Ik ben Sophie
Ik ben een vrouw en woon in ergens in Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 09/12/1990 en ben nu dus 34 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Tennis, wii-spelletjes, kuisen,.... .
Een leuk blog waar ik men verhaal kwijt kan en u ook tips kan geven omtrent allerlei zaken!
Geheimen van...
26-10-2012
mannenpraat...
Regen, regen en nog eens regen vandaag.
Wat doet een mens dan?
Filosoferen over het leven, hopen dat je niet meer buiten moet en
natuurlijk een nieuw thema aanhalen op je blog. Zoals ik al vertelde
ben ik op zoek naar nieuwe carrièremove en heb ik vele testen ondernomen
om te zien of ik psychologisch wel in orde ben voor de job. Ik heb hen
verzekert dat de psychopatische trekjes wel geen probleem zullen zijn en
dat competitiviteit zeker in mij zit (met of zonder slachtoffers...). Bon,
na een week niets meer gehoord te hebben van het interimkantoor (je kan
je wel voorstellen waarom...) heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken
en zelf eens gebeld. Ze waren mij (zogezegd) vergeten verwittigen maar
de testen waren enorm positief, het bedrijf was zeer enthousiast maar...
(nu komt de aap uit de mouw) ze gaan pas aanwervingen doen in december!
Daar zit je dan, aan tafel in de keuken met een hete koffie voor je. Wat moet je hier nu op antwoorden? De
woorden kwamen plots allemaal perfect in de mond en toen kwam de mooie
zin: 'Ik blijf natuurlijk nog steeds geïnteresseerd voor de job maar ik
ga niet uitsluiten dat ik naar andere vacatures ga kijken'. Mevrouw van
interimkantoor was al zeer tevreden dat ik toch nog interesse had en dat
ik zelf eens gebeld had (zo toon je aan dat je echt gemotiveerd bent om
werk te zoeken!). Ik blij, zij blij, iedereen blij. Achja wat is één
maand in een mensenleven, als je daardoor de job van je leven misschien
hebt? Alleja, job van mijn leven is veel gezegd.
Maar voor mijne nieuwe job zal ik ook een eigen wagen moeten aanschaffen! Hoe kiezen mensen eigenlijk hun wagen? Sommigen
zien een auto als een middel om van punt A naar punt B te gaan, ze
staan niet stil bij comfort, uitstraling, pk's, veiligheid,... Het moet gewoon kunnen rijden en niet teveel opties bevatten. Anderen
zien het dan weer als hun uithangbord van luxe en rijkdom. Maar dan heb
je ook nog een middelmaat die op zoek zijn naar een degelijke wagen met
comfort, power, uitstraling en veiligheid. Je mag tenslotte toch enige
fierheid hebben over je voertuig. Vrouwen (ik ben een uitzondering)
zijn meestalniet echt bezig met aantal pk's of hoeveel cillinders...
Zij kiezen gewoon op 'oooh wat een mooie auto...' en verder niets. Ik
hoor bij de groep die de wagen ziet als een gezinslid. Wordt regelmatig
gepoetst, als er een kras op is dan is er direct al familieruzie over
wie het gedaan heeft en als geen van ons twee er iets mee te maken heeft
zal er zelfs een burgeroorlog ontstaan. Ik ga altijd proberen om een
beetje verder en hopelijk apart te parkeren zodat er geen portieren
tegen mijn carrosserie aanbotsen. Maniakaal is misschien overdreven
woord maar het begint er naar toe te gaan. Aangezien wij (nog) geen
kinderen hebben zien wij ons bmw één als ons babytje. Geen standaardbaby
maar ééntje met veel karakter, power en eigen persoonlijkheid!
Ik
ben persoonlijk geen fan van Franse automerken en ga me dat dan ook
niet aanschaffen. Misschien vooroordeel, misschien niet maar dat is nu
mijn keuze. Dus daar ga ik geen enkel over bespreken. Het liefst zou ik natuurlijk nog een Duitse wagen willen
aanschaffen maar mijne portemonnee vindt dat precies toch niet zo
interessant. Ik zoek een kleine wagen maar daarbij moet die ook wel
sportief zijn. Dus een kleine, sportieve, niet-Franse wagen. Ik dacht
eerst aan zo een mooie Alfa Romeo Mito. Maar de prijs viel daar precies
ook nog dik tegen, startend vanaf 15 000 voor zo een kleine auto met
maar 79pk en zonder enige opties vind ik persoonlijk vrij veel. Bon,
mijn zoektocht ging verder en stopte even bij Kia Rio. Aantrekkelijke
wagen, ziet er sportief uit maar weer basisprijs boven de 15 000. En
dan kwamen ze af met een Fiat 500. Sorry maar dit is echt een
vrouwenautootje. Het ziet er schattig uit maar het sportieve zit er toch
niet in. Ik ben misschien een vrouw maar ik rij als een man. Heb
zelfs de moeite niet gedaan om de prijs te checken. De hyundai mist dan weer sexappeal en Skoda Fabia... ja... kan ik niets positief en niets negatief over zeggen. Uiteindelijk ben
ik de wagen van mijn dromen tegengekomen! Klein, sportief,
aantrekkelijk, sexy en voor een lagere prijsklasse. Aanschouw de Japanse suzuki
swift! Basisprijs ligt pak lager dan bij de andere 2, heeft meer pk's en
toffe opties (vb Bi-tone). Ik heb alvast een testritje gedaan en was
overtuigd! Een kleine maar niet te onderschatte wagen. Hij bezit
7airbags en behaalde 5 sterren in de EuroNCAP. De swift sport sprak me natuurlijk nog meer aan, maar spijtig genoeg staat er geen ezeltje in mijn tuin dat geld produceert... Laat de job maar komen dan kan ik mijn wagen bestellen! Als ik ooit een moment heb waar geld geen probleem is zal er toch een audi r8 spyder voor de deur staan...
Ik zou uren kunnen praten over auto's maar na een tijd zou het je kunnen vervelen. Mijn mening is gezegd!
Pom pom pom... Ik twijfel al paar dagen over wat we het vandaag eens gaan hebben... Ik zal toch nu nog niet lijden aan een ''writer's block''????? Vandaag misschien eens even shockerend doen? Ik zie mensen op bepaalde sociale sites schrijven dat je fier mag zijn als je als vrouw een goeie kont hebt en een buikje enzo... Allemaal goed en wel. Ik heb er helemaal niets op tegen en zal mensen met maatje meer zeker niet beoordelen. Maar laten we dan ook het omgekeerde niet doen... Mensen die geen maatje meer hebben worden afgeschilderd als 'strekenwijven die denken dat ze het zijn'. Misschien zijn dit gewoon mensen die heel graag aan sport doen? Ik ken het gevoel... ik ben blond en heb alleen vanboven een maatje meer dan gemiddeld. En wat krijg je dan? De vrouwen bekijken u alsof je staatsvijand nummer één bent en mannen kijken naar u alsof ge een wandelende prooi bent. Af en toe flatteert het eens maar na een tijd steekt het enorm tegen.
Ik hoor het ook graag... Vriendinnen die klagen over hun gewicht en zeggen : had ik maar jouw lichaam.... Sorry dames, daar is maar 1 oplossing voor -> héél veel sporten en sommige dingen uit uw eetgewoontes halen. Er is één mooie gezegde : wie mooi wil zijn moet pijn lijden. Iemand was zo tegen mij aan het klagen (al wenend...) dat ze zich te dik voelde... en ondertussen was ze frieten aan het eten. Maar vermageren of diëten is mentaal heel zwaar. Je moet een klik in je hoofd maken. Het begin is heel moeilijk maar samen gaan we ervoor. Opgeven staat niet in onze woordenboek. Je moet sport zien als iets leuk dat je wilt doen ipv met tegenzin toch maar de sportschoenen aantrekken en elke meter dat je loopt hoopt dat je ze nooit nog moet doen. En als nu uw volgend zinnetje 'maar ik kan dat niet...' is, laat het dan nu direct verdwijnen... Iedereen kan sporten en diëten maar je moet er discipline voor hebben. Doorzettingsvermogen! En je ook niet verschuilen achter het cliché : ik ben fier op mijn maatje meer. Het kan maar geloof in jezelf en weet dat iedereen de kracht heeft om zich goed te voelen in zijn lichaam.
Enkele stappen (voor de geïnteresseerden onder ons...) bij het starten van vermageren. 1) Drink héél veel water. Laat frisdrank uit je leven! 2) snoepgoed, koeken,... allemaal uit de kast halen. Gedaan met overbodige suikers. 3) Verse groentjes in huis halen! 4) Brood, aardappelen, rijst, pasta = zo weinig mogelijk... (dit zijn koolhydraten...) 5) Probeer 3x week te gaan joggen (begin met 2km) 6) Laat de lift staan en neem de trap. 7) Ga veel wandelen! Maar dan wel geen slentertempo ;-) 8) ... Ik heb nog veel tips dus wie informatie wil kan me altijd mailen... Het lijkt allemaal heel streng maar dat is alleen in het begin zo. Je moet je maag eerst laten verkleinen. Ik eet ook nog eens chips of frietjes maar allemaal in veel mindere mate dan vroeger. Ik wil jou helpen door vb een schema op te stellen, je mentaal te steunen en tips te geven. Of gewoon eens te luisteren naar jouw verhaal want iedereen is het waard! Je mag me altijd mailen en zo kan ik je persoonlijk helpen.
Zoals in elk doorsnee-gezin worden de boodschappen meestal op zaterdag gedaan. Af en toe wijken we eens af van de traditie en doen we ze op een andere dag (foei, foei). Naast de gewone dingen (koffiepads, vlees, drinken, groentjes,...) moesten we ook schoonmaakproducten hebben... Daar sta je dan... vol verwondering te kijken naar al die verschillende merken, kleuren, geuren, prijzen. Wat moeten we nu toch nemen? Al die producten zien er goed uit maar zijn ze ook zo goed?
Raad van tante Sophie! Ik ben iemand die nooit veranderd van merk als ik er tevreden van ben! En welke schoonmaakmerken worden dus opnieuw gekozen? Trommelgeroffel... spots aan, zenuwen stijgen. Die mooie groene dreft-fles mag blijven samen met zijn vriend cif, instanet voor de ruiten, antikal voor de badkamer,... Maar sinds kort ben ik verliefd op een nieuw product, ik deel het graag met jullie want het kan ook jullie leven veranderen. Ik stel u graag voor aan de nieuwe liefde in mijn leven : Dettol complete clean (foto) in spray-formaat! Gedaan met hardnekkig vuil, bacteriën, kalk en slechte geurtjes! Ik gebruik het overal. In de keuken, badkamer, living, slaapkamer,... Ik was eerst een beetje sceptisch tov dettol omdat ik altijd de vergelijking maak met de straffe ontsmettingsgeur dat Dettol vroeger had maar na mijn eerste gebruik ben ik er helemaal gek van. (Mijn vriend noemt me niet voor niets "miss dettol") In plaats van de straffe ontsmettingsgeur hebt u nu keuze uit frisse geurtjes zoals groene appel, citrus of frisse zeebriesgeur! Ik kan nu volgens u goedkope reclame aan het voeren zijn maar ik ben overtuigd van het product en ik wil u ook overtuigen. Waar cif in zijn opdracht soms mislukt (bij mij soms toch) slaagt dettol clean steeds weer. Sinds kort heb je ook vloerreiniger (ik sta te popelen om het aan te schaffen...) dus allen naar de winkel! De volgende nobelprijs voor de vrede moet zeker naar dit product gaan! Ik maak minder ruzie met mijn vriend als hij iets vuil maakt, aangezien ik het nu met veel plezier opruim met mijn Dettol complete cleanspray (wat een woord...).
Gedaan met gratis reclame! Probeer het zelf en u zal verbaasd staan. Morgen is het zondag, rustdag, ook voor sommige bloggers onder ons! (Ik check net het uurwerk en merk dat het al zondag is... missie mislukt om de laptop op zondag te laten rusten...)
Een warme herfstdag vandaag. 'Wolk saharazand over Belgie'... Krijg het warm bij het lezen van de titel. Het zand komt met de regen naar beneden. Je zal maar, net zoals ik, juist je wagen gewassen hebben. Wat doet een mens zoal op een vrijdag? Buiten de uren aftellen en je ergeren aan het verkeer op de baan. Doe zoals ik, een carrieremove, op zoek achter een nieuwe uitdaging. Solliciteren is zoals jezelf in geschenkverpakking steken en vooral het strikje niet vergeten. Je stelt jezelf zo positief voor dat de persoon voor u denkt : 'is dit nu de perfectie?' Je moet testen afleggen om te zien hoe capabel je bent voor de functie. Twee uur lang vragen beantwoorden met een smile en nog steeds overtuigd dat je de perfecte kandidaat bent terwijl je niets liever wil doen dan op een terrasje onder de saharazandwolk een frisse cola te drinken. Slapeloze nachten, stress voor de testen en na twee uur een half vertellen ze je : 'je mag gaan, we bellen nog als we beslissing genomen hebben.' Daar zit je dan. De glimlach zakt met de minuut verder naar beneden, teleurgesteld, onzeker maar toch nog een beetje hoop op het telefoontje. Ik bedenk op die moment één ding : solliciteren is als een vleeskeuring en ze stellen je geduld enorm op de proef. Je kan dan maar één ding doen : de frisse cola (of iets straffer) drinken op het terrasje onder de saharazandwolk, laten we dan natuurlijk hopen dat het niet begint te regenen anders zijn we allemaal zandmannetjes.
We wijken af van de vraag : waarom de sollicitant het zo moeilijk maken? Je krijgt zoveel vragen zelfs niet als asielzoeker. Ik begrijp natuurlijk dat ze de juiste persoon op de juiste plaats willen. Maar na 2uur vragen beantwoorden weet je niet meer wat je antwoord. Wat vinden jullie belangrijk bij het solliciteren? Ik vooral doorgroeimogelijkheden, opleidingen intern, gemiddeld salaris, toffe werksfeer en natuurlijk beetje variatie in de job. Wat heb je nog meer nodig? Met deze vraag sluit ik vandaag graag af.
Voila de start van mijn blog. Ik heb jullie al welkom geheten in mijn vorige post maar nu gaan we echt van start! Mijn naam is Sophie en ik wil vooral met mijn blog jullie leren kennen en ook dat jullie mij leren kennen.
Afgelopen weekend zijn we allemaal gaan stemmen... één voor één, dik tegen ons zin, gewoon omdat het moet. Laten we maar zwijgen over de personen die een hele dag moesten gaan bijzitten, ze verdienen een medaille! Weken aan een stuk kregen we foldertjes boordevol informatie over al deze politieke partijen. Maar wie heeft deze gelezen? Ik sowieso niet. Mijn beslissing stond al vast! Ik nam de foldertjes uit de bus en ik legde ze rechtstreeks in mijn papiermand. Dit is dan toch pure papierverspilling? En het is niet zomaar papier, het is dik glanzend papier. Ik kon mijn hele huis behangen met al de foldertjes en de flyers. Pure waanzin noem ik het! En dan komen ze ook je deur platlopen om de goede boodschap te verkondigen. Ik had alvast mijn voorzorgen genomen en de batterijen uit mijn bel gehaald.
Het zou beter zijn dat je 1 foldertje van elke partij krijgt met daarin de standpunten en al de kandidaten. Maar goed, verkiezingen zijn achter de rug (eindelijk) en de resultaten zijn bekend gemaakt. De één al iets meer tevreden dan de ander maar hey dit is democratie. Wen er maar aan. Het enige waar ik niet mee kan leven is de sluwe manier van politiek voeren. Wij (lieve, brave burgers) gaan op een zondag gaan stemmen en wij kiezen voor een partij, maar ook al is dit vb de grootste partij met de meeste stemmen... Als al de andere partijen samen coalitie vormen en daardoor de grootste partij wordt dan zijn wij gewoon voor niets gaan stemmen.... Wij hebben gekozen voor een partij! Ik vind dat de partij met de meeste stemmen sowieso in de coalitie moet zitten. En de persoon met de meeste voorkeurstemmen (en van de grootste partij) sowieso burgemeester moet worden. Bon dit is mijn mening daaromtrent. We kunnen daar blijven over discussiëren maar het zal toch niets helpen.... Wij moeten luisteren naar politiek maar politiek luistert niet naar ons.
Geen nood beste lezers, mijn blog gaat niet enkel omtrent politiek. Zeker niet. Gewoon een mengeling van dagdagelijkse dingen. Iedereen mag er zijn mening over uiten op mijn blog maar we gaan elkaar zeker niet verwijten! Tot mijn volgende verhaal!
Ik ben nieuw hier... Geen idee wat ik moet verwachten van bloggen maar het lijkt me enorm leuk om mijn verhaal aan u te kunnen vertellen! Ik wil vooral met mijn blog jullie tips en tricks geven omtrent vanalles en natuurlijk ook mijn levensgebeurtenissen vertellen. Een leuke maar vooral variante blog! Geen saaie bedoeningen maar attractieve verhalen waar je iets aan hebt! Het zou natuurlijk ook leuk zijn moest het met vraag en antwoord zijn. Dus kom maar af met die vragen! Jullie kunnen mij natuurlijk ook altijd helpen met tips te geven om een leuke blog te schrijven. Ik zou dat enorm appreciëren.
