zoals gewoonlijk voeg ik ook nu wat foto's toe. Paswoord: BSRBSR
Een emotionele week achter de rug met speciale ervaringen. Ik had nooit gedacht dat er zaken zouden naar boven komen waar ik al jaren niet meer mee bezig was. Maar out of the blue, daar was het. Zo klaar in beeld. Ik heb het dus nu pas een plaats kunnen geven. Na deze ervaring kwam er nog iets moois bij. Ik heb hier een nieuw vriendje nl. een zwart vogeltje dat steeds op de antenne van de TV (op mijn terras) zit. Wij hebben reeds met elkaar gepraat. Telkens ik iets zei, antwoordde het. Maar toen ging het op het dak zitten. Terwijl ik op mijn bed lag, hoorde ik tik, tik, ... op mijn terras. Ik moest er om glimlachen maar het bleef maar iets op mijn terras gooien. Ik dacht dat het kleine steentjes waren maar het waren zaadjes. Ik moest dus naar buiten. Prachtig toch! Hiermee wou het vogeltje mij iets zeggen .
Verder heb ik mijn eerste grote spin (een bruine met harige poten)in mijn kamer mogen ontmoeten. Dat was iets minder leuk! Ik had er een foto moeten van maken maar daar heb ik op dat moment niet aan gedacht.
Verder gaat alles hier zo een beetje zijn normale gangetje. Tijdens de week les; op vrijdag test; en in het weekend een uitstap. Zaterdag nog water, cola en bananen aan de lopers gegeven tijdens een loopwedstrijd. Enkele collega's deden mee. De test blijft voorlopig nog goed gaan. Maar het wordt er niet gemakkelijker op. De praktijk schiet ook al op. Volgende week mogen we 'echt' op elkaar oefenen. Wie weet wat er dan nog allemaal boven komt.
Het weer doet het ook nog goed. Daar zijn we blij mee.
Zoals steeds stuur ik jullie ook nog wat foto's mee. Ik heb het deze keer eens op een andere manier geprobeerd. Dit heeft me wel wat tijd gekost want zo'n bolleboos met mijn PC ben ik niet en ik heb nu geen KBC-collega naast me zitten om me te helpen. Ik hoop dat het goed gekomen is. Paswoord tot de foto's: BSRBSR
Wat is er ondertussen weer allemaal gebeurd? Oh ja, de presentatie op donderdag. Ik was wel zenuwachtig en heb toch maar wat druppeltjes 'rescue' in mijn drinkbus gedaan. Het ging wel goed. Ik heb een korte presentatie gehouden over 'Familieopstellingen', in het engels weliswaar . Ze vonden het interessant en hebben me ook positieve feedback gegeven. Om me wat te steunen in het zelfzekerder worden, denk ik. Vrijdag was het dan weer testdag. Ook deze keer ging het goed en heb ik hetzelfde resultaat mogen optekenen. Ik zal toch alles een beetje moeten bijhouden en opnieuw bekijken want anders wordt het eind juni een moeilijkere opgave. Maar voorlopig zit dat er nog niet in. Dan kwam het weekend . Op vrijdagavond zijn we met zin allen, inclusief Gail, onze lesgeefster en één van de basisleggers van BSR, bij de Italiaan gaan eten. Op zaterdagavond hadden we een braai (bbq) op de academie. Ieder moest zijn vlees (ik had een lekker struisvogelfilet mee, heerlijk mals vlees!) en drank meebrengen en het maken van de salades en andere lekkere dingen werd verdeeld over de cursisten. (zo gaat dat hier). Ik heb voor de gevulde eitjes gezorgd. Op zondag was het prachtig weer, ja dat is er hier ook nog, en zijn we naar het Knysna Elephant Park geweest. Hier kan je dicht bij de olifanten komen, ze voederen en zelfs aanraken. Speciale ervaring. Omdat het zo'n mooi weer was, zijn we doorgereden naar Plettenberg Bay. Eventjes de voeten in het water en dan een lekkere lunch aan het strand. Af en toe moet de druk ook eens van de ketel gehaald worden hé! Na een deugddoend weekend zijn we al aan onze derde (iets meer) cursusweek begonnen. Ook de praktijk begint er al 'echt' uit te zien en te voelen maar heel veel oefenen zal nog nodig zeer. Ook dit keer zal ik wat foto's toevoegen. Dat maakt het allemaal wat levendiger . Zo, aan iedereen de lieve groeten vanuit Wilderness en tot schrijfs! Gerda XXX
foto 1: desertie bij de Italiaan, jamie! foto 2 tot 5 : de olifanten in Knysna foto 6 tot 8 : Plettenberg Bay foto 9 : praktijkles
Het is ondertussen reeds dinsdagmiddag, 13 mei. Er is dus weer een weekend gepasseerd. Buiten het marktje op zaterdag heb ik niet veel gedaan dit weekend. De bedoeling was om op zondag naar Oudtshoorn te gaan maar de 'poffertjes' die ik at op de markt hebben er anders over beslist. De darmen moesten ze (de poffertjes) onmiddellijk kwijt en ... Ik wou dan ook het risico niet nemen om op zondag de hort op te gaan. Uiteindelijk zou het gekund hebben. Op zondag kreeg ik een verrassende moederdag van Karen en Dries. Zij toonde me, via skype natuurlijk, dat ze een ticket geboekt hebben richting Wilderness. Wat een fijne verrassing . Op donderdagavond hebben we een onweer gehad met alles er op en er aan. Hagel! Dus dat kan hier ook. Vrijdag dus de test gehad en gisteren hebben we ze teruggekregen. Het resultaat was goed. Ik durf zelfs te zeggen 'heel goed'! Ik ben dus een beetje heel fier. Nu maar zien dat we dat zo kunnen houden. En nu weer een beetje werken want op donderdag mag ik een presentatie geven en dat is niet direct mijn ding. Ik hoop dat ik mijn zenuwen wat onder controle kan houden. Misschien moet ik mijn flesje 'rescue' nu maar eens open maken . Ik voeg ook nog enkele foto's toe zodat jullie kunnen meegenieten van Zuid-Afrika.
1. bewijs van de hagel 2. samen met één van de belgische practioners 3. 'de' poffertjes
Vandaag hebben we de wervelkolom afgewerkt. Het studeren is dus goed begonnen. Niet altijd even gemakkelijk. Veel tijd voor iets anders is er niet. Gelukkig heb ik "Stevie" en heb ik toch nog wat Vlaamse afleiding om me daarna weer te focussen op de cursus. In het weekend zullen we toch weer eens moeten buiten komen want anders houden we dit niet vol. Hopelijk blijft het weer zoals het nu is dan kunnen we buiten iets leuks doen. Nu nog even het hoofd bij de les houden en hopelijk vrijdag een goede test maken.
Foto's: 1. dankzij Stevie toch wat vlaamse televisie 2. klas 2014 3. nieuwe vrienden 4. collega's van de guesthouse "Wild-O-Rama"
Vandaag zijn we met velen naar het marktje, of beter toch markt, geweest. Heel gezellig. Vele eetkraampjes en plaatselijke producten en natuurlijk souveniertjes. Maar ook, jawel, Brusselse wafels. Het is moeilijk om aan veel te weerstaan want het kost echt wel niet veel. Ik heb toch één beeldje gekocht. Ik vond het te mooi en te sprekend om het te laten staan. We hebben daar ontbeten, zittend op een boomstam, verse fruitsla en een vers fruitsapje. Lekker! Mijn stem ben ik bijna helemaal kwijt. Ik heb dan maar gepast voor de braai vanavond. Wat rustig aan doen, leek mij het beste. Misschien moet ik mijn anatomie nog eens vastnemen maar veel hebben we nog niet gezien. Hopelijk weet ik het nog allemaal. Groetjes. Gerda XXX
Vandaag onze echte (gisteren was het voorstelling) eerste les gehad. Het was wel leuk. Nu moeten we het nog wel zien te onthouden. We zijn begonnen met de principles van BSR, daarna wat anatomie (beenderen). Maar ook wat moeilijke woorden zoals spondylolisthesis. Gisteren had ik een mindere dag. Ik heb een ferme verkoudheid en ik was niet echt goed. Daar was dan het eerste dipje. Ik had niet verwacht dat het na één week al zou gebeuren maar waarschijnlijk heeft de verkoudheid en wat koorts hier toch mee te maken. Vandaag ging het beter en zijn we met een kleine groep in Knysna gaan lunchen. Morgen is het samenkomst op de markt van Sedgefield. Daar zullen we dan ontbijten. Het is blijkbaar een terugkerende traditie van de studenten.
Eindelijk vind ik de tijd om nog eens iets van mij te laten horen. Vanmiddag is de conferentie afgelopen en hebben we wat tijd voor onszelf. We beginnen dan maar vanaf het begin: vertrek in Zaventem. Het was precies of ik onderweg naar Zaventem pas realiseerde hoe lang ik wel weg zou gaan. Het afscheid was dan ook heftig. De reis is goed verlopen en de 3 vluchten waren allen op tijd. Slapen op een vliegtuig is altijd moeilijk waardoor je toch redelijk moe toekomt. In George werd ik afgehaald door Sandy, een nieuwe lesgever. Hij bracht me naar mijn nieuwe 'thuis' (voor 5 maanden). Het top-appartement valt goed mee en als de zon van de partij is, zoals vandaag (25°) dan schijnt ze de ganse dag op mijn terrasje. Ik heb ook al de andere kant mogen ervaren. Zaterdag was er na de conferentie een BBQ. Helemaal uitgeregend en het was koud. Jammer maar dat blijkt hier zo te zijn. De ene dag zomer en de andere herfst (wat het hier eigenlijk is). Vrijdag ben ik dan mijn wagen gaan afhalen. Het links rijden valt goed mee. De conferentie had interessante sprekers met interessante onderwerpen. De verhalen die je hier hoort van practioners laten me voelen waarom ik hier ben. Prachtige verhalen met precies kleine wonderen. Ik hoop dit in België ook te kunnen doen. Ondertussen hebben we ook kennisgemaakt met de andere studenten. Het lijkt me een leuke groep. Doordat we vandaag op de middag klaar waren en het weer dus prachtig is, ben ik even tot aan zee gestapt. (echt niet zo ver van mijn appartement): Prachtig, wild, toch wat koud. Het leven is hier ook helemaal niet duur. Gisteren zijn we met een 14-tal gaan eten. Mijn visschotel (en veel vis) met rijst en groeten en patatten kostte 110 Rand, zo'n dik 7 EUR. Niet te geloven en het was nog lekker ook. Wat er de 2 volgende dagen op het programma staat, weet ik nog niet. De lessen beginnen op 1 mei. Maar dat hoor je later wel. Met een nieuwe blog zal ik wat foto's proberen door te sturen maar de wifi is hier niet erg sterk dus ik weet niet of het me zal lukken. Ik doe het afzonderlijk want mijn blog van gisteren is niet gelukt, misschien door de foto's en dan moet ik nog maar eens opnieuw beginnen. Zo je hoort het, ik stel het wel en denk vaak aan jullie. Groetjes en tot de volgende. Gerda XXX
1. Zaventem 2. Laatste minuten samen in Zaventem 3. Goed beschermd top-appartement 4. Uitzicht van op mijn terrasje 5. Zonsondergang in Wilderness 6. 100 treden tot aan zee 7. Een deel van de Nederlandse dames
Vandaag kan ik er niet meer omheen. Ik moet inpakken. 'Moet' is misschien het verkeerde woord want morgen begint het avontuur waar ik al zolang mee bezig ben. Toch zijn het vandaag vooral gemengde gevoelens die me wat overmeesteren. Ik ga mijn familie en vrienden voor 5 maanden (fysisch) moeten missen en dat zal wel hevig zijn. Gelukkig is er skype en zullen we elkaar veel horen en zien. Ik hoop er ginder veel voor in de plaats te krijgen zodat ik geen spijt moet hebben van mijn beslissing. Daar ga ik dan ook niet van uit en begin positief aan mijn nieuwe uitdaging. We gaan er voor zorgen dat jullie allemaal fier kunnen zijn op wat ik daar doe.
Zaterdag hebben we nog een fijne drink georganiseerd samen met familie en vrienden. Iedereen wenste me veel geluk maar ook veel plezier ginder. Ik moet maar genieten van dit nieuwe avontuur maar het vooral goed doen daar want dat is de enige optie ... . Bedankt en ik ga jullie niet teleurstellen.
Gisteren heb ik voor 7 maanden afscheid genomen van mijn collega's op KBC. Zij zijn voor even gerust van mij. Van de collega's van de werkvloer B4 +1 heb ik een mooie cheque gekregen en een oranje sjaaltje. Oranje omdat ik vlug zou opgenomen worden in de groep Nederlandse BSR-studenten. Zij zijn uiteindelijk wel met 10. Het was een heel fijn gevoel dat mijn collega's KBC-ers mij appreciëren voor wat ik deed, ook al keer ik normaal na 7 maanden terug. Ik heb een mooie fleece gekocht van hun giftcard. Deze zal mij warm houden als het wat kouder is. Het is er tenslotte toch winter. En dan zal ik aan hen denken . Bedankt allemaal! Er komt steeds meer onrust in de onderbuik. Maar wel gezonde onrust want het is toch hiervoor dat ikzelf gekozen heb en waar ik voor ga.
Morgen begin ik aan mijn laatste werkweek bij KBC (toch voor 7 maanden). Nog 3 werkdagen en dan begint het 'echt' (mijn nieuwe uitdaging). Het kort af en ik begin me toch wat zenuwachtig te maken. Wie had dat gedacht . Omdat velen vroegen of ze toch nog iets van mij gaan horen, heb ik gisteren kaartjes gemaakt met o.a. mijn blog adres (voor degene die geïnteresseerd is in mijn doen en laten in het verre Zuid-Afrika).
Hallo, hier ben ik weer even maar vooral om te testen hoe ik deze blog onder de knie moet krijgen. Het afhalen van mijn study permit is niet helemaal vlekkeloos verlopen. Bij het overhandigen van mijn paspoort heb ik heel goed gekeken of de periode die vermeld stond zeker lang genoeg was. Dat was ok. Hierdoor had ik geen aandacht op de schrijfwijze van mijn naam hoewel ik weet dat dit ook zeer belangrijk is en correct moet zijn. Niet dus! Gelukkig heb ik het nog tijdig, vooraleer ik weer op wag was naar huis, gezien. Daar de verantwoordelijke niet aanwezig was, moest ik wachten of terugkomen. dan maar wachten want terugkomen zag ik niet zitten. Maar alles is rechtgezet en ik zou dus geen problemen mogen hebben. Nu nog even een oefening om foto's te plaatsen. Ik zal er plaatsen van het stadje Wilderness. Deze heeft mijn huisbaas doorgestuurd. Hopelijk lukt het mij. Hier gaan we. %%%foto1%%% %%%foto2%%%
.
.
